Ο «Ριζοσπάστης» συνεχίζει τη δημοσίευση των παρεμβάσεων στην εκδήλωση της ΚΕ του ΚΚΕ, στις 10 Μάη, με θέμα την Πυρασφάλεια και τη Δασοπροστασία. Σε αυτό το φύλλο δημοσιεύουμε την παρέμβαση του Κώστα Γιαννάκου.

Είναι ένα πραγματικά «καυτό» θέμα (μεταφορικά αλλά και στην πραγματική του διάσταση) και θα έπρεπε να απασχολεί, διαχρονικά, τόσο τους εμπλεκόμενους φορείς και το πολιτικό σύστημα όσο και την ελληνική κοινωνία, γενικότερα!

Δυστυχώς όμως κάτι τέτοιο δεν συμβαίνει και κάθε χρόνο είμαστε στο ίδιο έργο θεατές. Με την έναρξη της αντιπυρικής περιόδου, ακούμε τον εκάστοτε πολιτικά υπεύθυνο να διαλαλεί για την ετοιμότητα της κρατικής μηχανής (βλέπε Πυροσβεστικό Σώμα) και τη φυσική ηγεσία, από την άλλη, να παρακινεί το πυροσβεστικό προσωπικό να υπερβάλει εαυτόν (για πολλοστή φορά), ώστε να ανταποκριθεί στο δύσκολο έργο του, με όσο το δυνατόν μικρότερες απώλειες, σε ανθρώπους και στο φυσικό περιβάλλον.

Κι έρχεται, μετά, ο Οκτώβρης για να προσπαθήσουν, αμφότεροι, ο καθένας βέβαια για τους δικούς του προφανείς λόγους, να αιτιολογήσουν ή να μετριάσουν τα αποτελέσματα μιας ακόμα δυσμενούς αντιπυρικής περιόδου που άφησε πίσω της στάχτες και, δυστυχώς, τις περισσότερες φορές και ανθρώπινα θύματα.

Με το δυσοίωνο φαινόμενο, οι φετινές δασικές πυρκαγιές να έχουν ξεκινήσει ήδη από το Μάρτη, με την προϊστορία των μεγάλων περσινών καμένων δασικών εκτάσεων και την υπηρεσιακή μας εμπειρία σε βάθος χρόνου, προκύπτουν εύλογα τα παρακάτω ερωτήματα, στα οποία θα προσπαθήσω να δώσω τις αντίστοιχες επισημάνσεις - απαντήσεις μας:

Είναι ετοιμοπόλεμο το Πυροσβεστικό Σώμα για την αντιμετώπιση της φετινής αντιπυρικής περιόδου;

Συγκεκριμένα, το υποστελεχωμένο και τριχοτομημένο προσωπικό (μόνιμοι, πενταετείς - τριετείς, εποχικοί υπάλληλοι) είναι εφοδιασμένο με τον απαραίτητο υλικοτεχνικό και ατομικό εξοπλισμό; Εχουν χορηγηθεί στολές, κράνη και λοιπός ατομικός εξοπλισμός;

Η απάντηση είναι, ΔΥΣΤΥΧΩΣ ΟΧΙ! Την τελευταία 7ετία, δεν έχουν χορηγηθεί ούτε καν νέα κράνη και μπότες, υλικά που για εμάς τους πυροσβέστες αποτελούν τη βάση της προσωπικής μας ασφάλειας, κατά την άσκηση των καθηκόντων μας.

Φυσικά, ΟΧΙ! Να θυμηθούμε ότι με το Ν. 3938/2011, 4.000 οργανικές θέσεις του μόνιμου προσωπικού μετατράπηκαν σε επικουρικές θέσεις πυροσβεστών πενταετούς υποχρέωσης.

Καλύφθηκαν τα 300 περίπου κενά των πυροσβεστών που στελέχωσαν τα αεροδρόμια της «Fraport», στις υπηρεσίες από τις οποίες μετακινήθηκαν; Καλύφθηκαν τα κενά που δημιουργήθηκαν από τη μετακίνηση των πυροσβεστών στις εθνικές οδούς;

ΟΧΙ, βέβαια!

Είναι το δασικό οδικό δίκτυο σε κατάσταση που να μπορεί γρήγορα και αποτελεσματικά να οδηγήσει οχήματα και το προσωπικό στην καταστολή μιας δασικής πυρκαγιάς; Εχουν γίνει οι απαραίτητοι καθαρισμοί και αποψιλώσεις που καθυστερούν την ανάπτυξη μιας δασικής πυρκαγιάς; Εχουν διανοιχθεί οι απαραίτητες ζώνες πυροπροστασίας για τη μη επέκταση μιας πυρκαγιάς και την ασφαλή δυνατότητα κατάσβεσής της από το πυροσβεστικό προσωπικό; Εχει γίνει έλεγχος των υδροστομίων και πόσα από αυτά που υποδείχθηκαν για επισκευή - αντικατάσταση λειτουργούν κανονικά; Εχουν συντηρηθεί οι υδατοδεξαμενές και οι δεξαμενές λήψης νερού από τα ελικόπτερα;

Ερωτήματα που τις απαντήσεις τους μπορείτε να τις δώσετε εσείς οι ίδιοι, κι ας μην είστε οι πλέον ειδικοί!

Κάθε χρόνο, μετά από μία μεγάλη καταστροφή, βλέπουμε στα ΜΜΕ το ίδιο σίριαλ! Περιφερειάρχες, δήμαρχοι, κυβερνητικοί παράγοντες και λοιποί ανευθυνοϋπεύθυνοι, από τη μια πλευρά, και οι «δικαστές» δημοσιογράφοι, από την άλλη, να προσπαθούν να μας διαφωτίσουν για τα αίτια της καταστροφής και για το πώς οι υπεύθυνοι θα πληρώσουν. Τη νύφη, δυστυχώς, την πληρώνει κάθε φορά ο φυσικός πλούτος της χώρας και το έργο επαναλαμβάνεται!

Αληθεύει ότι πολλά πυροσβεστικά οχήματα βρίσκονται σε κατάσταση γήρανσης και εκτός επιχειρησιακής δράσης λόγω χρεών σε συνεργεία για την αποκατάσταση βλαβών και έλλειψης ελαστικών;

Οταν μία κρατική υπηρεσία προσπαθεί να καλύψει μέρος των αναγκών της με χορηγίες ή μέσω της αναζήτησης δωρεών, από εταιρείες, φυσικά πρόσωπα και φορείς της περιοχής ευθύνης της, έχει χάσει τον κοινωνικό της ρόλο. Δυστυχώς, διαχρονικά, αλλά κυρίως την τελευταία 8ετία, η κατά γενική ομολογία μεγάλη εκτίμηση που τρέφει ο ελληνικός λαός για το Πυροσβεστικό Σώμα έχει μετατραπεί σε επαιτεία, με την παρότρυνση των εκάστοτε κυβερνώντων!

Αλήθεια, τι γίνεται με την Υγιεινή και Ασφάλεια του πυροσβεστικού προσωπικού; Πού πήγαν οι δεσμεύσεις πολιτικής και φυσικής ηγεσίας από το μακρινό 1991 ότι στα μεγάλα συμβάντα θα ακολουθεί υπηρεσιακό ασθενοφόρο με το κατάλληλο ιατρικό προσωπικό, για την παροχή πρώτων βοηθειών σε ενδεχόμενους τραυματισμούς πυροσβεστών και τη διακομιδή τους στο πλησιέστερο νοσοκομείο; Για ποιον λόγο παραδόθηκαν εννέα (9) πλήρως εξοπλισμένα ασθενοφόρα μας, που προέρχονταν από δωρεά, στο υπουργείο Υγείας για τις ανάγκες του ΕΚΑΒ;

Θα αναρωτιέστε, λοιπόν, μετά από την πλειάδα των προβλημάτων που αντιμετωπίζει το Πυροσβεστικό Σώμα και κυρίως οι εργαζόμενοι σε αυτό, εάν έχει μέλλον η Δασοπροστασία στη χώρα μας κι αν οι πολίτες μπορούν να αισθάνονται πυρασφαλείς.

Για την περίσταση θα δανειστώ την απάντηση που μου έδωσε ο επικεφαλής σουηδικής πυροσβεστικής αντιπροσωπείας, το 1990, μετά από προβολή βίντεο με πυροσβεστικά συμβάντα, σε ερώτησή μου για το πώς βλέπει τον Ελληνα πυροσβέστη.

«Εσείς, με σχεδόν ανύπαρκτο εξοπλισμό, πολεμάτε τη φωτιά σαν τρελοί ή σαν ήρωες!».

Αυτή η τρέλα, λοιπόν, ή αν προτιμάτε ο ηρωισμός του Ελληνα πυροσβέστη κρατάει ακόμα ζωντανό μεγάλο μέρος του φυσικού μας πλούτου.

Κλείνοντας τη σημερινή μου τοποθέτηση, θα ήθελα να απευθύνω μία παρότρυνση και μία ευχή!

Στους εν ενεργεία συναδέλφους μας δίνω τη συμβουλή, ως συνιδρυτής της πρώτης συνδικαλιστικής Ενωσης στο Πυροσβεστικό Σώμα, πριν από 30 χρόνια. Ποτέ μην πάψετε να διεκδικείτε ενεργά και μαχητικά τα εργασιακά σας δικαιώματα γιατί τίποτε δεν χαρίζεται, αλλά κατακτιέται!

Εμείς οι παλαίμαχοι συνάδελφοι είμαστε μαζί σας!

Εύχομαι, έστω και την ύστατη στιγμή, να καταλάβουν οι κυβερνώντες πως δεν μπορούν να παίζουν με τη ζωή και το μέλλον των παιδιών μας. Το φυσικό περιβάλλον της πατρίδας μας είναι ο πλούτος της. Οφείλουν να το προστατέψουν με κάθε θυσία, γιατί είναι ανεκτίμητο.