Το πρόβλημα είναι πολιτικό. Οσο κι αν κυβερνώντες και στρατηγικά συμπολιτευόμενη αντιπολίτευση προσπαθούν να αποπροσανατολίσουν. Τα δασικά οικοσυστήματα αφέθηκαν για άλλη μια χρονιά, όπως δεκαετίες τώρα, στην τύχη τους ως προς τη δασοπροστασία και τη διαχείρισή τους συνολικά. Οι πρόσφατες πλημμύρες της Δυτ. Αττικής και οι δασικές πυρκαγιές της Ανατ. Αττικής είναι πτυχές του ίδιου προβλήματος. Της εμπορευματοποίησης της γης και της χρήσης της. Της υλοποίησης σ' αυτό το πλαίσιο ενός χωροταξικού σχεδιασμού με κριτήριο την κερδοφορία και τις κάθε φορά επενδυτικές επιλογές των επιχειρηματικών ομίλων. Χαρακτηριστικό αποτέλεσμα η εκτός σχεδίου και κατά παρέκκλιση δόμηση, η αυθαίρετη δόμηση, οι επεκτάσεις πόλεων, κ.λπ. Επίσης, ο διαχωρισμός της πρόληψης από την καταστολή των δασικών πυρκαγιών, το στρατηγικό μοντέλο αντιμετώπισής τους. Η ουσιαστική αδιαφορία για την εξασφάλιση των αναγκαίων υποδομών και σχεδιασμού πολιτικής προστασίας με κριτήριο τις λαϊκές ανάγκες, που αντικειμενικά έρχεται σε αντιπαράθεση με τις επενδυτικές κερδοφόρες «ανάγκες» των επιχειρηματικών ομίλων, που καθορίζουν την εκάστοτε κυβερνητική πολιτική.
Eurokinissi |
Αναγκαίο όμως είναι να βγάλει ο λαός γενικότερα συμπεράσματα. Για τις τεράστιες καταστροφές δεν φταίει «ο κακός μας ο καιρός» και τα «ακραία φαινόμενα»!
Η πολιτική γης όλων των μέχρι σήμερα κυβερνήσεων και της σημερινής, που αποτελεί τον ασυναγώνιστο συνεχιστή των προηγούμενων κυβερνήσεων, χαρακτηρίζεται από τη διατήρηση όλου του νομικού πλαισίου σχετικού με τη νομιμοποίηση της αυθαίρετης και της εκτός σχεδίου δόμησης, των επεκτάσεων, αλλά και τον εμπλουτισμό και εκσυγχρονισμό του, ακριβώς με κριτήριο τις επιδιώξεις και τις επιλογές των επιχειρηματικών ομίλων, του ΣΕΒ, των τραπεζών. Καμιά κυβέρνηση δεν μπορεί και δεν θέλει να «υπερβεί» τους νόμους της αγοράς και το κριτήριο του κέρδους.
Σ' αυτό το πλαίσιο υποτάσσονται τα πάντα: Η πολιτική γης, ο χωροταξικός σχεδιασμός, που δεν μπορεί να σχεδιάζει υποδομές με βάση ένα σύνολο κριτηρίων πολεοδομικών, περιβαλλοντικών, κοινωνικών, όταν δεν εξασφαλίζεται η κερδοφορία τους. Δεν μπορεί να έχει κριτήριο τις λαϊκές ανάγκες.
Ακριβώς η κερδοφορία και η εξασφάλιση φθηνού εργατικού δυναμικού οδήγησαν στη σημερινή κατάσταση το επίπεδο και την ποιότητα της κατοικίας, σε συνδυασμό με την εξασφάλιση των συμμαχιών της άρχουσας τάξης με μικροαστικά στρώματα και με στόχο την ενσωμάτωση και τμημάτων από τα λαϊκά στρώματα. Την ίδια στιγμή που σε επιλεγμένες περιοχές της Αττικής «φροντίζουν» όλες οι κυβερνήσεις την εξασφάλιση των προϋποθέσεων και για τμήματα της αστικής τάξης, των μεσαίων και ανώτερων εισοδημάτων, τις βίλες, τα μεγάλα εξοχικά σπίτια και τον ακριβό τουρισμό μέσω πολυτελών ξενοδοχειακών συγκροτημάτων.
Να έχουν γίνει χιλιάδες πλαστά και παράνομα συμβόλαια που δίνουν και με δικαστικές αποφάσεις κυριότητα σε κρατικά δάση και κυρίως δασικές εκτάσεις που δεν ήταν καταγραμμένα ως κρατική περιουσία.
Εκτάσεις που έχουν ευρύτερο ρόλο στο περιβάλλον, αφού αποτελούν πηγή οξυγόνου, παράγοντα ρύθμισης του υδατικού ισοζυγίου και άλλων παροχών που τα καθιστούν κοινωνικό αγαθό και όχι εργαλείο κερδοφορίας.
Επειδή όμως είναι ακόμη καλοκαίρι και η κατάσταση που έχει διαμορφωθεί αφορά όλη την Ελλάδα (ελλείψεις σε προσωπικό, μέσα, υποδομές, κονδύλια, ανύπαρκτος ουσιαστικά αντιπυρικός σχεδιασμός κ.λπ.), εκφράζουμε την αγωνία και την ανησυχία μας ότι τέτοιες καταστροφές μπορεί να επαναληφθούν. Αλλωστε οι καταστροφικές πυρκαγιές του 2007 συνέβησαν τέλος Αυγούστου! Καθιστούμε υπεύθυνη την κυβέρνηση.
Το εργατικό - λαϊκό κίνημα, οι λαϊκοί φορείς πρέπει να πάρουν την υπόθεση της προστασίας της ζωής και του περιβάλλοντος στα χέρια τους. Αγωνιστικά να διεκδικήσουν το δικαίωμα στη ζωή και να συγκρουστούν με την αιτία που οδηγεί σε τέτοιες καταστροφές.
Υπάρχει ολοκληρωμένη και φιλολαϊκή λύση, σε αντίθετη κατεύθυνση από την ασκούμενη κυβερνητική πολιτική. Συνδέεται με τη διαμόρφωση των προϋποθέσεων για διαφορετική κοινωνική οργάνωση και εξουσία που θα αναγνωρίζει τα δάση, τη γη και τη χρήση της ως κοινωνικό αγαθό, κοινωνική ιδιοκτησία, και όχι εμπόρευμα.
Περισσεύουν πια τα κροκοδείλια δάκρυά τους...
Δεν περισσεύει όμως χρόνος για τη διεκδίκηση της ζωής που μας αξίζει...
Καταγγελίες για εγκατάλειψη από την Πολιτεία και σοβαρό κίνδυνο για την υγεία τους κάνουν κάτοικοι στο Μάτι. Επιβλαβείς ουσίες όπως ο μόλυβδος, ο αμίαντος αλλά και προϊόντα καύσης του πλαστικού, τα οποία έχουν καεί, απειλούν την υγεία τους, ενώ προκαλεί απορία το γεγονός ότι μέχρι σήμερα κανένας κρατικός φορέας δεν έχει ενημερώσει τους κατοίκους για το ποια μέτρα πρέπει να πάρουν κατά τη διάρκεια παραμονής τους στο χώρο είτε του σπιτιού τους είτε έξω από αυτό στην ευρύτερη περιοχή.
Το πρόβλημα δεν περιορίζεται στον αέρα, καθώς υπάρχει κίνδυνος σοβαρής μόλυνσης και του υδροφόρου ορίζοντα, με ανυπολόγιστες συνέπειες για την περιοχή και για τη δημόσια υγεία ευρύτερα. Επιστήμονες εφιστούν την προσοχή σε όσους κινούνται στην περιοχή, καθώς υπάρχουν σοβαροί κίνδυνοι για την υγεία τους. «Το πλαστικό όταν καίγεται σε υψηλές θερμοκρασίες, όπως έγινε σε αυτήν την περίπτωση, οδηγείται σε παραγωγή ουσιών οι οποίες είναι και καρκινογόνες και βιοσυσσωρεύσιμες, που σημαίνει ότι αν μπουν στον οργανισμό μας θα παραμείνουν για ένα μεγάλο διάστημα», έχει προειδοποιήσει ο καθηγητής Περιβαλλοντικής Μηχανικής του ΑΠΘ, Δημοσθένης Σαρηγιάννης. Οι επιστήμονες κάνουν λόγο για τοξική βόμβα έτοιμη να εκραγεί, ενώ επισημαίνουν ότι οι μάσκες δεν προσφέρουν επαρκή προστασία.
Οπως εξηγεί ο καθηγητής, «δεν είχαμε μια απλή πυρκαγιά σε δάσος. Κάηκαν αυτοκίνητα, ανατινάχτηκαν ντεπόζιτα, πυρπολήθηκαν καύσιμα, σπίτια, δομικά υλικά, πλαστικά. Ολα αυτά απελευθέρωσαν πλήθος επικίνδυνων τοξικών χημικών ουσιών, όπως διοξίνες, φουράνια, βαρέα μέταλλα και πολυαρωματικούς υδρογονάνθρακες. Οι πιο βαριές ενώσεις έπεσαν στο έδαφος. Αλλες οδηγήθηκαν εκεί από τη βροχή. Αρα δεν έχουμε απλά σκόνη ή χώμα, αλλά παράγοντες σοβαρής ρύπανσης και τοξικής επιβάρυνσης, που πρέπει να αντιμετωπιστούν με τη δέουσα προσοχή». Το εργαστήριο Περιβαλλοντικής Μηχανικής του ΑΠΘ θα ξεκινήσει από το τέλος της βδομάδας συστηματική έρευνα για τη ρύπανση της περιοχής. «Δεν θέλουμε να κινδυνολογήσουμε, αλλά σε κάθε περίπτωση πρέπει να κινηθούμε με την αρχή της προφύλαξης», λέει ο Δ. Σαρηγιάννης.
«Επειδή το νερό είναι διαλύτης πολλών ουσιών, εκεί χρειάζονται πάρα πολλές μετρήσεις για να διασφαλίσουμε ότι πράγματι το νερό που υπάρχει είναι ποιοτικά σε ανεκτό επίπεδο», εξηγεί σε δηλώσεις του ο καθηγητής Γεωλογίας του ΕΚΠΑ, Ευθύμιος Λέκκας.