Copyright 2016 The Associated |
Το κεφάλαιο και τα αστικά κράτη σε ολόκληρο τον κόσμο αντιμετωπίζουν την προστασία από τις περιβαλλοντικές επιδράσεις αποκλειστικά ως αντικείμενο κερδοφορίας, άλλοτε ως «δαπάνη» που μπορεί να περιοριστεί, άλλοτε ως νέο πεδίο επιχειρηματικής δραστηριότητας. Υποκριτικά, διεθνείς ιμπεριαλιστικές ενώσεις, οργανισμοί και συμμαχίες «οδύρονται» για τις περιβαλλοντικές καταστροφές και τους κινδύνους για τη βιοποικιλότητα και την άγρια πανίδα και χλωρίδα, από τη ληστρική εκμετάλλευση των τροπικών κυρίως δασών, την ερημοποίηση, τις πλημμύρες, τους ρύπους, τα απορρίμματα, για τις αλλαγές στις χρήσεις γης κ.λπ., ενώ στην πραγματικότητα αποτελούν τον αποκλειστικό παράγοντα καταστροφής του περιβάλλοντος και αξιοποιούν τις περιβαλλοντικές καταστροφές για να υλοποιήσουν τα σχέδιά τους. Η στροφή προς τη λεγόμενη «πράσινη ανάπτυξη» είναι ένας τρόπος για να δημιουργηθούν νέα πεδία κερδοφορίας για το μεγάλο κεφάλαιο και να ρυθμιστούν εσωτερικές του αντιθέσεις.
Associated Press |
Το πόσο υποκριτικά λοιπόν είναι όλα όσα ακούγονται ακόμα και από τον ΟΗΕ για την ανάγκη μείωσης των ρύπων αποκαλύπτεται και από το γεγονός ότι υπάρχουν διεθνείς συμφωνίες ανάμεσα σε καπιταλιστικά κράτη, για το λεγόμενο «χρηματιστήριο ρύπων», το εμπόριο ρύπων. Αν δηλαδή μια επιχείρηση ρυπαίνει λιγότερο απ' ό,τι είναι το όριο, έχει δικαίωμα το 70% των ρύπων να το πουλήσει - βγάζοντας κέρδος - σε άλλη βιομηχανία, η οποία ξεπέρασε το όριο. Ετσι, η βιομηχανία που ρύπανε περισσότερο έχει αγοράσει το δικαίωμα να ρυπάνει περισσότερο. Αυτό ακριβώς αποτελεί συγκεκριμένη πολιτική που ψήφισαν η ΕΕ και όλες οι αντιλαϊκές κυβερνήσεις.
Μόλις πριν από λίγες μέρες κατατέθηκε νομοσχέδιο για την ανάρτηση των δασικών χαρτών, με το οποίο παρέχονται και νέες διευκολύνσεις από την κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ για επιχειρηματική δράση σε δάση και δασικά οικοσυστήματα. Σε συνδυασμό με την «Εθνική Στρατηγική για τα Δάση», είναι ξεκάθαρη η πρόθεση της κυβέρνησης να ανοίξει νέους δρόμους για την εκμετάλλευση των δασικών οικοσυστημάτων, με την παραπέρα εμπορευματοποίηση της δασικής γης για τουριστικές και ενεργειακές επενδύσεις ΑΠΕ. Σε τέτοιο βαθμό, μάλιστα, που πλέον ο κλασικός τρόπος εκμετάλλευσης των δασικών εκτάσεων, που «προϋπέθετε» να μπει μια φωτιά για να αποχαρακτηριστεί, μοιάζει κατά πολύ ξεπερασμένος.
Επίσης, η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ, μπροστά στο εκρηκτικό πρόβλημα της διαχείρισης των απορριμμάτων, κρατά στάση αναμονής, με στόχο να ανοίξει ο δρόμος στον «σωτήρα» ιδιώτη και εκεί όπου δεν έχουν δημιουργηθεί ακόμα οι κατάλληλες προϋποθέσεις γι' αυτό. Συνεχίζει και ολοκληρώνει την υπογραφή των συμπράξεων με μια χούφτα επιχειρηματικούς ομίλους για την κατασκευή μονάδων επεξεργασίας σύμμεικτων αποβλήτων (ΜΕΑ) ανά τη χώρα και ταυτόχρονα προωθεί με ιδιαίτερο ζήλο την καύση των λεγόμενων «απορριμματογενών καυσίμων» (σκουπίδια με υψηλή σχετικά θερμογόνο δύναμη) στις τσιμεντοβιομηχανίες, όπως στον Βόλο, με τραγικές επιπτώσεις για τη δημόσια υγεία και το περιβάλλον.
Τέλος, όπως και οι προκάτοχοί της, η κυβέρνηση εφαρμόζει αποφασιστικά τις ευρωενωσιακές κατευθύνσεις και συστάσεις που βλέπουν το περιβάλλον ως πεδίο επιχειρηματικής δράσης για την προσέλκυση επενδύσεων, την άντληση πρώτων υλών για τα εμπορεύματά τους, την κατασκευή των δικτύων μεταφοράς και την απόρριψη των αποβλήτων που προκύπτουν από την όλη δραστηριότητά τους.
Αλλωστε, αυτό ακριβώς περιγράφει ο ίδιος ο πρωθυπουργός στα περιφερειακά «αναπτυξιακά» συνέδρια ανά την Ελλάδα, μιλώντας για «βιώσιμη και δίκαιη ανάπτυξη» και για «επενδυτικές ευκαιρίες που θα παίρνουν υπόψη τους την προστασία του περιβάλλοντος». Με απλά λόγια, εννοούν ότι όπου το περιβάλλον έρχεται σε αντίθεση με τα συμφέροντα των επιχειρηματικών ομίλων, τότε θα έρχεται η ...βιώσιμη ανάπτυξη με το «Στρατηγικό Σχέδιο για τα Δάση», τα «Ρυθμιστικά και Χωροταξικά Σχέδια» και ό,τι άλλο χρειαστεί για να στηριχτεί η επιχειρηματική δραστηριότητα.
Ας δούμε μερικά ακόμα παραδείγματα:
-- Η υλοποίηση της ευρωενωσιακής πολιτικής «κόστους - οφέλους» για τα έργα υποδομής (αντιπλημμυρικά, αντισεισμικά κ.λπ.) σημαίνει πως όταν δεν είναι κερδοφόρα για το κεφάλαιο δεν υλοποιούνται, και οδηγεί σε νεκρούς, καταστροφές λαϊκής περιουσίας, ζωικού κεφαλαίου, καλλιεργειών, υποδομών (Μάνδρα, Κρήτη κ.λπ.), με νεκρούς και μεγάλες καταστροφές σε λαϊκές περιουσίες, ζωικό κεφάλαιο και δημόσιες υποδομές.
-- Ο νέος νόμος - λαιμητόμος για τον αιγιαλό και την παραλία, που τα παραδίδει στο βωμό της κερδοφορίας κυρίως του κατασκευαστικού και τουριστικού μεγάλου κεφαλαίου.
-- Η επιτάχυνση της ιδιωτικοποίησης της ηλεκτρικής ενέργειας και η έμφαση στις «Ανανεώσιμες Πηγές Ενέργειας» (αιολικά πάρκα κ.λπ.) έχουν καταντήσει πραγματική μάστιγα για τις «προστατευόμενες» περιοχές και οικοτόπους, όπου κατά προτεραιότητα χωροθετούνται, καθώς και για παραδοσιακές αγροτικές δραστηριότητες (μελισσοκομία, κτηνοτροφία κ.ά.). Παράλληλα, εκτινάσσουν το κόστος Ενέργειας που πληρώνει ο λαός.
-- Η διαχρονική κυβερνητική πολιτική (ΝΔ, ΠΑΣΟΚ, ΣΥΡΙΖΑ) για τη διαχείριση των αποβλήτων οξύνει την κατάσταση σε όλο και περισσότερες περιοχές της χώρας, με ανεξέλεγκτες χωματερές να ξεφυτρώνουν πάλι σαν μανιτάρια, τουριστικές - νησιωτικές κυρίως - περιοχές να ζουν με τον εφιάλτη της επανεμφάνισης και το φετινό καλοκαίρι του φαινομένου των σωρευμένων σκουπιδιών στους δρόμους. Η αποπνικτική πυρκαγιά στην ανεξέλεγκτη χωματερή Μαρκόπουλου δείχνει το τι πρόκειται να ακολουθήσει. Με την υπερκορεσμένη - και από πλευράς χώρου - χωματερή Φυλής να ξεχειλίζει από σκουπίδια και τον υποτιθέμενο ΧΥΤΥ Γραμματικού να κινδυνεύει να μετατραπεί, για όσο αντέξει, σε μοναδικό αποδέκτη όλων των αποβλήτων της Αττικής.
Στον αντίποδα αυτής της πολιτικής, το ΚΚΕ προβάλλει τη θέση ότι η προστασία του περιβάλλοντος προς όφελος του λαού προϋποθέτει έναν ριζικά διαφορετικό δρόμο ανάπτυξης, με κοινωνικοποιημένα τα συγκεντρωμένα μέσα παραγωγής, με επιστημονικό κεντρικό σχεδιασμό της οικονομίας. Για να ανοίξει αυτός ο ελπιδοφόρος δρόμος, θα πρέπει οι σημερινοί αγώνες της εργατικής τάξης και των λαϊκών στρωμάτων ενάντια στην εμπορευματοποίηση του νερού, των δασών, των φυσικών πόρων, ενάντια στην «πράσινη οικονομία» των καπιταλιστικών κερδών, ενάντια στον ιμπεριαλιστικό πόλεμο, να σημαδέψουν τον πραγματικό αντίπαλο, το κεφάλαιο και την εξουσία του, που αποτελεί την αιτία όξυνσης των περιβαλλοντικών προβλημάτων, χειροτέρευσης της ίδιας της ζωής.
Το ΚΚΕ μπαίνει μπροστά και καλεί το λαό να οργανώσει την πάλη του, να αντιπαλέψει κάθε πολιτική επιλογή του κράτους που για τα κέρδη των ομίλων καταστρέφει το περιβάλλον, να αντισταθεί στις επενδύσεις των ομίλων που τσακίζουν τις ζωές των εργαζομένων. Να συγκρουστεί με τον πραγματικό αντίπαλο του περιβάλλοντος και κάθε πτυχή της ζωής του λαού, τους μονοπωλιακούς ομίλους, το κράτος τους, την ΕΕ με τις Οδηγίες και τις κατευθύνσεις τους. Να συγκεντρώσει δυνάμεις για τον μοναδικό δρόμο που μπορεί να εγγυηθεί τη φιλολαϊκή αξιοποίηση του περιβάλλοντος, για ριζικά διαφορετική πορεία, με γνώμονα τις λαϊκές ανάγκες και όχι το καπιταλιστικό κέρδος.