Η Περιφερειακή Οργάνωση Σπουδάζουσας Αθήνας της ΚΝΕ, την ερχόμενη Πέμπτη 19 Δεκέμβρη στο «Ιλιον Plus» (Κοδριγκτώνος 17) στις 21.00, θα πραγματοποιήσει συναυλία - αφιέρωμα στον ποιητή Νίκο Καββαδία.

Για τη συναυλία φτιάχτηκε συγκρότημα αποτελούμενο από 9 μέλη και φίλους της Οργάνωσης. Είναι οι: Θοδωρής Μούσχουρος, Βαγγέλης Καραγιάννης, Αντώνης Φρόνιμος, Φιλιώ Λιούτα, Τάσος Τσάκος, Δημήτρης Κοκοβιάδης, Ορφέας Παπαϊωάννου, Αγγελος Χαρίσης, Παναγιώτης Βήττος και Μαριαλένα Δημητροπούλου. Μεγάλο κομμάτι του προγράμματος που θα παρουσιάσουν προέρχεται από τον «Σταυρό του Νότου» και τις «Γραμμές των Οριζόντων» του Θάνου Μικρούτσικου. Θα παρουσιαστούν επίσης κομμάτια από το δίσκο «S/S Ιόνιον 1934» των «Ξέμπαρκων», καθώς και κάποια έργα του Δημήτρη Ζερβουδάκη και της Μαρίζας Κωχ.

Για αυτήν την όμορφη πρωτοβουλία μιλήσαμε με την Ολγα Βήττου, μέλος της ομάδας που επιμελείται το αφιέρωμα.

-- Τι θα περιλαμβάνει το καλλιτεχνικό πρόγραμμα που θα παρουσιάσετε;

-- Οπως γνωρίζετε, είναι το τρίτο σε σειρά αφιέρωμα το οποίο διοργανώνουμε. Είχαν προηγηθεί αυτά στον Αλκη Αλκαίο και στον Μάνο Λοΐζο. Τα αφιερώματα αυτά εντάσσονται στην προσπάθειά μας να ενισχύσουμε το μορφωτικό - πολιτιστικό ρεύμα και στην Οργάνωσή μας. Κάθε αφιέρωμα γίνεται με πολύ μεράκι και πολλή όρεξη από μέλη και οπαδούς της Οργάνωσης. Με αυτόν τον τρόπο καταφέρνουμε και έχουμε ένα όμορφο αποτέλεσμα, το οποίο ενθουσιάζει τον κόσμο που παρευρίσκεται.

Φέτος επιλέξαμε να τιμήσουμε τον Νίκο Καββαδία. Θα παρουσιάσουμε μερικά από τα πιο γνωστά μελοποιημένα ποιήματά του και ένα βίντεο το οποίο θα μιλά για τη ζωή και το έργο του. Παράλληλα, στη συναυλία θα διακινείται ένα καλαίσθητο έντυπο αφιερωματικό υλικό.

-- Δουλεύοντας πάνω στον ποιητή, τι είναι αυτό που κυρίως κρατάτε από την ποίησή του;

-- Διαβάσαμε τις συλλογές του. «Μαραμπού», «Πούσι», «Τραβέρσο» και φυσικά το μοναδικό του μυθιστόρημα, τη μνημειώδη «Βάρδια». Σίγουρα οι μελοποιήσεις των ποιημάτων του - και ιδίως του Θάνου Μικρούτσικου - συνέβαλαν στο να βγουν στην επιφάνεια τα «κρυμμένα» της ποίησής του.

Τι κρατάμε...

Το έργο του σου προσφέρει μια διέξοδο δημιουργική. Από τη μία διαβάζεις για ταξίδια, περιπέτειες, για πλάσματα μυθικά, όπως οι γοργόνες, τον κόσμο αυτόν στον κάνει τόσο όμορφη εικόνα, που είναι σαν να το βλέπεις... Την ίδια στιγμή, στον πραγματικό κόσμο, παίρνει θέση και τάσσεται με τους κατατρεγμένους, τους εργάτες, αυτούς που αγωνίζονται. Αναφέρει ο ίδιος χαρακτηριστικά: «Αγαπάω τ' ό,τι είναι θλιμμένο στον κόσμο (...) τους φτωχούς, τους αλήτες, αυτούς που πεινάνε». Το μεγαλείο της ποίησής του ίσως έγκειται ακριβώς σε αυτήν την απλότητά του, την αγάπη του για το έργο των χεριών των βιοπαλαιστών, πόσο μάλλον των ναυτικών. «Αρτος. Οχι για όλα τα στόματα» γράφει το 1971, δείχνοντας με απλά λόγια πως ο πλούτος στον καπιταλισμό δεν μοιράζεται στους παραγωγούς του, παρά γίνεται λεία μιας ισχνής μειοψηφίας.

«Αθήνα 1943», «Αντίσταση», «Στον τάφο του Επονίτη», «Σπουδαστές» είναι μερικά από τα ποιήματά του που παρέμειναν ανέκδοτα (δεν εντάχθηκαν σε ποιητική συλλογή, δημοσιεύτηκαν σε περιοδικά της εποχής μόνο). Στα έργα του αυτά είναι επηρεασμένος από τις εξελίξεις εκείνης της περιόδου, από τον ηρωικό Δεκέμβρη του 1944, από τη συμμετοχή του ίδιου στο αλβανικό μέτωπο. Το έργο του λοιπόν σε ταξιδεύει, σου δίνει υλικό πλούσιο για να φανταστείς, να φτιάξεις εικόνες δικές σου από όλο τον κόσμο, σχεδόν συγχρόνως όμως σου δίνει τροφή για σκέψη, σε προτρέπει να διαβάσεις, να μάθεις, να βλέπεις την αδικία στο σύστημα αυτό, να παλέψεις.

Να παλέψεις μέχρι εκεί που μπορείς, να κατακτήσεις το αδύνατο. Αυτό μας διδάσκει ο ποιητής. «Λυπήσου αυτούς που δεν ονειρεύονται», λέει στη «Βάρδια».

Και κάτι ακόμα. Ο Ν. Καββαδίας γράφει «Εκτός από τη μάνα σου κανείς δε σε θυμάται σε τούτο το τρομακτικό ταξίδι του χαμού...». Εδώ μπορούμε να πούμε ότι δεν συμφωνούμε σε όλα μαζί του. Διότι το έργο του παραμένει ένα από τα σημαντικότερα σημεία της λογοτεχνίας, που συνεχίζει να μας ταξιδεύει «πέρα από τη γέφυρα του Αδάμ στη νότιο Κίνα» έως τις «θολές γραμμές των οριζόντων» και να μας συντροφεύει στο ταξίδι μας να κατακτήσουμε το αδύνατο χορεύοντας «πάνω στο φτερό του καρχαρία» χωρίς να φοβόμαστε αν «το καραντί θα μας μπατάρει».

Προσκλήσεις διακινούνται από τις Οργανώσεις.

Μουσικοθεατρικό αφιέρωμα στο Δεκέμβρη του '44 θα παρουσιάσουν η θεατρική ομάδα και το συγκρότημα της Οργάνωσης Περιοχής Δυτικής Ελλάδας της ΚΝΕ, την Κυριακή 15 Δεκέμβρη στις 21.00, στο Θέατρο «Μπάρι», στην Πάτρα.

Οπως αναφέρει η Ζήνα Σαϊτά, υπεύθυνη της θεατρικής ομάδας:

«Η πρωτοβουλία αυτή λαμβάνεται στο πλαίσιο συμπλήρωσης των 75 χρόνων από τα γεγονότα του Δεκέμβρη του 1944. Τότε που ο λαός μας, με λιγοστές δυνάμεις αλλά με σιδερένια θέληση, αντιμετώπισε τις πολλαπλάσιες δυνάμεις των Αγγλων, που στήριζαν την ντόπια αστική τάξη.

Το αφιέρωμα είναι βασισμένο στην ποιητική συλλογή του Γιάννη Ρίτσου "Οι γειτονιές του κόσμου", που γράφτηκε την περίοδο 1949 - 1951, κατά τη διάρκεια της εξορίας του ποιητή στη Μακρόνησο και στον Αη Στράτη. Βασικό κορμό του αποτελεί η αφήγηση αποσπάσματος του έργου, ενώ πλαισιώνεται από δραματοποιημένες σκηνές και τραγούδια. Ο ποιητής αποτυπώνει με τους στίχους του κορυφαίες στιγμές της ταξικής πάλης του λαού μας τις οποίες "οι γειτονιές δεν μπορούν να ξεχάσουν". Και με την ποίησή του μας θυμίζει πως "τα χέρια που κράτησαν τις σημαίες του αγώνα καμιά κλειδαριά δεν μπορεί να τα κλείσει έξω από το μέλλον".

Το αφιέρωμα θα παρουσιάσουν η θεατρική ομάδα και το συγκρότημα της Οργάνωσης Περιοχής Δυτικής Ελλάδας, που αποτελούνται από μέλη και φίλους της ΚΝΕ. Η προετοιμασία του ξεκίνησε ένα μήνα νωρίτερα. Σε αυτή συμμετείχαν 17 άτομα, που με το μεράκι και το πρωτόβουλο πνεύμα τους συνέβαλαν καθοριστικά στη διαμόρφωσή του. Οι πρόβες καθώς και οι υπόλοιπες διαδικασίες προετοιμασίας του αφιερώματος φιλοξενήθηκαν στον Πολυχώρο Πολιτισμού και Νεανικής Δημιουργίας της ΚΝΕ, που τα τελευταία δύο χρόνια αποτελεί πυλώνα της καλλιτεχνικής δημιουργίας στην πόλη μας».