Στην εκδήλωση μίλησε ο Θοδωρής Κωτσαντής, μέλος του Γραφείου του ΚΣ και Γραμματέας του ΣΠ Θεσσαλίας της ΚΝΕ, ο οποίος μεταξύ άλλων σημείωσε:

«Το ΚΚΕ και η ΚΝΕ ποτέ δεν συμβιβάστηκαν, ποτέ δεν σταμάτησαν να παλεύουν ενάντια στις αιτίες που γεννούν τη χρήση και την εξάρτηση. Είναι η μόνη πολιτική δύναμη στην Ελλάδα που έχει ξεκάθαρη θέση ενάντια σε όλα τα ναρκωτικά, μελετάει επιστημονικά το ζήτημα, στηρίζει τις δράσεις των Κέντρων Πρόληψης και Απεξάρτησης, πρωτοστατεί στην ενημέρωση του λαού και της νεολαίας. Στο πλαίσιο αυτό μπορούμε και πρέπει να διακινήσουμε πλατιά την μπροσούρα της ΚΝΕ, να ανοίξουμε τη συζήτηση, να προβληματίσουμε. Ιδιαίτερα στην πόλη του Βόλου και στο νομό Μαγνησίας δεν μπορούμε να κλείσουμε τα μάτια! Δεν περνάει βδομάδα που στις στήλες των εφημερίδων ή τα δελτία ειδήσεων να λείπει μια ακόμη θλιβερή είδηση: "Σύλληψη 16χρονου με ναρκωτικά σε προαύλιο Γυμνασίου", "Λιποθυμία μαθητή στις τουαλέτες του σχολείου μετά από χρήση ναρκωτικών", "τον Οκτώβριο το 10% των συλλήψεων για ναρκωτικά από τη Δίωξη Ναρκωτικών Βόλου αφορούσε ανήλικους ηλικίας 12 έως 15 ετών!". Το πρόβλημα δεν είναι καινούριο. Ομως, τα τελευταία χρόνια υπάρχουν μια σειρά από εξελίξεις που το επιδεινώνουν», σημείωσε και αναφέρθηκε αναλυτικά στην επιχείρηση αθώωσης της χρήσης ναρκωτικών από το σύστημα και τα κόμματά του.

Αναφορικά με τη θέση του ΚΚΕ ενάντια σε όλα τα ναρκωτικά, τόνισε ότι «πηγάζει από το ότι ο άνθρωπος είναι κοινωνικό ον. Υπάρχει, επιβιώνει, δρα, εξελίσσεται, αποκτά προσωπικότητα μόνο μέσα στην κοινωνία και μαζί με αυτή. Αυτόν τον ενεργητικό κοινωνικό ρόλο χάνει ο άνθρωπος μέσα από τη χρήση ναρκωτικών, είτε μιλάμε για περιστασιακή, συστηματική χρήση είτε για εξάρτηση. Γιατί διαστρεβλώνεται η επαφή του με τον εαυτό του, τους γύρω του και την πραγματικότητα. Τα ναρκωτικά είναι η μεγαλύτερη φυλακή και όχι ελευθερία! Ενα σύστημα που στερεί κάθε δικαίωμα, το μόνο "δικαίωμα" που μας αναγνωρίζει είναι αυτό της μαστούρας, της αυτοκαταστροφής! Και έχει το θράσος να μιλά για "ελευθερία επιλογής"!».

Ακολούθησε μουσικό πρόγραμμα με αγαπημένα τραγούδια σε στίχους Ναζίμ Χικμέτ, Νίκου Καββαδία, Μάνου Ελευθερίου, Αλκη Αλκαίου, Λευτέρη Παπαδόπουλου, Χάρη και Πάνου Κατσιμίχα καθώς και ποπ ροκ κομμάτια από το διεθνές ρεπερτόριο. Συμμετείχαν οι μουσικοί: Κώστας Βλαχούτσος, Γεωργία Χατζημπαλάση, Εφη Συσμανίδου και Χρήστος Κόκκοτας.

Παράλληλα, στο χώρο λειτουργούσε η ψηφιακή έκθεση της Επιτροπής Κατά των Ναρκωτικών του ΚΣ της ΚΝΕ και διακινούνταν η αντίστοιχη έκδοσή του για τις θέσεις του ΚΚΕ και της Οργάνωσης γι' αυτό το κοινωνικό φαινόμενο. Σε συνδυασμό με το βίντεο που προβλήθηκε και τις εκδόσεις που υπήρχαν στην έκθεση βιβλίου της «Σύγχρονης Εποχής», δημιουργήθηκε έντονο ενδιαφέρον από μαθητές αλλά και γονείς, για το περιεχόμενο της πρωτοβουλίας.

Το περιεχόμενο των συζητήσεων, που είχαν τίτλο «It's bigger than hip hop... Fight the power!», κέντρισε την προσοχή όσων τις παρακολούθησαν, ενώ αναπτύχθηκαν γόνιμος προβληματισμός και ανταλλαγή απόψεων για αυτό το είδος μουσικής. Τα θέματα που απασχόλησαν ήταν κυρίως ο ρόλος της τέχνης και της δημιουργίας στην εποχή μας, η σχέση του καλλιτέχνη με την κοινωνία, μέσα από παραδείγματα hip hop μουσικής.

Στα πάνελ των συζητήσεων συμμετείχαν οι καλλιτέχνες: «Ζωγράφος», Αντώνης Μεϊμάρης («Κοινοί Θνητοί»), «Σφάλμα» (στην Αθήνα) και «Χακ» («Urban Pulse»), «Dj Rico» και «Drugitiz» (στο Μενίδι).

Ολοι, ο καθένας με τον προσωπικό του τρόπο, μετέφεραν τη δική τους εμπειρία απ' το πώς οι ίδιοι γράφουν μουσική και στίχο, από πού αντλούν τις μουσικές επιρροές τους, ποια ερεθίσματα στην κοινωνική πραγματικότητα και ποια βιώματα έχουν, πώς τους επηρεάζουν, ποιες συγγένειες υπάρχουν ανάμεσα στη hip hop και την ηλεκτρονική ή την παραδοσιακή μουσική κ.ά. Επίσης, απάντησαν σε ερωτήσεις του κοινού, όπως, πώς αναπτύχθηκε ιστορικά το hip hop και σε ποιες χώρες, τι στάση κρατάει η πλειοψηφία της hip hop σκηνής απέναντι στο φασισμό κ.ά.

Παρέμβαση εκ μέρους της ΚΝΕ έκανε η Αννα Λουκίδου - Ανδρέου, μέλος της Πολιτιστικής Επιτροπής του ΚΣ, η οποία μεταξύ άλλων ανέφερε: «Το καπιταλιστικό σύστημα μέσα και απ' την τέχνη προβάλλει τα δικά του πρότυπα και "διαπαιδαγωγεί" αντίστοιχα τους νέους. Σήμερα, υπάρχει ανάγκη για τέχνη που πέρα και απ' την κριτική της κοινωνίας και των βάρβαρων φαινομένων που γεννά, θα προβληματίζει και γύρω απ' την ανάγκη αλλαγής της. Γιατί πράγματι η τέχνη μπορεί να παίξει ρόλο στη σημερινή πάλη, να καλλιεργήσει το συναίσθημα, τη θέληση για δράση, να εμπνεύσει αγωνιστικό πρότυπο ζωής». Ευχαρίστησε τους συμμετέχοντες και σημείωσε: «Μέσα απ' όλες αυτές τις πρωτοβουλίες, θέλουμε να συνεχίσουμε να απευθυνόμαστε σε όσους καλλιτέχνες, αλλά και φίλους της hip hop σκηνής δεν "βολεύονται" με τη σημερινή κατάσταση και το σημερινό σύστημα».