Δύο χρόνια συμπληρώνονται σήμερα από τη μέρα που ο λαός της Αττικής ζούσε μια από τις μεγαλύτερες τραγωδίες στη σύγχρονη ιστορία της περιοχής. Ηταν η μέρα που η πύρινη λαίλαπα, που ξεκίνησε από το βουνό της Πεντέλης, ανεξέλεγκτη λόγω των εγκληματικών ελλείψεων σε πρόληψη και πυροπροστασία, εξαφάνισε τον οικισμό Μάτι.

Ο απολογισμός δεν χωράει ακόμα και σήμερα, δύο χρόνια μετά, σε ανθρώπινο νου. Εν έτει 2018, στο μεγαλύτερο αστικό κέντρο της χώρας, εκεί που εδρεύουν όλες οι κρίσιμες και νευραλγικές υπηρεσίες της Πολιτικής Προστασίας, χάθηκαν 102 άνθρωποι. Τραγικά θύματα της ανυπαρξίας ολοκληρωμένου σχεδιασμού για την αντιμετώπιση έκτακτων και μεγάλων φυσικών καταστροφών, οι περισσότεροι από αυτούς εγκλωβίστηκαν στους δρόμους του οικισμού, ψάχνοντας διέξοδο προς τη θάλασσα. Η «ατομική ευθύνη» που τους φορτώθηκε για να σωθούν από τη λαίλαπα άφησε πίσω της αυτόν τον απολογισμό. Οι αδικοχαμένοι της φονικής καταστροφής, μαζί με τους πάνω από 170 τραυματίες, τους δεκάδες εγκαυματίες που ακόμα δίνουν τη μάχη για να επουλώσουν τις πληγές τους, είναι οι αδιάψευστοι μάρτυρες ότι προτεραιότητα του αστικού κράτους δεν είναι η προστασία της ανθρώπινης ζωής και της λαϊκής περιουσίας, αλλά των κερδών των επιχειρηματικών ομίλων. Αυτή είναι η βαθύτερη αιτία της σαπίλας του αντιλαϊκού κρατικού μηχανισμού, η οποία αναδίδεται ξανά αυτές τις μέρες, με τον μικροκομματικό καβγά ΝΔ και ΣΥΡΙΖΑ, πάνω στα αποκαΐδια του Ιούλη του 2018.

Η μέρα που ξημέρωνε σαν σήμερα το 2018, φαινόταν ότι θα ήταν μια ακόμα δύσκολη μέρα για τις δασικές εκτάσεις: Στις 12 το μεσημέρι ξεσπάει πυρκαγιά στα Γεράνεια όρη, πάνω από την Κινέτα, η οποία γρήγορα λαμβάνει μεγάλες διαστάσεις, περνάει την Εθνική Οδό και φτάνει να απειλεί τις εγκαταστάσεις του διυλιστηρίου της «Motor Oil». Κι ενώ ρίχνονται όλα τα μέσα της Πυροσβεστικής στην αντιμετώπιση αυτής της πυρκαγιάς, ξεσπάει το άλλο μέτωπο, στην περιοχή του Νταού Πεντέλης. Τα δύο ταυτόχρονα μέτωπα ήταν αρκετά για να αποκαλύψουν τη γύμνια της Πυροσβεστικής Υπηρεσίας σε προσωπικό και μέσα, της άνισης μάχης που δίνουν με τις μεγάλες ελλείψεις οι πυροσβέστες. Η χρόνια υποχρηματοδότηση για να πιάνονται τα ματωμένα πλεονάσματα, η λογική ότι η λήψη όλων των απαραίτητων μέτρων προστασίας αποτελεί «κόστος» χωρίς το προσδοκώμενο «όφελος», σύμφωνα με το κυνικό αυτό ζύγι της ΕΕ, αποδεικνύουν τους λόγους που ο λαός έγινε μάρτυρας ενός προμελετημένου εγκλήματος.

Σήμερα, δύο χρόνια μετά, οι πληγές παραμένουν ανοιχτές, αποτελώντας την άλλη όψη ενός εχθρικού κράτους απέναντι στο λαό που υποφέρει. Ετσι, συμπληρώνονται δύο χρόνια εξαγγελιών και υποσχέσεων, τόσο από την προηγούμενη κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ όσο και από τη σημερινή της ΝΔ.

Οι πληγέντες εξακολουθούν να κυκλοφορούν από υπηρεσία σε υπηρεσία με ένα φάκελο στο χέρι, να βγάζουν φωτοτυπίες, να κυνηγούν προθεσμίες, εγκλωβισμένοι σε έναν λαβύρινθο με δαιδαλώδεις διαδικασίες για να αποκαταστήσουν τα σπίτια τους. Σκόπιμα οι κυβερνήσεις καλούν τους πληγέντες να τα βγάλουν πέρα μόνοι, κάνοντας «ατομική τους ευθύνη» ακόμα και το κυνήγι των αποζημιώσεων. Οι χαρακτηρισμοί για τα σπίτια από «κατεδαφιστέο» σε «επισκευάσιμο» δίνουν και παίρνουν, ώστε να εξοικονομηθούν χρήματα, αφήνοντας λαϊκά νοικοκυριά να κυνηγούν ασύμφορες επισκευές. Οι κατηγοριοποιήσεις των πυροπλήκτων τελικά οδηγούν σε πολύ χρονοβόρες διαδικασίες, και τελικά πολλοί από αυτούς ακόμα και δύο χρόνια μετά μένουν στο νοίκι.

Στον αντίποδα των αργόσυρτων διαδικασιών που δοκιμάζουν την υπομονή των πληγέντων βρίσκεται η βιασύνη των κυβερνήσεων, χτες του ΣΥΡΙΖΑ, σήμερα της ΝΔ, για να προχωρήσουν τα σχέδια ανάπλασης, με κριτήριο την εξυπηρέτηση των επιχειρηματικών συμφερόντων, που δείχνουν το «ενδιαφέρον» τους για την περιοχή. Ενδεικτικό είναι το ειδικό πολεοδομικό σχέδιο που παρουσίασε η κυβέρνηση στις αρχές του μήνα. Ενα σχέδιο ενταγμένο στη λογική της προσέλκυσης επενδύσεων, δίνοντας αβάντα στους επιχειρηματικούς ομίλους, προσφέροντας έδαφος κερδοφορίας αξιοποιώντας τα «φιλέτα» γης. Μοναδικό μέλημα της κυβέρνησης είναι η πολεοδομική συγκρότηση του νέου οικισμού, που εντάσσεται στον γενικότερο σχεδιασμό για τη δημιουργία ενός τουριστικού πόλου στην ευρύτερη περιοχή με γνώμονα τις ανάγκες των μεγάλων επιχειρηματικών ομίλων. Αλλωστε, κάτι τέτοιο περιλαμβάνεται και στο Ρυθμιστικό Σχέδιο της Αττικής, αλλά και στα λεγόμενα «αναπτυξιακά» σχέδια για την Ανατολική Αττική. Στη συγκεκριμένη δε περιοχή, σημείο αναφοράς είναι το λιμάνι της Ραφήνας.

Από την πρώτη στιγμή που ξέσπασαν οι καταστροφικές πυρκαγιές στην Αττική, οι δυνάμεις του ΚΚΕ και της ΚΝΕ βρέθηκαν στην πρώτη γραμμή. Συμμετείχαν στην κατάσβεση, έδωσαν τον καλύτερό τους εαυτό για να βοηθήσουν πληγέντες, για να προστατεύσουν λαϊκές περιουσίες. Και από την επόμενη μέρα πρωτοστάτησαν στην οργάνωση της πάλης και της διεκδίκησης, τόσο για μέτρα ανακούφισης όσο και για να ενισχυθεί η αλληλεγγύη, να διεκδικήσει ο λαός μέτρα για να μην ξαναζήσει τέτοια καταστροφή. Κλιμάκια του Κόμματος ήταν μόνιμα στις πληγείσες περιοχές. Περιοδεία πραγματοποίησε ο ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ, Δημήτρης Κουτσούμπας, ενώ κορύφωση των παρεμβάσεων του Κόμματος ήταν η μεγάλη συγκέντρωση με ομιλητή τον ΓΓ στη Νέα Μάκρη στις 17 Αυγούστου. Το Κόμμα συνεχίζει αταλάντευτα να στηρίζει τα δίκαια αιτήματα των κατοίκων για αποζημίωση στο σύνολο του απαιτούμενου ποσού και ανακατασκευή και επιδιόρθωση των κατοικιών, προστασία από πράξεις αναγκαστικής εκτέλεσης, επέκταση του επιδόματος ενοικίου για όλες τις πυρόπληκτες οικογένειες που έχασαν την κατοικία τους, καταβολή της επιχορήγησης μηνιαία και όχι ανά τρίμηνο, παραμονή των πυρόπληκτων στους μέχρι τώρα χώρους φιλοξενίας τους, απομάκρυνση επικίνδυνων υλικών, ενοποίηση των δύο ερανικών λογαριασμών και την αξιοποίηση των ποσών που έχουν συγκεντρωθεί αποκλειστικά και μόνο για τις ανάγκες των πυρόπληκτων οικογενειών.

Την Κυριακή 26 Ιούλη, στις 10.30 π.μ., στην Κινέτα (ταβέρνα «Παραδοσιακό») η ΚΟ Μεγαρέων Αττικής του ΚΚΕ καλεί σε εκδήλωση - συζήτηση με θέμα «2 χρόνια από την πυρκαγιά στην Κινέτα. Η ζωή μας δεν μπορεί να θυσιάζεται άλλο για τα κέρδη των λίγων». Θα μιλήσει ο Γιώργος Τάτσης, μέλος της ΕΠ της ΚΟ Αττικής του ΚΚΕ.

Η μεγάλη φωτιά είχε ξεκινήσει στις 23 Ιούλη του 2018 από τα Γεράνεια όρη, κατακαίγοντας ό,τι έβρισκε στο διάβα της, φτάνοντας μέχρι την παραλία της Κινέτας. Την ίδια μέρα πυρκαγιά εκδηλώθηκε στην ίδια περιοχή δίπλα στα διυλιστήρια της «Motor Oil», για την οποία κινητοποιήθηκε μεγάλη δύναμη για τα διυλιστήρια υπήρχε μεγάλη ανησυχία και γι' αυτόν το λόγο μεγάλη κινητοποίηση στο ενδεχόμενο εξάπλωσης της φωτιάς. Εκατοντάδες αυτοκίνητα εγκλωβίστηκαν στην Εθνική οδό, η οποία πνίγηκε από τους καπνούς, ενώ σε κάποια σημεία της οι φλόγες την προσπέρασαν κατευθυνόμενες προς τη θάλασσα. Τα αποτελέσματα της πυρκαγιάς ήταν η καταστροφή των οικισμών Πανόραμα 1, 2, 3 και Γαλήνη, αφήνοντας στάχτη μια συνολική έκταση 60.000 στρεμμάτων.

Και σαν να μην έφτανε αυτό, μερικούς μήνες μετά, τον Νοέμβρη του 2019 οι κάτοικοι της Κινέτας ήρθαν αντιμέτωποι και με τις σφοδρές πλημμύρες, με σπίτια να καταστρέφονται, ανθρώπους να εγκλωβίζονται στα λασπόνερα. Οπως κατήγγειλε το ΚΚΕ από την πρώτη στιγμή, μετά τις πυρκαγιές τα έργα ήταν πρόχειρα και αποσπασματικά, με αποτέλεσμα τα πλημμυρικά φαινόμενα να είναι ακόμα πιο έντονα.

«Μια ολόκληρη περιοχή άλλαξε και από "Ριβιέρα", που κάποιοι υπόσχονταν να την κάνουν, μετατράπηκε σε "Ναγκασάκι"», τονίζει σε ανακοίνωσή της για τα δύο χρόνια από την καταστροφή στο Μάτι η ΤΟ Μεσογείων - Λαυρεωτικής του ΚΚΕ.

Και προσθέτει, σχολιάζοντας τη μικροκομματική αντιπαράθεση μεταξύ ΝΔ και ΣΥΡΙΖΑ, ότι «προσβάλλει τόσο τους νεκρούς της τραγωδίας όσο και τις εκατοντάδες πυρόπληκτες οικογένειες. Αντιπαράθεση η οποία ουσιαστικά συγκαλύπτει τις πραγματικές αιτίες αυτής της ανείπωτης τραγωδίας. Η μεγαλύτερη τιμή της μνήμης των θυμάτων στο Μάτι είναι η πλήρης αποκάλυψη όλων των πτυχών της τραγωδίας, για να μάθει ο ελληνικός λαός τι πραγματικά συνέβη εκείνες τις ώρες, η επούλωση των μεγάλων πληγών και η άμεση λήψη όλων εκείνων των αναγκαίων μέτρων, προκειμένου να μην επαναληφθούν στο μέλλον τέτοια τραγικά περιστατικά».

Η ανακοίνωση συνεχίζει αναφέροντας:

«Δύο χρόνια η περιοχή της Ανατολικής Αττικής βίωσε από πρώτο χέρι τις συνέπειες της φωτιάς, βίωσε από πρώτο χέρι τις προτεραιότητες του αστικού κράτους, βίωσε το τι σημαίνουν κυβερνητικές εξαγγελίες και υποσχέσεις. Οι πυρόπληκτες οικογένειες έμαθαν από πρώτο χέρι ότι το αστικό κράτος έχει συνέχεια. Οτι η μία κυβέρνηση δίνει στην άλλη τη σκυτάλη, ότι οι υποσχέσεις είναι κούφια λόγια. Τόσο η σημερινή κυβέρνηση της ΝΔ όσο και η αξιωματική αντιπολίτευση του ΣΥΡΙΖΑ, που τότε ήταν αυτή κυβέρνηση, κινούνται προς μία κατεύθυνση, η οποία ουσιαστικά συγκαλύπτει τις πραγματικές αιτίες της ανείπωτης τραγωδίας, ενώ δεν έχουν προτεραιότητα τη λύση των προβλημάτων των πυρόπληκτων. Οπως δείχνουν και τα τελευταία σχέδια ανάπλασης των καμένων οικισμών, για την πατρότητα των οποίων ερίζουν ΝΔ και ΣΥΡΙΖΑ, η "αναγέννηση" από την καταστροφή θα γίνει με κριτήρια που βάζουν απέναντι τις λαϊκές ανάγκες και έχουν ως προτεραιότητα να εξυπηρετήσουν μεγάλα οικονομικά συμφέροντα, που δείχνουν διαχρονικά το "ενδιαφέρον" τους για την περιοχή. Ετσι και το ειδικό πολεοδομικό σχέδιο που παρουσίασε η κυβέρνηση πρόσφατα, είναι ενταγμένο στη λογική της προσέλκυσης επενδύσεων και πρόκειται για σχέδιο καταρτισμού για τους επιχειρηματικούς ομίλους, που βρίσκουν έδαφος για την κερδοφορία τους αξιοποιώντας "φιλέτα" γης.

Δύο χρόνια μετά, τα φώτα της δημοσιότητας για τα προβλήματα των κατοίκων έσβησαν, αλλά τα προβλήματα αυτά παραμένουν και κάποια γιγαντώνονται. Αποζημιώσεις, ανακατασκευές, ταλαιπωρία στις υπηρεσίες, ανάπλαση και αποκατάσταση του πρασίνου, αμίαντος, οικογένειες στον αέρα χωρίς να ξέρουν πού και πώς θα μείνουν, πληγές στο σώμα και στην ψυχή των ανθρώπων που είναι ακόμα ανοιχτές. Είναι μερικά από τα καθημερινά βιώματα για μια πυρόπληκτη οικογένεια.

Το ΚΚΕ, τα μέλη και οι οπαδοί του από την πρώτη ώρα ήταν στην κυριολεξία μέσα στη φωτιά να βοηθήσουν, να σώσουν τον συνάδελφο, τον γείτονα, τον συγγενή. Από την πρώτη ώρα μέχρι και σήμερα μπήκε και μπαίνει μπροστά για την ικανοποίηση των αναγκών των πυρόπληκτων, με δεκάδες παρεμβάσεις από Δημοτικά και Περιφερειακά Συμβούλια έως τη Βουλή και την Ευρωβουλή. Το ΚΚΕ από την πρώτη ώρα μίλησε για τα αίτια και τις ευθύνες, που μπροστά σε κάθε μεγάλο "φυσικό" φαινόμενο μετράμε θύματα και χαμένες λαϊκές περιουσίες. Τα έργα αντιπυρικής προστασίας, όπως και τα έργα αντιπλημμυρικής προστασίας και αντισεισμικής θωράκισης, δεν υλοποιούνται, γιατί για τους καπιταλιστές και το αστικό κράτος αποτελούν κόστος χωρίς προσδοκώμενα κέρδη. Οι ανάγκες των εργατικών και λαϊκών οικογενειών γίνονται κυριολεκτικά θυσία στο βωμό της ανάπτυξης των επιχειρηματικών κερδών. Το ΚΚΕ ήταν το μόνο κόμμα που καταψήφισε στη Βουλή τη σύσταση εταιρείας με την επωνυμία "Μάτι Ξανά", καταγγέλλοντας ότι μ' αυτόν τον τρόπο γίνεται διάχυση και μετάθεση της ευθύνης, με σκοπό να καλυφθούν οι ευθύνες τόσο της κυβέρνησης όσο και του κράτους πίσω από τις αρμοδιότητες της εταιρείας, στις πλάτες των κατοίκων της περιοχής».

«Το ΚΚΕ θα συνεχίσει να αναδεικνύει και να βάζει μπροστά την ικανοποίηση των αναγκών αυτών, αλλά και να αναδεικνύει ότι απαιτείται ένας ριζικά διαφορετικός δρόμος ανάπτυξης και οργάνωσης της κοινωνίας και της οικονομίας. Αυτός ο δρόμος θα έχει στο επίκεντρο όχι τα κέρδη των λίγων, αλλά την πραγματική προστασία του λαού και την ικανοποίηση των αναγκών του», σημειώνεται στην ανακοίνωση.