Με βάση το νομοσχέδιο τα φυσικά πρόσωπα αποκτούν για πρώτη φορά την «πτωχευτική δυνατότητα», ενώ η κήρυξη του οφειλέτη σε πτώχευση από το αρμόδιο δικαστήριο μπορεί να προέλθει και μετά από αίτηση της τράπεζας και των άλλων πιστωτών. Οπως ρητά ξεκαθαρίζεται, «τεκμαίρεται ότι ο οφειλέτης βρίσκεται σε παύση πληρωμών όταν δεν καταβάλλει ληξιπρόθεσμες υποχρεώσεις του προς το Δημόσιο, τους φορείς Κοινωνικής Ασφάλισης ή πιστωτικά ή χρηματοδοτικά ιδρύματα, σε ύψος τουλάχιστον 40% των συνολικών ληξιπρόθεσμων υποχρεώσεών του προς τον αντίστοιχο φορέα για περίοδο τουλάχιστον 6 μηνών, εφόσον η μη εξυπηρετούμενη υποχρέωσή του υπερβαίνει το ποσό των 30.000 ευρώ».

Κατόπιν προβλέπεται η πλήρης ρευστοποίηση της περιουσίας του «οφειλέτη» ώστε κράτος, τράπεζες, επιχειρηματικοί όμιλοι να βάζουν στο χέρι ό,τι απομένει από το λαϊκό εισόδημα και την κάθε είδους «περιουσία του οφειλέτη».

Μετά την κήρυξη της πτώχευσης και μέχρι την ολοκλήρωση της διαδικασίας ο οφειλέτης θα μπορεί να έχει πρόσβαση μόνο σε τυχόν ποσά του εισοδήματός του που καλύπτουν τις λεγόμενες «εύλογες δαπάνες διαβίωσης», κάποια ψίχουλα δηλαδή για τα απολύτως στοιχειώδη, ενώ τυχόν άλλα εισοδήματα περιέρχονται στη λεγόμενη πτωχευτική περιουσία και βέβαια προορίζονται προς διανομή στους πιστωτές. Το σχετικό άρθρο αναφέρει: «Από την κήρυξη της πτώχευσης μέχρι την απαλλαγή του πτωχού, ανήκει στην πτωχευτική περιουσία το μέρος του ετησίου εισοδήματός του που υπερβαίνει τις εύλογες δαπάνες διαβίωσης».

Παράλληλα, το κυβερνητικό τερατούργημα προβλέπει πώληση και ενοικίαση της πρώτης κατοικίας του «οφειλέτη» και μάλιστα με την ενεργοποίηση της σχετικής διαδικασίας από την τράπεζα, τα funds και άλλους πιστωτές. Σε αυτήν την περίπτωση, ο δανειολήπτης θα μεταβιβάζει την κυριότητα του ακινήτου σε ιδιωτικό ειδικό φορέα που θα συσταθεί για το σκοπό αυτό και στη συνέχεια μπορεί να έχει το δικαίωμα της διαμονής στην κατοικία του έναντι ενοικίου, θα γίνεται δηλαδή νοικάρης στο σπίτι του και με μόνιμη την απειλή της οριστικής έξωσης, αφού μετά την πάροδο 3ετίας η τράπεζα θα έχει το ελεύθερο να καταγγείλει τη σύμβαση και βέβαια να προχωρήσει άμεσα σε πλειστηριασμό, σε περίπτωση που ο μισθωτής - πρώην ιδιοκτήτης δεν καταβάλει έγκαιρα 3 στη σειρά μηνιαία μισθώματα!

Με το μαχαίρι να είναι μόνιμα στο λαιμό τους και σε συνδυασμό με το «ψιλό κόσκινο» των εισοδηματικών και περιουσιακών κριτηρίων, που αφήνει δεκάδες χιλιάδες εκτός, προβλέπεται η χορήγηση στεγαστικού επιδόματος για την πρώτη κατοικία «ευάλωτων» νοικοκυριών, ενώ ο δικαιούχος, όπως και στο τρέχον πρόγραμμα «Γέφυρα», καλείται να είναι απόλυτα συνεπής με τις υποχρεώσεις που του φορτώνουν κυβέρνηση και τραπεζίτες, αλλά και παραιτείται από το τραπεζικό και φορολογικό απόρρητο, προκειμένου να διαπιστώνεται ότι διατηρούνται οι προϋποθέσεις καταβολής του επιδόματος, ότι δηλαδή «ξύνει τον πάτο» της φτώχειας.

Τα παραπάνω αποτελούν την άλλη πλευρά του «νομίσματος», με σκοπό - όπως έλεγε την Πέμπτη ο κυβερνητικός εκπρόσωπος, χαρακτηρίζοντας το νέο νομοσχέδιο «επιχειρηματικά γόνιμο» και «εθνικά αναπτυξιακό» - να απελευθερώσουν «τις τράπεζες από μη εξυπηρετούμενα δάνεια, έτσι ώστε να επιτελέσουν το ρόλο τους», να τροφοδοτήσουν ένα νέο γύρο καπιταλιστικής κερδοφορίας με φτηνό «ζεστό» χρήμα και δανεισμό.

Στο πλαίσιο αυτό άλλωστε προβλέπονται και μια σειρά από μέτρα που διευκολύνουν στην κατεύθυνση αυτή με:

-- Προκλητικές φοροαπαλλαγές που θα εφαρμόζονται για την ιδιωτική εταιρεία - Φορέα Απόκτησης και Επαναμίσθωσης, στην οποία θα περιέλθουν οι πρώτες κατοικίες λαϊκών νοικοκυριών (π.χ. απαλλαγές από φόρους μεταβίβασης, ΕΝΦΙΑ κ.ά.), στα «κοράκια» που θα βγάλουν στο «σφυρί» τη λαϊκή κατοικία.

-- Επιτάχυνση των ηλεκτρονικών πλειστηριασμών, που «θωρακίστηκαν» επί ΣΥΡΙΖΑ, μαζί με τα μέτρα καταστολής και την ποινικοποίηση του αγώνα ενάντια στους πλειστηριασμούς. Τώρα προβλέπεται η αυτοδίκαιη διαδοχική πτώση της τιμής πρώτης προσφοράς σε περίπτωση άγονων πλειστηριασμών, ενώ σε σύντομο χρονικό διάστημα και εφόσον «δεν επιτευχθεί η εκποίηση του πράγματος έστω και έναντι συμβολικού ανταλλάγματος, συνάγεται ότι κανείς στον ιδιωτικό τομέα δεν μπορεί να αξιοποιήσει το πράγμα επωφελώς. Στην περίπτωση αυτή η κυριότητα του πράγματος περιέρχεται στο Δημόσιο».

-- Νέο πλαίσιο εξωδικαστικού μηχανισμού, στον οποίο πέρα από τα επιχειρηματικά χρέη εντάσσονται και οι οφειλές φυσικών προσώπων, σε τράπεζες, στον φοροεισπρακτικό μηχανισμό και τα ασφαλιστικά ταμεία, ώστε «να βγει και από τη μύγα ξίγκι». Ταυτόχρονα, ο υπό διαμόρφωση Πτωχευτικός Κώδικας προβλέπει «εναλλακτικές» δυνατότητες, με λεόντειους όρους και προϋποθέσεις, μέσω διαφόρων μηχανισμών, όπως διμερείς συμφωνίες αναδιάρθρωσης δανείων με τις τράπεζες.

Ενώ θεσπίζεται «ηλεκτρονικός μηχανισμός έγκαιρης προειδοποίησης οφειλετών» με 3 επίπεδα κινδύνου (χαμηλό - μέτριο - υψηλό) για φυσικά και νομικά πρόσωπα, εποπτευόμενος από την Ειδική Γραμματεία Διαχείρισης Ιδιωτικού Χρέους.

Παράλληλα, για τα επιχειρηματικά δάνεια προωθείται σειρά νέων διατάξεων αναφορικά με την επιτάχυνση των σχετικών διαδικασιών, για τις αναδιαρθρώσεις και «εξυγιάνσεις» προβληματικών επιχειρήσεων, των επιχειρήσεων «ζόμπι», όπως λέγονται.

Σε αυτό το πλαίσιο, οι μεγαλοεπιχειρήσεις που πτωχεύουν θα αποκτούν μια «δεύτερη ευκαιρία» για να επιστρέψουν στην κερδοφορία, ενώ παραμένουν και ενισχύονται οι άθλιες διατάξεις για την αποζημίωση και τα δεδουλευμένα των εργαζομένων που απολύονται, όπως η διάταξη που εισήγαγε ο ΣΥΡΙΖΑ, με βάση την οποία τα πιστωτικά ιδρύματα προηγούνται στο μοίρασμα ρευστοποιημένων στοιχείων πτωχευμένων εταιρειών, παραπέμποντας στις ελληνικές καλένδες τα χρωστούμενα στους εργαζόμενους.

Οπως ρητά αναφέρεται, «οι απαιτήσεις των μισθωτών από μισθούς και λοιπές παροχές που γεννήθηκαν πριν την κήρυξη της πτώχευσης, καθώς και κάθε συναρτώμενη με την καταγγελία απαίτησή τους, όπως ιδίως αποζημίωση εκ του νόμου, αποτελούν πτωχευτικές απαιτήσεις, για τις οποίες οι μισθωτοί ικανοποιούνται ως πτωχευτικοί πιστωτές κατά τις ειδικότερες περί κατατάξεως των πιστωτών διατάξεις του παρόντος κώδικα».

Νέα αντιλαϊκά μέτρα με στόχο να φορτωθεί η καπιταλιστική κρίση στις πλάτες του λαού, και αναδιαρθρώσεις που αφορούν την ενίσχυση της ανταγωνιστικότητας των εγχώριων επιχειρηματικών ομίλων, περιλαμβάνει το κυβερνητικό «καλάθι», μέρος του οποίου θα παρουσιάσει στη ΔΕΘ ο πρωθυπουργός, παρά την προσπάθεια των κυβερνητικών επιτελείων να καλλιεργήσουν κάλπικες προσδοκίες σε εργαζόμενους και λαϊκά στρώματα.

Ειδικότερα, μεταξύ άλλων ο σχεδιασμός του οικονομικού επιτελείου της κυβέρνησης εστιάζει στα παρακάτω:

-- Κρατικός προϋπολογισμός 2021.

Στις αρχές Οκτώβρη κατατίθεται στη Βουλή το προσχέδιο κρατικού προϋπολογισμού, η τελική διαμόρφωση του οποίου για το 2021 θα παραμείνει ανοιχτή με φόντο τα παζάρια που θα ξεκινήσουν σε επίπεδο Γιούρογκρουπ για το ύψος των ελλειμμάτων στη διάρκεια της επόμενης χρονιάς για όλα τα κράτη - μέλη. Ενα πρώτο δείγμα αναμένεται να δοθεί στην επόμενη συνεδρίαση του Γιούρογκρουπ, που έχει προγραμματιστεί για τις 11 Σεπτέμβρη.

Με φόντο τις «αβεβαιότητες» για τη διαμόρφωση του, η μόνη βεβαιότητα και για τον νέο προϋπολογισμό είναι πως ο λαός θα συνεχίσει να πληρώνει το «μάρμαρο», όπως δείχνουν και τα στοιχεία που δόθηκαν μέσα στη βδομάδα για την εκτέλεση του φετινού προϋπολογισμού για το πρώτο επτάμηνο, όπου αποτυπώνεται πως οι επιχειρηματικοί όμιλοι πληρώνουν λιγότερο από 3% (!) των φορολογικών βαρών, ως αποτέλεσμα και της νέας μείωσης των συντελεστών που ισχύει για τις επιχειρήσεις.

Σε κάθε περίπτωση, το κεντρικό ζητούμενο είναι η διασφάλιση πρόσθετου «δημοσιονομικού χώρου» για την τόνωση των εγχώριων επιχειρηματικών ομίλων, με έμφαση στον διπλασιασμό των κρατικών ενισχύσεων μέσω του Προγράμματος Δημοσίων Επενδύσεων (ΠΔΕ), σε συνδυασμό με σειρά από άλλες παρεμβάσεις για την προσέλκυση κερδοφόρων επενδύσεων.

Παράλληλα, η κυβέρνηση της ΝΔ προσβλέπει στις εκταμιεύσεις από το πρόγραμμα SURE, που δίνει επιπλέον «όπλα» στη φαρέτρα της εργοδοσίας, την οποία και απαλλάσσει από το μισό και πάνω εργατικό «κόστος» και της παρέχει τη δυνατότητα να διευθετεί κατά το δοκούν το χρόνο εργασίας, αλλά και τις εκταμιεύσεις κονδυλίων του ΕΣΠΑ, όπως και αυτές που προβλέπονται στο πλαίσιο της ενισχυμένης «μεταμνημονιακής» εποπτείας, με βάση και εδώ τα αντιλαϊκά «προαπαιτούμενα».

-- «Σχέδιο ανάκαμψης και ανθεκτικότητας». Περί τα μέσα Οκτώβρη, η κυβέρνηση ΝΔ αναμένεται να υποβάλει στην Ευρωπαϊκή Επιτροπή και το «εθνικό σχέδιο ανάκαμψης» για την εκταμίευση των κονδυλίων του «Ταμείου Ανάκαμψης», που θα κατευθυνθούν στους επιχειρηματικούς ομίλους.

Οπως αποτυπώνεται και στο προσχέδιο της «Επιτροπής Πισσαρίδη» το οποίο θα αποτελέσει τη βάση του, στο σχέδιο αυτό θα ενσωματώνεται ένα νέο κύμα σαρωτικών αντεργατικών μέτρων και αναδιαρθρώσεων, με βάση τις ειδικές ανά χώρα συστάσεις στο πλαίσιο του Ευρωπαϊκού Εξαμήνου αλλά και τις δεσμεύσεις της ενισχυμένης «μεταμνημονιακής» εποπτείας, που άφησε για αντιλαϊκή παρακαταθήκη η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ.

Ο σχεδιασμός της ελληνικής κυβέρνησης θα προβλέπει μεταξύ άλλων μπαράζ από νέα «κίνητρα» για νέες επενδύσεις και για εξαγωγές, μεταξύ των οποίων την αύξηση των αποσβέσεων (οδηγεί σε ταχύτερες και μεγαλύτερες φοροαπαλλαγές προς τους επιχειρηματικούς ομίλους), αλλά και την «απομείωση του πολύ υψηλού ασφαλιστικού βάρους που επωμίζονται οι επιχειρήσεις», στην κατεύθυνση της παραπέρα ιδιωτικοποίησης του συστήματος ασφάλισης που αξιώνει το κεφάλαιο (βλέπε σχετικό θέμα).

-- Ενισχυμένη εποπτεία. Ταυτόχρονα τρέχει ο 7ος κύκλος «μεταμνημονιακής» εποπτείας, ενώ η κυβέρνηση σπεύδει να προχωρήσει άμεσα στη νομοθέτηση του νέου πτωχευτικού κώδικα, με την πλήρη κατάργηση της όποιας παρεχόμενης δικαστικής προστασίας στην πρώτη κατοικία λαϊκών νοικοκυριών, που αποτελεί προαπαιτούμενο για την επιτυχή έκβαση της τρέχουσας «αξιολόγησης».