Η θεσσαλική γη, με την οποία από γεννησιμιού του δέθηκε και γι' αυτή μέχρι το τέλος της ζωής του πάλεψε, δέχτηκε χτες στην αγκαλιά της τον σύντροφο Βαγγέλη Μπούτα, μέλος της ΚΕ της ΚΚΕ. Στην πολιτική του κηδεία, που έγινε στην πλατεία του χωριού του, τη Μητρόπολη Καρδίτσας, παραβρέθηκε πλήθος συντρόφων, συναγωνιστών και φίλων από την Καρδίτσα, τη Θεσσαλία, αλλά και πολλές άλλες περιοχές της χώρας.

Παρών ο Δημήτρης Κουτσούμπας, ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ, επικεφαλής πολυμελούς αντιπροσωπείας της ΚΕ, καθώς και ο Νίκος Αμπατιέλος, Γραμματέας του ΚΣ της ΚΝΕ.

Παραβρέθηκαν, επίσης, εκπρόσωποι της Πανελλαδικής Επιτροπής των Μπλόκων, των Ενωτικών Ομοσπονδιών Αγροτικών Συλλόγων της Θεσσαλίας και άλλων περιοχών, του ΠΑΜΕ, της ΟΓΕ, του Εργατικού Κέντρου Λάρισας και πολλών συνδικάτων, όπως και εκπρόσωποι πλήθους μαζικών φορέων, πολιτικών κομμάτων, της Τοπικής Διοίκησης, ανάμεσά τους ο περιφερειάρχης Θεσσαλίας Κώστας Αγοραστός.

Στην κεντρική πλατεία του χωριού, που είχε στολιστεί με κόκκινες σημαίες του ΚΚΕ, μαζευόταν κόσμος πολύς την ώρα που έφτανε το φέρετρο με τη σορό του, πάνω στο οποίο ήταν απλωμένη η σημαία του ΚΚΕ. Προηγούνταν το τρακτέρ με οδηγό έναν συναγωνιστή του από τον Αγροτικό Σύλλογο Παλαμά, με την κόρνα να σφυρίζει, όπως γινόταν κάθε φορά που οι αγρότες, με τα οχήματά τους, έφταναν στο χώρο που θα στηνόταν το μπλόκο. Και μαζί με τον δυνατό ήχο του τρακτέρ, διαχεόταν στην ατμόσφαιρα η θλιμμένη γλύκα του μοιρολογιού από το κλαρίνο του μπάρμπα Τάσου του Χαλκιά.

Η Ελένη Μπέλλου, μέλος του ΠΓ της ΚΕ, αποχαιρέτησε τον Βαγγέλη Μπούτα εκ μέρους της ΚΕ του Κόμματος. Σε όλη τη διάρκεια της τελετής, δίπλα στη σορό του στέκονταν τιμητική φρουρά σύντροφοι και συναγωνιστές του.

Στο βήμα ακολούθησαν ο Παναγιώτης Κοδέλας, μέλος του ΚΣ της ΚΝΕ και Γραμματέας του ΣΠ Θεσσαλίας, ο Θοδωρής Παπακωνσταντίνου από την Πανελλαδική Επιτροπή των Μπλόκων, ο Γιάννης Σκόκας, πρόεδρος του ΕΚ Λάρισας, η Χριστίνα Σκαλούμπακα, πρόεδρος της ΟΓΕ, ο Αποστόλης Πίτσαβος, παλιός σύντροφός του από την Οργάνωση της Καρδίτσας, ο Κώστας Τζέλας, πρόεδρος της Ομοσπονδίας Αγροτικών Συλλόγων Καρδίτσας, ο Γιάννης Τσιούτρας εκ μέρους της ΕΠ Θεσσαλίας του ΚΚΕ, η Ηρώ Μπούτα από την οικογένεια, ενώ η Μαρίνα Φυτσιλή, από το ΤΣ Καρδίτσας της ΚΝΕ, απήγγειλε ένα ποίημα, που έγραψε κάποιος σύντροφος από το Τμήμα Αγροτικής Πολιτικής της ΚΕ.

Ολοι τους ανέδειξαν την προσφορά του Βαγγέλη Μπούτα στους αγώνες, ως μέλους του ΚΚΕ και πρωτοπόρου μαχητή, περιέγραψαν προσωπικές στιγμές μέσα από τις οποίες τον γνώρισαν καλύτερα και έδωσαν την υπόσχεση ότι με παρακαταθήκη τη δράση του θα τραβήξουν τον ίδιο αγώνα μέχρι τέλους.

Από τα μεγάφωνα ακούγεται η φωνή του Καζαντζίδη, στο τραγούδι του Τσιτσάνη «Της γερακίνας γιος». Και μετά, με τον ύμνο του αγροτικού ξεσηκωμού - τα «Αγροτικά» του Καρδιτσιώτη Θωμά Μπακαλάκου - να παίζουν τα μεγάφωνα και με τα τρακτέρ να προηγούνται, ξεκίνησε η μεγάλη πομπή προς το νεκροταφείο...

Εκ μέρους της ΚΕ του ΚΚΕ, τον τελευταίο αποχαιρετισμό στον σύντροφο Βαγγέλη Μπούτα απηύθυνε η Ελένη Μπέλλου, μέλος του ΠΓ της ΚΕ του Κόμματος. Στην ομιλία της σημείωσε:

«Η ΚΕ του ΚΚΕ, όλο το Κόμμα, σε αποχαιρετάμε σήμερα, μαζί με την οικογένειά σου, συγγενείς, φίλους, συγχωριανούς και συναγωνιστές σου, με συγκίνηση, θλίψη αλλά και υπερηφάνεια, γιατί μέχρι να σε νικήσει η αρρώστια, ήσουν άξιο και ακούραστο μέλος της ΚΕ του ΚΚΕ, μπροστάρης στους αγροτικούς και λαϊκούς αγώνες, αναγνωρισμένος ως λαϊκός ηγέτης. Φεύγεις αγαπημένος, τιμημένος και θρηνούμενος από κομμουνιστές, συναγωνιστές και χιλιάδες λαϊκούς ανθρώπους σ' όλη την Ελλάδα.

Σύντροφε Βαγγέλη, δε θ' αφήσουμε τη θλίψη να μας λυγίσει σ' αυτόν τον ύστατο χαιρετισμό, γιατί σου ταιριάζουν λεβέντικα λόγια, όπως ήταν και η ζωή σου. Τώρα εσύ παίρνεις θέση στην 100χρονη και πλέον Κομματική μας Ιστορία, δίπλα σε τόσους άλλους πρωτοπόρους κομμουνιστές, αγωνιστές, που αφιέρωσαν τη ζωή τους και στην πάλη για την κατάργηση της ανθρώπινης εκμετάλλευσης, στην πάλη για το σοσιαλισμό - κομμουνισμό.

Σύντροφε Βαγγέλη, εσύ που τόσο πολύ αγάπησες τη δουλειά με τη γη, στο χωράφι, άλλο τόσο κατάλαβες βαθιά ότι αυτή η δουλειά δεν μπορεί να είναι μόνο ατομική υπόθεση, δεν μπορεί να τα βγάλει πέρα μόνη της, με τα θεριά της φύσης, χωρίς κρατική κοινωνική προστασία και ότι αυτή η κρατική προστασία δεν μπορεί να εξασφαλιστεί αν δεν καταργηθεί η καπιταλιστική ιδιοκτησία. Κι αυτό το μήνυμα δεν κουραζόσουν να το μεταδίδεις στους αγρότες απ' άκρο σ' άκρο της Ελλάδας. Δυστυχώς, οι τελευταίες καταστροφές και πάλι δικαιώνουν τον αγώνα σου.

Ο σ. Βαγγέλης γεννήθηκε το Νοέμβρη του 1954, εδώ, στην κοινότητα Μητρόπολης. Είναι το πρώτο από τα δυο παιδιά της φτωχής αγροτικής οικογένειας του Θωμά και της Σταυρούλας. Αμέσως μετά την απόλυσή του από το στρατό, το 1977, οργανώθηκε ταυτόχρονα στην ΚΝΕ και στο ΚΚΕ.

Την οργάνωσή του αυτή στο Κόμμα και τη Νεολαία του τη θεωρούσε πάντα ως μια συνειδητή επιλογή, απόφαση ζωής, όπως λέει και στο βιογραφικό του, στην οποία συνέβαλε και η οικογενειακή καταγωγή του. Ο πατέρας του ήταν οργανωμένος στην ΕΔΑ και η μητέρα του συμμετείχε στο αντάρτικο μαζί με τα 4 αδέλφια της, από τα οποία το ένα σκοτώθηκε το 1948.

Δραστηριοποιήθηκε στο χωριό του ως πρόεδρος του τοπικού Μορφωτικού Συλλόγου και στον Αγροτικό Σύλλογο ως μέλος της διοίκησης. Με κομματική χρέωση τη δουλειά στους αγρότες, σύντομα ανέλαβε τη θέση του γραμματέα στην Ομοσπονδία Αγροτικών Συλλόγων του νομού Καρδίτσας.

Από τότε αναδείχθηκε μπροστάρης σε όλους τους αγώνες της φτωχής αγροτιάς, της εργατικής τάξης και των λαϊκών στρωμάτων.

Σε όλη τη διαδρομή του στάθηκε ασυμβίβαστος, αταλάντευτος. Με συνέπεια και σταθερότητα απέκρουσε κάθε πρόκληση και επίθεση, ακόμη και σε προσωπικό επίπεδο.

Γι' αυτή του τη στάση συκοφαντήθηκε, σύρθηκε σε αίθουσες δικαστηρίων, λοιδορήθηκε από μέσα ενημέρωσης και άλλους μηχανισμούς.

Σύντροφε Βαγγέλη, στάθηκες όρθιος, αλύγιστος. Νικήθηκες μόνο από την ανίατη ασθένεια. Για πάνω από 40 χρόνια, μέσα από το Κόμμα, πήγες κόντρα στο ρεύμα. Εδωσες μάχες με κυρίαρχες αντιλήψεις και ιδέες. Δεν κουράστηκες να οργανώνεις αγώνες υπερασπίζοντας το δικαίωμα του φτωχού βιοπαλαιστή αγρότη να μην ξεριζωθεί από τη δουλειά του μες στο χωράφι, να διεκδικεί αξιοπρεπείς συνθήκες διαβίωσης.

Αλλά, ταυτόχρονα, όπως έλεγες, "μαζί με τη διεκδίκηση λύσεων σε άμεσα προβλήματα, αγωνιζόμαστε για την προοπτική να γίνουμε οι αγρότες νοικοκύρηδες του πλούτου που παράγουμε, ο οποίος πάει στους εμποροβιομήχανους και τα μονοπώλια. Κι αυτό, φυσικά, δεν μπορεί να γίνει ούτε από τη σημερινή κυβέρνηση ούτε και με αλλαγή κομμάτων στην κυβέρνηση. Χρειάζεται ν' αλλάξει χέρια η εξουσία και από τα μονοπώλια να περάσει στην εργατική τάξη και τους συμμάχους της".

Γι' αυτή σου τη στάση, του κομμουνιστή, που έμαθε να δίνει τα πάντα για το λαό χωρίς να περιμένει κανένα προσωπικό αντάλλαγμα, σου αρκούσε το σφίξιμο του χεριού από τους συντρόφους, τους συναγωνιστές, τους βιοπαλαιστές αγρότες, σου αρκούσε μια πράξη αναγνώρισης της μεγάλης προσπάθειας να ανταποκριθείς στο χρέος σου προς το λαό και το Κόμμα.

Γι' αυτό τιμήθηκες:

-- Δυο φορές ως πρόεδρος της κοινότητας Μητρόπολης, το 1986 και το 1990.

-- Τρεις φορές ως νομαρχιακός σύμβουλος Καρδίτσας, το 1998, το 2002 και το 2006.

-- Δυο φορές ως περιφερειακός σύμβουλος Θεσσαλίας, το 2010 και το 2014.

-- Δυο φορές ως βουλευτής Καρδίτσας του ΚΚΕ, το 1996 και το 2012.

Ολοι οι βιοπαλαιστές αγρότες και τίμιοι αγροτοσυνδικαλιστές, πέρα από κομματική προτίμηση και ένταξη, σου αναγνώριζαν την εντιμότητα, τη συνέπεια μεταξύ απόψεων και δράσης, την ευθύτητα στη διαπάλη, χαρακτηριστικά σου που έκαναν πολλούς να δηλώνουν ανοιχτά: "Μπορεί να ψηφίζω άλλο κόμμα, αλλά στο κίνημα και στα μπλόκα είμαι με τον Μπούτα".

Τίμησες αυτήν την εμπιστοσύνη του αγροτικού κόσμου ως πρόεδρος της Ενωτικής Ομοσπονδίας Αγροτικών Συλλόγων Καρδίτσας για πολλές θητείες, ως γενικός γραμματέας της ΓΕΣΑΣΕ, ως πρόεδρος της Ενωσης Αγροτικών Συνεταιρισμών. Δεν σταμάτησες να αποκαλύπτεις τον αντιλαϊκό χαρακτήρα της ΕΕ και της αντιλαϊκής, ταξικής πολιτικής των ελληνικών κυβερνήσεων.

Ολο και περισσότεροι αγρότες σε δικαίωναν για τις θέσεις που εξέφραζες με βάση την πολιτική του Κόμματος. Βλέπουν πόσο δίκιο είχες και πόσο μπροστά έβλεπες όταν έλεγες από τη 10ετία του '80, με την τότε ΕΟΚ, και επαναλάμβανες το Γενάρη του 1997 ως βουλευτής του ΚΚΕ: "ΕΕ και κυβερνήσεις έχουν βάλει γουρνοθλιά πραγματική στο λαιμό του αγρότη, και επειδή αυτή η θηλιά έχει δυο άκρες, απ' τη μια μεριά τραβάει η κυβέρνηση κι απ' την άλλη η ΕΕ, και καρυδώνουν το φουκαρά τον αγρότη, τον πνίγουν. Τι άλλο έχει να κάνει όταν πνίγεται, όταν κλείνει το σπίτι του από το να βγει στο δρόμο;".

Σύντροφε Βαγγέλη, αφήνεις ακόμη μια σημαντική παρακαταθήκη. Στα χρόνια της αντεπανάστασης και των ανατροπών (1989 - 1991), όταν πολλοί έτρεχαν να αποκηρύξουν τον κακό κομμουνισμό δίνοντας εξετάσεις στον οπορτουνισμό, στον αντίπαλο, εσύ έμεινες ορθός στο Κόμμα. Ως μέλος του Συντονιστικού Οργάνου Θεσσαλίας, έβαλες πλάτη στην ανασυγκρότηση της Οργάνωσης του Κόμματος στην περιοχή. Στις δύσκολες εκείνες στιγμές, έμεινες κι εσύ στυλοβάτης του Κόμματος.

Μέλος της ΚΕ από το 13ο Συνέδριο το Φλεβάρη του 1991, το Συνέδριο της εσωκομματικής κρίσης, μέχρι και σήμερα, υπηρέτησες με συνέπεια τη βασική χρέωσή σου στο Κόμμα, την πάλη του ΚΚΕ για την ανασύνταξη του αγροτικού κινήματος, σε ρήξη και αντιπαράθεση με τον εκφυλιστικό ευρωμονόδρομο του κυβερνητικού αγροτοσυνδικαλισμού.

Από τη 10ετία του '90, με τα μπλόκα του αγώνα, με τις Συντονιστικές Επιτροπές Αγώνα, την ΠΑΣΥ και την Πανελλαδική Επιτροπή των Μπλόκων, με τις Ομοσπονδίες που στηρίζονται σε ζωντανούς Αγροτικούς Συλλόγους, συνέβαλες καταλυτικά στη χρεοκοπία του αγροτοπατερισμού. Στο τσαλάκωμα πολλές φορές του κυβερνητικού αυταρχισμού, αλλά και στην απόσπαση κάποιες φορές ορισμένων παραχωρήσεων από τις αστικές κυβερνήσεις. "Ανάσες επιβίωσης", όπως τις χαρακτήριζες.

Μόνιμο μέλημά σου, να γίνει κατανοητή από τους βιοπαλαιστές αγρότες η ανάγκη να υπάρχει αγροτικός σύλλογος, ομοσπονδία, κοινός αγώνας με τους εργατοϋπαλλήλους και τους μικροεπαγγελματίες, όλοι μαζί να παλεύουν για τη μόρφωση των παιδιών, μεταφορικά μέσα, υποδομές, σαν κι αυτές που λείπουν στην Καρδίτσα.

Ελεγες χαρακτηριστικά σε συνέντευξή σου στον "Ριζοσπάστη" το 2017: "Για το οργανωμένο αγροτικό κίνημα αυτή η εργατική - λαϊκή στήριξη και πολύ περισσότερο η συμμαχία με το ταξικό εργατικό κίνημα, τα συνδικάτα που συσπειρώνονται με το πλαίσιο πάλης του ΠΑΜΕ και το ριζοσπαστικό κίνημα των ΕΒΕ, της σπουδάζουσας νεολαίας και των γυναικών των λαϊκών οικογενειών, είναι μια πολύ σημαντική κατάκτηση. Θα κάνουμε ό,τι μπορούμε για να απλώσει και να δυναμώσει (...), να πάρει μόνιμο χαρακτήρα. Οχι μόνο γιατί, όπως λέμε, έχουμε κοινά προβλήματα, συμφέροντα και αιτήματα, άρα κοινός πρέπει να είναι και ο αγώνας, αλλά, προπάντων, διότι μόνο μια κοινωνική συμμαχία προς αυτήν την κατεύθυνση μπορεί ν' ανοίξει το δρόμο για μια διαφορετική πορεία στη χώρα μας, κόντρα στα συμφέροντα των μονοπωλίων και προς όφελος του λαού μας".

Σύντροφε Βαγγέλη,

Εχουν καταγραφεί στην ιστορία των αγροτικών αγώνων οι πραγματικά μεγάλες, πολυήμερες και δύσκολες μάχες του οργανωμένου κινήματος των βιοπαλαιστών αγροτών στις οποίες ηγήθηκες, όπως:

-- Το Νοέμβρη του 1996 - Φλεβάρη του 1997 που τα τρακτέρ έφτασαν στις Εθνικές οδούς σπάζοντας την κατάσταση πολιορκίας που επέβαλε η τότε κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ με πρωθυπουργό τον Σημίτη.

Τότε που ο λαός με ενθουσιασμό έβλεπε τα τρακτέρ σε παράταξη να μπαίνουν στα χωράφια και τα ΜΑΤ να μην μπορούν να αντιδράσουν.

Τότε που, όταν τα 3.500 τρακτέρ της Καρδίτσας έφτασαν στο Δρούγο, φώναξες με την ντουντούκα: "Συνάδελφοι, πετύχαμε τον στόχο μας. Εφαρμόσαμε τις αποφάσεις της Πανθεσσαλικής Συντονιστικής Επιτροπής. Καταγγέλλουμε την αστυνομοκρατία από μεριάς της κυβέρνησης. Η τρομοκρατία που ήθελε να περάσει η κυβέρνηση, για να γονατίσει το αγροτικό κίνημα και να γονατίσει όλο το μαζικό κίνημα με το φόβο και τους εκβιασμούς, δεν πέρασε". Τα δυνατά χειροκροτήματα και οι φωνές των αγροτών σκέπασαν τα λόγια σου.

Τότε ήταν που πήρες το "λαϊκό παράσημο" "ο Στρατηγός του κάμπου".

-- Κι ακόμη, το Φλεβάρη του 2016 που τα τρακτέρ έφτασαν στην πλατεία Συντάγματος μέσα σε ένα εργατικό - λαϊκό ποτάμι αλληλεγγύης που τα υποδέχονταν και τότε κερδήθηκε το αφορολόγητο για το αγροτικό εισόδημα.

Σύντροφε Βαγγέλη, πικραθήκαμε με το ατύχημά σου τον Απρίλη του 2018 που επιβάρυνε τη μάχη που έδινες παλικαρίσια με την ανίατη ασθένεια που διαγνώστηκε το Νοέμβρη του 2017.

Πικραθήκαμε από τη δίχρονη απουσία σου και τώρα από την πρόωρη απώλειά σου.

Τα είπες όλα στη σύντομη επίσκεψή σου το Φλεβάρη του 2019 στο μπλόκο της Νίκαιας: "Ολο αυτό το διάστημα μου λείψατε, πολύ όμως μου λείπει και η καθημερινή παρουσία μου εδώ στο μπλόκο". Κι εμείς, σύντροφε Βαγγέλη, αισθανόμαστε και ξέρουμε ότι θα μας λείψεις. Μας λείπει στο Τμήμα η διαίσθησή σου για τις λαϊκές διαθέσεις, η σοφία σου, η διαμόρφωση αιτημάτων πάλης.

Θα θυμόμαστε όμως πάντα τον σύντροφο Βαγγέλη που έκανε το χρέος του μαχόμενος στην πρώτη γραμμή για τον αγροτικό πανελλαδικό συντονισμό του αγώνα των βιοπαλαιστών αγροτών, αλλά και ως κομμουνιστής σε όλα τα κομματικά καθήκοντα και χρεώσεις που σου είχε αναθέσει το Κόμμα, ως μέλος της ΝΕ Καρδίτσας, της Επιτροπής Περιοχής Θεσσαλίας, ως μέλος του Τμήματος Αγροτικής Πολιτικής της ΚΕ από τη 10ετία του '80, ως μέλος της ΚΕ του ΚΚΕ.

Σύντροφε Βαγγέλη, σ' αυτήν τη στιγμή του αποχαιρετισμού δεν μπορώ να μη θυμηθώ και να μην ξαναμοιραστώ μαζί σου δυο σημαντικά, σημαδιακά ζητήματα της κομματικής μας ζωής, στο κοινό καθήκον που μας χρέωσε η ΚΕ στη δουλειά του Κόμματος στους αγρότες:

Το πρώτο, αν και χαρακτηριστικός τύπος Καρδιτσιώτη αγρότη, μα πάνω απ' όλα κομμουνιστή, έκανες την ανατροπή και με δέχτηκες με ανοιχτό μυαλό και διάθεση σ' αυτήν τη χρέωση, διδάχτηκες, όπως έλεγες, για τη διαπάλη αλλά και με δίδαξες για το κίνημα.

Το δεύτερο, είναι η ανησυχία σου για την πορεία του κομμουνιστικού κινήματος, κυρίως για την ανάγκη ατσαλώματος των νέων κομμουνιστών στις σημερινές και αυριανές συνθήκες, σκέψεις που μοιραστήκαμε στην τελευταία μας συνάντηση κατακαλόκαιρο στην Αθήνα.

Σύντροφε Βαγγέλη, Στρατηγέ του κάμπου, εκπλήρωσες επάξια την αποστολή σου. Η ΚΕ του ΚΚΕ σε αποχαιρετά. Θα σε θυμόμαστε πάντα στους καθημερινούς αγώνες μας μέχρι την τελική νίκη της εργατικής τάξης και της φτωχής αγροτιάς, του λαού μας για την κατάργηση της εκμετάλλευσής ανθρώπου από άνθρωπο.

Η ΚΕ του ΚΚΕ και όλο το Κόμμα συμπάσχουμε με τη γυναίκα σου Χριστίνα, που στάθηκε όχι μόνο στην αρρώστια σου, αλλά, όπως μας έλεγες, στις επιλογές σου να γυρίζεις σ' όλη την Ελλάδα για το κοινωνικό καλό.

Συμπάσχουμε με τα παιδιά σου Σταυρούλα, Πόπη και Θωμά, τα 5 εγγόνια σου, τον αδελφό σου Στέργιο, τη νύφη σου Ρούλα και τα ανίψια σου.

Σύντροφε Βαγγέλη, καλό σου ταξίδι στην ιστορία του συνειδητά μαχόμενου ανθρώπου.

Ας είναι τα τελευταία λόγια του αποχωρισμού, αυτά που έγραψε ο σύντροφός σου ο Αντώνης από το Τμήμα: "Βαγγέλη, σύντροφε, που 'κανες κι εσύ την πάλη ελπίδας πανηγύρι, κοιμήσου ήσυχα... Πολλά είναι τα τρακτέρ, αντέχουν οι οδηγοί και βρήκανε ήδη το δρόμο για την καινούργια πολιτεία, τη σοσιαλιστική, που όλοι ονειρευόμαστε"».

Από την πρώτη στιγμή που μαθεύτηκε ότι «ο Μπούτας έφυγε» και ο θάνατός του ανακοινώθηκε από την Κεντρική Επιτροπή του ΚΚΕ, ένα κύμα συλλυπητήριων μηνυμάτων άρχισε να καταφθάνει από όλη τη χώρα. Η «Λαϊκή Συσπείρωση» αποχαιρέτησε τον άλλοτε επικεφαλής της στην Περιφέρεια Θεσσαλίας, ενώ «αντίο» στον «στρατηγό του κάμπου» είπαν οι εκλεγμένοι της «Λαϊκής Συσπείρωσης» στους δήμους του νομού Καρδίτσας.

Τον σ. Βαγγέλη Μπούτα αποχαιρέτησαν με πανό που ανάρτησαν στις εστίες του ΕΜΠ στου Ζωγράφου οι Οργανώσεις του ΚΚΕ και της ΚΝΕ. Φοιτητές και οικότροφοι, πολλοί από τους οποίους κατάγονται από τον Θεσσαλικό κάμπο, αποχαιρέτησαν μ' αυτόν τον τρόπο ένα ζωντανό παράδειγμα για τους αγώνες που συνεχίζονται.

Δεκάδες είναι και οι φορείς του αγροτικού κινήματος που εκφράζουν τα συλλυπητήριά τους για τη μεγάλη απώλεια. Ανακοινώσεις και μηνύματα εξέδωσαν:

Η Ενωτική Ομοσπονδία Αγροτικών Συλλόγων Καρδίτσας, η Ενωτική Ομοσπονδία Αγροτικών Συλλόγων Λάρισας, η Ομοσπονδία Αγροτικών Συλλόγων ν. Τρικάλων «Η Ανοιξη», η Ομοσπονδία Αγροτικών Συλλόγων Αιτωλοακαρνανίας, η Ομοσπονδία Αγροτικών Συλλόγων Πελοποννήσου, η Ομοσπονδία Αγροτικών Συλλόγων Ηλείας, η Ομοσπονδία Αγροτικών Συλλόγων Φθιώτιδας, η Ομοσπονδία Αγροτικών Συλλόγων Λέσβου, η Ενωτική Ομοσπονδία Αγροτικών Συλλόγων Χανίων, ο Αγροτικός Σύλλογος Καλλιθήρου (Σέκλιζα), ο Αγροτικός Σύλλογος Νάουσας «Μαρίνος Αντύπας», ο Αγροτικός Σύλλογος ν. Πέλλας «Ενότητα», ο Αγροτικός Σύλλογος Κρύας Βρύσης «Ομόνοια», ο Αγροτικός Σύλλογος Τυρνάβου, οι Αγροτοκτηνοτροφικοί Σύλλογοι Ελασσόνας (Αραδοσιβίων, Βαλανίδας, Ολύμπου, Ποταμιάς, Σαρανταπόρου, Τσαριτσάνης), οι Αγροτικοί Σύλλογοι Αστερουσίων, Ηρακλείου, «Νίκος Καζαντζάκης» και η Επιτροπή Αγώνα Αγροτών Τυμπακίου, ο Αγροτικός Σύλλογος Αιγίου «Μπακόπουλος Ντρίνιας».

Επίσης, εργατικά συνδικάτα, Εργατικά Κέντρα και Ομοσπονδίες: Εργατικό Κέντρο Λάρισας, Ομοσπονδία Οικοδόμων, το Σωματείο Εμποροϋπαλλήλων και Ιδιωτικών Υπάλληλων Καρδίτσας, η Ενωση Συνταξιούχων ΙΚΑ ν. Λάρισας, το Συνδικάτο Οικοδόμων Καρδίτσας, η Ενωση Ιατρών Νοσοκομείου και Κέντρων Υγείας ν. Καρδίτσας, το Σωματείο Συνταξιούχων ΙΚΑ Καρδίτσας. Συλλυπητήρια εκφράζουν ακόμα ο Γεωπονικός Σύλλογος Λάρισας, ο Κτηνοτροφικός Σύλλογος Δήμου Τυρνάβου και η ΠΑΕ ΑΕΛ.

Θυμίζουμε ότι συλλυπητήρια μηνύματα είχαν στείλει από την πρώτη μέρα το ΠΑΜΕ, η Πανελλαδική Επιτροπή των Μπλόκων, το Μέτωπο Αγώνα Σπουδαστών και η ΟΓΕ.

Συλλυπητήρια για το θάνατο του Β. Μπούτα εκφράζουν επίσης εκπρόσωποι της κυβέρνησης, της Βουλής, άλλων κομμάτων και φορέων, αλλά και της Τοπικής Διοίκησης, γενικότερα φορέων της Θεσσαλίας. Μεταξύ άλλων, ο πρόεδρος της Βουλής Κ. Τασιούλας, ο υφυπουργός Αγροτικής Ανάπτυξης Κ. Σκρέκας, βουλευτές της ΝΔ στην Καρδίτσα και οι πρώην υπουργοί Αγροτικής Ανάπτυξης Β. Αποστόλου και Στ. Αραχωβίτης. Τη βαθιά του θλίψη εκφράζει το Δημοτικό Συμβούλιο Καρδίτσας με ομόφωνο ψήφισμά του, όπως και η Τοπική Κοινότητα Καλλιθήρου (Σέκλιζα) Καρδίτσας. Συλλυπητήρια εκφράζουν τέλος το ΜέΡΑ25, η «Λαϊκή Ενότητα» και το ΝΑΡ.