Απέναντι στη χρόνια αντιλαϊκή πολιτική, που σε συνθήκες πανδημίας έχει μετατρέψει τα Μέσα Μαζικής Μεταφοράς (ΜΜΜ) σε υγειονομικές βόμβες, τα Συνδικάτα απαιτούν άμεσα μέτρα ενίσχυσης και αποσυμφόρησης των ΜΜΜ, εδώ και τώρα να γίνει επίταξη ιδιωτικών λεωφορείων, μαζικές προσλήψεις μόνιμου προσωπικού, ενίσχυση του στόλου των οχημάτων.

Στην αντίπερα όχθη, η κυβέρνηση αξιοποίησε το χρόνο όχι για να ενισχύσει τις αστικές συγκοινωνίες, αλλά για να παραδώσει τμήμα τους (άνω του 30%) σε ιδιωτικές επιχειρήσεις, σε ΚΤΕΛ και σε εταιρείες μίσθωσης οχημάτων. Σε αντίθεση με τους κυβερνητικούς ισχυρισμούς περί «προσωρινής λύσης», που τάχα υπηρετεί την ανάγκη πύκνωσης των δρομολογίων, οι όποιες βελτιώσεις στα δρομολόγια είναι αμελητέες, ενώ στην πραγματικότητα προωθείται η πάγια αξίωση του κεφαλαίου για παραπέρα ιδιωτικοποίηση.

Την ίδια ώρα μάλιστα που η κυβέρνηση ισχυρίζεται ότι «δεν μπορεί να γεννήσει λεωφορεία», ότι δεν υπάρχουν χρήματα για εκπαιδευτικούς, υγειονομικό προσωπικό και ό,τι άλλο υπηρετεί τις ανάγκες του λαού, έφερε τροπολογία στη Βουλή για να ενισχύσει τα ΚΤΕΛ με το συνολικό ποσό των 67 εκατομμυρίων ευρώ από το Πρόγραμμα Δημοσίων Επενδύσεων, προσθέτοντας άλλα 22 εκατομμύρια σε όσα είχε προϋπολογίσει έως τώρα. Με το ποσό αυτό χρηματοδοτεί την αγορά οχημάτων από τα ΚΤΕΛ. Με άλλα λόγια, δίνει χρήματα του ελληνικού λαού σε ιδιωτικές επιχειρήσεις για να αγοράσουν οχήματα προκειμένου να έχουν τη δυνατότητα να εμπλακούν στις αστικές συγκοινωνίες!

Σε ανακοίνωσή του, το Πανεργατικό Αγωνιστικό Μέτωπο απαιτεί την άμεση υλοποίηση των αιτημάτων των σωματείων, αναδεικνύει και καταγγέλλει τις τεράστιες ευθύνες της κυβέρνησης, καλεί σε ένταση της πάλης για ουσιαστικά μέτρα προστασίας του λαού.

Αναλυτικά, η ανακοίνωση έχει ως εξής:

«Δεν παίζουμε την υγεία μας στα ζάρια. Απαιτούμε συχνά και ασφαλή δρομολόγια για τον λαό. Επίταξη των ιδιωτικών λεωφορείων.

Τα χιλιάδες κρούσματα καθημερινά και οι πάνω από 1.000 νεκροί προβάλλουν επιτακτικά την ανάγκη να ληφθούν χωρίς καμιά καθυστέρηση ουσιαστικά μέτρα προστασίας της υγείας.

Η κυβέρνηση έχει τεράστιες ευθύνες. Αντί να υλοποιήσει άμεσα τα αιτήματα των συνδικάτων και των μαζικών φορέων για να προστατεύσει την υγεία του λαού και να διασφαλίσει την ασφαλή μεταφορά του, αξιοποιεί αυτές τις απαράδεκτες συνθήκες για να δυναμώσει την επιχειρηματική δράση στις αστικές συγκοινωνίες, μεγαλώνοντας τα προβλήματα, φέρνει νέους αντιλαϊκούς νόμους, ενώ προχωρά στην ένταση της καταστολής και του αυταρχισμού.

Είναι χαρακτηριστικό ότι η κυβέρνηση κάνει τρίμηνες συμβάσεις με τους γιατρούς που τόσο έχουμε ανάγκη, ενώ για τα ιδιωτικά ΚΤΕΛ κάνει 2χρονες συμβάσεις. Αντί να επιτάξει την ιδιωτική υγεία και τα ιδιωτικά Μέσα Μαζικής Μεταφοράς, η κυβέρνηση μπουκώνει με τα χρήματα του ελληνικού λαού τους μεγάλους επιχειρηματικούς ομίλους στην Υγεία και στις Μεταφορές, στερώντας τα από κρίσιμες υποδομές και προσωπικό στα σχολεία, στα νοσοκομεία, στις συγκοινωνίες.

ΦΤΑΝΕΙ ΠΙΑ! Είναι ανάγκη να δυναμώσει η πάλη για ουσιαστικά μέτρα προστασίας της υγείας του λαού, για την πραγματική κάλυψη των αναγκών μας για φτηνή και ασφαλή συγκοινωνία. Καλούμε την κυβέρνηση να σταματήσει να κοροϊδεύει και να μας κουνάει το δάχτυλο, να πάρει ουσιαστικά μέτρα εδώ και τώρα.

Απαιτούμε:

• Πύκνωση δρομολογίων ειδικά στις ώρες αιχμής σε όλα τα μέσα μεταφοράς.
• Μέτρα υγείας και ασφάλειας για τους εργαζόμενους στα αστικές συγκοινωνίες και τους επιβάτες.
• Δωρεάν μετακίνηση σε εργαζόμενους που έχουν απολυθεί ή έχει ανασταλεί η σύμβαση εργασίας τους ή έχουν εξαναγκαστεί σε εκ περιτροπής εργασία.
• Αμεση και γενναία κρατική χρηματοδότηση για:

-- Προσλήψεις μόνιμου προσωπικού όλων των ειδικοτήτων με πλήρη εργασιακά και ασφαλιστικά δικαιώματα.

-- Επισκευή και ανανέωση του στόλου με αγορά καινούργιων οχημάτων και βαγονιών.

-- Καμία επιχειρηματική δράση στις αστικές συγκοινωνίες. Οχι στα ΣΔΙΤ. Επίταξη των ΚΤΕΛ για όσο διάστημα διαρκεί η πανδημία».

-- Να αυξηθούν τα δρομολόγια στα Μέσα Μαζικής Μεταφοράς (ΜΜΜ), ιδίως τις ώρες αιχμής.

-- Να γίνουν προσλήψεις μόνιμου προσωπικού με πλήρη δικαιώματα.

-- Επισκευή και ανανέωση του στόλου των αστικών λεωφορείων με αγορά οχημάτων για να καλύψουν τις ανάγκες σε όλη τη χώρα.

-- Επίταξη των ΚΤΕΛ και άλλων ιδιωτικών μέσων για την ικανοποίηση έκτακτων αναγκών στη μεταφορά.

Δεν είναι καθόλου τυχαίο ότι οι όποιες σπασμωδικές κινήσεις έγιναν όλο αυτό το διάστημα προς βελτίωση της κατάστασης ήταν προς όφελος συγκεκριμένων εταιρειών του κλάδου των μεταφορών (βλ. μίσθωση λεωφορείων με leasing, αγορά υπηρεσιών από τις ΚΤΕΛ ΑΕ), που στη δύσκολη συγκυρία τούς δίνεται η δυνατότητα να θησαυρίσουν σε βάρος του λαού. Παράλληλα, ενώ η έκτακτη κατάσταση θα μπορούσε να αποφέρει μόνιμα οφέλη στην ανανέωση και εκσυγχρονισμό του στόλου και των υπηρεσιών προς το λαό, οι κινήσεις της κυβέρνησης έχουν συγκυριακό χαρακτήρα.

Αλήθεια, εναπόκειται στην ατομική ευθύνη η μετακίνηση χιλιάδων εργαζόμενων στη δουλειά τους όταν δεν έχουν την πολυτέλεια της ατομικής μετακίνησης; Είναι ατομική ευθύνη των χιλιάδων μαθητών η μετακίνηση από και προς το σχολείο τους; Φυσικά και όχι, και η σημερινή κρίσιμη κατάσταση δείχνει με εκκωφαντικό τρόπο την ανάγκη ύπαρξης ενός ολοκληρωμένου σχεδίου αντιμετώπισης των αναγκών και των δικαιωμάτων του λαού, στην υγεία πρώτα και κύρια.

Η κυβέρνηση σήμερα θα πρέπει να επιτάξει εκτός των άλλων και τουριστικά λεωφορεία, και να τα συμπεριλάβει στον σχεδιασμό αποσυμφόρησης των ΜΜΜ και των υπόλοιπων μεταφορικών αναγκών. Να αναλάβει το κράτος τα έξοδά τους και τη διαχείρισή τους και όχι να τα χρυσοπληρώσει, όπως η κυβέρνηση συνηθίζει να κάνει σε άλλες περιπτώσεις (βλ. ιδιωτικές κλίνες ΜΕΘ, πανάκριβη μίσθωση αστικών λεωφορείων κ.ά.).

Φορείς και σωματεία του χώρου έχουμε έγκαιρα εκδηλώσει την διάθεσή μας να συνεισφέρουμε:

-- Στην αποσυμφόρηση των αστικών συγκοινωνιών.

-- Στη μεταφορά εργαζομένων στους μαζικούς χώρους δουλειάς.

-- Στη μεταφορά μαθητών προς τα σχολεία τους, καθώς η κυβέρνηση, καταπατώντας κάθε υγειονομικό πρωτόκολλο, στοιβάζει τα παιδιά για να μειώσει το κόστος.

-- Σε οποιαδήποτε ανάγκη προκύψει για ασφαλή μεταφορά του εργαζόμενου λαού.

Η μη αξιοποίησή τους στη σημερινή κατάσταση δείχνει τα όρια και τις αδυναμίες του συστήματος και του καπιταλιστικού δρόμου ανάπτυξης, που βάζει πάνω από την ασφάλεια και την υγεία του λαού τα κέρδη λίγων μονοπωλίων.