ΑΠΟ ΜΕΡΑ ΣΕ ΜΕΡΑ | ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ

Παρακαταθήκη

Τους «απολογισμούς» και τις «παρακαταθήκες» του 2020 κάνουν τις μέρες αυτές τα αστικά επιτελεία, αν και με κάποια «αμηχανία» σε ό,τι αφορά τις προσδοκίες που προσπαθούν να καλλιεργήσουν για τη νέα χρονιά. Αλλωστε, όπως έδειξε και το 2020 με την εκδήλωση της νέας καπιταλιστικής κρίσης, οι νομοτέλειες στην καπιταλιστική οικονομία έχουν τη δική τους δυναμική, όσο κι αν την «ξορκίζουν» τα αστικά επιτελεία. Εξάλλου, αν κανείς προσέξει τι παρουσιάζουν ως «παρακαταθήκη» για τη νέα χρονιά, είτε αυτό αφορά το «Ταμείο Ανάκαμψης» της ΕΕ, που τα βάρη του θα πληρώσουν ξανά οι λαοί, είτε την προώθηση μιας σειράς αντιδραστικών αναδιαρθρώσεων και αντεργατικών μέτρων, που ήρθαν για να μείνουν με πρόσχημα την πανδημία, μπορεί εύκολα να φανταστεί τι σόι «κανονικότητα» είναι αυτή που ετοιμάζουν, φορτώνοντας στην πλάτη του λαού μια ακόμα καπιταλιστική κρίση. Για να μην πληρώσει λοιπόν ξανά το μάρμαρο, πρέπει να αξιοποιήσει τη δική του «παρακαταθήκη» από τη χρονιά που φεύγει. Την πείρα από τις δικές του μάχες, που δείχνει ότι ο αγώνας για τις σύγχρονες ανάγκες του μπορεί να προσαρμόζεται, να παίρνει πολλές μορφές, αλλά ούτε αναστέλλεται ούτε χωράει αναβολή.

Τα παραμύθια...

Στα κάθε λογής «ταρατατζούμ» για την έναρξη των εμβολιασμών, σε μια προσπάθεια να κρυφτούν πίσω απ' αυτόν τα οξυμένα προβλήματα του συστήματος Υγείας, προστίθεται και το προκλητικό λιβάνισμα της ΕΕ. «Ευτυχώς που η ΕΕ ανέλαβε τη διαπραγμάτευση για την προμήθεια και την κατανομή του εμβολίου», «Βήμα εμβάθυνσης της ευρωπαϊκής ενοποίησης η διαδικασία του εμβολιασμού», «Ιστορική η προσπάθεια της Κομισιόν» και άλλα παρόμοια γράφονται αυτές τις μέρες, εμπαίζοντας τον λαό και προσπαθώντας να ξεπλύνουν όλη την εγκληματική πολιτική της ΕΕ και των κυβερνήσεών της. Παρουσιάζουν περίπου ως «αποφυγή συμφοράς» το γεγονός ότι «υπάρχει η ΕΕ» και «αναλαμβάνει δράση για τον κορονοϊό», ενώ θέτουν και πονηρά το ερώτημα: «Τι θα είχαμε απογίνει αν δεν ήμαστε στην ΕΕ; Πώς θα παίρναμε τα εμβόλια;». Είναι να απορεί κανείς με το θράσος τους να μιλάνε για ...«αρωγή» της ΕΕ στον λαό που υποφέρει από την πανδημία, όταν η αντιλαϊκή στρατηγική της ιμπεριαλιστικής συμμαχίας και των κυβερνήσεών της ευθύνεται για την κατάσταση στην οποία βρέθηκαν τα συστήματα Υγείας μέσα στην πανδημία. Οταν το κριτήριο του «κόστους - οφέλους» για το κεφάλαιο θερίζει ζωές και στερεί τον λαό ακόμα κι από την πιο στοιχειώδη προστασία.

... και ο δράκος

Ακόμα και στη διαχείριση της πανδημίας, όμως, τέτοιες αναλύσεις ακούγονται αστείες, αφού φάνηκαν κι εδώ οι αντιθέσεις στο εσωτερικό της ΕΕ, που κάνουν σμπαράλια την ανοησία της «ευρωπαϊκής αλληλεγγύης». Ποιος ξεχνάει τον «υγειονομικό πόλεμο» ανάμεσα στα κράτη - μέλη, τις κατασχέσεις μασκών από τη Γαλλία που προορίζονταν για Ισπανία και Ιταλία, το «εμπάργκο» των εξαγωγών υγειονομικού υλικού από τη Γερμανία; Αντιθέσεις που δεν κρύβονται ακόμα και τώρα με το εμβόλιο, την ώρα μάλιστα που η Κομισιόν αρνείται να δώσει τις συμβάσεις που έχει υπογράψει με τις φαρμακοβιομηχανίες, ενώ ισχυρότερα κράτη, όπως η Γερμανία, παζαρεύουν και με διμερείς συμφωνίες την ταχύτερη προμήθεια περισσότερων εμβολίων. Επομένως, καλό το παραμύθι περί «ευρωπαϊκής αλληλεγγύης», αλλά ο «δράκος» παραείναι μεγάλος για να κρυφτεί...

Μανίκια

«Σηκώνουμε μανίκια»... Με το σύνθημα αυτό εμβολιάζονται ένας προς έναν τα κυβερνητικά στελέχη, διαφημίζοντας την αποφασιστικότητα της κυβέρνησης να «ανεβάσει ρυθμούς» το επόμενο διάστημα, ως αφετηρία της «επιστροφής στην κανονικότητα». Μήπως όμως σταμάτησε ο αντιλαϊκός κατήφορος της κυβέρνησης τους προηγούμενους μήνες; Μήπως έχει κανείς προσδοκίες από αυτήν την αποφασιστικότητα που δείχνουν οι υπουργοί να γκαζώσουν στο ...έργο τους; Το «ταμείο» του 2020 είναι ένας καλός δείκτης και δίνει απάντηση σ' αυτά τα ερωτήματα. Με «κατεβασμένα» τα μανίκια, λοιπόν, η κυβέρνηση πέρασε 113 αντιλαϊκά νομοσχέδια. Από αυτά, όσα έχουν να κάνουν με την Υγεία, ενισχύουν την εμπορευματοποίησή της, δηλαδή την «πηγή» της αθλιότητας που ζουν υγειονομικοί και ασθενείς και μέσα στην πανδημία. Με «κατεβασμένα» τα μανίκια έγιναν νόμοι κάμποσες ακόμα αξιώσεις της μεγαλοεργοδοσίας, που είχε αφήσει στη μέση ο ΣΥΡΙΖΑ, ενώ από τώρα προαναγγέλλονται τα επόμενα βήματα για το 2021, που θα ρίξουν κι άλλο το «εργατικό κόστος» για να προστατευτεί η ανταγωνιστικότητα της οικονομίας, δηλαδή η καπιταλιστική κερδοφορία. Οπότε, μόνο ως κακόγουστο αστείο ακούγεται η μονότονη αυτή κυβερνητική ατάκα, που πρέπει να πάρει αποφασιστική απάντηση. Γιατί όταν αυτοί «σηκώνουν μανίκια», το σύνθημα για τους εργαζόμενους είναι να «ανασκουμπώνονται», προτάσσοντας αγωνιστικά τις διεκδικήσεις και τις σύγχρονες ανάγκες τους.

1865 Γεννιέται ο Βρετανός συγγραφέας Τζόζεφ Ράντγιαρντ Κίπλινγκ (βραβείο Νόμπελ Λογοτεχνίας, 1907).

1906 Γεννιέται ο Σοβιετικός Ουκρανός διαστημικός μηχανικός και σχεδιαστής Σεργκέι Πάβλοβιτς Κορολιόφ. Ο Κορολιόφ υπήρξε, μεταξύ άλλων, υπεύθυνος των πρώιμων σοβιετικών προγραμμάτων «Σπούτνικ» και «Βοστόκ». Μέλος της Ακαδημίας Επιστημών της ΕΣΣΔ από το 1958, τιμήθηκε επίσης με τον τίτλο του «Ηρωα της Σοσιαλιστικής Εργασίας» (1956, 1961), με το Βραβείο Λένιν (1971) και άλλες διακρίσεις.

1918 Συνέρχεται το 1ο Συνέδριο του Κομμουνιστικού Κόμματος (μπολσεβίκοι) της Λευκορωσίας (30 - 31/12/1918).

1920 Το αστικό καθεστώς της Γιουγκοσλαβίας θέτει εκτός νόμου το Κομμουνιστικό Κόμμα, την Κομμουνιστική Νεολαία, καθώς και τις ταξικές συνδικαλιστικές οργανώσεις. Μόνο στο Βελιγράδι συλλαμβάνονται 12.000 εργάτες.

1922 Συνέρχεται στη Μόσχα το 1ο Πανενωσιακό Συνέδριο των Σοβιέτ, το οποίο ψηφίζει τη Διακήρυξη και το Σύμφωνο για το σχηματισμό της Ενωσης Σοβιετικών Σοσιαλιστικών Δημοκρατιών (ΕΣΣΔ).

1928 Γεννιέται ο Αμερικανός μουσικός Μπο Ντίντλεϊ (πραγματικό όνομα Ιλας Οθα Μπέιτς).

1942 Οι γερμανικές δυνάμεις κατοχής εκτελούν στο στρατόπεδο «Παύλου Μελά» στη Θεσσαλονίκη 35 κομμουνιστές, παλιούς εξόριστους από την περίοδο της μεταξικής δικτατορίας.

1944 Νέα σφοδρή βρετανική επίθεση εκδηλώνεται στην περιοχή Ταμπούρια - Δραπετσώνα. Το Α' ΣΣ του ΕΛΑΣ δίνει εντολή για την ανασύνταξη της Ι Ταξιαρχίας και του ΙΙ/34 Τάγματος Κρόνου που είχαν συμπτυχθεί στο Λιόπεσι μετά την ηρωική υποχώρηση από την Καισαριανή (σύνολο 750 άνδρες), προκειμένου να αξιοποιηθούν σε επιχειρήσεις «παρενόχλησης» του εχθρού στις Ανατολικές συνοικίες. Δεν υπάρχουν ωστόσο τα απαραίτητα όπλα και πυρομαχικά. Με σχετική του δήλωση ο βασιλιάς Γεώργιος Β' διορίζει τον αρχιεπίσκοπο Δαμασκηνό αντιβασιλέα.

1944 Πεθαίνει ο Γάλλος συγγραφέας Ρομέν Ρολάν (βραβείο Νόμπελ Λογοτεχνίας, 1915).

1946 Τμήματα του Δημοκρατικού Στρατού Ελλάδας καταλαμβάνουν την Υπάτη.

1947 Η Ρουμανία ανακηρύσσεται Λαϊκή Δημοκρατία.

1950 Ιδρύεται η Πανελλήνια Ενωση Οικογενειών Πολιτικών Εξόριστων - Φυλακισμένων (ΠΕΟΠΕΦ).

1995 Πεθαίνει ο Γερμανός δραματουργός και σκηνοθέτης Χάινερ Μίλερ. Γιος κρατουμένου σε στρατόπεδο συγκέντρωσης, υπήρξε για πολλά χρόνια μέλος του Ενιαίου Σοσιαλιστικού Κόμματος της Γερμανικής Λαοκρατικής Δημοκρατίας. Μετά την ένωση των δύο Γερμανιών, ο Μίλερ έστρεψε τα πυρά του εναντίον του «αόρατου τείχους» των διακρίσεων και της εκμετάλλευσης κατά του λαού της πρώην ΓΛΔ. Ενώ η κριτική που ασκούσε για τη ΓΛΔ αξιοποιήθηκε υπέρ το δέον, διεθνώς, όταν άρχισε να επικρίνει - και αυτοκριτικά μερικές φορές - την ενιαία Γερμανία, ξέσπασαν η επίθεση εναντίον του και ο διεθνής διασυρμός του από τα ΜΜΕ, με την κατηγορία ότι σχετιζόταν με τη «Στάζι».