Ολοκληρώθηκε χτες στη σχετική Επιτροπή της Βουλής η συζήτηση του νομοσχεδίου «Λιβάνιου» για τα ΜΜΕ, προκειμένου να πάρει το δρόμο προς την Ολομέλεια.

Από τις «εμβληματικές» του ρυθμίσεις είναι αυτές που χαρίζουν στους ιδιοκτήτες των τηλεοπτικών σταθμών 3,45 εκατ. ευρώ, την ετήσια δόση για την αδειοδότησή τους, με την προϋπόθεση το ποσό αυτό να πάει για επενδύσεις. Ακόμα χρηματοδοτεί με κρατικό χρήμα, χρήμα του λαού, τις ασφαλιστικές εισφορές σε όσους τηλεοπτικούς σταθμούς χρωστούν στον ΕΔΟΕΑΠ, όταν οι καναλάρχες έχουν ήδη παρακρατήσει και δεν έχουν αποδώσει τις εισφορές των εργαζομένων.

Για τους εργαζόμενους προβλέπει παραπέρα χτύπημα αφού οι τηλεοπτικοί σταθμοί τυπικά πρέπει να διατηρούν ως μέσο ετήσιο όρο του «απασχολούμενου προσωπικού» 400 άτομα, όμως δεν θα είναι εργαζόμενοι των τηλεοπτικών σταθμών με σύμβαση εξαρτημένης εργασίας πλήρους απασχόλησης, αφού το 15%, δηλαδή οι 60, μπορεί να είναι εργαζόμενοι άλλων επιχειρήσεων συνδεδεμένων με τον τηλεοπτικό σταθμό, ή ανεξάρτητων εταιρειών παραγωγής με συγκεκριμένο έργο για το σταθμό, ή και τα δύο, που σημαίνει μείωση προσωπικού των τηλεοπτικών σταθμών. Παράλληλα, περιέχει διατάξεις που δίνουν τη δυνατότητα για περαιτέρω αντεργατική «διευθέτηση» του εργάσιμου χρόνου στους τηλεοπτικούς σταθμούς, την επιβολή της εργασιακής ζούγκλας.

Από τις αντιδραστικές διατάξεις του νομοσχεδίου όμως δεν ξεφεύγουν ούτε οι λαϊκές ελευθερίες και δικαιώματα. Κι αυτό γιατί στο νομοσχέδιο περιέχεται η ενσωμάτωση στην ελληνική νομοθεσία της Οδηγίας της Ευρωπαϊκής Ενωσης που προβλέπει «κανονιστικές και διοικητικές διατάξεις των κρατών - μελών σχετικά με την παροχή υπηρεσιών οπτικοακουστικών μέσων», η οποία διαμορφώνει ακόμα περισσότερο το έδαφος για την ενίσχυση της δράσης των ευρωενωσιακών μονοπωλίων - παρόχων έναντι των ανταγωνιστών τους, ενώ με διατυπώσεις όπως αυτές περί «προστασίας της κοινής ειρήνης» παραπέμπουν στον ακόμα μεγαλύτερο έλεγχο και απαγόρευση περιεχομένου και ηλεκτρονικών αναρτήσεων που αμφισβητούν την εξουσία των μονοπωλίων, το καπιταλιστικό σύστημα.

Τα άρθρα αυτά που υπαγορεύει η ΕΕ - στα οποία σημειωτέον ο ΣΥΡΙΖΑ και τα άλλα αστικά κόμματα, όπως ήταν αναμενόμενο, δήλωσαν υπέρ - ανέδειξε με τη χτεσινή του τοποθέτηση ο βουλευτής του ΚΚΕ Μ. Συντυχάκης.

Πρόκειται για άρθρα όπως αυτά που στηρίζονται στον «τρομονόμο» (187α΄ του Ποινικού Κώδικα 187 β΄ και 32 έως 35 του νόμου 4689/2020) και ορίζουν ότι οι υπηρεσίες οπτικοακουστικών μέσων δεν πρέπει να εμπεριέχουν δημόσια «πρόσκληση σε τέλεση τρομοκρατικού εγκλήματος», «υποκίνηση σε βία» κ.ο.κ. έννοιες - λάστιχο για την ΕΕ που μπορούν να περιλάβουν καθετί ριζοσπαστικό και προοδευτικό, ακόμα και ενημέρωση για εργατικές αγωνιστικές κινητοποιήσεις.

Ακόμα με άρθρα της Οδηγίας εισάγονται γενικές διατυπώσεις για αδικήματα «γενικής διακινδύνευσης», «προστασία της κοινής ειρήνης», «αδικήματα κατά της κοινής ειρήνης» που φαίνεται πως εύκολα μπορούν να υπαχθούν σε αυτά τα αδικήματα ό,τι έχει σχέση με λαϊκές κινητοποιήσεις.

Επίσης, αυξάνεται η ποινή από τα 3 στα 5 έτη για το αδίκημα της «δημόσιας απειλής» μέσω διαδικτύου που εντάχθηκε στους ποινικούς κώδικες από την κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ. «Πρόκειται για αδίκημα - ανέφερε ο Μανώλης Συντυχάκης - το οποίο έχει βάση ακριβώς τις σχετικές Οδηγίες της ΕΕ και οποιαδήποτε αντίδραση που θέτει υπό αμφισβήτηση το υπάρχον σύστημα, μπορεί υπό προϋποθέσεις να θεωρηθεί τρομοκρατική ενέργεια. Είναι άλλωστε γνωστές οι απόψεις των ευρωπαϊκών θεσμών για τη ριζοσπαστικοποίηση».

Επιπλέον, άρθρα τα οποία αφορούν τους χρήστες που αναρτούν οπτικοακουστικό υλικό σε πλατφόρμες διαμοιρασμού, όπως ανέδειξε ο βουλευτής του ΚΚΕ, «μπορούν να αξιοποιηθούν για τον έλεγχο του περιεχομένου και πιθανή απαγόρευσή του. Αυτό θα σημάνει φίμωση στο προοδευτικό οπτικοακουστικό έργο αλλά και στις πλατφόρμες διαμοιρασμού βίντεο».

Διαμαρτυρία στη Βουλή πραγματοποίησαν σκηνοθέτες και εργαζόμενοι στο χώρο του οπτικοακουστικού, μετά από κάλεσμα της Εταιρείας Ελλήνων Σκηνοθετών, διαμαρτυρόμενοι για το άρθρο 8 του νομοσχεδίου για τα ΜΜΕ, που προβλέπει μέτρα καταστολής για υπηρεσίες οπτικοακουστικών μέσων που θα θεωρηθούν ότι εμπεριέχουν βία ή μίσος, και ξεκαθαρίζοντας με το πανό τους ότι «Η τέχνη δεν είναι δημόσια απειλή!».

Η «Δημοκρατική Ενότητα Σκηνοθετών» (ΔΕΣ) σημειώνει για το συγκεκριμένο άρθρο ότι «έχει ιδεολογική αποστολή του τον έλεγχο στο περιεχόμενο του οπτικοακουστικού έργου που προβάλλεται στο διαδίκτυο. Εναν έλεγχο που φτάνει έως την επιβολή των προβλεπόμενων στον "τρομονόμο" μέτρων καταστολής και ποινικής δίωξης, αν κριθεί ότι μέσα από αυτό υποκινείται η βία, όπως συνηθίζεται να αποκαλείται στα κείμενα της ΕΕ η κοινωνική διαμαρτυρία, η ταξική πάλη γενικότερα. Πρόκειται για μία επικίνδυνη διάταξη!

Επιδιώκεται το καλλιτεχνικό - οπτικοακουστικό έργο να λογοκρίνεται ώστε να κριθεί αν αποτελεί δημόσια απειλή ή παρακινεί σε τρομοκρατική πράξη! Σε πολλές ευρωπαϊκές χώρες όπου έχει εφαρμοστεί η νέα αντιτρομοκρατική νομοθεσία (Ισπανία, Γερμανία) πολλοί καλλιτέχνες έχουν καταδικαστεί σε φυλάκιση επειδή θίγουν κοινωνικά ζητήματα και κρίνουν τις κυβερνήσεις τους μέσα από το έργο τους! Αυτό σημαίνει ελαχιστοποίηση παραγωγής και διανομής έργου με ριζοσπαστικό - προοδευτικό περιεχόμενο, υποβάθμιση της αισθητικής, καλλιτεχνικής και κοινωνικής αξίας του οπτικοακουστικού έργου. Οι διατάξεις αυτές αφορούν και τους χρήστες στις πλατφόρμες διαμοιρασμού βίντεο που αναρτούν υλικό».

Παράλληλα οι σκηνοθέτες αντιδρούν στις διατάξεις των άρθρων 17 και 50, σχετικά με το 1,5% που όφειλαν μέχρι τώρα τα ΜΜΕ να καταβάλλουν για την ενίσχυση του ελληνικού κινηματογράφου, το οποίο πλέον θα καταβάλλεται μέσω του ΕΚΟΜΕ, ενός φορέα που αντιμετωπίζει τον οπτικοακουστικό τομέα με επιχειρηματικούς όρους, αποκλείοντας ουσιαστικά τους ανεξάρτητους δημιουργούς και μικρούς παραγωγούς που έπαιρναν χρηματοδότηση από το Ελληνικό Κέντρο Κινηματογράφου.