Eurokinissi

Με βασικό στόχο να επιβάλει σιγή νεκροταφείου ενώ περνά σωρεία αντεργατικών και αντιλαϊκών νομοθετημάτων υπέρ του κεφαλαίου, ο πρωθυπουργός κατέφυγε στη δαιμονοποίηση των λαϊκών κινητοποιήσεων, υποστηρίζοντας ότι σε αυτή τη συγκυρία οι «μαζικές συνάξεις» είναι «γεγονός - υπερμεταδότης» για τον κορονοϊό, και ότι μπροστά στο «αγαθό της διαμαρτυρίας» υπερτερεί το «αγαθό της ανθρώπινης ζωής». Ολα αυτά ενώ εδώ και πάνω από ένα χρόνο η κυβέρνηση αρνείται να πάρει ουσιαστικά μέτρα θωράκισης της δημόσιας Υγείας, με τις αναγκαίες μόνιμες προσλήψεις υγειονομικών, τους αναγκαίους ελέγχους σε ΜΜΜ και χώρους δουλειάς, την επίταξη χωρίς αποζημιώσεις στους κλινικάρχες των ιδιωτικών δομών Υγείας και άλλα μέτρα.

Εκανε λόγο για «επικίνδυνες» διαδηλώσεις «πάνω στην κορύφωση της πανδημίας», κάνοντας μια αισχρή λαθροχειρία, να συγκρίνει δηλαδή κινητοποιήσεις στη χώρα μας, με κύριο αίτημα την προστασία του λαού από τον κορονοϊό, με τις «κινητοποιήσεις» που γίνονται στο εξωτερικό από «περιθωριακά κόμματα, αρνητές της μάσκας, των εμβολίων, των μέτρων κατά της πανδημίας».

Παρέπεμψε δε σε νομοθετικές πρωτοβουλίες που προωθεί η κυβέρνηση, όπως ότι θα τοποθετήσει ατομικές κάμερες στους αστυνομικούς, θα τους γίνουν ψυχογραφικά τεστ, θα κατατεθεί νομοσχέδιο για την επανεκπαίδευσή τους και θα ενισχυθεί ο Συνήγορος του Πολίτη για τα θέματα αστυνομικής βίας. Επιχείρησε λοιπόν να μεταθέσει από το κύριο ζήτημα, που είναι ο προσανατολισμός των κατασταλτικών δυνάμεων να χτυπούν το εργατικό - λαϊκό κίνημα, στο ότι είναι θέμα ...εκπαίδευσης και προσωπικότητας. Ενδυόμενος ταυτόχρονα έναν μανδύα ψευτοδημοκρατικότητας, βγήκε «θεσμικά» ως πρωθυπουργός να ζητήσει «συγγνώμη» από όσους ήταν θύματα αστυνομικής βίας και τώρα και επί ΣΥΡΙΖΑ, ενώ παράλληλα επανέφερε το ανιστόρητο επιχείρημα ότι δήθεν η ΝΔ νομιμοποίησε το ΚΚΕ το 1974.

Με τη σειρά του ο Αλ. Τσίπρας, επιβεβαιώνοντας τη στρατηγική σύμπλευση με τη ΝΔ, στάθηκε κυρίως στο ζήτημα της ...λάθος διαχείρισης από την κυβέρνηση ζητημάτων που αφορούν την πανδημία, την οικονομική κρίση κ.λπ. Δείχνοντας την πραγματική έγνοια του ΣΥΡΙΖΑ, κατηγόρησε τον πρωθυπουργό ότι «είναι ενορχηστρωτής της έντασης» ενώ «οφείλει να είναι εγγυητής της κοινωνικής ενότητας και της ομαλότητας», για να προχωρά «άβρεχτη» η πολιτική του κεφαλαίου. Και δήλωσε ξεκάθαρα: «Δεν μπορείτε. Εμείς μπορούμε».

Συνεχίζοντας, κατηγόρησε την κυβέρνηση ότι ευθύνεται για «το ζοφερό καθεστώς ανασφάλειας που απλώνεται σε όλες τις σφαίρες της κοινωνικής και προσωπικής ζωής. Στην εργασία, στην προστασία της υγείας, στο φόβο για το μέλλον, και τώρα τελευταία και στο φόβο της καταστολής».

Κατά τ' άλλα, κατηγόρησε και προσωπικά τον πρωθυπουργό ότι συνειδητά καλύπτει την ατιμωρησία στα περιστατικά αστυνομικής αυθαιρεσίας και ότι αντιμετωπίζει την ΕΛ.ΑΣ. ως βραχίονα του κομματικού του μηχανισμού, συσκοτίζοντας κι αυτός το ρόλο της καταστολής ως συμπληρώματος της αντιλαϊκής πολιτικής, όπως άλλωστε επιβεβαίωσε και η κυβερνητική θητεία του ΣΥΡΙΖΑ.

Μετά από όλα αυτά, ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ έκανε και πρόταση να αναδιοργανώσουν «σε βάσεις σύγχρονες και ευρωπαϊκές την αστυνομία μας». Μια αντίστοιχη αναδιοργάνωση είχε παρουσιάσει και ως κυβέρνηση, οδηγώντας στο να βγάλει στους δρόμους τις «αύρες» κατά διαδηλωτών. Επανέλαβε δε τα περί «κατάργησης μονάδων που στόχος τους δεν είναι το έγκλημα, αλλά ο λαός και τα κοινωνικά κινήματα», υποσχόμενος διαρκή εκπαίδευση των αστυνομικών. Ακριβώς δηλαδή όσα είχε αναφέρει νωρίτερα ο Κυρ. Μητσοτάκης, εστιάζοντας στα «ψυχολογικά προφίλ»...

Το απόγειο όμως του αίσχους από την πλευρά Τσίπρα ήταν όταν με θράσος εμφανίστηκε ως συνεχιστής των ηρωικών αγώνων του ΕΛΑΣ, της ΕΠΟΝ και των Λαμπράκηδων!

Ο κ. Μητσοτάκης, κρίνοντας πως δεν χρήζουν διαγγέλματος θέματα ανεργίας, φτώχειας, κατάχρησης εξουσίας, παιδεραστίας, αστυνομικής τρομοκρατίας και τόσα άλλα, κατέκτησε επαξίως το θλιβερό ρεκόρ χιλιάδων αρνητικών σχολίων στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης. Από το «I can't breathe», της Μινεάπολις, στο «Πονάω» της Ν. Σμύρνης, συλλαβίζουμε στις λεπτομέρειές τους τις εφιαλτικές συνθήκες του επιθετικού και του απάνθρωπου καπιταλισμού, νιώθουμε τι σημαίνει στην πράξη και στην καθημερινότητα κρατική τρομοκρατία και καταστολή, απέναντι όχι μόνο σε όλους όσοι αγωνίζονται, διεκδικούν και βγαίνουν στον δρόμο, αλλά και σε ανθρώπους που απλώς κινούνται στην πόλη.

Βία, αυταρχικότητα και αστυνομοκρατία είναι τα συστατικά στοιχεία της κρατικής κυβερνητικής πολιτικής. Στόχος να εκφοβίσει το λαό και να τον κάνει να νιώσει ένοχος για την ανεξέλεγκτη επιδείνωση της πανδημίας. Αντί να θωρακίσει αποφασιστικά το δημόσιο σύστημα Υγείας, να προστατεύσει τον κόσμο στους χώρους εργασίας και στα Μέσα Μαζικής Μεταφοράς, επιλέγει να φέρνει αντιλαϊκούς νόμους, να μαγειρεύει νομοθετικά τερατουργήματα στα Εργασιακά, το νέο συνδικαλιστικό νόμο και να κινητοποιεί αφηνιασμένους αστυνομικούς να τρομοκρατούν και να κακοποιούν πολίτες.

Γι' αυτό το επικίνδυνο κράτος μιλάμε, που έχει οικοδομηθεί με ευθύνη όλων των μέχρι σήμερα κυβερνήσεων και των προηγούμενων, αυτών που σήμερα υποκριτικά διαμαρτύρονται για την ένταση της καταστολής, όταν αυτή έχει και το δικό τους αποτύπωμα, των δικών τους νόμων και πρακτικών. Επί των ημερών τους, για παράδειγμα, με κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ, αστυνομικοί συνέπραξαν στη βάναυση δολοφονία του Ζακ Κωστόπουλου. Αλλωστε, όλοι μαζί δηλώνουν πως το κράτος έχει συνέχεια. Κι αυτό το συνεχιζόμενο έγκλημα δεν θα μπορούσε παρά να έχει και την υπογραφή της σημερινής κυβέρνησης της ΝΔ. Την κυβέρνηση της τραγελαφικής ανευθυνότητας, του «Σκόιλ Ελίκικου», του Μεγάλου Περιπάτου, του τσιμέντου στην Ακρόπολη, με τις ελαφρώς καμένες Μυκήνες, την πεσμένη πλατφόρμα τηλεκπαίδευσης την πρώτη μέρα λειτουργίας της, το θράσος των γαλάζιων στελεχών που εμβολιάζονται εκτός σειράς, το περιβόητο χαρτάκι στην αίθουσα σύνταξης της ΕΡΤ, με οδηγίες για το τι πρέπει να αναφέρουν και τι να αποκρύπτουν στις ειδήσεις, τον Γεωργιάδη που ζητάει να του παραδοθούν τα κλειδιά των επιχειρήσεων, γιατί, όπως είπε, «τι να τα κάνετε τα επιδόματα, θα γίνετε 300 κιλά», του γλεντιού στο μπαλκόνι βουλευτή της Ικαρίας, του ανοίγματος του Τουρισμού και της «ατομικής ευθύνης», των προσλήψεων χιλιάδων αστυνομικών αντί γιατρών, των παγουρίνο και των γιγαντιαίων παιδικών μασκών, της κλεισμένης Εθνικής οδού λόγω χιονιού και των προαστίων χωρίς ρεύμα για μέρες, της σφιχταγκαλιασμένης με τον θώκο της Μενδώνη, που δεν παραιτείται, αφού παραπλανήθηκε από τη βαθιά υποκριτική τέχνη του Λιγνάδη. Και το σουρεαλιστικό σκηνικό συμπληρώνεται με τον πρωθυπουργό να βολτάρει ανέμελος στην Πάρνηθα, όταν η πολιτική της κυβέρνησής του είναι επικίνδυνη για το λαό και έχει πυροδοτήσει τεράστια λαϊκή αγανάκτηση, οργή, αλλά και μαζική κινητοποίηση. Κατάφερε να ενώσει και να βγάλει στους δρόμους χιλιάδες ανθρώπων από συλλόγους, εργατικά σωματεία, φορείς, συλλογικότητες, ακόμη και πολίτες που δεν συμμετέχουν συνήθως σε κινητοποιήσεις.

Ολα αυτά κι άλλα πολλά παρόμοια θα μπορούσαν να είναι για γέλια, αν δεν ήταν πραγματικά αδιανόητα, απαράδεκτα και πολλά απ' αυτά απάνθρωπα κι εγκληματικά. Το αναποτελεσματικό για τους πολλούς και αποτελεσματικότατο για τους λίγους κράτος, η κυβέρνηση της ΝΔ παίζουν με ιδιαιτέρως εύφλεκτα υλικά, βάζουν τον αυταρχισμό στην καθημερινότητά μας, υποθάλπουν φασίζουσες λογικές ενώ τα «πάρε - δώσε» τους με ύποπτους μηχανισμούς και προβοκάτορες δεν τους «ξεπλένουν» από τις ευθύνες τους για την κλιμάκωση της αντιλαϊκής πολιτικής τους στην Υγεία, αλλά και σε όλα τα μέτωπα που έχουν ανοίξει. Δεχόμαστε επίθεση, αλλά αυτήν τη φορά κανείς δεν είναι μόνος του. Συνεχίζουμε όλοι μαζί να υπερασπιζόμαστε την υγεία, τη ζωή μας, τα δικαιώματά μας στη δουλειά και στη μόρφωση των παιδιών μας. Δεν θα περάσουν η βία, η τρομοκρατία και η καταστολή τους.