Με μεγάλη θλίψη τον αποχαιρετά το ΚΚΕ
Τη δεκαετία του 1960 σπούδασε στο Αρχιτεκτονικό Ινστιτούτο της Μόσχας, ένα από τα καλύτερα, τότε, στον κόσμο. Οπως είχε αναφέρει σε πρόσφατη συνέντευξή του στον «Ριζοσπάστη» σχετικά με τις σπουδές του στην ΕΣΣΔ: «Αξιώθηκα να συναντηθώ με τα μεγάλα πράγματα της εποχής και να έχω δασκάλους κορυφαίες φυσιογνωμίες της ιστορίας της Αρχιτεκτονικής του 20ού αιώνα. Αρχιτέκτονες και δάσκαλοι που σμίλεψαν, διαμόρφωσαν και καθόρισαν τη μορφή και το περιεχόμενο της αρχιτεκτονικής αναζήτησης, σκέψης και φιλοσοφίας του 20ού αιώνα. Δάσκαλοι που μου φανέρωσαν εκτός όλων των άλλων το μεγαλείο της ελληνικής σκέψης της φιλοσοφίας, της αισθητικής και του πολιτισμού και δεν μπορώ να μην είμαι ευγνώμων για τη δημιουργική τους προσφορά στο άνοιγμα της πνευματικής μου περιπέτειας και των αναζητήσεών μου».
Μετά τις σπουδές του στη Μόσχα εγκαταστάθηκε στην Ιταλία και στη συνέχεια στο Παρίσι, έως και το 1974. Ερχόμενος στην Ελλάδα ασχολήθηκε κύρια με την αρχιτεκτονική, αλλά συμμετείχε και σε ατομικές και ομαδικές εικαστικές εκθέσεις, ενώ φιλοτέχνησε και μετάλλια, αναμνηστικά μεγάλων διοργανώσεων και ασχολήθηκε με την κατασκευή σκηνικών και κοστουμιών.
Αξίζει να σημειωθεί ότι με αφορμή τα 200 χρόνια από την Επανάσταση του 1821, το τελευταίο διάστημα ετοίμαζε ένα έργο σε μεγάλες διαστάσεις (20 x 2,5 μ.) που θα απεικόνιζε την ιστορία των αγώνων του λαού μας.
Ξεχωριστή παραμένει η προσφορά του στη διοργάνωση των πρώτων Φεστιβάλ της ΚΝΕ και κύρια η έγνοια και το ενδιαφέρον του, για το πώς η μορφή του Φεστιβάλ θα υπηρετούσε καλύτερα το ίδιο το περιεχόμενό του. Σε ένα από αυτά, μάλιστα, είχε δημιουργήσει μια εικαστική εγκατάσταση που διαμόρφωνε αισθητικά τον κεντρικό χώρο του Φεστιβάλ.
Ο Δ. Ταλαγάνης στήριζε το ΚΚΕ, ενώ συμμετείχε και σε πολλές από τις εκδηλώσεις του ιδίως των τελευταίων ετών.
Το Γραφείο Τύπου της ΚΕ του ΚΚΕ εξέδωσε την ακόλουθη ανακοίνωση για το θάνατο του Δημήτρη Ταλαγάνη:
«Το ΚΚΕ αποχαιρετά με θλίψη τον σπουδαίο και διακεκριμένο αρχιτέκτονα και ζωγράφο Δημήτρη Ταλαγάνη, που "έφυγε" σήμερα (σ.σ. χτες) από τη ζωή.
Ο Δ. Ταλαγάνης γεννήθηκε στην Αρκαδία το 1945. Ηταν ανιψιός του δολοφονημένου, το 1947, στελέχους του ΚΚΕ Γιάννη Ζέβγου. Εζησε τα παιδικά του χρόνια στην Τρίπολη και στη συνέχεια μετακόμισε στην Αθήνα.
Το 1964 μετέβη στην ΕΣΣΔ, όπου και σπούδασε με υποτροφία Αρχιτεκτονική, στο Αρχιτεκτονικό Ινστιτούτο της Μόσχας, από όπου και πήρε δίπλωμα και μάστερ Αρχιτεκτονικής. Ως φοιτητής έλαβε μέρος στον διαγωνισμό για το Νέο Μουσείο Λένιν, αποσπώντας το Α' βραβείο και το χρυσό μετάλλιο στην έκθεση των επιτευγμάτων της Σοβιετικής Τεχνολογίας και Επιστήμης. Η μελέτη του αυτή εκτέθηκε για ένα χρόνο στην έκθεση των επιτευγμάτων της Σοβιετικής Τεχνολογίας και Επιστήμης και ο ίδιος ανακηρύχθηκε μόνιμος εκθέτης της.
Διάκριση απέσπασε, επίσης, για τη μελέτη του που εκτέθηκε στην παγκόσμια έκθεση OSAKA EXPO 1970 για μία πόλη 40.000 κατοίκων στην Ιαπωνία, ενώ είναι γνωστός και για τη μελέτη που εκπόνησε το 1971 για την αξιοποίηση του Φαληρικού όρμου.
Το ζωγραφικό του έργο έχει παρουσιαστεί σε ατομικές εκθέσεις σε πολλές πόλεις της Ελλάδας, στην Κύπρο, στη Γαλλία και στο Τόκιο. Είχε, επίσης, ασχοληθεί με τη φωτογραφία, ενώ παράλληλα είχε φιλοτεχνήσει μετάλλια, αφίσες, σκηνικά και κοστούμια. Μάλιστα, είχε εκτός των άλλων σχεδιάσει το Μετάλλιο του Ευρωπαϊκού Πολιτιστικού Κέντρου Δελφών, τα αναμνηστικά της Επιτροπής Διεκδίκησης των Ολυμπιακών Αγώνων 2004 και το Δίσκο της εκεχειρίας, αλλά και το Αλσος της Διεθνούς Ολυμπιακής Επιτροπής.
Τη δεκαετία του 1970 συνεργάστηκε με την Επιτροπή Φεστιβάλ ΚΝΕ αναλαμβάνοντας τα σκηνικά για το Φεστιβάλ ΚΝΕ - "Οδηγητή".
Το 2017 ο Δ. Ταλαγάνης παραχώρησε στο Αρχείο του ΚΚΕ ένα εκμαγείο του Λένιν, που τοποθετήθηκε στην έκθεση που είχε στηθεί με αφορμή τη διεθνιστική εκδήλωση της ΚΕ του ΚΚΕ για τα 100 χρόνια από την Οκτωβριανή Επανάσταση. Πρόκειται για μάσκα θανάτου του Βλαντιμίρ Ιλιτς - μία από τις 14 που φτιάχτηκαν συνολικά - την οποία ο Δ. Ταλαγάνης κέρδισε όταν ήταν φοιτητής στη Μόσχα. Ο δάσκαλός του, μεγάλος αρχιτέκτονας Κονσταντίν Μέλινκωφ, που σχεδίασε και την Κρυστάλλινη Σαρκοφάγο για το Μαυσωλείο του Λένιν, του χάρισε το αντίγραφο του νεκρικού εκμαγείου του Λένιν σε επιβράβευση της μεγάλης επιτυχίας του να διακριθεί με το Α' βραβείο στον αρχιτεκτονικό διαγωνισμό για το Νέο Μουσείο του Λένιν. Μαζί, παρέδωσε στο Κόμμα και ένα λάβαρο του ΚΚΣΕ, κατασκευασμένο μετά το 1956, από βελούδινο ύφασμα με κεντημένη γραφή και φέρει το κρατικό έμβλημα της ΕΣΣΔ, ενώ ο ίδιος φιλοτέχνησε και το εντυπωσιακό βάθρο στο οποίο τοποθετήθηκε η νεκρική μάσκα του Λένιν στη συγκεκριμένη έκθεση. Εξέφραζε την υποστήριξή του στο ΚΚΕ και τα τελευταία ιδιαίτερα χρόνια δεν απουσίαζε από καμία εκδήλωσή του.
Το ΚΚΕ εκφράζει τα θερμά του συλλυπητήρια στην οικογένεια και τους οικείους του».
Με κινητοποίηση χτες επέδωσαν υπομνήματα στα υπουργεία Υγείας και Εργασίας
Eurokinissi |
Οι εργαζόμενοι επεσήμαναν ότι ακόμα και αν οι χώροι ανοίξουν, μόνο ένα πολύ μικρό ποσοστό εργαζομένων θα βρει δουλειά κι αυτοί με μειωμένες αμοιβές, ωστόσο για άλλη μια φορά η ηγεσία του υπουργείου Εργασίας δεν έδωσε απαντήσεις στα πάγια αιτήματα για την ενίσχυσή τους.
«Για τα ζητήματα της εξασφάλισης της επιβίωσης χιλιάδων συναδέλφων κινούνται με τραγική καθυστέρηση, ενώ για τη νομοθετική ρύθμιση που καταργεί το 8ωρο και δίνει τη δυνατότητα στους εργοδότες να καταστρατηγούν όσα δικαιώματα μας έχουν απομείνει, είναι ταχύτατοι και αποφασισμένοι. Συγχρόνως, για να τελειώνουν και με τις ενοχλητικές μας κινητοποιήσεις, φέρνουν νόμο που παρεμβαίνει ακόμα περισσότερο στις διαδικασίες των σωματείων μας, δυσκολεύοντας πιο πολύ τη λειτουργία τους», σχολιάζει χαρακτηριστικά ο Πανελλήνιος Μουσικός Σύλλογος (ΠΜΣ) για τη στάση τους. Παράλληλα ο ΠΜΣ καταγγέλλει ότι στην κινητοποίηση η κυβέρνηση δεν δίστασε να εφαρμόσει τον νόμο για τον περιορισμό των διαδηλώσεων, περικυκλώνοντας την πορεία με ισχυρές αστυνομικές δυνάμεις.
Μπροστά σ' όλα αυτά οι εργαζόμενοι επιλέγουν τον δρόμο της οργάνωσης, μαζικοποίησης και κλιμάκωσης του αγώνα, και τα περισσότερα σωματεία προετοιμάζονται για Γενικές Συνελεύσεις και αγωνιστικό εορτασμό της Πρωτομαγιάς με απεργία στις 6 Μάη.