Η Τομεακή Επιτροπή Αργολίδας του ΚΚΕ αποχαιρετά τη συντρόφισσα Γαλήνη (Γκάλια) Ερυθριάδου, που «έφυγε» από τη ζωή την Κυριακή σε ηλικία 69 ετών. Υπηρέτησε το ΚΚΕ και το λαϊκό κίνημα με ακράδαντη πίστη, σταθερότητα και συνέπεια καθ' όλη τη διάρκεια της ζωής της.

Γεννήθηκε στο Βουκουρέστι το 1952, κόρη της Ελλης Ερυθριάδου και του Γεώργιου Ερυθριάδη (Πετρή), ο οποίος ήταν μέλος της ΚΕ του ΚΚΕ από το 1945 και αναπληρωματικό μέλος του ΠΓ της ΚΕ από το 1950. Το 1954 ο Γ. Ερυθριάδης μπήκε μαζί με τη γυναίκα του, Ελλη, στην Ελλάδα από την πολιτική προσφυγιά, επικεφαλής παράνομου κλιμακίου του Κόμματος, συνελήφθη, καταδικάστηκε με τις ανυπόστατες κατηγορίες για κατασκοπεία και παρέμεινε φυλακισμένος μέχρι το 1963, όταν πέθανε στις φύλακες του Ιτζεδίν, σε συνθήκες σκληρής απομόνωσης, ως αμετανόητος πολιτικός κρατούμενος.

Κατά τη διάρκεια φυλάκισης των γονιών της στην Ελλάδα, η σ. Γαλήνη μαζί με τα δύο μεγαλύτερα αδέλφια της, Ανέστη και Νίκο, φιλοξενήθηκαν στο ίδρυμα για παιδιά του Ιβάνοβο, έξω από τη Μόσχα. Αργότερα μαζί με τα αδέλφια της βρέθηκαν στη Σόφια. Μεγάλωσαν σε τρεις διαφορετικές οικογένειες πολιτικών προσφύγων. Την Γαλήνη φρόντιζε η οικογένεια του Γεωργίου και της Βασιλείας Καζάκου.

Οταν πέθανε ο πατέρας της η Γαλήνη ήταν 12 ετών. Το τότε αστικό κράτος (κυβέρνηση Καραμανλή) επέτρεψε στη μάνα της Ελλη μαζί με τα τρία παιδιά της να παρευρεθούν στην κηδεία του, με άδεια παραμονής μόνο για 24 ώρες. Αμέσως μετά την κηδεία επέστρεψαν στη Βουλγαρία μόνο τα τρία αδέλφια, καθώς η μητέρα της επέστρεψε στη φυλακή όπου βρισκόταν με την αιτιολογία της κατασκοπείας, δικάστηκε και καταδικάστηκε αργότερα σε ισόβια.

Το 1964 η Ελλη Ερυθριάδου αποφυλακίζεται μαζί με τις τελευταίες γυναίκες πολιτικές κρατούμενες, όμως δεν της επιτρέπουν να ξανασυναντηθεί με την οικογένειά της στη Βουλγαρία. Το 1967 συλλαμβάνεται από τη χούντα και απελευθερώνεται το Δεκέμβρη του 1971, ενώ μπόρεσε να ξαναδεί τα παιδιά της στη Βουλγαρία το 1974.

Κατά την ενηλικίωσή τους, στα τρία αδέλφια παραχωρήθηκε από τον δήμο της Σόφιας ένα διαμέρισμα και έτσι σμίξανε ξανά. Η Γαλήνη αποφοίτησε από την Ιατρική Σχολή της Σόφιας και εργάστηκε στη βιομηχανική πόλη Πέρνικ. Μετά την αποφοίτησή της πήγε στη Μόσχα, όπου έκανε μεταπτυχιακό. Αμέσως μετά ήρθε στην Ελλάδα, στις αρχές του 1980, κάνοντας το αγροτικό της στο Κρανίδι Αργολίδας, όπου και τελικά παρέμεινε στον τόπο αυτό και εργάστηκε ως γενική ιατρός, ανοίγοντας ιατρείο που λειτουργούσε έως και τα τελευταία χρόνια πριν τη συνταξιοδότησή της.

Η σ. Γαλήνη κατά τη διάρκεια της διαμονής της στο Κρανίδι ήταν δραστήρια, πρωτοπόρα τόσο στην κομματική της ζωή όσο και στη δουλειά της. Πρόσφερε πάντα με ανιδιοτέλεια και πίστη στην επιστήμη που υπηρετούσε.

Ηταν παράδειγμα ανυποχώρητης στάσης, μαχητικότητας και αισιόδοξης αντιμετώπισης των δυσκολιών στη ζωή και στον αγώνα.

Επίσης ήταν μέλος του Περιβαλλοντικού Συλλόγου Κρανιδίου.

Το ΚΚΕ εκφράζει θερμά συλλυπητήρια στην οικογένεια και στους οικείους της.

Την άρνηση της κυβέρνησης να δώσει άσυλο σε μαθητή ΑμεΑ του 2ου Ειδικού Δημοτικού Σχολείου Ιωαννίνων και στην οικογένειά του καταγγέλλουν με ανακοινώσεις τους το Εργατικό Κέντρο Ιωαννίνων και η Συντονιστική Επιτροπή Αγώνα Αναπήρων. Ζητήθηκε μάλιστα από την οικογένεια μέχρι τέλος Ιούλη να εγκαταλείψει το σπίτι που διαμένουν και να επιστρέψει στην πατρίδα της, στο βόρειο Ιράκ!

«Σύμφωνα με πληροφορίες υπάρχει και άλλη περίπτωση απόρριψης αιτήσεως ασύλου και σε άλλο ανάπηρο παιδί και την οικογένειά του από την ίδια περιοχή (...) Η επιστροφή στο βόρειο Ιράκ όχι μόνο δεν θα επιτρέψει στα παιδιά να συνεχίσουν την εκπαίδευσή τους, κάτι το οποίο θα έχει τραγικές επιπτώσεις στην πορεία της ζωής τους, αλλά θα κινδυνεύσει η ζωή αυτών και των οικογενειών τους λόγω των συχνών βομβαρδισμών», σημειώνει η ΣΕΑΑΝ.

Απαιτεί όχι μόνο να μην εκδιωχθούν από τα διαμερίσματα που μένουν τα παιδιά με αναπηρία και οι οικογένειές τους, αλλά και να τους δοθεί άσυλο, καθώς το δικαιούνται σύμφωνα με τις διεθνείς συνθήκες. Το συγκεκριμένο αίτημα θα προβληθεί και στην κινητοποίηση της Τετάρτης 14 Ιούλη, που γίνεται με πρωτοβουλία της ΣΕΑΑΝ και του Ενιαίου Συλλόγου Γονέων ΑμεΑ, στις 7.30 μ.μ. στη Βουλή.

«Η διαιώνιση του ξεριζωμού και της προσφυγιάς, που προμηνύουν τα ανοιχτά πολεμικά μέτωπα, η εργαλειοποίηση του Προσφυγικού στα γεωπολιτικά παζάρια, θα συνεχιστούν όσο βαθαίνουν οι ιμπεριαλιστικοί ανταγωνισμοί για να εξασφαλιστεί η κερδοφορία των επιχειρηματικών ομίλων», σημειώνει από την πλευρά του το Εργατικό Κέντρο Ιωαννίνων και προσθέτει:

«Η σημερινή κυβέρνηση της ΝΔ συνεχίζει το έργο των προηγούμενων κυβερνήσεων ΣΥΡΙΖΑ, ΝΔ, ΠΑΣΟΚ, εμπλέκοντας βαθύτερα τη χώρα μας στους επικίνδυνους σχεδιασμούς ΗΠΑ - ΝΑΤΟ - ΕΕ. Το νέο Σύμφωνο Μετανάστευσης και Ασύλου της ΕΕ για το οποίο υπερθεματίζει η κυβέρνηση εμπεριέχει νέες αντιδραστικές διατάξεις για την ένταση της καταστολής και των απελάσεων και αυστηροποιεί περισσότερο τις διαδικασίες ασύλου».

Το ΕΚ Ιωαννίνων απαιτεί να προστατευτούν οι πρόσφυγες που επιθυμούν να μείνουν στη χώρα, να στηριχτούν από το κράτος, όχι από τις ΜΚΟ, για την ομαλή ένταξη στην κοινωνία, με εξασφάλιση κατοικίας, εργασίας, προστασίας της υγείας και πρόσβασης στην Εκπαίδευση.

Τα Παραρτήματα Μεσογείων και Λαυρεωτικής της ΠΕΑΕΑ - ΔΣΕ και οι Οργανώσεις του ΚΚΕ στην περιοχή, σε συνεργασία με την «Αδελφότητα οικογενειών των 54 Ελλήνων πατριωτών που απαγχονίστηκαν από τους Γερμανούς κατακτητές», πραγματοποιούν το ετήσιο μνημόσυνο προς τιμήν των 54 πατριωτών, αγωνιστών της Εθνικής Αντίστασης, μελών και στελεχών του ΚΚΕ, της ΟΚΝΕ και της ΕΠΟΝ, που 77 χρόνια πριν, την 21η Ιούλη 1944, απαγχονίστηκαν από τους Γερμανούς κατακτητές στο Πικέρμι Αττικής. Η εκδήλωση θα γίνει την Κυριακή 11 Ιούλη, στις 10 π.μ., στον χώρο του μνημείου που βρίσκεται στον τόπο εκτέλεσης των 54, στο 19ο χιλιόμετρο της λεωφόρου Μαραθώνος, στο Πικέρμι Αττικής.