• Ρεπορτάζ από την εκδρομή των Οργανώσεων του ΚΚΕ και της ΚΝΕ στα πανεπιστήμια της Αθήνας σε Καστοριά και Φλώρινα.
• Αποσπάσματα από τον χαιρετισμό του Γραμματέα του ΚΣ της ΚΝΕ Νίκου Αμπατιέλου στο 3ο Συνέδριο της Ομοσπονδίας Νέων Κομμουνιστών στο Μεξικό.
• Νέα αναλυτικά προγράμματα της Χημείας: Καινοτομία ή ημιμάθεια;

Από την εκδήλωση στο Μνημείο στη Φλώρινα

Τις ξεναγήσεις σε όλα αυτά τα μέρη και τα Μνημεία που επισκέφτηκαν οι εκδρομείς, ανέλαβε ο Θανάσης Λεκάτης, μέλος του Τμήματος Ιστορίας της ΚΕ του Κόμματος.

Φυσικά στο ταξίδι τους είχαν συντροφιά τον «Ριζοσπάστη», τους δύο ταξιδιωτικούς οδηγούς που έχουν εκδοθεί από τη «Σύγχρονη Εποχή» για τον Γράμμο και το Βίτσι, αλλά και τον ιστορικό οδηγό που κυκλοφόρησε πρόσφατα η Οργάνωση Σπουδάζουσας Αθήνας της ΚΝΕ με τίτλο «Βαδίζοντας στα χνάρια των αλύγιστων της ταξικής πάλης».

Οι εκδρομείς αναχώρησαν από την Αθήνα το πρωί της Παρασκευής και πρώτος τους σταθμός ήταν το απόγευμα της ίδιας μέρας το Νεστόριο της Καστοριάς, όπου έγινε ξενάγηση στο νέο Μουσείο που λειτουργεί εκεί και αφορά την αγωνιστική Ιστορία του Ανατολικού Γράμμου, του Νεστορίου και των γύρω χωριών, που πάντα αποτελούσαν στήριγμα του αγώνα στην Αντίσταση και τον ΔΣΕ, ήταν βάση του αντάρτικου λαϊκού κινήματος και έδωσαν πολλά θύματα στον αγώνα. Μέσα από ντοκουμέντα από το Αρχείο του ΚΚΕ οι επισκέπτες περιηγήθηκαν στη χρονική περίοδο που ξεκινάει με το γράμμα - κάλεσμα για αντίσταση του Νίκου Ζαχαριάδη, ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ, τη δράση του ΚΚΕ για την οργάνωση του αγώνα στην ευρύτερη περιοχή της Καστοριάς και την ειδική προσφορά των κατοίκων του Νεστορίου, με έμφαση στις μάχες του Γράμμου και ειδικά τη μεγάλη μάχη 75 ημερών του 1948 έως και την περίοδο της πολιτικής προσφυγιάς.

Στο νέο Μουσείο στο Νεστόριο

Το ταξίδι τους συνεχίστηκε στην περιοχή των Πρεσπών, όπου έκαναν στάση στον αυχένα Περβάλ. Εκεί άκουσαν για τις τελευταίες μάχες του 1949, καθώς και τα υψώματα στα οποία αυτές έγιναν, ενώ επισημάνθηκε ιδιαίτερα η συμβολή των κατοίκων από τα χωριά των Πρεσπών τόσο στην Αντίσταση κατά τη διάρκεια της τριπλής κατοχής, όσο και την περίοδο '46 - '49, έγινε αναφορά σε λαογέννητους θεσμούς που αναπτύσσονταν στις ελεύθερες περιοχές, αλλά και στο πέρασμα των δυνάμεων του ΔΣΕ στις Λαϊκές Δημοκρατίες.

Η μέρα συνεχίστηκε με επίσκεψη στο χωριό Καλλιθέα Πρεσπών και ξενάγηση στο Μουσείο ΕΑΜ - ΕΛΑΣ - ΔΣΕ που υπάρχει εκεί, με υλικά όπως οι πρώτες προκηρύξεις για ξεσηκωμό από την αντιστασιακή οργάνωση «ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ», στοιχεία για την εμφάνιση των πρώτων ομάδων του ΕΛΑΣ, τη δράση των Λαϊκών Συμβουλίων σ' όλη την ελεύθερη περιοχή, ντοκουμέντα από τις μέρες της Απελευθέρωσης και το όργιο τρομοκρατίας που ακολούθησε, αλλά και τη δράση του ΔΣΕ στα ελεύθερα χωριά.

Στον αυχένα Περβάλ

Την Κυριακή, η Φλώρινα ήταν ο τελευταίος σταθμός της εκδρομής των Οργανώσεων του ΚΚΕ και της ΚΝΕ από τα πανεπιστήμια της Αττικής, που κορυφώθηκε με μια συγκινητική εκδήλωση στο επιβλητικό Μνημείο για τη Μάχη της Φλώρινας, έργο του γλύπτη Μέμου Μακρή, που έχει στηθεί στο σημείο όπου ο αστικός στρατός παράχωσε σε έναν λάκκο μαζί νεκρούς και ζωντανούς (τραυματίες) μαχητές του ΔΣΕ μετά τη Μάχη της Φλώρινας.

Τα μέλη του ΚΚΕ και της ΚΝΕ έκαναν πορεία από το ΚΤΕΛ της Φλώρινας στο κέντρο της πόλης και στη συνέχεια κατέληξαν στο Μνημείο. Στην εκδήλωση που έγινε εκεί, παραβρέθηκε ο Νίκος Χριστάνης, μέλος της ΚΕ του ΚΚΕ και Γραμματέας της ΕΠ Δυτικής Μακεδονίας του Κόμματος, και μίλησε ο Γ. Κουδούνας, μέλος της ΕΠ Δυτικής Μακεδονίας και Γραμματέας της ΤΕ Φλώρινας.

Επίσης, έγινε κατάθεση στεφάνων, τηρήθηκε ενός λεπτού σιγή και μέσα σε ιδιαίτερο κλίμα συγκίνησης ακούστηκε το Πένθιμο Εμβατήριο.

Στην ομιλία του ο Γ. Κουδούνας αναφέρθηκε στην ιστορία του Μνημείου, στην ίδια τη Μάχη της Φλώρινας και γενικότερα στον τιτάνιο αγώνα του ΔΣΕ, τονίζοντας μεταξύ άλλων: «Η ανάδειξη του αγώνα του ΔΣΕ έχει τεράστια σημασία. Τιμάμε τον ΔΣΕ, την προσφορά του και εμπνεόμαστε από τον τιτάνιο αγώνα του. Μελετάμε, διδασκόμαστε, συνεχίζουμε. Αυτή είναι η καλύτερη και μεγαλύτερη τιμή για τους χιλιάδες μαχητές και μαχήτριες του ΔΣΕ που "έπεσαν σε άνιση μάχη κι αγώνα"».

Και πρόσθεσε: «Και σε αυτά εδώ τα βουνά, αλλά και σε όλη σχεδόν τη χώρα στάθηκαν αντικριστά για 3,5 χρόνια, την περίοδο 1946 - 1949:

Από τη μια μεριά αυτοί που νίκησαν τη ναζιστική πολεμική μηχανή του Χίτλερ και του Μουσολίνι, αυτοί που έσωσαν τον λαό από την πείνα και τον εξευτελισμό των δυνάμεων Κατοχής και τον οδήγησαν στον δρόμο της λευτεριάς, οι αγωνιστές του ΕΑΜ, του ΕΛΑΣ και της ΕΠΟΝ. Ολοι τους παιδιά και εγγόνια αγροτών, εργατών και εργατριών, παιδιά και εγγόνια αγωνιστών που δεν δέχονταν να σκύβουν το κεφάλι στην εργοδοτική και κρατική βία και βρέθηκαν κατά χιλιάδες στις εξορίες και τις φυλακές.

Και από την άλλη μεριά ένας στρατός στην υπηρεσία ανθρώπων που εγκατέλειψαν τον λαό στις τύχες του κατά την είσοδο των Γερμανών στην Ελλάδα, άλλων που συνεργάστηκαν με τον κατακτητή, θησαύρισαν από τη μαύρη αγορά ή εξαργύρωσαν τη σιωπή τους για να σώσουν το τομάρι τους.

Ενας στρατός στην υπηρεσία της αστικής τάξης, που ανασυγκροτήθηκε για να συντρίψει το λαϊκό κίνημα, να εδραιώσει ξανά την εξουσία της και να δέσει πάλι τον λαό στον ζυγό της εκμετάλλευσης (...)

Οι δύο εντελώς αντίθετοι και εχθρικοί κόσμοι, που αναμετρήθηκαν τότε, παραμένουν το ίδιο εχθρικοί και ασυμφιλίωτοι και σήμερα. Το βλέπουν καθημερινά όλοι όσοι υποφέρουν από την επίθεση διαρκείας σε βάρος των πιο βασικών δικαιωμάτων τους, προκειμένου να εξασφαλιστεί η υψηλή κερδοφορία των μονοπωλίων (...)

Το Κάλεσμα του Κόμματος "Μόνο ο λαός μπορεί να σώσει τον λαό" δεν είναι απλά και μόνο ένα σύνθημα για να στολίσουμε τις εκδηλώσεις μας. Είναι ένα σύνθημα που στην κυριολεξία γεννήθηκε, δοκιμάστηκε, αγκαλιάστηκε μέσα στις μεγάλες και σκληρές μάχες του σήμερα αλλά και ολόκληρης της Ιστορίας του Κόμματος.

Το σημερινό μας Κάλεσμα για αγωνιστική συμπόρευση με το ΚΚΕ έρχεται από μακριά, πατά στην ιστορική εμπειρία και στη γνώση πως μόνο ο λαός μπορεί να σώσει τον λαό βαδίζοντας στον δρόμο της ανατροπής».

Οι εκδρομείς επέστρεψαν έχοντας στις αποσκευές τους ένα αναμνηστικό φυλλάδιο για όλες αυτές τις επισκέψεις τους, με τον όρκο του μαχητή του ΔΣΕ.