Eurokinissi

Από αφορμές άλλο τίποτα: Μια ο Φουρθιώτης, μια ο Πολάκης, αυτές τις μέρες η κυνική συμπεριφορά ενός υπουργού και ενός στελέχους της ΝΔ που πιάστηκαν στα πράσα και είδαν το φως της δημοσιότητας, άλλα που δεν ξέρουμε ακόμα, με μπόλικη κλειδαρότρυπα και ακόμα περισσότερη υποκρισία...

Μια συμπεριφορά που κουμπώνει με την κυνική, με την ωμή αντιλαϊκή πολιτική, την οποία κανένας σας δεν πρόκειται να καταδικάσει, να αποπέμψει, να διαγράψει, να κάτσει στο σκαμνί.

Τι προσπάθησε να κρύψει ο κουρνιαχτός αυτής της αντιπαράθεσης ανάμεσα στη ΝΔ και τον ΣΥΡΙΖΑ, ιδιαίτερα το τελευταίο διάστημα;

Προσπάθησε να κρύψει ότι λίγες μέρες πριν, εδώ σ' αυτήν την αίθουσα, σε κλίμα μάλιστα ουσιαστικής συναίνεσης, ψηφίστηκε ένας ακόμα «αναπτυξιακός» νόμος, που χαρίζει 11 δισ. ευρώ στο μεγάλο κεφάλαιο.

Ολος ο καβγάς γίνεται για το πώς, ποιος και πού θα μοιράσει τα δεκάδες δισεκατομμύρια ευρώ στις μεγάλες επιχειρήσεις, ενώ την ίδια ώρα οι λαϊκές οικογένειες δεν μπορούν να καλύψουν τα απλά καθημερινά τους έξοδα.

INTIME NEWS

Κι όλα αυτά την ίδια ώρα που η ακρίβεια στα προϊόντα λαϊκής κατανάλωσης, οι αυξήσεις στους λογαριασμούς ρεύματος και θέρμανσης κατατρώνε το λαϊκό εισόδημα.

Και η κυβέρνηση έχει το θράσος να επιμένει να βαφτίζει «μέτρα στήριξης» των λαϊκών οικογενειών κάποια ψίχουλα των λίγων ευρώ, κι αυτά κουτσουρεμένα.

Την ίδια ώρα που οι αυξήσεις στην Ενέργεια είναι πολλαπλάσιες. Και οι αυξήσεις αυτές δεν είναι πρόσκαιρες, όπως τα φυσικά φαινόμενα - και το ξέρετε.

Αλλά είναι το αποτέλεσμα της «απελευθέρωσης» της Ενέργειας, της απολιγνιτοποίησης και της «πράσινης μετάβασης», που όλοι σας έχετε κάνει σημαία και θεό σας.

Το έχουμε πει και θα το επαναλάβουμε: Ελάχιστη στήριξη στα λαϊκά νοικοκυριά αποτελούν μόνο οι προτάσεις του ΚΚΕ για κατάργηση, εδώ και τώρα, των Ειδικών Φόρων Κατανάλωσης και του ΦΠΑ στα καύσιμα και στην Ενέργεια.

Τι άλλο προσπάθησε να κρύψει ο κουρνιαχτός της αντιπαράθεσής σας;

Οτι ο υπουργός Εξωτερικών επισκέφτηκε την Ουκρανία, όπου υπάρχει ελληνόφωνος πληθυσμός, στρώνοντας το έδαφος για μια εκ των προτέρων δικαιολόγηση της εμπλοκής της Ελλάδας σε μια πιθανή ανάφλεξη στην περιοχή.

Και η ελληνική εμπλοκή στη λεγόμενη «ουκρανική κρίση» έχει ήδη ξεκινήσει και έχει όνομα: Αλεξανδρούπολη. Εκεί όπου αποβιβάζονται καθημερινά αμερικανικές στρατιωτικές δυνάμεις, μεταφέροντας όπλα, με βάση το σχέδιο περικύκλωσης της Ρωσίας, στον μεγάλο ανταγωνισμό τους. Και σας προειδοποιούμε: Οι προβοκάτσιες είναι προ των πυλών!

Δυστυχώς θα χρειαστεί να επανέλθουμε στο θέμα.

Προσπάθησε επίσης, αυτός ο ψευτοκαβγάς «περί όνου σκιάς», να κρύψει ότι αυτές τις μέρες δίνεται μια πολύ μεγάλη μάχη από τους εργαζόμενους της ΛΑΡΚΟ για να μείνουν οι εργαζόμενοι στη δουλειά τους, στα σπίτια τους.

Γιατί η ΛΑΡΚΟ αποτελεί μια επιχείρηση στρατηγικής σημασίας. Και μπορεί να παραμείνει ανοιχτή, να αναπτυχθεί και να εκσυγχρονιστεί, αλλά και να διασφαλίσει τη δουλειά και τα δικαιώματα των εργαζομένων της, όπως έχει προτείνει το ΚΚΕ.

Γιατί η ΛΑΡΚΟ θα μπορούσε να ήταν στην πρώτη γραμμή μιας ανάπτυξης που θα είχε ως βάση όμως τις λαϊκές ανάγκες και τις παραγωγικές δυνατότητες της χώρας.

Γιατί συνειδητά απαξιώθηκε και ιδιωτικοποιείται, με βάση την πολιτική που ακολούθησαν όλες οι μέχρι σήμερα κυβερνήσεις.

Και την ίδια ώρα, ως αποτέλεσμα της ίδιας πολιτικής, οξύνονται τα προβλήματα παντού, σε μεγάλες επιχειρήσεις, χιλιάδες εργαζόμενοι διεκδικούν. Οπως στην COSCO, στα «Πετρέλαια Καβάλας», στον «Βαρβαρέσο» και αλλού, δυναμώνουν οι εστίες αντίστασης.

Τι άλλο προσπαθεί να κρύψει η κάλπικη αντιπαράθεση; Οτι χιλιάδες βιοπαλαιστές αγρότες βρίσκονται στα μπλόκα, γιατί θέλουν να μπορούν να συνεχίσουν να παράγουν στα χωράφια τους.

Παλεύουν για την επιβίωσή τους, γιατί συνθλίβονται από την εκτίναξη του κόστους παραγωγής, τις επιπτώσεις των φυσικών καταστροφών, τις τιμές στα αγροτικά προϊόντα που επιβάλλουν τα μονοπώλια, την ΚΑΠ, που έχει προγράψει την αγροτιά για χάρη των μεγάλων καπιταλιστικών αγροτικών εκμεταλλεύσεων.

Ομως τίποτε δεν μπορεί να κρύψει το γεγονός ότι σε συνθήκες πανδημίας τα δημόσια νοσοκομεία καταρρέουν. Αναφέρομαι στο «Αττικόν» στη Δυτική Αθήνα, όπου προχτές στην εφημερία τα ράντζα της ντροπής έσπασαν κάθε ρεκόρ, ακόμα κι αυτό που υπήρχε επί ΣΥΡΙΖΑ.

Αυτά είναι τα αποτελέσματα της εμπορευματοποιημένης δημόσιας Υγείας και της συνύπαρξής της με τους επιχειρηματίες της Υγείας, σήμα κατατεθέν της πολιτικής και των δυο σας. Και της ΝΔ και του ΣΥΡΙΖΑ.

Και για να έρθω τώρα σε ένα από τα πιο δημοφιλή θέματα της αντιπαράθεσης ανάμεσα στην κυβέρνηση και τον ΣΥΡΙΖΑ: Αυτό της Εξεταστικής για τη «Λίστα Πέτσα», που συζητάμε σήμερα.

Από την πρώτη στιγμή που τέθηκε το ζήτημα της διερεύνησης των υποθέσεων της «Λίστας Πέτσα», το ΚΚΕ είχε δηλώσει τη συμφωνία του στη σύσταση Εξεταστικής Επιτροπής. Ταυτόχρονα όμως είχαμε τονίσει στη σχετική συζήτηση στη Βουλή ότι δεν τρέφουμε μεγάλες προσδοκίες ότι κάτι θετικό θα βγει από αυτήν την Επιτροπή, όπως δεν βγήκε και από άλλες αντίστοιχες επιτροπές στο παρελθόν.

Γιατί αυτό που κάθε φορά συνήθως μένει από τις εξεταστικές επιτροπές είναι μόνο οι καβγάδες που προσφέρουν μπόλικη τροφή για αποπροσανατολισμό, πολιτικό κουτσομπολιό και σόου για κάποιες τηλεοράσεις.

Και στο τέλος μένουν τα πορίσματα - σούπα, που ουσιαστικά κουκουλώνουν υποθέσεις. Στην καλύτερη των περιπτώσεων, μπορεί να αναδεικνύουν κάποια επιφανειακά ζητήματα.

Πάντα, όμως, συγκαλύπτουν την ουσία της διαπλοκής που υπάρχει ανάμεσα στο πολιτικό σύστημα, τις κυβερνήσεις, τα αστικά κόμματα από τη μια, και από την άλλη στα μεγάλα επιχειρηματικά συμφέροντα, μέρος φυσικά των οποίων είναι και οι μεγαλοϊδιοκτήτες των ΜΜΕ.

Η πορεία των εργασιών της Επιτροπής, οι συνθήκες εκφυλισμού που διαμορφώθηκαν, με ευθύνη της ΝΔ και εξαιτίας της απαράδεκτης, κατά την άποψή μας, άρνησής της να κληθούν πολιτικά πρόσωπα και υπουργοί, επιβεβαίωσαν αυτήν την πρόβλεψη. Και δείχνουν επίσης τα στενά, ασφυκτικά, για να μην πω απροσπέλαστα όρια που υπάρχουν προκειμένου τέτοιες επιτροπές της Βουλής, που υποτίθεται αναζητούν την αλήθεια, να μην τη βρίσκουν ποτέ. Τόσο την αλήθεια όσο και την ουσία της διαπλοκής.

Ακόμη και οι επιτροπές που φτιάχνονται με πρωτοβουλία της αντιπολίτευσης, όπως αυτές που προέβλεψε η τελευταία συνταγματική αναθεώρηση.

Γιατί, τελικά, αυτό που επικρατεί είναι η θέληση της εκάστοτε κυβερνητικής πλειοψηφίας, είναι οι πολιτικές σκοπιμότητες. Και σε πολλές περιπτώσεις είναι και μια ιδιότυπη «ομερτά» ανάμεσα στα κυβερνητικά κόμματα, για να μη θιγούν κάποια ιερά και όσια, που κάθε κυβερνητικό κόμμα φιλοδοξεί να αξιοποιήσει.

Πάρτε για παράδειγμα τα ζητήματα της παρέμβασης στη Δικαιοσύνη, που είναι μόνιμο στοιχείο αντιπαράθεσης των αστικών πολιτικών κομμάτων εδώ και δεκαετίες.

Τι δεν αγγίζει όμως κανένας σας; Ούτε η ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ το άγγιξαν παλιότερα, ούτε ο ΣΥΡΙΖΑ στη συνέχεια: Τον διορισμό της ηγεσίας των ανώτατων δικαστηρίων από την εκάστοτε κυβέρνηση, που είναι το στοιχειώδες και που το ζητάει και η πλειοψηφία των δικαστών. Χωρίς να ισχυριζόμαστε βέβαια ότι οριστικά και μόνιμα θα λυνόταν το πρόβλημα.

Ακριβώς γιατί οι εξαρτήσεις της Δικαιοσύνης έχουν να κάνουν πρώτα και κύρια με το κράτος που υπηρετεί η Δικαιοσύνη σήμερα, εξαρτάται από τους αντιλαϊκούς νόμους που καλείται να εφαρμόσει και ψηφίζει αυτή εδώ η Βουλή.

Ιδού λοιπόν η ιδιότυπη «ομερτά». Πού άλλου εκφράστηκε αυτή η κοινή σας στάση; Στην άρνηση όλων σας να δεχθείτε την τροπολογία του ΚΚΕ πριν δύο χρόνια περίπου, που θα ήταν έστω ένα εμπόδιο. Ενα εμπόδιο και στη «Λίστα Πέτσα» και σε διάφορες άλλες λίστες που φτιάχνονται κατά καιρούς. Τι πιο απλό και στοιχειώδες, να δεχτείτε την τροπολογία του ΚΚΕ;

Η οποία προέβλεπε:

- Οτι τα μηνύματα που αφορούν την προστασία της δημόσιας υγείας, την προστασία από σοβαρό κίνδυνο - απειλή όπως είναι μια πανδημία, δεν μπορούν σε καμία περίπτωση να μεταδίδονται με όρους διαφημιστικής καμπάνιας, αλλά να μεταδίδονται, να καταχωρούνται ή να αναρτώνται, ανάλογα με το κάθε ΜΜΕ, υποχρεωτικά και εντελώς δωρεάν.

- Οτι σε όλες τις άλλες περιπτώσεις όπου χρειάζεται να υπάρχει διαφημιστική δαπάνη για την προβολή της δραστηριότητας υπουργείων, εποπτευόμενων φορέων του δημόσιου και ευρύτερου δημόσιου τομέα, αυτή η διαφημιστική καμπάνια θα πρέπει να γίνεται με όρους πλήρους διαφάνειας, με αντικειμενικά κριτήρια, χωρίς απαράδεκτους αποκλεισμούς, χωρίς επιδότηση ανύπαρκτων Μέσων, που διαμορφώνουν ένα καθεστώς συνδιαλλαγής.

- Οτι όλα αυτά θα πρέπει να δημοσιεύονται αναλυτικά, και να υπάρχουν και κυρώσεις αν δεν γίνουν οι απαραίτητες δημοσιεύσεις.

Τι πιο απλό από αυτά τα συγκεκριμένα; Ούτε όμως αυτά τα απλά και στοιχειώδη δέχεστε. Γιατί προφανώς όλοι σας θέλετε να συντηρείται και να ανακυκλώνεται ένας αδιαφανής μηχανισμός σχέσεων και διαπλοκής με Μέσα Ενημέρωσης.

Γιατί όλοι σας θέλετε να υπάρχει ένας μηχανισμός χειραγώγησης του ελληνικού λαού, ένας μηχανισμός εξωραϊσμού της εκάστοτε κυβερνητικής πολιτικής.

Γι' αυτόν τον λόγο και απορρίψατε τις προτάσεις του ΚΚΕ, που είναι απόλυτα λογικές. Και γι' αυτόν τον λόγο συντηρείτε ένα διάτρητο και βολικό νομοθετικό πλαίσιο...

Είτε όσον αφορά τα Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης, είτε όσον αφορά τις δημοσκοπικές εταιρείες, όπου κι εκεί θα μπορούσαν να μπουν αντίστοιχοι περιορισμοί και κανόνες ελέγχου!

Για ποιον λόγο, π.χ., οι δημοσκοπήσεις - που χρειάζεται να γίνονται μετά από παραγγελία του Δημοσίου ή φορέων του δημόσιου τομέα - να μη γίνονται από πανεπιστημιακά ιδρύματα ή από ένα δημόσιο ερευνητικό κέντρο;

Οχι. Εκεί εσείς... Ούτε αυτά τα στοιχειώδη δεν μπορέσατε να λύσετε.

Αυτό φυσικά δεν σημαίνει ότι το πρόβλημα λύνεται με νομοθετικά μέτρα, θεσμικά μέσα στον βόρβορο αυτού του συστήματος.

Αλλά λέμε... Αρνείστε ακόμη κι αυτά. Για να έχετε πλήρως ελεύθερο το πεδίο.

Και φυσικά δεν λύνεται, γιατί το πρόβλημα είναι πολύ βαθύτερο και έχει σχέση με τον χαρακτήρα του ίδιου του αστικού κράτους. Εχει σχέση με τη σύμφυση κράτους και κυβερνήσεων με τα διάφορα επιχειρηματικά συμφέροντα, κομμάτι των οποίων είναι φυσικά και τα Μέσα Ενημέρωσης.

Από τη μία, θεωρείτε πολυτέλεια τη στήριξη του δημόσιου συστήματος Υγείας ή την κατάργηση αντιλαϊκών φόρων, σε μια περίοδο που η ακρίβεια τσακίζει τα λαϊκά νοικοκυριά. Και από την άλλη, δεν θεωρείτε καθόλου πολυτέλεια να στηρίζονται κλινικάρχες, καναλάρχες, μεγαλοεπιχειρηματίες και πάει λέγοντας.

Γιατί η αντιλαϊκή πολιτική χρειάζεται και τον εξωραϊσμό και τη χειραγώγηση και τον αυταρχισμό. Και αυτό που ζούμε όλα αυτά τα χρόνια με όλες τις κυβερνήσεις είναι και ο «μιντιακός» αυταρχισμός.

Πώς αλλιώς να χαρακτηρίσει κανείς το γεγονός ότι μεγάλες λαϊκές εκδηλώσεις, κινητοποιήσεις, όπως ήταν:

- Αυτή που έγινε πριν δυο βδομάδες με τη συμμετοχή του λαού της Πάτρας, του δήμου Πάτρας, του Εργατικού Κέντρου, εκατοντάδων σωματείων εδώ έξω στο Σύνταγμα,

- 'Η το μεγάλο αντιφασιστικό συλλαλητήριο στη Θεσσαλονίκη, με αφορμή τα πρόσφατα γεγονότα με τη δολοφονία του 19χρονου,

εξαφανίστηκαν από όλα τα μέσα;

Πώς αλλιώς μπορεί να χαρακτηρίσει κανείς ότι στις τηλεοράσεις και σε άλλα Μέσα Ενημέρωσης δεν τηρείται στο ελάχιστο ο νόμος για την προβολή των κομμάτων, με βάση έστω το εκλογικό τους ποσοστό; Το να λένε τις θέσεις τους δηλαδή, τι προβολή;

Και η προβολή μονοπωλείται από ΝΔ - ΣΥΡΙΖΑ και τώρα τελευταία και από το ΚΙΝΑΛ, που πρέπει να «φουσκώσει» γιατί αντιμετωπίζεται ως ένας πιθανός κυβερνητικός μπαλαντέρ του διπολισμού; Και φυσικά ούτε λόγος για παρέμβαση του ΕΣΡ, η σύνθεση του οποίου ήταν προϊόν συνεννόησης αυτών των τριών κομμάτων... «Μούγκα στη στρούγκα» για όλα αυτά... Και για να κλείσω, όπως άρχισα...

Δεν ξαφνιάζετε κανέναν. Ολο και πιο συχνά καταφεύγετε στη σκανδαλολογία και την κοκορομαχία. Οσο περισσότερο θα συγκλίνετε, τόσο μεγαλύτερο κουρνιαχτό θα σηκώνετε, τόσο περισσότερους καβγάδες θα στήνετε, για να κρύψετε αυτήν τη σύγκλιση της πολιτικής σας. Μάλιστα, να σας πούμε και κάτι; Οι σημερινοί καβγάδες του ΣΥΡΙΖΑ με τη ΝΔ ωχριούν μπροστά στους παλιότερους καβγάδες της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ.

Αυτό όμως καθόλου δεν εμπόδισε αυτά τα κόμματα του τότε δικομματισμού, λίγα χρόνια μετά, όταν το απαίτησε η άρχουσα τάξη και το χρειάστηκε το σύστημα, να βρεθούν στην ίδια κυβέρνηση, πλάι - πλάι στα υπουργικά έδρανα, και όχι μόνο μία φορά.

Εμείς δεν αποκλείουμε να το ξαναδούμε σε ριμέικ το ίδιο έργο, με παρόμοιο αντιλαϊκό σενάριο, αλλά με κάποιους νέους πρωταγωνιστές αυτήν τη φορά, τη ΝΔ και τον ΣΥΡΙΖΑ, με φτερούγα το ΚΙΝΑΛ.

Οπως και να 'χει, το κρίσιμο ζήτημα είναι ο λαός να αποφασίσει να γράψει το δικό του σενάριο, για τις δικές του ανάγκες...

Να γίνει αυτός πρωταγωνιστής και να τα πάρει όλα αμπάριζα, και εσάς και τις κυβερνήσεις σας και το σύστημά σας.

Αυτή είναι και η πραγματική πολιτική αλλαγή που έχει ανάγκη: Να γκρεμίσει το παλιό και σάπιο και να χτίσει το νέο, με τον ίδιο πρωτοπόρο, να κάνει κουμάντο στη χώρα του.