ΣΥΛΛΑΛΗΤΗΡΙΟ 26 ΦΛΕΒΑΡΗ 2022

Μίλησε η εργατική τάξη, μίλησε ο λαός!

«Σήμερα μιλάμε εμείς, οι εργαζόμενοι! Σήμερα ακούγονται οι δικές μας φωνές, οι διεκδικήσεις μας, για τις ανάγκες μας. Φτάνει πια με τους σωτήρες...»: Ακούγοντας κάτι τέτοιες κουβέντες στην Ομόνοια, πρωί Σαββάτου, σε «πηγαδάκι» που έχουν στήσει 3 - 4 εργαζόμενοι φορώντας φόρμες της δουλειάς, γίνεται από νωρίς καθαρό ότι αυτό το συλλαλητήριο θα είναι κάτι το διαφορετικό από παρόμοιες συγκεντρώσεις των τελευταίων χρόνων.

Και πράγματι, όσο περνούσε η ώρα, όσο «φούσκωναν» οι προσυγκεντρώσεις των σωματείων και των μαζικών φορέων με κόσμο που κατέφτανε από κάθε δρόμο φαινόταν να δικαιώνονται και οι πιο συγκρατημένες εκτιμήσεις για τη μαζικότητα του συλλαλητηρίου. Τα μηνύματα άλλωστε έφταναν από τις προηγούμενες μέρες, όταν κάθε μεσημέρι ανακοινωνόταν από τους διοργανωτές ο αριθμός των σωματείων που καλούν και συμμετέχουν. Ετσι, την Παρασκευή, μια μέρα πριν από το μεγάλο αγωνιστικό ραντεβού, ο αριθμός αυτός είχε ξεπεράσει τις 400 συνδικαλιστικές οργανώσεις και μαζικούς φορείς, δίνοντας «σήμα» ότι η επόμενη μέρα θα σημαδευόταν από μια σημαντική παρέμβαση του εργατικού - λαϊκού κινήματος.

Το Σάββατο φάνηκε στην πράξη η δύναμη του συντονισμένου, κοινού αγώνα, ανάμεσα σε Εργατικά Κέντρα, Ομοσπονδίες, ανάμεσα σε εκατοντάδες πρωτοβάθμιες συνδικαλιστικές οργανώσεις, χιλιάδες εργαζόμενους που δίνουν μάχη ενάντια στην ακρίβεια, στους μισθούς πείνας, στα ψίχουλα κοροϊδίας που μοιράζουν οι κυβερνήσεις ή τάζουν τα κόμματα του κεφαλαίου. Που μετά από δύο χρόνια πανδημίας βλέπουν νοσοκομεία και Κέντρα Υγείας σε ακόμα χειρότερη κατάσταση, ενώ η επιχειρηματική δράση στην Υγεία εντείνεται.

* * *

Κάθε διεκδίκηση, κάθε αίτημα που διατυπώνεται στις πικέτες και τα πανό, στις ανακοινώσεις και στα συνθήματα γίνεται υπόθεση όλων των συγκεντρωμένων. Η εικόνα που σιγά σιγά διαμορφώνεται είναι συγκλονιστική:

Βιομηχανικοί εργάτες από στρατηγικούς κλάδους και χώρους δουλειάς βαδίζουν μαζί. Μπορεί να συναντιούνται πρώτη φορά, όμως χαιρετιούνται σαν να γνωρίζονται χρόνια, υψώνουν τις γροθιές τους. Βρέθηκαν μαζί στον δρόμο του αγώνα, στον οποίο τους βγάζει μια πολιτική που τους τσακίζει για τα κέρδη των λίγων. Τους ενώνει η μάχη για το μεροκάματο, για να μείνουν ανοιχτά τα εργοστάσια, για να δουλεύουν με Συλλογική Σύμβαση που κατοχυρώνει σύγχρονα δικαιώματα, για να μη ζουν μέσα στην ανασφάλεια της εργολαβικής εργασίας και των απολύσεων. Για να μην εξανεμίζεται ο μισθός στο πρώτο 10ήμερο κάθε μήνα, για να έχουν δωρεάν πρόσβαση σε σύγχρονα νοσοκομεία και υπηρεσίες Υγείας. Για να πηγαίνουν τα παιδιά τους σε ασφαλή σχολεία. Για όλα εκείνα δηλαδή που τους στερούν διαχρονικά όλες οι κυβερνήσεις.

Εργατικό δυναμικό που παράγει τεράστιο πλούτο, από την Ενέργεια και τα ορυκτά, μέχρι τις μεταφορές και τις τηλεπικοινωνίες, από τις κατασκευές μέχρι τα ναυπηγεία και από το Φάρμακο μέχρι τα Λιπάσματα. Χιλιάδες εργατοϋπάλληλοι που η δουλειά τους δίνει ζωή σε ό,τι κινείται, που μπορεί όχι απλά να θρέψει τις οικογένειές τους αλλά να εξασφαλίσει ευημερία συνολικά για τον λαό. Κι όμως, είναι διαρκώς στην ανασφάλεια, στην αναμέτρηση με κάθε είδους κίνδυνο, ζουν τις επιπτώσεις της «πράσινης ανάπτυξης», της στρατηγικής ενίσχυσης των επιχειρηματικών ομίλων στους κλάδους τους, που είτε τους αφήνει χωρίς δικαιώματα είτε απαξιώνει σημαντικές υποδομές.

Εκεί, στο κέντρο της Αθήνας, συναντιούνται οι εργάτες με τους βιοπαλαιστές μικροεπαγγελματίες και ΕΒΕ από μια σειρά κλάδων, που τα δύο χρόνια πανδημίας τούς πρόσθεσαν νέα βάρη, ενώ πολλοί από αυτούς δέχθηκαν τη χαριστική βολή, με την «επόμενη μέρα» να προδιαγράφεται ακόμα πιο δύσκολη. Συγκροτούν την κοινή τους διαδήλωση με μαθητές και φοιτητές, με τους συνταξιούχους, με τα μπλοκ του οργανωμένου γυναικείου κινήματος.

* * *

«Αυτοί μιλάνε για κέρδη και ζημιές - Εμείς μιλάμε για ανθρώπινες ζωές!»: Με το σύνθημα αυτό να είναι ένα από όσα αντηχούν σε όλη τη Σταδίου και αργότερα σε όλο το κέντρο της Αθήνας γίνεται ξεκάθαρο τι ενώνει τους δεκάδες χιλιάδες διαδηλωτές.

Από τον ιμπεριαλιστικό πόλεμο που μαίνεται στην Ουκρανία, την ελληνική εμπλοκή και τις τραγικές συνέπειες που θα έχει για τον λαό, μέχρι τα πετσοκομμένα μεροκάματα, το άδειο πορτοφόλι και το άγχος για το πώς θα βγει ο μήνας. Για όλες τις καταστροφές που το σημερινό σάπιο σύστημα φορτώνει στη λαϊκή πλειοψηφία, συλλαλητήρια σαν αυτά που έγιναν το Σάββατο στην Αθήνα, στη Θεσσαλονίκη, στην Πάτρα και άλλες πόλεις δίνουν απάντηση: Ο λαός μπορεί να «βρει την άκρη», μπορεί να οργανωθεί και να περάσει στην αντεπίθεση, στηριγμένος στις δικές του δυνάμεις, στην οργάνωσή του σε κάθε χώρο δουλειάς και κλάδο.

Το μεγάλο συλλαλητήριο φανέρωσε νέες δυνατότητες για κλιμάκωση της πάλης και με απεργιακό αγώνα το επόμενο διάστημα, σε μια περίοδο που η εργατική τάξη και τα λαϊκά στρώματα το έχουν ανάγκη όσο ποτέ τα τελευταία χρόνια. Αφήνει παρακαταθήκη, δίνει τον τόνο, προσφέρει αυτοπεποίθηση ότι ο λαός θα τα καταφέρει!

Καλλιτεχνικό δρώμενο στο πλαίσιο του συλλαλητηρίου

«Μεγάλο ποτάμι φουσκωμένο» η διαδήλωση από Ομόνοια μέχρι Σύνταγμα

Μικρή αποδείχθηκε η Σταδίου για να χωρέσει τις προσυγκεντρώσεις των κλαδικών Συνδικάτων και Ομοσπονδιών

Μια μεγάλη ταξική αγωνιστική γιορτή, γεμάτη από εικόνες αλληλεγγύης, ενότητας της εργατικής τάξης, δύναμης για το δίκιο του εργάτη, ήταν η προσυγκέντρωση της Ομόνοιας για το μεγάλο συλλαλητήριο. Η πλατεία στην καρδιά της Αθήνας έγινε το σημείο για το συναπάντημα εργατών από τα «Πετρέλαια Καβάλας» και τα «Λιπάσματα Καβάλας», των εργαζομένων της ΛΑΡΚΟ, των λιμενεργατών της COSCO, των μεταλλεργατών. Μαζί τους πολλοί ακόμα εργαζόμενοι από μεγάλους βιομηχανικούς κλάδους και χώρους δουλειάς, που η παρουσία τους έκανε τη διαφορά στο συλλαλητήριο. Οι Καβαλιώτες εργάτες χρειάστηκε να ταξιδέψουν μια ολόκληρη νύχτα, και όμως ήταν απόλυτα συνεπείς στο αγωνιστικό ραντεβού τους. Ακούραστοι και μαχητικοί, ήταν αυτοί που ξεκίνησαν να δίνουν τον τόνο στη προσυγκέντρωση, η οποία μετατράπηκε σε μαζικό συλλαλητήριο. Από τη μια οι εργάτες από τα «Πετρέλαια» με τα πορτοκαλί μπουφάν εργασίας και από την άλλη οι εργάτες των «Λιπασμάτων» με τις μπλε φόρμες. Οι πρώτοι να φωνάζουν «Kavala Oil - εργατιά, ενωμένοι σαν γροθιά» και οι δεύτεροι να ανταπαντούν «Πετρέλαια - Λιπάσματα είμαστε μαζί, όλοι ενωμένοι ό,τι κι αν συμβεί». Μαζί τους το κλαδικό Σωματείο Ενέργειας Αττικής, που είχε φροντίσει από το πρωί να τους καλωσορίσει με ένα κέρασμα, μετά το πολύωρο ταξίδι. Οταν ο κόσμος αρχίζει να συγκεντρώνεται, ανάβουν και τα πρώτα πορτοκαλί καπνογόνα, η γιορτή αγώνα έχει μόλις ξεκινήσει. Εργάτες φοράνε πορτοκαλί μπλούζες με το σύνθημα στην πλάτη «Τίποτα δεν χαρίζεται, όλα κατακτιούνται».

Με το πέρασμα της ώρας η προσυγκέντρωση μεγαλώνει. Ερχονται μεταλλεργάτες της Αθήνας και του Πειραιά. Φτάνουν οι λιμενεργάτες της COSCO με τα μηχανάκια τους και γίνονται δεκτοί με χειροκροτήματα και συνθήματα. Λίγη ώρα μετά περνά αυτοκινητοπομπή ταξί. Είναι οι Επιτροπές Αγώνα Ταξί. Οι ταξιτζήδες κορνάρουν, οι εργάτες χειροκροτούν, ενώ η αυτοκινητοπομπή συνεχίζει προς το Σύνταγμα.

Καταφτάνουν τα πούλμαν με τους εργάτες της ΛΑΡΚΟ, μαζί με τις οικογένειές τους, εργαζόμενους και αυτοαπασχολούμενους της Στερεάς και της Εύβοιας. Ολοι μαζί κατεβαίνουν στον δρόμο, ανοίγουν τα πανό, σχηματίζουν τα μπλοκ τους. Οι εργάτες από την Καβάλα δεν έχουν σταματήσει σχεδόν ούτε λεπτό να τραγουδούν και να φωνάζουν συνθήματα.

Η προσυγκέντρωση κατεβαίνει στον δρόμο. Ακούγεται το σύνθημα - τραγούδι «Είμαστε δυο, είμαστε τρεις, είμαστε χίλιοι δεκατρείς - Αγώνα δίνουμε ξανά - Δεν μας τρομάζει τίποτα - Είμαστε όλοι μια γροθιά». Μια διαδήλωση συγκροτείται σε ελάχιστο χρόνο και ανεβαίνει τη Σταδίου, περιμένοντας να φτάσει η προσυγκέντρωση από την Κάνιγγος, όπου είχαν δώσει ραντεβού οι οικοδόμοι, οι εργαζόμενοι στον Τουρισμό, στο Χρηματοπιστωτικό, στις Τηλεπικοινωνίες, στο Φάρμακο κ.α.

Τα συνθήματα και τα τραγούδια συνεχίζονται χωρίς σταματημό. «Από την Καβάλα έως τον Πειραιά, είμαστε όλοι ενωμένοι μια γροθιά». Οι δύο προσυγκεντρώσεις γίνονται ένα και μια μεγάλη πορεία ενότητας και αγώνα ξεκινά. Πέφτει κι άλλο σύνθημα - τραγούδι: «Δεν μας τρομάζουν οι απολύσεις - Δεν μας τρομάζουν οι απειλές - Αγώνα δίνουμε για τα παιδιά μας - Με υψωμένα χέρια και γροθιές». Και πάλι ανάβουν καπνογόνα.

Τα μπλοκ γυναικών της ΛΑΡΚΟ, που κρατούν πικέτες διαφόρων χρωμάτων, ξεχωρίζουν. Στα χαρτόνια γραμμένα συνθήματα όπως «Στης ΛΑΡΚΟ το καμίνι, αντίσταση θα γίνει», «Οι εργάτες μας μπροστά με μαμάδες και παιδιά», «Ολοι μαζί με το κεφάλι ψηλά».

Λίγο μετά τη Χρήστου Λαδά ξεπροβάλλουν απρόσμενα μέσα από την πορεία δεκάδες παπάκια - είναι η μοτοπορεία των εργαζομένων της «e-food» με τα κατακόκκινα μπουφάν τους. Βγαίνουν όλοι μπροστά, συγκεντρώνονται, δέχονται απανωτά χειροκροτήματα, συνεχίζουν προς το Σύνταγμα. Στο ύψος της Κλαυθμώνος ενώνονται με τους συνταξιούχους, που τους υποδέχονται με τις γροθιές υψωμένες και με συνθήματα. Οι απόμαχοι της δουλειάς μετά από κάλεσμα της Συντονιστικής Επιτροπής Αγώνα και σωματείων από όλη την Αττική δίνουν μαχητικό «παρών», ζητούν ουσιαστικές αυξήσεις, ιατροφαρμακευτική περίθαλψη δωρεάν κ.ά.

Οσο η πορεία ανεβαίνει, η Σταδίου αποδεικνύεται μικρή για να χωρέσει τον όγκο των διαδηλωτών. Σφύζει από τα δεκάδες μπλοκ, τους χιλιάδες εργαζόμενους, που έχουν σηκώσει στο πόδι όλη την Αθήνα, κατευθυνόμενοι προς το Σύνταγμα.

Την ώρα που η κεφαλή της πορείας βρίσκεται στο ύψος της Παλιάς Βουλής, η πορεία σταματά. Μπροστά μπαίνει μια μεγάλη ντουντούκα και σε απόσταση μερικών μέτρων η μία από την άλλη μπαίνουν άλλες μικρότερες ντουντούκες για να αναπαράγουν το σύνθημα «Είμαστε ψυχή απ' την ψυχή σας - αδέρφια της COSCO είμαστε μαζί σας». Το σύνθημα επαναλαμβάνεται ξανά και ξανά και κάθε επόμενη φορά απευθύνεται στους εργάτες των «Λιπασμάτων», των «Πετρελαίων», της ΛΑΡΚΟ.

Η πορεία φτάνει στην κάτω μεριά του Συντάγματος, στρίβει αριστερά τη Βασιλέως Γεωργίου και ενώνεται με τις άλλες προσυγκεντρώσεις, με φοιτητές, σπουδαστικούς συλλόγους, εκπαιδευτικούς, με Συλλόγους Γυναικών, με οργανώσεις αυτοαπασχολούμενων και ΕΒΕ. Λίγο μετά, επίσης από τη Σταδίου, φτάνουν τα μαζικά μπλοκ των συνταξιούχων, που περνούν από την κάτω μεριά της πλατείας, ανεβαίνουν την Οθωνος και ενώνονται και αυτοί στη μεγάλη συγκέντρωση.

Ενα μεγάλο αγωνιστικό ποτάμι με τη σημερινή και αυριανή βάρδια της εργατικής τάξης, με τους ακούραστους βετεράνους του αγώνα, ξεδιπλώθηκε στην Βασιλίσσης Αμαλίας και σε κάθετους δρόμους.

ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΚΟΥΤΣΟΥΜΠΑΣ

Εμπρακτη η συμπαράσταση του ΚΚΕ, στον δρόμο του αγώνα

Από τη συνάντηση του ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ με αντιπροσωπεία Σωματείων και Ομοσπονδιών

Σε δήλωσή του από το συλλαλητήριο στο Σύνταγμα, όπου παραβρέθηκε, ο ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ Δημήτρης Κουτσούμπας σημείωσε:

«Είμαστε εδώ παρόντες στον αγώνα των εργαζομένων ενάντια στην ακρίβεια που τσακίζει τη λαϊκή οικογένεια, ενάντια στις απολύσεις, ενάντια στη φοροληστεία για να υπερασπίσουμε την υγεία, τη ζωή των εργαζομένων, του λαού μας, για να υπερασπίσουμε το μεροκάματο, τη δουλειά, τα δικαιώματά τους, όλα τα δικαιώματα. Για να υπογραφούν Συλλογικές Συμβάσεις Εργασίας.

Εκφράζουμε ιδιαίτερα την υποστήριξή μας στον αγώνα και στα αιτήματα των εργαζομένων στη βαριά βιομηχανία του Μετάλλου, στη βαριά βιομηχανία της Χημικής Βιομηχανίας, της Ενέργειας, άλλων στρατηγικών μονάδων που αποτελούν τις ναυαρχίδες της ελληνικής βιομηχανίας, όπως είναι το σιδηρονικέλιο στη ΛΑΡΚΟ, τα Πετρέλαια Καβάλας και τα Λιπάσματα, το λιμάνι της COSCO, τα ναυπηγεία του Σκαραμαγκά, της Ελευσίνας, παντού, όπως είναι τα Αμυντικά Συστήματα, η ΕΑΒ, η αμυντική βιομηχανία της χώρας. Θα είμαστε κάθε ώρα, κάθε στιγμή στον δρόμο, στη Βουλή, παντού στο πλευρό τους».

Συνάντηση με αντιπροσωπεία Ομοσπονδιών και σωματείων

Νωρίτερα ο Δ. Κουτσούμπας είχε συνάντηση στη Βουλή με αντιπροσωπείες εργαζομένων από Ομοσπονδίες και Σωματεία, εκφράζοντας την έμπρακτη στήριξη του ΚΚΕ στον αγώνα τους.

Εκ μέρους του ΚΚΕ στη συνάντηση παραβρέθηκαν ακόμα τα μέλη του ΠΓ της ΚΕ, Γιώργος Μαρίνος και Γιάννης Πρωτούλης.

Στη συνάντηση ήταν εκπρόσωποι από την Πανελλήνια Ομοσπονδία Ενέργειας (ΠΟΕ), την Πανελλήνια Ομοσπονδία Εργατοϋπαλλήλων Μετάλλου (ΠΟΕΜ), την Ομοσπονδία Εργατοϋπαλλήλων Χημικής Βιομηχανίας Ελλάδος (ΟΕΧΒΕ), την Ομοσπονδία Μεταλλωρύχων Ελλάδος (ΟΜΕ) και Σωματείων από τα «Πετρέλαια Καβάλας», τη ΛΑΡΚΟ, τα «Λιπάσματα Καβάλας», την COSCO.

Ο Δημήτρης Κουτσούμπας καλωσορίζοντας τους εκπροσώπους των Ομοσπονδιών και των Σωματείων τόνισε: «Εμείς δεν υποστηρίζουμε γενικά τα αιτήματά σας, μέσα στη Βουλή και τις κοινοβουλευτικές διαδικασίες, αλλά και έξω στον δρόμο. Δηλαδή, η κατεύθυνση που έχουμε δώσει είναι όλες οι δυνάμεις να βρίσκονται έξω, στους δρόμους του αγώνα μαζί σας, γιατί στηρίζουμε τα αιτήματά σας.

Αλλωστε εσείς είστε, όλοι μαζί και ο καθένας ξεχωριστά, η ναυαρχίδα της ελληνικής βιομηχανίας. Είτε πάρουμε τα πετρέλαια, τα λιπάσματα, το σιδηρονικέλιο της ΛΑΡΚΟ, τα ναυπηγεία, το Λιμάνι της COSCO, τα αμυντικά συστήματα και την Ελληνική Αμυντική Βιομηχανία, αυτό που εκπροσωπείτε είναι η ελληνική βιομηχανία, αυτό που λέμε παραγωγικές δυνατότητες της χώρας, που βασικά είναι το εργατικό, το τεχνικό προσωπικό, όλοι εσείς δηλαδή οι εργαζόμενοι που παράγετε αυτόν τον πλούτο. Και θα μπορούσατε να ζήσετε ανθρώπινα, όχι μόνο εσείς και οι οικογένειές σας, αλλά όλη η κοινωνία, όλη η Ελλάδα, μέσα από την παραγωγή που βγάζετε».

ΠΑΛΛΑΪΚΟ ΜΗΝΥΜΑ ΚΛΙΜΑΚΩΣΗΣ ΤΟΥ ΑΓΩΝΑ ΑΠΟ ΤΑ ΜΕΓΑΛΑ ΣΥΛΛΑΛΗΤΗΡΙΑ ΣΕ ΟΛΗ ΤΗ ΧΩΡΑ