«Τρίτος Παγκόσμιος Πόλεμος: Τι θα συμβεί και ποιος θα πολεμήσει ποιον». «NY Times: Εφιαλτικό σενάριο πυρηνικού πολέμου με 90 εκατ. νεκρούς». «Πώς ο πόλεμος στην Ουκρανία βάζει φωτιά στον Ειρηνικό». Αν και μικρή, η παραπάνω σταχυολόγηση είναι ενδεικτική: Ολα όσα μέχρι χτες παρουσιάζονταν ως «αδιανόητα», ανάμεσά τους και μια γενικευμένη στρατιωτική αναμέτρηση, είναι σήμερα πιο απτά από ποτέ, στο πλαίσιο των ανταγωνισμών που οξύνονται και δεν φαίνεται να συγκρατιούνται πλέον με προσωρινούς συμβιβασμούς. Γι' αυτό άλλωστε τα αστικά κόμματα και επιτελεία σκούζουν απ' το πρωί μέχρι το βράδυ: Η μόνη επιλογή που έχουν οι λαοί είναι να διαλέξουν την ξένη σημαία κάτω από την οποία θα υποφέρουν ή θα δώσουν και τη ζωή τους. Οι δε «ειρηνόφιλοι» προτείνουν οι λαοί «να κρατήσουν την ανάσα τους», για να μοιράσουν οι ιμπεριαλιστές «αλφαδιά» τις αγορές και τις σφαίρες επιρροής, τις πλουτοπαραγωγικές πηγές και τα «πόστα». Σ' αυτήν την εκδοχή θα κερδηθεί λίγος χρόνος ...«κανονικής» εκμετάλλευσης και φτώχειας, μέχρι το επόμενο «μπουμ!». Αυτός είναι ο δικός τους «ρεαλισμός», ο δρόμος των «σωτήρων», που μόνο τέτοιοι δεν είναι. Υπάρχει όμως και ο δρόμος για να βγουν νικητές οι λαοί: Είναι αυτός της αυτοτελούς πάλης, της συστράτευσης με το ΚΚΕ ενάντια στον ιμπεριαλιστικό πόλεμο και την ελληνική εμπλοκή, ενάντια στην καπιταλιστική βαρβαρότητα σε πόλεμο και «ειρήνη». Γιατί, τελικά, το τι είναι «ρεαλιστικό» και τι «αδιανόητο» θα το κρίνει η ίδια η λαϊκή πάλη, η αποφασιστικότητα των εργαζομένων να παλέψουν για να ξεμπερδέψουν μια και καλή με το σύστημα που γεννά μόνο φτώχεια, εκμετάλλευση και πολέμους.
Η υποκρισία της αστικής τάξης, των κομμάτων και των κυβερνήσεών της δύσκολα κρύβεται. Ειδικά όταν οι ίδιοι οι εκπρόσωποί τους αποκαλύπτουν την «επιλεκτική ευαισθησία» τους. Ετσι, την ίδια ώρα που περισσεύουν τα δάκρυα για το δράμα που ζει ο λαός της Ουκρανίας από την απαράδεκτη ρωσική εισβολή, την ώρα που είναι έτοιμοι να καταστείλουν ακόμα και τη «ρώσικη σαλάτα», για να υπερασπιστούν τις «δυτικές αξίες» από τον αυταρχισμό της Ρωσίας και να επιβάλουν την ευρωατλαντική μονοφωνία, δεν παραλείπουν να διαφημίζουν π.χ. τις σχέσεις τους με το αιματοβαμμένο κράτος της Σαουδικής Αραβίας. Θυμίζουμε ότι η κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ διαπραγματευόταν την αποστολή πολεμικού υλικού στη Σαουδική Αραβία, όταν αυτή βομβάρδιζε τον λαό της Υεμένης, ενώ η κυβέρνηση της ΝΔ έστειλε και συστοιχία πυραύλων «Patriot», στηρίζοντας έμπρακτα τον εγκληματικό ρόλο της πετρελαιομοναρχίας στην περιοχή. Μάλιστα, το περασμένο Σάββατο, στη χώρα αυτή βρέθηκε ο Αδ. Γεωργιάδης, επικεφαλής μεγάλης κυβερνητικής και επιχειρηματικής κουστωδίας, χαιρετίζοντας τη σύσφιξη των σχέσεων των δύο κρατών. Μια σημαντική λεπτομέρεια: Την ίδια μέρα έγινε γνωστό ότι το σαουδαραβικό κράτος έκανε τη μεγαλύτερη μαζική εκτέλεση των τελευταίων χρόνων, σκοτώνοντας 81 κατηγορούμενους για διάφορα αδικήματα, ξεπερνώντας το προηγούμενο «ημερήσιο ρεκόρ» των 67 εκτελέσεων. Ετσι είναι όμως: Τα ίδια οικονομικά συμφέροντα που επιτάσσουν το «κλάμα» για την Ουκρανία, υπαγορεύουν και το «τουμπεκί» για τα άλλα εγκλήματα που συντελούνται στο όνομα των «αξιών» των Ευρωατλαντικών και των συμμάχων τους.
«Ισχυρή σύσταση» προς την Ελλάδα για τα κρούσματα του κορονοϊού κάνει ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας, κατατάσσοντας τη χώρα μας, μαζί με Γερμανία, Γαλλία, Ιταλία και Ηνωμένο Βασίλειο, σε εκείνες που ήραν «απότομα» τα όποια μέτρα για την πανδημία και βρίσκονται αντιμέτωπες με σαφή αύξηση της διάδοσης. Μπορεί τα ουσιαστικά μέτρα να ήταν ανύπαρκτα έτσι κι αλλιώς, από την πρώτη μέρα της πανδημίας, όμως ακόμα και αυτή η ανησυχία που καταγράφει ο ΠΟΥ, δείχνει το ακριβώς αντίθετο από αυτό που ισχυρίζεται η κυβέρνηση. Οτι για την ώρα ξεμπερδέψαμε από τον ιό και από Σεπτέμβρη βλέπουμε! Οπως είχε γίνει και τα προηγούμενα χρόνια, στην έναρξη της τουριστικής σεζόν, με τα γνωστά ολέθρια αποτελέσματα. Θυμίζουμε ότι καθημερινά τα κρούσματα είναι πάνω από 25.000, οι θάνατοι παραμένουν δεκάδες, ενώ αυξάνονται οι νοσηλευόμενοι στα νοσοκομεία, αλλά και το ποσοστό των εμβολιασμένων που καταλήγουν στην εντατική. Ολα αυτά, παράλληλα με πιθανές μεταλλάξεις και τον συνδυασμό με την κοινή γρίπη, καθιστούν διπλά επικίνδυνο τον εφησυχασμό που καλλιεργεί η κυβέρνηση και επιβάλλουν να συνεχιστεί η πάλη για ουσιαστικά μέτρα προστασίας της υγείας του λαού.
1905 Πεθαίνει o Γάλλος συγγραφέας μυθιστορημάτων επιστημονικής φαντασίας Ιούλιος Βερν.
1926 Γεννιέται ο Ιταλός θεατρικός συγγραφέας Ντάριο Φο, που το 1997 τιμήθηκε με Νόμπελ Λογοτεχνίας.
1927 Τμήματα του Κινεζικού Εθνικού Επαναστατικού Στρατού, στον οποίο μετέχουν από κοινού οι αστοί εθνικιστές και οι κομμουνιστές, μπαίνουν στην πόλη του Νανκίν, όπου διατηρούνται ισχυρά οικονομικά συμφέροντα πολλών ιμπεριαλιστικών δυνάμεων. Μπροστά στην ορμητική ανάπτυξη του λαϊκού κινήματος οι ιμπεριαλιστές αρχίζουν την ανοιχτή ένοπλη επέμβασή τους στην Κίνα.
1934 Πεθαίνει ο λαϊκός ζωγράφος Θεόφιλος (Θεόφιλος Χατζημιχαήλ).
1935 Εκτελούνται οι στρατηγοί Παπούλας και Κοιμήσης, ως πρωταίτιοι της βενιζελικής απόπειρας πραξικοπήματος της 1ης Μάρτη. Ερήμην σε θάνατο καταδικάστηκαν οι Ελευθέριος Βενιζέλος και Νικόλαος Πλαστήρας.
1943 Υστερα από πολυήμερες μάχες, ο ΕΛΑΣ απελευθερώνει τα Γρεβενά. Ο λαός της πόλης υποδέχεται τους ελευθερωτές του με ενθουσιασμό.
1944 Αποδρούν από το γερμανικό στρατόπεδο συγκέντρωσης Στάλαγκ Λουφτ 3 στην κατεχόμενη Πολωνία 76 κρατούμενοι. Μόλις τρεις από αυτούς καταφέρνουν να φτάσουν στην ουδέτερη Ελβετία, ενώ οι υπόλοιποι 73 συλλαμβάνονται. Από αυτούς οι 50 παραδίδονται στην Γκεστάπο και εκτελούνται χωρίς δίκη, ανάμεσά τους και ο Ελληνας ανθυποσμηναγός Σωτήρης Σκάντζικας. Το περιστατικό θα αποτυπωθεί πολλά χρόνια αργότερα στην ταινία «Η μεγάλη απόδραση».
1946 Λίγες μέρες πριν τις εκλογές της 31/3 από τις οποίες το ΕΑΜ καλεί σε αποχή, πάνω από 100.000 λαού στη Θεσσαλονίκη δίνουν το «παρών» σε συγκέντρωση με κύριο σύνθημα: «Αποχή - Δημοκρατία - Ανεξαρτησία».
1960 Σε Εκθεσή του προς το ΠΓ της ΚΕ του ΚΚΕ, ο Παντελής Καραγκίτσης (Σίμος) καταγράφει τις αντιδράσεις των φυλακισμένων και εξόριστων γύρω από τις Αποφάσεις της 6ης Πλατιάς Ολομέλειας της ΚΕ του ΚΚΕ. Σύμφωνα με την Εκθεση, οι σημαντικότερες από αυτές σημειώθηκαν στον Αη Στράτη και περιστράφηκαν κυρίως στις Αποφάσεις του 20ού Συνεδρίου.
1999 Ξεκινούν οι ΝΑΤΟικοί βομβαρδισμοί στη Γιουγκοσλαβία.