Στη συζήτηση αυτή ειπώθηκαν σκόπιμα κύρια από κυβερνητικούς παράγοντες και εκπροσώπους συγκεκριμένων πολυεθνικών πολλές ανακρίβειες που στόχο τους είχαν να συγκαλύψουν τις πολιτικές ευθύνες της κυβέρνησης για τη μετάβαση από τη λεγόμενη συμβατική στη «μεταλλαγμένη» γεωργία, αλλά και τα οικονομικά και πολιτικά συμφέροντα που κρύβονται πίσω από την επιβολή της «μεταλλαγμένης» γεωργίας.
Ούτε λίγο, ούτε πολύ η κυβέρνηση με τους αρμόδιους υπουργούς της ισχυρίζεται ότι αν και είναι αντίθετη στην καλλιέργεια μεταλλαγμένου βαμβακιού και γενικότερα στη «μεταλλαγμένη γεωργία», αν και πιστεύει στη βιολογική γεωργία δεν μπορεί να αποτρέψει τη «μεταλλαγμένη», επειδή είναι υποχρεωμένη να πειθαρχήσει στο κοινοτικό καθεστώς που διαμορφώθηκε με τη νέα οδηγία.
Είναι ψεύτικος ο ισχυρισμός της κυβέρνησης ότι είναι κατά της μεταλλαγμένης γεωργίας, επειδή συνειδητά τα προηγούμενα χρόνια ανέχθηκε την εισαγωγή και καλλιέργεια μεταλλαγμένου βαμβακόσπορου, με σκοπό να δημιουργηθούν τετελεσμένα γεγονότα, τα οποία μέσα από τη νέα οδηγία θα ζητούσαν τη νομιμοποίησή τους.
Είναι υποκριτικός ο ισχυρισμός της κυβέρνησης ότι πιστεύει στη βιολογική γεωργία, επειδή στόχος του υπουργείου Γεωργίας για τη βιολογική γεωργία είναι το 2007 να καταλαμβάνει συνολική έκταση 459.000 στρέμματα. Δηλαδή το 1,3% των συνολικών καλλιεργούμενων εκτάσεων, ποσοστό που σε καμία περίπτωση δεν αποτελεί εναλλακτική λύση παρά το γεγονός ότι και αυτό το ποσοστό δε θα υλοποιηθεί όπως έγινε και στο παρελθόν.
Σύμφωνα με την υποτελή λογική της κυβέρνησης ο ισχυρισμός τους ότι είναι υποχρεωμένη να πειθαρχήσει στο κοινοτικό καθεστώς όπως αυτό διαμορφώθηκε με τη νέα οδηγία έχει μια δόση αλήθειας. Δε λέει όμως η κυβέρνηση ότι και ο Ελληνας ΥΠΕΧΩΔΕ υπερψήφισε αυτή την οδηγία, όπως επίσης δε λέει ότι η Ελληνίδα επίτροπος και πρωτοκλασάτο στέλεχος του ΠΑΣΟΚ, κατά τη διάρκεια της συζήτησης για την έγκριση αυτής της οδηγίας και κλείνοντας την ομιλία της αναφέρει ότι «συνεπώς είναι άκρως σημαντικό να εγκριθεί τώρα η εν λόγω οδηγία, ανοίγοντας το δρόμο προς ένα αυστηρό διαφανές αποτελεσματικό και προβλέψιμο σύστημα χορήγησης αδειών γενετικά τροποποιημένων οργανισμών».
Ο ισχυρισμός, όμως, της κυβέρνησης ότι είναι υποχρεωμένη να προωθήσει τη μεταλλαγμένη γεωργία στη χώρα μας, η οποία δε λύνει κανένα πρόβλημα αλλά συμφωνεί με σοβαρές ενδείξεις έως αποδείξεις μπορεί να προκαλέσει απρόβλεπτες αρνητικές συνέπειες στη δημόσια υγεία στο περιβάλλον και στην οικονομία αναδείχνει από άλλη μία πλευρά το πρόβλημα της μειωμένης εθνικής κυριαρχίας που υπάρχει στα πλαίσια της ΕΕ.
Για να συγκαλύψει αυτή την υποτελή λογική και την υπερψήφιση της οδηγίας η κυβέρνηση δειλά - δειλά άρχισε να αναμασάει τα επιχειρήματα των πολυεθνικών για τις δυνατότητες της μεταλλαγμένης γεωργίας να δώσει λύσεις σε σοβαρά προβλήματα που αντιμετωπίζει η ανθρωπότητα και το περιβάλλον. Δηλαδή, ότι η μεταλλαγμένη γεωργία θα συμβάλλει στην αύξηση της παραγωγής τροφίμων και στην εξάλειψη της πείνας και του υποσιτισμού. Θα μειώσει το κόστος παραγωγής των τροφίμων και θα τα κάνει προσιτά στα φτωχά κοινωνικά στρώματα και στους λαούς των λεγόμενων χωρών του τρίτου κόσμου που υποσιτίζονται. Θα βελτιώσει το περιβάλλον επειδή θα χρησιμοποιούνται λιγότερα λιπάσματα και φυτοφάρμακα, λιγότερο νερό κ.ά.
Ισως ορισμένες μεταλλάξεις στη γεωργία θα μπορούσαν να συμβάλουν θετικά στην αντιμετώπιση σοβαρών περιβαλλοντικών προβλημάτων, επειδή οι καλλιέργειες αυτές θα απαιτούσαν λιγότερο νερό ή λιγότερα λιπάσματα και φυτοφάρμακα. Οι μεταλλάξεις, όμως, που εφαρμόστηκαν μέχρι σήμερα δεν είχαν τέτοιο προσανατολισμό. Αντίθετα, εντάχθηκαν στα συμφέροντα των πολυεθνικών, επειδή συνδυάστηκαν με τα φυτοφάρμακά τους (ζιζανιοκτόνα κ.ά.) και ενίσχυσαν τη θέση τους στο μεταξύ τους ανταγωνισμό, ταυτόχρονα δημιούργησαν τα πρώτα προβλήματα στη δημόσια υγεία (αλλεργίες) και στο περιβάλλον.
Από τα στοιχεία διεθνών οργανισμών, αλλά και από τα πρώτα αποτελέσματα των μέχρι σήμερα μεταλλαγμένων αποδείχνεται ότι τα επιχειρήματα που αναμασάει η κυβέρνηση στόχο έχουν να συγκαλύψουν τους πραγματικούς λόγους που οι πολυεθνικές και η ΕΕ προωθούν τη μεταλλαγμένη γεωργία και είναι η αύξηση των κερδών τους και η ένταση της εξάρτησης των αγροτικών οικονομιών των φτωχών χωρών από τις πολυεθνικές της βιοτεχνολογίας. Για να γίνει κατανοητή αυτή η εξάρτηση αρκεί να αναφερθεί ότι οι πολυεθνικές αυτές έκαναν μια μετάλλαξη χιτλερικής έμπνευσης και δημιούργησαν τον λεγόμενο «εξολοθρευτή», ο οποίος καταστρέφει το φύτρο του σπόρου που παράγεται από μεταλλαγμένες καλλιέργειες για να μην μπορεί ο αγρότης να χρησιμοποιήσει την επόμενη χρονιά αυτό το σπόρο αλλά να είναι αναγκασμένος κάθε χρόνο να αγοράζει σπόρο από τις πολυεθνικές. Κάτω από τη γενική κατακραυγή αναγκάστηκαν να αποσύρουν αυτή τη μετάλλαξη, ο στόχος τους όμως παραμένει γι' αυτό ψάχνουν με ηπιότερες τεχνικές να τον υλοποιήσουν.
Από τον τρόπο με τον οποίο χρησιμοποιούν οι πολυεθνικές τις ανακαλύψεις της γενετικής μηχανικής που αποτελούν άμεση παραγωγική δύναμη στη γεωργία βγαίνει το συμπέρασμα ότι για τα τεράστια κοινωνικά προβλήματα που ταλανίζουν την ανθρωπότητα όπως η πείνα, ο υποσιτισμός, η καταστροφή του περιβάλλοντος δε φταίνε οι παραγωγικές δυνάμεις αλλά οι παραγωγικές σχέσεις. Δηλαδή, φταίνε αυτοί που χρησιμοποιούν τις παραγωγικές δυνάμεις με τέτοιο τρόπο που εξυπηρετούν τα στενά ταξικά τους συμφέροντα σε βάρος του περιβάλλοντος, της δημόσιας υγείας και των λαών.