Ηταν η πρώτη διά ζώσης συνάντηση που οι φαρμακοβιομήχανοι «πείστηκαν» να πραγματοποιηθεί μετά από μεγάλο χρονικό διάστημα, με τη χαρακτηριστική κωλυσιεργία που επιδείκνυε η εργοδοτική πλευρά τόσες βδομάδες.

Οπως επισημαίνει η Ομοσπονδία, παρά το γεγονός ότι «προετοιμάζονταν» όλο αυτό το διάστημα, εμφανίστηκαν και πάλι «αδιάβαστοι», και στα συγκεκριμένα αιτήματα για τη ΣΣΕ επαναλάμβαναν τα χιλιοειπωμένα επιχειρήματά τους περί μεγάλων και μικρών επιχειρήσεων, τα επίσης χιλιοειπωμένα «προβλήματά» τους με τα rebate και τα claw back καθώς και τις πρόσθετες «δυσκολίες» τους με την αύξηση του ενεργειακού κόστους.

Τελικά, κατέληξαν να προτείνουν στους εργαζόμενους του κλάδου έναν βασικό μισθό αυξημένο κατά 5% σε σχέση με τον κατώτατο νομοθετημένο μισθό και 3,5 θεσμικά αιτήματα από τα 18 που υπάρχουν στο σχέδιο της Ομοσπονδίας για την κλαδική ΣΣΕ.

Οπως καταγγέλλει η Ομοσπονδία, «για τα σοβαρά ζητήματα που αφορούν το ωράριο εργασίας, τις εργασιακές σχέσεις, τους εργολαβικούς εργαζόμενους, την τηλεργασία, τη φορολόγηση των εργαζομένων για τα εργαλεία της δουλειάς τους, όπως είναι τα εταιρικά αυτοκίνητα, τη μισθολογική ωρίμανση, τις τριετίες, τα επιδόματα όπως το ανθυγιεινό, του Η/Υ κ.ο.κ., όπως τα θέτουμε στα αιτήματά μας, οι φαρμακοβιομήχανοι δεν τοποθετήθηκαν καν και μας παρέπεμψαν στο αντεργατικό νομοθετικό πλαίσιο και ειδικά στον νόμο Χατζηδάκη!».

Εντοπίζει ότι η εργοδοσία είναι αποφασισμένη να αυξήσει στο μέγιστο δυνατό βαθμό την εκμετάλλευση των εργαζομένων, να αποσπάσει όσο το δυνατό μεγαλύτερα κέρδη από τη δουλειά τους, γι' αυτό «δεν μπορεί να κρύψει την ικανοποίησή της για τα όπλα που της προσφέρουν οι αντεργατικοί νόμοι όλων των κυβερνήσεων (ΠΑΣΟΚ, ΣΥΡΙΖΑ, ΝΔ και άλλων συνεργατών) και τους επικαλείται διαρκώς. Γι' αυτό θεωρεί παρωχημένα τα αιτήματα που αφορούν τη βελτίωση των αποδοχών και των συνθηκών εργασίας των εργαζομένων. Γι' αυτό δεν διστάζει να πει ότι το 5ήμερο - 8ωρο από Δευτέρα ως Παρασκευή είναι ανεπαρκές ως χρόνος εργασίας και, ούτε λίγο ούτε πολύ, να εγκαλεί για "τεμπελιά" τους εργαζόμενους που το διεκδικούν. Γι' αυτό δεν διστάζει να αμφισβητεί ακόμα και τα δικά της στοιχεία και δημοσιευμένες μελέτες σχετικά με τις επιχειρηματικές επιτυχίες και την οικονομική ευρωστία του κλάδου, προκειμένου να "φρενάρει" τις διεκδικήσεις των εργαζομένων, την ίδια στιγμή που αυτά τα στοιχεία τα διατυμπανίζει, όταν προβάλλει τις δικές της απαιτήσεις προς το κράτος και την εκάστοτε κυβέρνηση».

Η Ομοσπονδία ξεκαθαρίζει ότι «δεν ανήκει σε εκείνη την κατηγορία των συνδικαλιστικών οργανώσεων που συμμερίζονται τα "προβλήματα" και τις "ανάγκες" των επιχειρήσεων, που συνδέουν την εργοδοτική "αγωνία" για τα κέρδη με την αγωνία του εργαζόμενου να τα βγάλει πέρα με τον μισθό του, πληρώνοντας όλο και ακριβότερα για Παιδεία, Υγεία, φάρμακα κ.λπ. και να αντιμετωπίσει την ακρίβεια στο ρεύμα, στα καύσιμα, στα βασικά αγαθά. Πολύ περισσότερο δεν συνδέουμε την ευημερία των επιχειρήσεων με αυτή των εργαζομένων, αφού είναι αποδεδειγμένο ότι οι επιχειρηματικές επιτυχίες θεμελιώνονται στη μεγαλύτερη εκμετάλλευση και επιδείνωση των όρων δουλειάς και ζωής των εργαζομένων».

Γι' αυτό απευθύνει κάλεσμα ενίσχυσης του αγώνα σε κάθε εργαζόμενο στον κλάδο, για τη διεκδίκηση απέναντι σε εργοδοσία, κυβερνήσεις και νόμους, ουσιαστικά καλύτερων όρων δουλειάς και ζωής, όπως αποτυπώνονται και στα αιτήματα που περιλαμβάνει το σχέδιο για την κλαδική ΣΣΕ.

Στην ίδια κατεύθυνση, δίωρες στάσεις ανά βάρδια, για σήμερα Παρασκευή οργανώνει το επιχειρησιακό Σωματείο Εργαζομένων στη ΦΑΜΑΡ, στις εγκαταστάσεις του ομίλου (πρωινή βάρδια 6 - 8 π.μ., απογευματινή βάρδια και τμήματα με ενδιάμεσο ωράριο 2 μ.μ. - 4 μ.μ., και νυχτερινή βάρδια 10 μ.μ. - 12 μ.μ.).

Οι εργαζόμενοι της επιχείρησης διεκδικούν αυξήσεις στο 10% καθολικά και οριζόντια για όλους, προσλήψεις μόνιμου προσωπικού για να καλυφθούν τα τεράστια κενά σε όλο τον όμιλο, να σταματήσει η ομηρία με τα εργολαβικά γραφεία και να μετατραπούν οι συμβάσεις εργασίας σε συμβάσεις αορίστου χρόνου.

Επίσης, να υπογραφεί άμεσα επιχειρησιακή Συλλογική Σύμβαση Εργασίας.

Τη στήριξή του στην κινητοποίηση του επιχειρησιακού Σωματείου Εργαζομένων ΦΑΜΑΡ ΑΒΕ εκφράζει με ανακοίνωσή του το Διοικητικό Συμβούλιο του Κλαδικού Συνδικάτου Φαρμάκου, Καλλυντικού και Συναφών Επαγγελμάτων Αττικής, Πειραιά και Νήσων.

Μια σύσκεψη συνδικαλιστικών οργανώσεων και φορέων που μετατράπηκε σε μεγάλη αγωνιστική συγκέντρωση, δίνοντας το «σήμα» για ένταση της πάλης ενάντια στις απολύσεις και το ξεσπίτωμα.

Το σύνθημα «Κάτω τα χέρια από τη ΛΑΡΚΟ» ακούστηκε για μια ακόμη φορά στη χτεσινή σύσκεψη, που διοργάνωσαν από κοινού τα Σωματεία Εργαζομένων της ΛΑΡΚΟ, από εκατοντάδες παρευρισκόμενους, που γέμισαν το γήπεδο μπάσκετ του οικισμού αλλά και τον χώρο γύρω από αυτό. Εργαζόμενοι της ΛΑΡΚΟ, αυτοαπασχολούμενοι και εργαζόμενοι από τη γύρω περιοχή, εκπρόσωποι συνδικάτων από όλους τους κλάδους απηύθυναν κάλεσμα ξεσηκωμού απέναντι στο έγκλημα της κυβέρνησης που κλείνει τη ΛΑΡΚΟ, απολύει τους εργαζόμενους και μαραζώνει ολόκληρες περιοχές.

Για μία ακόμη φορά η παρουσία εργαζομένων από διάφορες περιοχές και η αλληλεγγύη στον αγώνα της ΛΑΡΚΟ ήταν συγκλονιστικές και δείχνουν ότι αποτελούν την καλύτερη παρακαταθήκη για νέα κλιμάκωση του αγώνα, με επόμενο μεγάλο σταθμό τη νέα κάθοδο στην Αθήνα την Παρασκευή 29 Ιούλη, μέρα που, σύμφωνα με τις διαρροές της κυβέρνησης, θα κατατεθούν οι δεσμευτικές προσφορές στους διαγωνισμούς εκποίησης.

Ανοίγοντας τη σύσκεψη εκ μέρους όλων των Σωματείων της ΛΑΡΚΟ, ο Παναγιώτης Πολίτης, πρόεδρος του επιχειρησιακού Σωματείου Εργαζομένων ΛΑΡΚΟ Λάρυμνας, αφού ευχαρίστησε όλους τους παρευρισκόμενους, τόνισε τη σημασία της πλατιάς εργατικής και λαϊκής αλληλεγγύης για τον αγώνα που δίνουν οι εργαζόμενοι εδώ και 30 μήνες.

Κάνοντας αναφορά στην πολιτική που έχει εφαρμόσει η κυβέρνηση όλο αυτό το διάστημα σημείωσε: «Το αποτέλεσμα αυτής της πολιτικής είναι σήμερα η ΛΑΡΚΟ να είναι κυριολεκτικά γκρεμισμένη, από τα μεταλλεία έως το εργοστάσιο. Αυτήν τη στιγμή αργοσβήνει και το τελευταίο καμίνι της, με σχεδιασμό να πάψει να λειτουργεί και αυτό τις επόμενες μέρες. Ολα αυτά, όταν στα 60 χρόνια λειτουργίας της ΛΑΡΚΟ έχουν παραχθεί 800.000 τόνοι νικελίου και στο υπέδαφος της χώρας μας υπάρχουν άλλα 2 εκατομμύρια. Ολα αυτά, όταν το νικέλιο και το κοβάλτιο έχουν τεράστια προοπτική στην "πράσινη μετάβαση" και στην "τέταρτη βιομηχανική επανάσταση" όπως τα ονομάζουν. Ολα αυτά, όταν οι τιμές του σιδηρονικελίου έσπασαν κάθε ιστορικό ρεκόρ και έχουν σταθεροποιηθεί σε υψηλά επίπεδα.

Ολα αυτά, όταν τεκμηριωμένα αποδεικνύουμε και με επιστημονικό τρόπο ότι η ΛΑΡΚΟ έχει τεράστιες προοπτικές παραπέρα ανάπτυξης έτσι ώστε όχι μόνο να εξασφαλίσει την ενιαία λειτουργία της, τις θέσεις εργασίας και τα δικαιώματα των εργαζομένων σήμερα, αλλά πραγματικά να ανοίξει νέες χιλιάδες θέσεις εργασίας και να προσφέρει εκατομμύρια ευρώ σε μηνιαία βάση στα κρατικά ταμεία».

Στη συνέχεια έκανε αναφορά στις τωρινές εξελίξεις υπογραμμίζοντας ότι «ο αγώνας σε αυτήν τη φάση είναι να μην επιτρέψουμε το πάγωμα της τσιμινιέρας, μια για πάντα». Ανέφερε ότι το επόμενο διάστημα θα γίνουν μια σειρά από πολύμορφες αγωνιστικές κινητοποιήσεις, όπως η ενημερωτική παρέμβαση στα διόδια της Θήβας σήμερα το απόγευμα, μετά από πρωτοβουλία των Εργατικών Κέντρων Ανατολικής Στερεάς και Εύβοιας, αλλά και η νέα κάθοδος στην Αθήνα.

«Την Παρασκευή 29/7 είναι η μέρα των δεσμευτικών προσφορών για τους εγκληματικούς διαγωνισμούς εκποίησης. Οι εργαζόμενοι της ΛΑΡΚΟ, έχοντας μαζί μας την περιοχή, έχοντας σίγουρο την έκφραση αλληλεγγύης από τους εργαζόμενους της Αττικής, θα είμαστε στην Αθήνα, έξω από τα αρμόδια υπουργεία και τα επιτελεία τους, έξω από το Μαξίμου», σημείωσε και πρόσθεσε:

«Η σημερινή σύσκεψη στέλνει μήνυμα αποφασιστικότητας, ενότητας των εργαζομένων και των κατοίκων της περιοχής, όλων των επαγγελματιών της περιοχής, αλλά και μήνυμα αλληλεγγύης στον αγώνα που κάνουμε. Η εργατική τάξη της χώρας μας και του εξωτερικού είναι στην πράξη μαζί μας. Από Βέλγιο, Αγγλία, Γαλλία, Γερμανία, Μεξικό, Τουρκία και από όλες τις γωνιές της χώρας μας καθημερινά δεχόμαστε και εκφράζεται η αλληλεγγύη, η στήριξη του αγώνα μας. Αυτό πραγματικά το θεωρούμε ως μία κατάκτηση που μας δεσμεύει παράλληλα να το μεταλαμπαδεύσουμε σε όλη την εργατική τάξη. Η αλληλεγγύη είναι αυτή που μας έχει κρατήσει όρθιους.

Η ενότητα των εργαζομένων, όλων των κατοίκων της περιοχής και η αποφασιστικότητα να μην αφήσουμε να μαραζώσει ο τόπος μας, είναι αυτό που μας έχει φέρει κοντά στη νίκη».

Ο Παναγιώτης Πολίτης τόνισε την αποφασιστικότητα για κλιμάκωση του αγώνα σημειώνοντας: «Το αίμα των συναδέλφων που χάθηκαν στην ώρα εργασίας, η αρρώστια της επαγγελματικής ασθένειας, ο ιδρώτας που έχει παράξει μέχρι σήμερα δισεκατομμύρια και η αγάπη να συνεχίσουμε να κάνουμε το χώμα ατσάλι, είναι αυτό που μας ενώνει. Δεν ξέρουμε αν στο τέλος τα καταφέρουμε. Το μόνο όμως που γνωρίζουμε είναι ότι σε οποιαδήποτε περίπτωση, είτε τη ΛΑΡΚΟ καταφέρουμε να την κρατήσουμε ανοιχτή είτε όχι, με το κεφάλι ψηλά βλέπουμε το αύριο, κατάματα τα παιδιά μας, τις οικογένειές μας, όλους τους εργαζόμενους που ανταμώσαμε αυτό το διάστημα.

Και με αυτό το μάθημα ζωής θα συνεχίσουμε να ζούμε, κι ας είμαστε φτωχοί.

Τον αδελφό που γνωρίσαμε, από την Καβάλα έως το λιμάνι του Πειραιά, που μιλήσαμε μαζί και ας μη θυμάται ο ένας το όνομα του άλλου, δεν πρόκειται να τον προδώσουμε.

Καλή αντάμωση, λοιπόν, στις κινητοποιήσεις που σχεδιάζουμε, που θα σχεδιάσουμε με βάση τις εξελίξεις βήμα βήμα. Σας ευχαριστούμε από καρδιάς άλλη μια φορά. Ολοι μαζί θα τα καταφέρουμε. Είμαστε ήδη νικητές. "Ενας για όλους και όλοι για έναν"».

Την έμπρακτη αλληλεγγύη στον αγώνα των εργαζομένων της ΛΑΡΚΟ έδειξαν οι εργαζόμενοι ολόκληρης της χώρας, ανταποκρινόμενοι για μία ακόμη φορά στο κάλεσμα για μαζική συμμετοχή στη σύσκεψη και τονίζοντας την αποφασιστικότητα να συνεχίσουν να στέκονται δίπλα τους.

«Είμαστε σήμερα εδώ, 30 μήνες μετά τη σύσκεψη του 2019, περισσότεροι, με μεγαλύτερη εμπειρία και έτοιμοι να αντιμετωπίσουμε κάθε πρόκληση αυτού του αγώνα», τόνισε μεταξύ άλλων ο Αντώνης Κούκουρας, πρόεδρος του Εργατικού Κέντρου Εύβοιας, ενώ να παραμείνουν ενωμένοι κάλεσε τους εργαζόμενους της ΛΑΡΚΟ ο Κώστας Καπούλας, πρόεδρος του Εργατικού Κέντρου Θήβας. «Κάθε μέρα που περνά ο αγώνας της ΛΑΡΚΟ δυναμώνει», τόνισε από την πλευρά του ο Γιώργος Οικονόμου, πρόεδρος του Εργατικού Κέντρου Λαμίας, τονίζοντας ότι με συντονισμό και οργάνωση του αγώνα θα αποτραπούν τα σχέδια της κυβέρνησης.

«Υποκλινόμαστε στον αγώνα που δίνετε εδώ και 30 μήνες και ο οποίος συνεχίζεται», σημείωσε ο Δημήτρης Μπατής, εκπροσωπώντας την Ομοσπονδία Μεταλλωρύχων Ελλάδας και τους εργαζόμενους στο ΙΓΜΕ, ενώ επισήμανε ότι ο ορυκτός πλούτος της χώρας δεν αξιοποιείται για τις ανάγκες του λαού αλλά έχει παραδοθεί στους επιχειρηματίες και την κερδοφορία τους.

«Σε κάθε περίπτωση, σας δίνουμε τον λόγο μας ότι αν τολμήσουν να πειράξουν τους εργαζόμενους της ΛΑΡΚΟ, τις οικογένειες και τα δικαιώματά τους, θα δείξουμε σε όλους πόσο βαθύ είναι το λιμάνι του Πειραιά», τόνισε ο Μάρκος Μπεκρής, εκπροσωπώντας τους εργαζόμενους στο λιμάνι της COSCO.

Την αποφασιστικότητα για συνέχιση του αγώνα υπογράμμισαν στους χαιρετισμούς τους η Νικολία Δαλάκα και η Γιάννα Αστερίου, από την Επιτροπή Αγώνα γυναικών ΛΑΡΚΟ, αποσπώντας το θερμό χειροκρότημα των παρευρισκόμενων.

Αντιπροσωπεία του ΚΚΕ, αποτελούμενη από τον Νίκο Μαυροκέφαλο, μέλος της ΚΕ του Κόμματος και επικεφαλής του Τμήματος για την Εργατική - Συνδικαλιστική Δουλειά, και τον Χρήστο Κατσώτη, βουλευτή και μέλος της ΚΕ, συναντήθηκε με αντιπροσωπεία της Ομοσπονδίας Εργαζομένων στον Επισιτισμό - Τουρισμό, αποτελούμενη από τον πρόεδρο Γιώργο Χότζογλου, τον γενικό γραμματέα Δημήτρη Κουτούκη και τον Νίκο Παπαγεωργίου, μέλος της διοίκησης.

Η Ομοσπονδία έθεσε όλα τα οξυμένα προβλήματα που αντιμετωπίζουν οι εργαζόμενοι του κλάδου αυτήν την περίοδο, τη μεγάλη εντατικοποίηση, τα εξαντλητικά ωράρια, τη μαύρη κι ανασφάλιστη εργασία, τους διαλυμένους ελεγκτικούς μηχανισμούς του ΣΕΠΕ, καθώς και τα επιπλέον προβλήματα που θα αντιμετωπίσουν οι εποχικοί εργαζόμενοι λόγω των επιπλέον κριτηρίων που έχουν τεθεί και αποκλείουν τη μεγάλη πλειοψηφία τους από το επίδομα ανεργίας για όσο διάστημα δεν εργάζονται.

Η αντιπροσωπεία του ΚΚΕ από την πλευρά της επιβεβαίωσε τη στήριξη του Κόμματος στους αγώνες της Ομοσπονδίας και των Συνδικάτων, για να υπογραφούν Συλλογικές Συμβάσεις Εργασίας με ουσιαστικές αυξήσεις στους μισθούς, οι οποίες θα κατοχυρώνουν τη σταθερή δουλειά με πλήρη εργασιακά και συνδικαλιστικά δικαιώματα, την προστασία των εποχιακά εργαζομένων με επιδότηση της ανεργίας για όσο χρόνο διαρκεί, ενάντια στην αντιλαϊκή πολιτική της κυβέρνησης.