Τον πύρινο εφιάλτη βίωσαν και βιώνουν οι κάτοικοι στην Αττική, στον Εβρο, στην Ηλεία και άλλες περιοχές για μια ακόμα χρονιά, διαπιστώνοντας ότι είναι απόλυτα εκτεθειμένοι στην εγκληματική πολιτική που φέρει τη σφραγίδα όλων των κυβερνήσεων: Αυτή της ανυπαρξίας μέτρων πρόληψης και αντιπυρικής προστασίας, αποτέλεσμα της διαχρονικής υποχρηματοδότησης και διάλυσης των δασικών υπηρεσιών, των ελλείψεων σε έμψυχο δυναμικό και μέσα στην Πυροσβεστική, της πολιτικής στήριξης των επιχειρηματικών σχεδιασμών στα καμένα. Αυτά συμβαίνουν όταν στις 23 Ιούλη συμπληρώνονται 4 χρόνια από την τραγωδία στο Μάτι (ενώ και η πρόσφατη φωτιά στην Πεντέλη ξεκίνησε περίπου από το ίδιο σημείο που είχε ξεκινήσει το 2018), όπου 102 άνθρωποι βρήκαν τραγικό θάνατο, ενώ οι πυρόπληκτοι ακόμα δεν έχουν πάρει εξολοκλήρου ούτε τις αποζημιώσεις - ψίχουλα και ταλαιπωρούνται.

Για άλλη μια φορά γίνονται «κουρελόχαρτο» οι κυβερνητικές διαβεβαιώσεις περί «ετοιμότητας του κρατικού μηχανισμού αυτή την αντιπυρική περίοδο», όπως και το δήθεν ενδιαφέρον για τους πληγέντες. Στην πραγματικότητα, αυτό που συμβαίνει διαχρονικά είναι ότι οι αστικές κυβερνήσεις και η ΕΕ (το σκηνικό άλλωστε επαναλαμβάνεται σε μια σειρά χώρες) συνεχίζουν να λογαριάζουν ως πιο «συμφέρουσα λύση» το να καταβάλλουν κάποιες αποζημιώσεις - κοροϊδία στους πληγέντες, αντί για την πραγματική ενίσχυση ενός ολοκληρωμένου σχεδίου πυροπροστασίας με επίκεντρο την πρόληψη. Οι εξαγγελίες της κυβέρνησης για τους πληγέντες το επιβεβαιώνουν. Κινούνται στην πεπατημένη των μέτρων - κοροϊδία, που απέχουν πολύ από την κάλυψη των αναγκών των πυρόπληκτων. Για παράδειγμα οι αναστολές πληρωμών στην εφορία μεταθέτουν τα χαράτσια για ένα εξάμηνο, λες και τότε θα είναι καλύτερη η κατάσταση των κατεστραμμένων νοικοκυριών, ενώ και οι αποζημιώσεις δίνονται με το σταγονόμετρο και περνάνε από ψιλή «κρησάρα», πράγμα που δυσκολεύει το ξαναχτίσιμο των κατοικιών.

Η προπαγάνδα του αστικού κράτους και των μηχανισμών του, ΜΜΕ και άλλων, όπως έδειξε και το σόου που έστησε την περασμένη Πέμπτη ο πρωθυπουργός στην Πεντέλη, κομπάζοντας ότι «η καταστροφή δεν είναι και τόσο μεγάλη», βάζει τον πήχη στο να μην υπάρξουν νεκροί, κάτι που επιχειρείται να εμπεδωθεί και στη συντριπτική πλειοψηφία του λαού, μαζί με την προπαγάνδα περί «ατομικής ευθύνης». Μια συζήτηση που εν έτει 2022 αποκαλύπτει τα τραγικά αδιέξοδα, τα μεγάλα εμπόδια που βάζει αυτή η εγκληματική πολιτική στην αξιοποίηση προς όφελος του λαού των τεράστιων δυνατοτήτων της επιστήμης και της τεχνικής.

Οι εργαζόμενοι και τα λαϊκά στρώματα, που το καλοκαίρι καίγονται, τον χειμώνα πνίγονται και παγώνουν, πρέπει να πουν ένα μεγάλο «φτάνει πια», να κάνουν την οργή και την αγανάκτησή τους οργανωμένο αγώνα διεκδίκησης για τη ζωή που τους ανήκει. Σε αυτή την κατεύθυνση οργανώνουν την πάλη τους τα ταξικά εργατικά συνδικάτα και το εργατικό - λαϊκό κίνημα.

Στην πρώτη γραμμή αυτές τις κρίσιμες ώρες για τον λαό βρέθηκαν τα μέλη του ΚΚΕ και της ΚΝΕ, που ήταν από την πρώτη στιγμή στις λαϊκές γειτονιές της Ανατολικής Αττικής, δίνοντας μάχη με τις φλόγες, οργανώνοντας την έμπρακτη αλληλεγγύη, με σύνθημα «μόνο ο λαός μπορεί να σώσει τον λαό». Εκεί βρέθηκαν από την επομένη της καταστροφής κλιμάκια του ΚΚΕ με τον Γιάννη Γκιόκα, μέλος της ΚΕ και βουλευτή του Κόμματος στην περιοχή, για να αναδειχτούν τα δίκαια αιτήματα των λαϊκών ανθρώπων, εκεί βρέθηκε και ο «Ριζοσπάστης», καταγράφοντας την αγωνία και την απόγνωση των κατοίκων, δίνοντας φωνή στη διεκδίκηση για να σταθούν στα πόδια τους.

Μαύρο τοπίο στην ευρύτερη περιοχή της Πεντέλης

Αυτό διαπιστώσαμε και στο οδοιπορικό του «Ριζοσπάστη» στις λαϊκές γειτονιές της Παλλήνης, συνοδεύοντας τα κλιμάκια του ΚΚΕ με τον Γιάννη Γκιόκα, μέλος της ΚΕ και βουλευτή Ανατολικής Αττικής, τον Γιώργο Καλύβα, μέλος της ΚΕ, την Θεοδώρα Πασχαλίδου, μέλος του ΤΓ Μεσογείων - Λαυρεωτικής και επικεφαλής των εκλεγμένων με τη «Λαϊκή Συσπείρωση» στον δήμο Παλλήνης. Στο πλαίσιο αυτό κάναμε την πρώτη «αυτοψία» στην καμένη περιοχή, μιλώντας με βιοπαλαιστές που βλέπουν τον ιδρώτα μιας ζωής στα συντρίμμια και στη μαυρίλα της πύρινης κόλασης και άλλους, που μόνοι τους κατάφεραν να γλιτώσουν τα σπίτια τους με πολύ κόπο. Ολοι τους μετράνε τις πληγές τους, ψάχνουν μια ελπίδα για να σταθούν στα πόδια τους και να ξεκινήσουν από την αρχή...

Στη Μάριζα, Τετάρτη πρωί, μια μέρα μετά την καταστροφή, ένα διώροφο σπίτι στην οδό Αγρινίου - κοντά σε γνωστό μεγάλο ιδιωτικό εκπαιδευτήριο - όπου ζούσαν δύο οικογένειες, χάσκει σχεδόν ετοιμόρροπο. Η φωτιά μπήκε από την κεραμοσκεπή. Οι κόποι μιας ζωής στάχτη. Ο κ. Γιώργος δεν κρύβει την οργή του: «Καιγόμαστε και ξανακαιγόμαστε, μέτρα πρόληψης μηδέν, όλη η περιοχή δεν έχει έναν κρουνό. Μας άφησαν να καούμε, τώρα μείναμε στον δρόμο, δεν έμεινε τίποτε, ούτε ένα ρούχο».

Κατεστραμμένο το σπίτι της οικογένειας Κοντοπίδη στον Λόφο Πεντέλης, σπίτι που είχε ξανακαεί το 1995

Στην ίδια περιοχή, μεγάλες ζημιές υπέστη και το σπίτι των αγαπημένων αγωνιστών ηθοποιών Ελένης Γερασιμίδου και Αντώνη Ξένου, που μένουν εκεί από το 2001. Τις πρωινές ώρες αναγκάστηκαν να το εγκαταλείψουν, γιατί η ατμόσφαιρα ήταν αποπνικτική, και γύρω στις 5 τα ξημερώματα τυλίχτηκε στις φλόγες η κεραμοσκεπή, με αποτέλεσμα να μπει η φωτιά στον πρώτο όροφο, να τον καταστρέψει ολοσχερώς και να προξενήσει ζημιές στο ισόγειο.

Ανάμεσα σε άλλα, η Ελένη Γερασιμίδου μας είπε: «Για άλλη μια φορά αποδεικνύεται ποια πολιτική ακολουθείται από τις κυβερνήσεις και αυτή και την προηγούμενη που κάψανε τον κόσμο. Δεν ξέρω αν υπάρχουν θύματα και μακάρι να μην υπάρχουν, αλλά όσο και να λέμε τα σπίτια ξαναφτιάχνονται, σε αυτές τις εποχές που ζούμε δεν είναι καθόλου εύκολο να ξαναφτιαχτούν. Δεν είναι μόνο τα ντουβάρια, είναι βιβλία, είναι αναμνήσεις, είναι χίλια δυο πράγματα, και πάνω απ' όλα είναι ότι διαπιστώνεις την αναλγησία μιας τέτοιας πολιτικής. Και το λέω γιατί και πάλι φάνηκε η δύναμη της αλληλεγγύης πρώτα των συντρόφων μας, αλλά και άλλων ανθρώπων που πολιτικά δεν είναι στον χώρο μας, το ΚΚΕ, αλλά προσφέρουν. Οι κυβερνώντες προπαγανδίζουν τη δήθεν "πράσινη ανάπτυξη", αλλά αυτή είναι χωρίς πράσινο, μόνο για τα κέρδη των λίγων. Θα κάνουμε κουράγιο, έχουμε ο ένας τον άλλον».

Από την περιοδεία του ΚΚΕ

Και η κυρία Αθανασία, επίσης στον ίδιο δρόμο, γεμάτη οργή, μας λέει ότι το σπίτι καταστράφηκε στον 1ο όροφο και όχι μόνο, ενώ όταν απευθύνθηκε στον δήμο, της είπαν ότι «είναι φυσική καταστροφή και πρέπει οι ίδιοι να καταβάλουν τα έξοδα για να απομακρύνουν τα μπάζα και τα αποκαΐδια, από ό,τι έμεινε από το σπιτικό της».

Αλλα σπίτια στην περιοχή σώθηκαν μόνο γιατί κυρίως οι άνδρες έμειναν πίσω, παρά τις εντολές εκκένωσης που τους μετέφεραν οι πάνω από 600 αστυνομικοί που βρέθηκαν στις γειτονιές τους. Ο κ. Κώστας Βαστάνης, με εμφανή τα σημάδια της κούρασης από την υπερπροσπάθεια, μας λέει ότι μαζί με τον γιο του κατάφεραν με τα λάστιχα και τους κουβάδες, όσο υπήρχε νερό, να σώσουν το σπίτι, ενώ όλα γύρω κάηκαν. Ταυτόχρονα σημειώνει ότι με βάση την εμπειρία από τις 5 φορές που έχει καεί η περιοχή, «μετά μας έρχεται ο υπερφουσκωμένος λογαριασμός του νερού, όπου όταν η κατανάλωση υπερβεί κάποια όρια σε κυβικά, οι χρεώσεις είναι μεγάλες. Δηλαδή και αβοήθητοι την ώρα της κόλασης και μετά πληρώνουμε απίστευτα ποσά». Και η κυρία Σοφία Παντελάκη, λίγο πιο πάνω, σημειώνει ότι αν δεν έμενε πίσω ο άντρας της και οι γείτονες με τα λάστιχα, το σπίτι θα κινδύνευε.

Την ανυπαρξία μέτρων πρόληψης καταγγέλλει και η κ. Γεωργία Μακρή, εργαζόμενη στο Νοσοκομείο Παίδων Πεντέλης, που επίσης κινδύνεψε. Μας δείχνει το ρέμα της Παλλήνης που ήταν παντελώς ακαθάριστο και λειτούργησε σαν χωνί διαδίδοντας γρήγορα τη φωτιά. Μας είπε ότι «κανείς δεν πήρε κανένα μέτρο, ούτε δήμος, ούτε Περιφέρεια. Η φωτιά δεν έσβησε από την Πυροσβεστική, αλλά γιατί έκαψε ό,τι είχε να κάψει και σταμάτησε. Εμείς, πρόσθεσε, είχαμε ξανακαεί το 2009 και δεν θα το άντεχα να ξανασυμβεί».

Στις συζητήσεις ο βουλευτής του ΚΚΕ, Γ. Γκιόκας, διαβεβαίωσε τους κατοίκους ότι το Κόμμα με όλες τις δυνάμεις θα αναδείξει τα προβλήματα και μαζί με τους πυρόπληκτους θα απαιτήσει ουσιαστικές λύσεις και αποζημίωση των πληγέντων στο 100%.

Και όπως είπε, «πρέπει να ικανοποιηθούν οι άμεσες ανάγκες, στο ζήτημα της φιλοξενίας, της ένδυσης. Οπως επίσης υπάρχει η ανάγκη απομάκρυνσης υλικών - μπάζων από τα κατεστραμμένα σπίτια, που πρέπει να το αναλάβει η πολιτεία, το κράτος και όχι να επωμισθούν τα έξοδα οι κάτοικοι.

Επίσης αναγκαίο και εμείς θα το διεκδικήσουμε, οι άνθρωποι που κατανάλωσαν αυτές τις μέρες μεγάλες ποσότητες νερού για να σώσουν τα σπίτια τους, να μην χρεωθούν αυτές τις υπέρογκες χρεώσεις».

Από την πρώτη συλλογή ειδών την Τετάρτη 20/7

Στον αντίποδα των «μέτρων στήριξης» της κυβέρνησης που είναι για μια ακόμα φορά «παρηγοριά στον άρρωστο», το Εργατικό Κέντρο Λαυρίου - Ανατολικής Αττικής προβάλλει πλαίσιο πάλης και καλεί όλους τους φορείς της περιοχής να μπουν μπροστά στη μάχη, να μην περιμένουν να λυθούν τα ζωτικά προβλήματα από αυτούς που είναι υπαίτιοι για αυτά και οργανωμένα να απαιτήσουν τα παρακάτω:

1. Αποκατάσταση όλων των ζημιών που έχουν προκύψει στο 100% χωρίς όρους και προϋποθέσεις με ευθύνη του κράτους, ανεξάρτητα αν είναι εντός ή εκτός σχεδίου πόλης.

2. Αμεση επιδότηση ενοικίου για όσο διαρκέσει η αποκατάσταση των κατοικιών. Αμεση εφάπαξ έκτακτη οικονομική ενίσχυση όλων των πληγέντων.

3. Αμεση καταγραφή όλων των ζημιών, σε όλα τα σπίτια ανεξαρτήτου του μεγέθους της ζημιάς.

4. Περισυλλογή και καθαρισμός των καμένων με ευθύνη του κράτους, της Περιφέρειας και του δήμου και σε δημόσιους χώρους και από τα σπίτια. Ειδική μέριμνα για επικίνδυνα υλικά όπως ο αμίαντος.

5. Αμεσα μέτρα αντιπλημμυρικής προστασίας και καθαρισμός όλων των ρεμάτων της περιοχής (ρέμα Γέρακα, Ανθούσας, Παλλήνης).

6. Πάγωμα και αναστολή χρεών σε εφορία, ΔΕΗ, ΟΤΕ, ΕΥΔΑΠ, τράπεζες. Κατάργηση του ΕΝΦΙΑ για μία δεκαετία μέχρι να αποκατασταθεί το φυσικό περιβάλλον, μείωση του ΦΠΑ για όλους τους κατοίκους των πληγεισών περιοχών, όπως και για τις επιχειρήσεις.

7. Ακατάσχετο λογαριασμού πυρόπληκτων στον οποίο δεν μπαίνουν τα χρήματα των επιδοτήσεων του κράτους.

8. Αμεση αποκατάσταση των υποδομών ηλεκτροδότησης και υπογειοποίηση των πυλώνων υπερυψηλής τάσης της ΔΕΔΔΗΕ.

9. Μέτρα στήριξης μαθητών πυρόπληκτων περιοχών. Αμεσα μέτρα για την αποκατάσταση ζημιών σε σχολικές μονάδες της περιοχής.

10. Εξασφάλιση της απαραίτητης ιατροφαρμακευτικής περίθαλψης για όλους τους πυρόπληκτους.

11. Να απαγορευτεί η υλοτόμηση στο δάσος από εργολάβους και εμπόρους ώστε να αποτραπεί η περαιτέρω διάβρωση του εδάφους. Με ευθύνη του δασαρχείου αποκατάσταση και επαναφορά της δασικής έκτασης.

12. Καμία χρέωση για νερό που καταναλώθηκε για τις ανάγκες της πυρόσβεσης με τα δικά τους μέσα από τους κατοίκους της περιοχής.

13. Αμεση αποκατάσταση του περιβάλλοντα χώρου του Παίδων Πεντέλης από την καταστροφή, άμεση δημιουργία δημόσιου Γενικού Νοσοκομείου Ανατολικής Αττικής.

14. Αμεση αποζημίωση στο 100% σε επαγγελματίες της περιοχής. Αναστολή ασφαλιστικών εισφορών και άλλων φορολογικών υποχρεώσεων. Αποζημίωση για εξοπλισμό, πρώτες ύλες και εμπορεύματα που καταστράφηκαν.

15. Καταγραφή ζημιών σε αγροτικές εκτάσεις, ελαιόδεντρα και μελίσσια και αποζημίωση για αυτές.

Επίσης, το Εργατικό Κέντρο Λαυρίου - Ανατ. Αττικής καλεί τους εργαζόμενους και τα συνδικάτα, άλλους λαϊκούς φορείς άμεσα να εκφράσουν την αλληλεγγύη τους και «μπροστά στην ανυπαρξία κυβέρνησης και κρατικών φορέων να υπερασπιστούν την περιουσία και τη ζωή του λαού». Οπως αναφέρει, «τώρα είναι η ώρα να μπουν μπροστά τα συνδικάτα και ο εργαζόμενος λαός, να εκφραστεί η ανεξάντλητη αλληλεγγύη μας στους συναδέλφους της περιοχής που μέσα σε λίγα λεπτά είδαν να χάνονται οι κόποι μιας ολόκληρης ζωής».

Πιο συγκεκριμένα, οι πρωτοβουλίες που παίρνει το Εργατικό Κέντρο είναι:

-- Το Σάββατο 23 Ιούλη, στην κεντρική πλατεία της Ανθούσας τις ώρες 10 π.μ. έως 2 μ.μ. και 5 μ.μ. έως 8 μ.μ. θα βρίσκονται μέλη του Εργατικού Κέντρου και των Σωματείων για τη συλλογή ειδών πρώτης ανάγκης, όπως νερά, ξηρά τροφή (μπισκότα, φρυγανιές, κουλούρια - κριτσίνια, κρουασάν, κονσέρβες κ.τ.λ.), ζυμαρικά, είδη προσωπικής υγιεινής κ.ά. Τα είδη θα παραδίδονται άμεσα στους πληγέντες.

-- Την Κυριακή 24 Ιούλη, στις 10 π.μ. τα Συνδικάτα Οικοδόμων και άλλοι εργαζόμενοι που θέλουν να βοηθήσουν θα βρίσκονται στην κεντρική πλατεία της Ανθούσας και με τα προσωπικά τους εργαλεία (τσάπες, φτυάρια, σκούπες κ.τ.λ.) θα συμβάλουν σε έναν πρώτο καθαρισμό των πυρόπληκτων κατοικιών και άλλων σημαντικών χώρων.

Με την ανακοίνωση του Γραφείου Τύπου της ΚΕ του Κόμματος για την πυρκαγιά, που αναδεικνύει τις διαχρονικές ευθύνες των κυβερνήσεων για την ανυπαρξία μέτρων πρόληψης και πυροπροστασίας, μετέφεραν παντού το μήνυμα της οργάνωσης των πυρόπληκτων για τη διεκδίκηση των αναγκαίων για να σταθούν στα πόδια τους, για να ξαναχτίσουν τα σπίτια τους.