Στις 19.00, στο Αίθριο της ΚΕ του ΚΚΕ στον Περισσό, η τελετή που συνδιοργανώνουν η οικογένειά του και η ΚΕ του ΚΚΕ
Η οικογένειά του και η ΚΕ του ΚΚΕ διοργανώνουν την τελετή αποχαιρετισμού και καλούν σε αυτήν όλους τους φίλους του, όλο τον κόσμο που τον αγάπησε για την προσφορά του στην Τέχνη και στον Πολιτισμό, στον άνθρωπο και στα ιδανικά του.
Δεν πρόκειται για κηδεία, καθώς όπως σημείωσε το Κόμμα σε ανακοίνωσή του, ο Κώστας Καζάκος «έκανε την τελευταία μεγαλειώδη πράξη του, πριν υποκλιθεί για τελευταία φορά: Πρόσφερε το σώμα του στην Ιατρική Σχολή Αθηνών και στους φοιτητές για την εκπαίδευσή τους».
Με αφορμή αυτήν του την κίνηση, η Ιατρική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών σε ανακοίνωσή της αποχαιρετά τον Κώστα Καζάκο, συλλυπείται και ευχαριστεί την οικογένειά του, σημειώνοντας ότι «τον τιμά όχι μόνο για την καλλιτεχνική αλλά και για τη μεγάλη ανθρωπιστική προσφορά του», αφού «με μία κίνηση υψηλού συμβολισμού, εκφράζοντας έμπρακτα την αγάπη και την εκτίμησή του στο έργο και την προσφορά της Ιατρικής Σχολής στον Ανθρωπο, δώρισε το σώμα του για την εκπαίδευση των φοιτητών, επιβεβαιώνοντας και με την τελευταία του επιθυμία την πίστη του στην επιστήμη».
Για πολλά χρόνια χιλιάδες νέοι και νέες είχαν την ευκαιρία να τον παρακολουθήσουν, πέρα από το πλήθος παραστάσεων στις θεατρικές σκηνές, στις πολλές παρουσίες του στις σκηνές των Φεστιβάλ της ΚΝΕ. Γι' αυτό και η Οργάνωση, τώρα που η απώλεια του σπουδαίου ηθοποιού τη βρήκε να προετοιμάζει τις εκδηλώσεις του 48ου Φεστιβάλ της σε πολλές πόλεις, ανακοίνωσε ότι η 22α Σεπτέμβρη, πρώτη μέρα των κεντρικών εκδηλώσεων του 48ου Φεστιβάλ στην Αθήνα, θα είναι αφιερωμένη στην πολύτιμη προσφορά και στο έργο του, όπως ήταν και η χθεσινή πρώτη μέρα των εκδηλώσεων του Φεστιβάλ στη Θεσσαλονίκη.
Eurokinissi |
Το 1995 ίδρυσε τη δική του σχολή, το «Σχολείο Υποκριτικής - Κώστας Καζάκος», που ήταν τετραετούς φοίτησης. Μιλώντας τότε σε συνέντευξή του για αυτήν την προσπάθεια, ξεδίπλωνε το όραμά του για τη Θεατρική Παιδεία λέγοντας: «Εχουμε βάλει σαν στόχο σφαιρική αντιμετώπιση του προβλήματος της προσωπικότητας. Πρέπει να αναπτυχθούν και ο εγκέφαλος και η ευαισθησία. Η ουσιαστική καλλιέργεια, που λέμε. Οπως ένα χωραφάκι. Πρέπει να οργωθεί, να φύγουν οι πέτρες, τα ζιζάνια, για να πέσει ο σπόρος. Αν δεν γίνει σωστή προετοιμασία, πετάς τον σπόρο και δεν βγάζεις τίποτα. Αυτό είναι θέμα παιδείας. Αλλά η παιδεία με το ουσιαστικό περιεχόμενο έχει αποδράσει. Μερικά βασικά ζητήματα της Θεατρικής Παιδείας είναι η γνώση της γλώσσας και της Ιστορίας του τόπου μας. Να ξέρουμε ποιος είναι ο κόσμος με τον οποίο θα συνομιλήσουμε, στον οποίο θα απευθύνουμε το έργο μας. Ο οποίος εκμαιεύει το έργο μας, γιατί ο κόσμος μάς προκαλεί. Οι καλλιτέχνες δεν υπάρχουν αφ' εαυτών, προηγείται η ανάγκη του κοινού για Τέχνη. Αν ο κόσμος δεν χρειαζόταν την Τέχνη, δεν θα υπήρχε η Τέχνη».
Η Ομοσπονδία Γυναικών Ελλάδας (ΟΓΕ) αποχαιρετά τον Κώστα Καζάκο, «τον μεγάλο θεατράνθρωπο που πάλεψε ακούραστα και με συνέπεια στο μετερίζι του θεάτρου αλλά και του καθημερινού αγώνα των ανθρώπων του μόχθου. Εδωσε θεατρική πνοή σε προοδευτικά έργα όλων των ιστορικών εποχών, οδηγώντας τα νοήματά τους ως τα κατάβαθα της ψυχής των θεατών», όπως σημειώνει σε σχετική ανακοίνωσή της και συνεχίζει:
«Η φωνή και η τέχνη του ξεπέρασε το θεατρικό σανίδι κι έγινε ένα με τις αγωνίες, τα όνειρα και τις ελπίδες εκείνων που διεκδικούσαν καλύτερη ζωή, που αγωνίζονταν σθεναρά ενάντια στην παραίτηση και την υποταγή, κόντρα σε κάθε είδους εκμετάλλευση και καταπίεση, αλλά και στον άδικο πόλεμο.
Με τον συναγωνιστή μας πορευτήκαμε μαζί στους δρόμους της τέχνης και της διεκδίκησης. Ο όμορφος χώρος του θεάτρου του, που κατά καιρούς έγινε φιλόξενη στέγη για τις εκδηλώσεις του κινήματός μας, θα διατηρήσει για πάντα τη μνήμη της παρουσίας και της προσφοράς του. Η μνήμη αυτή απλώνεται πολύ πέρα από τον χώρο και τον χρόνο. Ο Κώστας Καζάκος, ένας από τους τελευταίους μιας μεγάλης εποχής, αφήνει ξεχωριστή παρακαταθήκη στις επόμενες γενιές που θα την τιμούν και θα την αξιοποιούν στο διηνεκές.
Η ΟΓΕ εκφράζει στην οικογένειά του, την σύντροφο της ζωής του, τα παιδιά και τα εγγόνια του τα θερμά της συλλυπητήρια».
Το Θέατρο Τέχνης με ανακοίνωσή του αποχαιρέτησε τον Κώστα Καζάκο, θυμίζοντας ότι ήταν απόφοιτος της Δραματικής Σχολής του το 1957: «Μαθητής ακόμη, σκηνοθετήθηκε σε σπουδαία έργα από τον Κάρολο Κουν όπως "Η Μικρή μας πόλη" του Θ. Ουάιλντερ, "Ο κύκλος με την κιμωλία" του Μπ. Μπρεχτ, "Πλούτος" του Αριστοφάνη, "Από Δευτέρα σε Δευτέρα" και "Ψηλά απ' τη γέφυρα" του Αρθ. Μίλερ, "Η αυλή των θαυμάτων" του Ιάκ. Καμπανέλλη, αλλά και τον Γιώργο Λαζάνη στην "Ιφιγένεια εν Αυλίδι" του Ευριπίδη, το 1990.
Αγαπημένος δάσκαλος πολλών ηθοποιών, δίδασκε επί σειρά ετών στη Δραματική Σχολή του Θεάτρου Τέχνης. Η τελευταία του εμφάνιση στο Θέατρο Τέχνης ήταν το 2009 στην παράσταση "Καϋμός" βασισμένη στο ομώνυμο ποίημα του Καρόλου Κουν, σε σκηνοθεσία Μαριάννας Κάλμπαρη.
Παρουσία μοναδική, ευγενική, γενναιόψυχη και ιδιαίτερα αγαπητή. Διακρίθηκε για το ταλέντο του, το πάθος του, τη βαθιά καλλιέργειά του, το ήθος του με το οποίο υπηρετούσε την Τέχνη αλλά και την πολιτική μέχρι την τελευταία του στιγμή».