- Βρισκόμαστε στην «τελική ευθεία» των προετοιμασιών του 15ου Παγκόσμιου Φεστιβάλ Νεολαίας και Φοιτητών, το οποίο συνεχίζει φέτος, μετά την επιτυχή του αναβίωση το 1997 στην Κούβα, σε μια άλλη ήπειρο, την αφρικανική, και συγκεκριμένα στην Αλγερία. Η Διεθνής Οργανωτική Επιτροπή, με επικεφαλής την ΚΝ Χοτσιμίν του Βιετνάμ, βρίσκεται στο Αλγέρι εδώ και 2 μήνες, προετοιμάζοντας την υποδοχή πάνω από 12.000 αντιπροσώπων από εκατοντάδες νεολαιίστικες και φοιτητικές οργανώσεις και προπαρασκευαστικές επιτροπές σε πάνω από 110 χώρες.

Η Παγκόσμια Οργάνωση Δημοκρατικής Νεολαίας (ΠΟΔΝ), από τη μεριά της, ως ο βασικός εμπνευστής και συνεχιστής αυτής της προσπάθειας των Παγκόσμιων Φεστιβάλ Νεολαίας και Φοιτητών (ΠΦΝΦ), από το 1947, κινητοποιεί τα μέλη της, τις Κομμουνιστικές Νεολαίες και τις αντιιμπεριαλιστικές, προοδευτικές Οργανώσεις νέων, σε μια προσπάθεια να αποτελέσει το 15ο ΠΦΝΦ τη μεγαλύτερη αντιιμπεριαλιστική, πολιτική - πολιτιστική συνάντηση νέων, στη «νέα εποχή», μετά τις ανατροπές στις σοσιαλιστικές χώρες της Ανατολικής Ευρώπης.

- Πώς επιλέχτηκε η Αλγερία και ποια είναι η κατάσταση στη χώρα μετά τις πρόσφατες εξελίξεις;

- Ο παγκόσμιος χαρακτήρας των Φεστιβάλ επέβαλε και το «ταξίδι» του σε μια ήπειρο που μάτωσε και υπέφερε όσο λίγες περιοχές στον κόσμο. Η έκφραση τιμής και αναγνώρισης στους αγώνες και τις θυσίες των αφρικανικών λαών, από την εποχή της δουλείας, της αιματηρής αποικιοκρατίας, των συνεχιζόμενων ιμπεριαλιστικών επεμβάσεων, αλλά και των σημερινών νεοαποικιοκρατικών σχέσεων εξάρτησης, αποτελούν τη βάση της επιλογής μας.

Από το προηγούμενο Φεστιβάλ Νεολαίας στην Αβάνα

Η κατάσταση στη χώρα μπορεί να περιγραφεί ως μεταβατική. Μετά από χρόνια ισλαμιστικού τρόμου, στη δεκαετία του '90, η κατάσταση έχει σταθεροποιηθεί αρκετά, ιδιαίτερα μετά την αμνήστευση και συμφιλίωση των ισλαμικών στοιχείων, το 1998. Η Αλγερία αντιμετωπίζει οξυμένα και συσσωρευμένα κοινωνικά και οικονομικά προβλήματα, ιδιαίτερα η Νεολαία της, που αποτελεί το 60% του πληθυσμού.

Αυτά οδήγησαν, όχι για πρώτη φορά, σε πρόσφατες μαζικές διαδηλώσεις και κινητοποιήσεις σε πολλές περιοχές της χώρας, με αιτήματα την αύξηση των κοινωνικών δαπανών, το χτύπημα της διαφθοράς, περισσότερες κοινωνικές και πολιτικές ελευθερίες, την εναντίωση στην ιδιωτικοποίηση τομέων της οικονομίας. Στην περιοχή της Καμπυλίας, ο πληθυσμός των Βέρβερων απαιτεί παράλληλα και κατοχύρωση γλωσσικών και πολιτισμικών δικαιωμάτων.

Στη χώρα έχει ανοίξει διάλογος ανάμεσα στις πολιτικές και κοινωνικές δυνάμεις, ενώ οι επιτροπές των εργατών και του λαού, σε διάφορες περιοχές, διαχωρίζουν τη θέση τους από δυνάμεις που θέλουν να καπηλευτούν τον αγώνα τους, αλλά και από τις εκκλήσεις για εξωτερική διεθνή επέμβαση στα εσωτερικά της χώρας.

- Η «Σοσιαλιστική Διεθνής» και η Νεολαία της καλούν σε μποϊκοτάζ του Φεστιβάλ, η ΠΟΔΝ τι απαντάει;

- Θα ήταν μάλλον παράξενο, αν η «Σοσιαλιστική Διεθνής» συμφωνούσε με έναν θεσμό και μια διοργάνωση σαν τα Παγκόσμια Φεστιβάλ. Αυτό που είναι προκλητικό, είναι η υποκρισία και ο κυνισμός της σοσιαλδημοκρατίας, που μιλάει για «παραβίαση ανθρωπίνων δικαιωμάτων» και την ανάγκη αποστολής διεθνούς επιτροπής με επικεφαλής τον σφαγέα των Βαλκανίων Χ. Σολάνα.

Πρόκειται για αξιοποίηση των κοινωνικών διαμαρτυριών, ως πρόσχημα για επέμβαση σε μια ανεξάρτητη και κυρίαρχη χώρα, με προφανή κίνητρα τη διαπραγμάτευση οικονομικών και πολιτικών ανταλλαγμάτων, σε μια περιοχή πλούσια σε πετρέλαιο, φυσικό αέριο και επιπλέον με σημαντική γεωστρατηγική σημασία. Είναι «εξόφθαλμα» τα κίνητρά τους και οι σκοπιμότητές τους, με πρώτη στον χορό τη Γαλλία, που «εξαγόρασε» πρόσφατα το 70% του εξωτερικού χρέους της Αλγερίας, προσπαθώντας να επανακτήσει χαμένο έδαφος από το παρελθόν.

Το Παγκόσμιο Φεστιβάλ ενοχλεί, όμως, και σαν τέτοιο. Δεν αρέσει σε κάποιους η συγκέντρωση ο,τι πιο ριζοσπαστικού υπάρχει στην παγκόσμια νεολαία, ενοχλεί ο χαρακτήρας και ο προσανατολισμός αυτού του θεσμού. Λογικό είναι, από τη σκοπιά των συμφερόντων που υπηρετούν.

Ως ΠΟΔΝ, καταγγείλαμε την προσπάθεια αυτή. Διευκρινίσαμε ότι στην Αλγερία είμαστε καλεσμένοι της Αλγερινής Νεολαίας και του λαού, που συσπειρώθηκε μέσα από την Εθνική Προπαρασκευαστική Επιτροπή (ΕΠΕ) της Αλγερίας, στην οποία συμμετέχουν το σύνολο των πολιτικών και κοινωνικών δυνάμεων της νεολαίας.

Καυτηριάσαμε από τη μεριά μας την ωμή χρήση βίας εναντίον των διαδηλωτών, εκφράζοντας την αλληλεγγύη μας στα δίκαια αιτήματα των νέων, διαχωρίζοντας παράλληλα τη θέση μας από προβοκάτσιες και βανδαλισμούς, άσκοπες καταστροφές περιουσιών και εκκλήσεις σε επέμβαση «καλοθελητών».

Πάντως, αξίζει να σημειώσουμε ότι η ΕΠΕ της Αλγερίας απηύθυνε πρόσκληση στους Νέους της Καμπυλίας για συμμετοχή τους στο Παγκόσμιο Φεστιβάλ.

- Ποιος είναι ο βασικός στόχος του 15ου ΠΦΝΦ; Τι αποτέλεσμα προσδοκάτε;

- Ηδη, είναι γνωστό ότι χιλιάδες νέοι θα πάρουν μέρος στο Φεστιβάλ. Φαίνεται ότι μπορούμε να ξεπεράσουμε την επιτυχία του προηγούμενου Φεστιβάλ στην Κούβα, σε συνθήκες, μάλιστα, πολύ πιο δύσκολες, από όλες τις απόψεις. Το 15ο ΠΦΝΦ θα αποτελέσει ένα σταθμό και σημείο αναφοράς για τους αγώνες μας στο άμεσο μέλλον. Εκεί θα μεταφερθούν οι εμπειρίες των συλλογικών αγώνων ενάντια στη «νέα τάξη πραγμάτων», θα σχεδιαστούν νέες πρωτοβουλίες για διάφορα θέματα που απασχολούν τις Οργανώσεις.

Δεν είναι τυχαίο το σύνθημα του Φεστιβάλ, το οποίο μιλάει για «παγκοσμιοποιημένη δράση κατά του ιμπεριαλισμού», με την ορμή της νιότης και πάντα μαζί με τους λαούς και τους εργαζόμενους. Στο Φεστιβάλ θα ενώσουμε τις φωνές μας χιλιάδες νέοι και νέες από 140 χώρες (αυτός είναι ο στόχος), για να διακηρύξουμε την εναντίωση μας σ' αυτό το οικονομικο-κοινωνικό σύστημα, που δε λύνει ούτε τα μικρά ούτε τα μεγάλα προβλήματα της νέας γενιάς. Θα βροντοφωνάξουμε ότι οι λαοί και οι νέοι πρέπει και μπορούν να πάρουν τις τύχες στα χέρια τους.

Η επιτυχία του 15ου ΠΦΝΦ θα είναι και η καλύτερη απάντηση σε όλους όσοι απεργάστηκαν σχέδια υπονόμευσής του, μια απάντηση πείσματος για το δίκαιο του αγώνα μας.

- Τι περιέχει το πρόγραμμα του Φεστιβάλ;

- Το Φεστιβάλ περιέχει έναν πλούτο από στοιχεία, με κύριο βάρος στο πολιτικό του πρόγραμμα. Θα υπάρχουν 5 μεγάλα 2ήμερα κέντρα συζήτησης (ειρήνη, παιδεία, απασχόληση, δικαιώματα, κίνημα) και δεκάδες μικρότερες συναντήσεις με ειδικά θέματα και ειδικές συναντήσεις ενδιαφερόντων (νέοι εργάτες, φοιτητές, καλλιτέχνες, αθλητές κλπ).

Θα διεξαχθούν πρωταθλήματα σε 3 αθλήματα και δεκάδες συναυλίες και χορευτικές παραστάσεις τα βράδια. Κορυφαίο σημείο του Φεστιβάλ θα αποτελέσει το Αντιιμπεριαλιστικό Δικαστήριο για τα εγκλήματα του ιμπεριαλισμού κατά της ανθρωπότητας, με συγκεκριμένα προετοιμασμένους φακέλους από τις αντίστοιχες χώρες.

Κάθε μέρα θα είναι αφιερωμένη σε μια από τις ηπείρους, όπου και θα λάβουν χώρα εκδηλώσεις αλληλεγγύης με τους αγωνιζόμενους λαούς των περιοχών. Για παράδειγμα, με τους λαούς της Παλαιστίνης, της Κούβας, της Κολομβίας, του Βιετνάμ, της Κορέας, του Σουδάν, της Αγκόλας, της Γιουγκοσλαβίας, της Κύπρου κ.ά.

Κάθε περιφέρεια - ήπειρος θα έχει τη φοιτητική της εστία (πρόσφατα ανακαινισμένες), η οποία θα λειτουργεί, εκτός από χώρος διαμονής, και ως λέσχη της ηπείρου, με δικό της πρόγραμμα διαμορφωμένο από την κάθε περιφέρεια. Το φεστιβάλ πρόκειται να καταλήξει σε Πολιτική Διακήρυξη, ενώ σχεδιάζουμε να εκδώσουμε τα υλικά των κέντρων συζήτησης σε ειδικό βιβλίο. Πρόκειται για ένα πρόγραμμα - «μαμούθ», πολύχρωμο και πολυ-πολιτισμικό, διεθνιστικό.

Η καρδιά της Παγκόσμιας Προοδευτικής Νεολαίας θα χτυπάει από τις 8-16 Αυγούστου στο Αλγέρι!

Associated Press

Διαδήλωση κατά της παγκοσμιοποίησης στην Αυστραλία

Την ίδια ώρα, οι ομοσπονδιακές αρχές διοχετεύουν υπέρογκα ποσά από τους κρατικούς κορβανάδες στην αγορά υπερσύγχρονων στρατιωτικών συστημάτων και όπλων, με σκοπό τη, μεταξύ άλλων, μεσοπρόθεσμη ανάδειξη της Αυστραλίας σε «βοηθό σερίφη» των ΗΠΑ στην εύφλεκτη και ταλανιζόμενη περιοχή της Ασίας και του Ειρηνικού. Αυτά μεταξύ άλλων επισημαίνει σε συνέντευξή του στο «Ρ» ο Ντέιβιντ Μάτερς, μέλος της Κεντρικής Εκτελεστικής Επιτροπής του Κομμουνιστικού Κόμματος Αυστραλίας, ο οποίος βρέθηκε προσφάτως στην Αθήνα, στο πλαίσιο της συνάντησης Κομμουνιστικών και Εργατικών Κομμάτων, που πραγματοποιήθηκε τον περασμένο Ιούνη στην Αθήνα.

- Τους τελευταίους μήνες παρατηρούμε έντονα σημάδια οικονομικής ύφεσης και στην Αυστραλία. Ποιες είναι οι επιπτώσεις αυτής της εξέλιξης στην εργατική τάξη της χώρας σας;

- Βασικά, είμαστε ενώπιον μίας άσχημης κατάστασης ανατροπής των εργασιακών σχέσεων, σε μία χώρα όπου οι εργαζόμενοι στερούνται τα δικαιώματά τους. Ενας αριθμός εταιριών εξαπατούν την εργατική τάξη, της κατακλέβουν τις ασφαλιστικές εισφορές που τις μεταβιβάζουν σε ασφαλιστικές εταιρίες - «μαϊμού», που τελικώς δεν καταβάλλουν τα λεφτά για τις συντάξεις, δηλώνουν χρεοκοπία και εξαφανίζονται, παίρνοντας μαζί τους εκατομμύρια δολάρια! Εχουμε επίσης μία κατάσταση χρόνιας υποαπασχόλησης, όπου μεγάλος αριθμός εργαζομένων απασχολείται από 3 έως 20 ώρες εβδομαδιαίως και δεν πληρώνονται με αποδοχές που τους εξασφαλίζουν αξιοπρεπή ζωή. Στην Αυστραλία, η υποαπασχόληση, που είναι στην πραγματικότητα πολύ μεγαλύτερο πρόβλημα από την ανεργία, είναι από τις χειρότερες στον κόσμο και πλήττει τουλάχιστον το 30% του εργατικού δυναμικού.

Στη χώρα μας διαπιστώνουμε πως οι άνθρωποι πρέπει να δουλεύουν σε δύο και τρεις δουλιές για να ζήσουν, με αποδοχές που δεν είναι ισάξιες του κόπου που καταβάλλουν. Επιπλέον, τα τελευταία χρόνια, οι μισθοί των περισσότερων εργαζομένων μειώνονται δραστικά και κυμαίνονται κατά μέσο όρο σε 300 δολάρια Αυστραλίας τη βδομάδα (περίπου 60.000 δρχ.) και ως εκ τούτου οι περισσότεροι βρίσκονται κοντά στο επίπεδο φτώχειας!

- Απ' αυτά που είπατε, κάποιοι ίσως κατανοήσουν καλύτερα γιατί σε μεγάλες πόλεις της Αυστραλίας, όπως στο Σίδνεϊ και τη Μελβούρνη, είχαμε τη φετινή εργατική Πρωτομαγιά μεγάλες, δυναμικές κινητοποιήσεις εργαζομένων και φοιτητών. Θεωρείτε βέβαιη την επανάληψη τέτοιων κινητοποιήσεων και στο μέλλον;

- Νομίζω πως υπάρχουν κινήματα που αναπτύσσονται αυτό το διάστημα. Το επίσημο συνδικαλιστικό κίνημα προσπαθεί προς το παρόν να συνέλθει σιγά σιγά. Πολλοί εργαζόμενοι είναι αντιμέτωποι με σοβαρά προβλήματα και προσπαθούν να δώσουν σκληρούς αγώνες. Αλλά προς το παρόν οι αγώνες τους, σε συνδυασμό με τις δραστηριότητες του συνδικαλιστικού κινήματος, δεν έχει γίνει κατορθωτό να συνδυαστούν με σκοπό τη δημιουργία κοινών γραμμών άμυνας των εργατικών δικαιωμάτων. Στην πραγματικότητα, η εργατική τάξη είναι ακόμη στην άμυνα, επομένως οποιαδήποτε μορφή αγώνα και δραστηριότητας είναι πολύ χρήσιμη. Και ιδιαίτερα οι κινητοποιήσεις που συνδέονται με τα δικαιώματα των εργαζομένων σε παγκόσμιο επίπεδο, παρά το γεγονός πως υπάρχει ακόμη κάποια δυσκολία στο ζήτημα της πλήρους συμμετοχής των εργαζομένων στη συνδικαλιστική δράση.

- Μία ερώτηση αναφορικά με την πολύ κακή φήμη της Αυστραλίας στην πολιτική που ασκεί έναντι των προσφύγων και των (λαθρο)μεταναστών. Πολύ συχνά σημειώνονται ταραχές σε στρατόπεδα συγκέντρωσης μεταναστών, όπου επικρατούν χείριστες συνθήκες διαβίωσης. Θα μπορούσατε να αναφερθείτε πιο λεπτομερώς σ' αυτή την υπόθεση;

- Εχουν φτιάξει κέντρα συγκέντρωσης παράνομων μεταναστών μέσα στις ερήμους, ιδιαίτερα στη Νότια και Δυτική Αυστραλία, αλλά και σε μεγαλουπόλεις όπως το Σίδνεϊ. Με το που φτάνουν σε λιμάνια της χώρας τα πλοία λαθρομεταναστών, οι αρχές σπεύδουν να τους συλλάβουν και να τους βάλουν υπό κράτηση σε στρατόπεδα συγκέντρωσης μέχρις ότου αποφανθεί για την τύχη τους η Μεταναστευτική Υπηρεσία. Οι συνθήκες κράτησής τους είναι από τις χειρότερες που μπορεί να ζήσει ένας άνθρωπος, ιδιαίτερα μάλιστα όσον αφορά μετανάστες που έχουν σοβαρά προβλήματα υγείας ή είναι υποσιτισμένοι και δε λαμβάνουν καμία ειδική αγωγή ή καμία απολύτως βοήθεια. Η ομοσπονδιακή κυβέρνηση εφαρμόζει ιδιαίτερα σκληρές πρακτικές και πολιτικές σε βάρος των μεταναστών, σε σημείο μάλιστα που να θυμίζει, σ' αυτόν τον τομέα, ορισμένες από τις πολιτικές του ρατσιστικού ακροδεξιού κόμματος του «Ενός Εθνους» της Πολίν Χάνσον.

- Νομίζω πως το ΚΚ Αυστραλίας είχε και πρόσφατα διαμαρτυρηθεί και κινητοποιηθεί για τα στρατόπεδα συγκέντρωσης προσφύγων και μεταναστών. Σχεδιάζονται εκστρατείες ενημέρωσης και δράσης και στο κοντινό μέλλον;

- Υπάρχει ήδη σε εξέλιξη μία εκστρατεία σχετικά με τους πρόσφυγες, η οποία συναντά την ανταπόκριση και του συνδικαλιστικού κινήματος. Ομως τέτοιες κινητοποιήσεις ξεπερνούν τα πλαίσια ενός κόμματος ή των σωματείων, καθώς προκαλούν το ενδιαφέρον ατόμων και άλλων πολιτικών κομμάτων πέραν του ΚΚ Αυστραλίας, όπως του Δημοκρατικού Κόμματος, των Πράσινων και ευρύτερων κομμάτων της Αριστεράς.

- Η Αυστραλία έχει ανακοινώσει πως προτίθεται να δαπανήσει 23,4 δισ. δολάρια μέσα στα επόμενα 10 χρόνια προκειμένου να «εκσυγχρονίσει» το αμυντικό της σύστημα με στρατιωτικό υλικό τελευταίας τεχνολογίας. Πώς σχολιάζετε την απόφαση της κυβέρνησης; Θεωρείτε πως συνδέεται με τα σχέδια που έχει αναπτύξει η Καμπέρα σε συνάρτηση με τις στρατιωτικές προθέσεις των ΗΠΑ στην περιοχή της Νοτιοανατολικής Ασίας;

- Καταδικάζουμε την απόφαση της κυβέρνησης να αυξήσει τις στρατιωτικές δαπάνες. Ο αυστραλέζικος λαός δεν μπορεί να το αντέξει, γιατί οι συνέπειες μιας τέτοιας πολιτικής δε θα ήταν παρά περιορισμός ή συρρίκνωση των δαπανών για την κοινωνική πολιτική, την εκπαίδευση και την πρόνοια. Είναι επιπλέον μέρος μιας πολύ επικίνδυνης στρατιωτικής περιπέτειας, στην οποία η κυβέρνησή μας έχει εμπλακεί και η οποία συμπεριλαμβάνει κοινές στρατιωτικές ασκήσεις με τις δυνάμεις των ΗΠΑ, με στόχο να μετατρέψουν τη χώρα μας σε περιφερειακό «βοηθό σερίφη» της περιοχής.

- Οσον αφορά στην περιοχή της βάσης Πάιν Γκαπ (Pine Gap). Η διάφορου τύπου κινητικότητα που εμφανίζεται τον τελευταίο καιρό σχετίζεται ακριβώς μ' αυτή τη στρατιωτική σύσφιξη «συνεργασίας» ΗΠΑ - Αυστραλίας;

- Ακριβώς! Η συγκεκριμένη τοποθεσία στο Πάιν Γκαπ σχετίζεται άμεσα με τα μιλιταριστικά σχέδια των ΗΠΑ και ιδιαίτερα με την αντιπυραυλική τους ασπίδα, το λεγόμενο νέο Πόλεμο των Αστρων. Οι Αμερικανοί ήδη δρουν στην περιοχή με τρόπο που αποτελεί κατάφωρη εισβολή της αυτοκυριαρχίας της Αυστραλίας. Αυτό που το κόμμα μας θα ήθελε να δει θα ήταν η αποχώρηση των Αμερικανών και η ματαίωση των σχεδίων τους στο Πάιν Γκαπ, τα οποία είναι ιδιαίτερα επικίνδυνα για τη χώρα μας. Μία χώρα που δεν είναι πυρηνική δύναμη, αλλά εμπλέκεται στα σχέδια ενός πυρηνικού πολέμου...

- Πριν λίγα μόλις χρόνια είδαμε Αυστραλούς στρατιώτες στο Ανατολικό Τιμόρ, για να φέρουν, όπως υποστηρίχτηκε, την ειρήνη και τη σταθερότητα στην περιοχή. Θεωρείτε πως αυτή η εμπλοκή της Καμπέρα σχετίζεται με την επιθυμία της κυβέρνησης να παίξει έναν ευρύτερο, περιφερειακό ρόλο «ρυθμιστή» ή «χωροφύλακα» στην περιοχή;

- Ναι! Υπάρχει ο πειρασμός να διαδραματίσει η Αυστραλία έναν ιμπεριαλιστικό ρόλο στο Ανατολικό Τιμόρ, αλλά υπάρχουν και αντικρουόμενοι παράγοντες. Υπήρχε η αίσθηση στον αυστραλέζικο λαό πως οι Αυστραλοί στρατιώτες πήγαν να προστατεύσουν το λαό του νησιού από τους Ινδονήσιους παραστρατιωτικούς, ενώ υπήρχε και η αίσθηση για τον καταπιεστικό ρόλο που παίζει ο ινδονησιακός στρατός σε βάρος του λαού της Ινδονησίας. Εχουμε μία επικίνδυνη θέση των στρατιωτών της Αυστραλίας που θέλουν διακαώς να φύγουν τελικά από την περιοχή για να αφήσουν το λαό του Α. Τιμόρ να κτίσει την ανεξαρτησία του.

- Εδώ και καιρό παρατηρούνται εξάρσεις διαφόρων μορφών κρίσεων στην Ινδονησία. Και η Αυστραλία φαίνεται να παρατηρεί ιδιαίτερα στενά το τι συμβαίνει στην Τζακάρτα. Φοβάστε τον κίνδυνο εκδήλωσης εξελίξεων που δε θα είναι για το καλό της ειρήνης στην περιοχή και έναν ενδεχόμενο ρόλο της Αυστραλίας σ' αυτή την περιοχή;

- Η Ινδονησία είναι πολύ κοντά στην Αυστραλία και αυτό είναι πολύ σημαντικό από την άποψη πως οι εξελίξεις στην Ινδονησία φαίνεται να είναι ένα μείγμα προσπαθειών που η κυβέρνηση της χώρας μας καταβάλλει με ύφος ιμπεριαλιστή, προκειμένου να δράσει ενάντια σε μία επανάσταση του λαού της Ινδονησίας. Επιπλέον υπάρχουν σε εξέλιξη προσπάθειες με στόχο το διαμελισμό της Ινδονησίας, ιδιαίτερα εξαιτίας του μεγάλου φυσικού πλούτου που έχει σε κάποιες περιοχές της. Οι κρίσεις στην Τζακάρτα δεν είναι άσχετες με το ρόλο που παίζουν κάποιες καπιταλιστικές εταιρίες στην Ινδονησία, αλλά και στην ευρύτερη περιοχή. Για παράδειγμα η περίπτωση της «Ρία Τίτο», μιας αυστραλέζικης πολυεθνικής, είναι ιδιαίτερα χαρακτηριστική για το κακό όνομα που έχει αποκτήσει και το σκοτεινό ρόλο που έχει αναπτύξει από το Μπούγκερβιλ μέχρι την Ινδονησία, αλλά και μιας άλλης αυστραλέζικης πολυεθνικής της «H.P.» που έχει επίσης συμφέροντα στην Ινδονησία.