Η απεργία κατέγραψε σημαντική συμμετοχή σε πολλούς χώρους δουλειάς, κόντρα στις εργοδοτικές απειλές και εκβιασμούς, στις δικαστικές αποφάσεις ποινικοποίησης του αγώνα, στα εμπόδια που υψώνουν οι αντεργατικοί νόμοι. Η συγκέντρωση και η πορεία κατέκλυσαν το κέντρο της Αθήνας, με χιλιάδες διαδηλωτές να ξεκαθαρίζουν πως δεν δέχονται «να σφίξουν κι άλλο το ζωνάρι», να «προσαρμοστούν» στην ενεργειακή φτώχεια, στη ζωή με επιδόματα - ψίχουλα και να θέτουν επιτακτικά στο προσκήνιο τα αιτήματά τους για αυξήσεις στους μισθούς και τις συντάξεις, ρεύμα, Ενέργεια και τρόφιμα φθηνά για τον λαό, Συλλογικές Συμβάσεις Εργασίας.

Τα συνθήματα εκατοντάδων εργατικών σωματείων, φορέων επαγγελματιών, συλλόγων γυναικών και φοιτητών ακούστηκαν καθαρά καλώντας τον λαό να στρέψει τα βέλη της οργής και της αγανάκτησής του ενάντια σε όσους τον «νουθετούν» να έχει μονίμως σκυμμένο το κεφάλι και να πληρώνει αγόγγυστα τα «σπασμένα» είτε της κρίσης είτε της ανάπτυξης των κερδών των επιχειρηματικών κολοσσών.

«Λαέ που σε τσακίζουν άλλαξε πορεία, να σπάσει ο τσαμπουκάς σε κάθε εργοδοσία»: Το σύνθημα στο οποίο ενώθηκαν χιλιάδες φωνές έδωσε τον τόνο της απεργιακής κινητοποίησης. Στην κατεύθυνση αυτή, ήδη σωματεία και φορείς μεταφέρουν το ελπιδοφόρο μήνυμα στους χώρους τους και δίνουν συνέχεια στις αγωνιστικές τους πρωτοβουλίες. Σχεδιάζουν τα επόμενα βήματά τους στην κατεύθυνση που έχει ήδη χαράξει η επιτυχημένη απεργιακή μάχη, για να μην «προσαρμοστούν» οι ανάγκες του λαού στα ασφυκτικά περιορισμένα μέτρα που θέτουν η κυβέρνηση και η εργοδοσία.

Στην απεργιακή συγκέντρωση στα Προπύλαια μίλησαν η Σοφία Κολιζέρα, πρόεδρος του Σωματείου Εργαζομένων «Βοήθεια στο Σπίτι» Ν. Αττικής, ο Σπύρος Μαρίνης, γενικός γραμματέας της Διδασκαλικής Ομοσπονδίας Ελλάδας (ΔΟΕ) και ο Γιάννης Γαλανόπουλος, γιατρός στο «Θριάσιο Νοσοκομείο» και μέλος της Εκτελεστικής Γραμματείας της Ομοσπονδίας Ενώσεων Νοσοκομειακών Γιατρών Ελλάδας (ΟΕΝΓΕ).

Στο Σύνταγμα, όπου κατευθύνθηκε η πορεία, μίλησαν ο Γιώργος Κάζας, ταμίας του Σωματείου Εργαζομένων στο εργοστάσιο της ΛΑΡΚΟ στη Λάρυμνα (βλ. σελ. 26), ο Θανάσης Καλαμπαλίκης, πρόεδρος της Ομοσπονδίας Βιοτεχνικών Σωματείων Αττικής (ΟΒΣΑ), ο Θύμιος Λυμπερόπουλος, πρόεδρος του Σωματείου Αυτοκινητιστών Ταξί (ΣΑΤΑ) (βλ. σελ. 26), και η Ντίνα Γκογκάκη, πρόεδρος του Συλλόγου Εμποροϋπαλλήλων Αθήνας.

Ο «Ριζοσπάστης» δίνοντας συνέχεια στο απεργιακό ρεπορτάζ δημοσιεύει σήμερα εκτενή αποσπάσματα από τις ομιλίες του Σπ. Μαρίνη και της Ντίνας Γκογκάκη.

Με τις σημερινές μαζικές απεργιακές κινητοποιήσεις στέλνουμε ξεκάθαρο μήνυμα σε κράτος και εργοδοσία ότι δεν θα πεινάσουμε, δεν θα κρυώσουμε εμείς, οι οικογένειες και τα παιδιά μας για τα κέρδη των λίγων.

Σήμερα η οργή και η αγανάκτηση που όλοι δικαιολογημένα νιώθουμε έγιναν δυναμική, μαζική συμμετοχή στον αγώνα. Εναν αγώνα που είμαστε αποφασισμένοι να τον δυναμώσουμε ακόμα περισσότερο σε κάθε κλάδο, σε κάθε εργασιακό χώρο, σε κάθε γειτονιά, απ' άκρη σ' άκρη της χώρας. Αγώνα που αγκαλιάζει και θα συνεχίσει να αγκαλιάζει όλο και περισσότερους εργαζόμενους, όλο και περισσότερα σωματεία και θα γίνεται χείμαρρος απέναντι στην αντιλαϊκή πολιτική που μας πνίγει.

Αγώνας συλλογικός, ενωτικός, αλληλέγγυος που δεν θα λογαριάζει την τρομοκρατία και την καταστολή. Που θα εμπνέεται από το ανάστημα που σηκώνει κάθε εργαζόμενος, κάθε κλάδος στη χώρα μας και σε άλλες χώρες. Αγώνας που θα σπάει στην πράξη την αναμονή και την ανοχή που καλλιεργούν πρώην, νυν και επίδοξοι «σωτήρες». Που θα βάζει στο προσκήνιο τις σύγχρονες ανάγκες μας και όχι τις αντοχές της οικονομίας. Οχι άλλη θυσία για την πλουτοκρατία. Δεν πρόκειται να συμβιβαστούμε με τα ψίχουλα, με «καλάθια» της ντροπής, με voucher και pass, με τα επιδόματα - κοροϊδία των επιχειρηματικών ομίλων.

Ποια ακριβώς ανάγκη να πρωτοκαλύψει ο εμποροϋπάλληλος με τον μισθό του 4ωρου που δεν ξεπερνάει τα 400 ευρώ ή ακόμα και του 8ωρου που για την πλειοψηφία των εργαζομένων είναι 713 ευρώ μεικτά; Το φαγητό, το ενοίκιο, το ρεύμα, το νερό, το φροντιστήριο των παιδιών;

Η ακρίβεια σπάει το ένα ρεκόρ πίσω από το άλλο, οι τιμές βασικών καταναλωτικών αγαθών έχουν εκτοξευτεί, οι μισθοί μας όμως εδώ και μια 10ετία παραμένουν καθηλωμένοι. Το 2022, μας λένε ότι πρέπει να προσαρμοστούμε με την πείνα, με τα κρύα σπίτια, ακόμα και τα κρύα σχολεία των παιδιών μας, να συμβιβαστούμε με το σκοτάδι.

Θέλουν ανοιχτά μια Κυριακή του Νοέμβρη οι μεγαλέμποροι τα καταστήματα, τρέχει η κυβέρνηση και νομοθετεί το άνοιγμα των καταστημάτων. Από το 2013 και μέχρι σήμερα όποιος και να κυβέρνησε και να συγκυβέρνησε, όλοι τους, ΝΔ, ΠΑΣΟΚ, ΣΥΡΙΖΑ και λοιποί κολαούζοι βάλανε τη σφραγίδα τους στο τσάκισμα της κυριακάτικης αργίας, με δεκάδες νόμους έλυσαν τα χέρια της εργοδοσίας δίνοντάς της το ελεύθερο να κάνει ακορντεόν τον εργάσιμο χρόνο καταπώς εξυπηρετούνται τα συμφέροντά της.

Ολο το προηγούμενο διάστημα δεν τους αφήσαμε σε χλωρό κλαρί και θα συνεχίσουμε σε αυτόν τον δρόμο. Θα μας βρίσκουν συνέχεια μπροστά τους με παρεμβάσεις και κινητοποιήσεις, με την οργάνωση των εργαζομένων στα σωματεία, με τη συμμετοχή στους αγώνες. Σήμερα οι εμποροϋπάλληλοι που απήργησαν είναι περισσότεροι από κάθε άλλη φορά και αυτό είναι αισιόδοξο, μας γεμίζει δύναμη για τη συνέχεια.

Στη σήψη του συστήματος που αναδίνεται από την υπόθεση των υποκλοπών η λύση δεν είναι η κυβερνητική αλλαγή, είναι η ρήξη και η ανατροπή της πολιτικής του κεφαλαίου, που καταφεύγει για να εξυπηρετήσει τα συμφέροντά του στην καταστολή, στο φακέλωμα και τις παρακολουθήσεις.

Ρήξη με την καλλιέργεια της υποταγής και της κοινωνικής ειρήνης, τη στήριξη της γραμμής της κυβερνητικής εναλλαγής που βάζουν οι δυνάμεις του εργοδοτικού και κυβερνητικού συνδικαλισμού στη ΓΣΕΕ, στην ΑΔΕΔΥ και σε μεγάλα συνδικάτα.

Δεν είναι τυχαίο ότι στρέφονται μόνο απέναντι στην κυβέρνηση, αλλά δεν λένε κουβέντα για τα τεράστια κέρδη των επιχειρηματικών ομίλων, αφήνουν τους μεγαλοεργοδότες έξω από το κάδρο των ευθυνών για την άσχημη κατάσταση του λαού. Δεν είναι τυχαίο ότι δεν βγάζουν ούτε μια ανακοίνωση ενάντια στους εργοδότες για τα δεκάδες εργατικά «ατυχήματα» που γίνονται στους χώρους δουλειάς, για το γεγονός ότι μετράμε έναν νεκρό εργάτη κάθε τρεις μέρες.

Δεν είναι τυχαίο ότι η αντιλαϊκή πολιτική της κυβέρνησης έχει βρει στους χώρους δουλειάς και στους κλάδους έναν πολύ καλό σύμμαχο και στις ηγεσίες των παρατάξεων του ΣΥΡΙΖΑ, που, για παράδειγμα, εφαρμόζουν στα συνδικάτα το ηλεκτρονικό φακέλωμα του νόμου Χατζηδάκη και τις ηλεκτρονικές ψηφοφορίες της Κεραμέως.

Τους αφήνουμε όλους αυτούς στην απέξω και συνεχίζουμε τραβώντας περήφανα μπροστά, όλοι μια γροθιά με τα σωματεία μας, τους αγώνες μας, την αλληλεγγύη μας, να τους κάνουμε εμείς δύσκολο τον χειμώνα τους.

Η σημερινή απεργία είναι ένας σταθμός κλιμάκωσης των εργατικών και λαϊκών αγώνων σε κάθε χώρο δουλειάς, σε κάθε κλάδο, σε κάθε τόπο. Ο λαός μας να βγει μαζικά στο προσκήνιο. Συνεχίζουμε και από το βήμα της σημερινής μας απεργιακής συγκέντρωσης καλούμε όλους εσάς να στηρίξετε τον αγώνα μας ενάντια στο άνοιγμα των καταστημάτων τις Κυριακές.

Σήμερα, ο καθαρός αέρας που φυσάει στις απεργιακές μας συγκεντρώσεις διώχνει για λίγο πάνω από την πόλη τη δυσωδία που αναβλύζει από το πολιτικό σύστημα των νόμιμων και παράνομων παρακολουθήσεων, των επιχειρηματικών συγκρούσεων για το μοίρασμα της λείας από τη νόμιμη κλοπή του δικού μας μόχθου.

Σήμερα λοιπόν κι εμείς, οι χιλιάδες απεργοί δάσκαλοι και δασκάλες, ενώνουμε τη φωνή μας με τους γονείς, τους παππούδες και τις γιαγιάδες των μαθητών και των μαθητριών μας στον αγώνα για αυξήσεις στους μισθούς, για Συλλογικές Συμβάσεις, για δουλειά με δικαιώματα, για φθηνά τρόφιμα και προϊόντα για τον λαό, για φθηνή Ενέργεια και φθηνά καύσιμα.

Δεν πάει άλλο πια με τους μισθούς πείνας των 700 και 800 ευρώ για χιλιάδες νεοδιόριστους και αναπληρωτές εκπαιδευτικούς, δεν πάει άλλο με τους παγωμένους μισθούς και τα κομμένα Δώρα για όλους τους συναδέλφους που αναγκάζονται να νοικιάζουν και δεύτερο σπίτι γιατί εργάζονται μακριά από τον τόπο τους και την οικογένειά τους, που ξοδεύουν ένα νοίκι ακόμα για να μετακινηθούν από και προς το σχολείο. Και επειδή βρισκόμαστε στο 2022, θέλουμε να πούμε και κάτι ακόμα: Δεν έχουμε κανέναν σκοπό να γυρίσουμε έναν αιώνα πίσω, τότε που οι δημόσιοι υπάλληλοι μαζεύονταν εδώ δίπλα στην πλατεία Κλαυθμώνος και έκλαιγαν τη μοίρα τους εκλιπαρώντας να αλλάξει η κυβέρνηση και ο υπουργός. Ξεκαθαρίζουμε ότι η σημερινή απεργία θα είναι μόνο η αρχή.

Τις επόμενες μέρες οι Σύλλογοι και οι ΕΛΜΕ, οι χιλιάδες εκπαιδευτικοί θα συζητήσουμε συλλογικά και θα αποφασίσουμε για την κλιμάκωση του αγώνα μας, προετοιμάζοντας έναν θερμό, αγωνιστικό, απεργιακό χειμώνα στην κυβέρνηση και σε όλους όσοι μας λένε να κάτσουμε στα αυγά μας και να κάνουμε υπομονή. Ας το πάρουν αυτό και ως μια προειδοποίηση. Δεν θα επιτρέψουμε κανένα σχολείο να παγώσει, κανένας μαθητής μας να πεινάσει, να μείνει μόνος και μόνη στο έλεος της εξαθλίωσης που μας ετοιμάζουν. Δεν θα επιτρέψουν την παραπέρα οικονομική, εργασιακή και παιδαγωγική εξαθλίωση των εκπαιδευτικών.

Αυτές τις μέρες συνειδητοποιήσαμε ως εργαζόμενοι για μια ακόμα φορά τη δύναμη που έχουμε στα χέρια μας. Το Σάββατο 5 Νοέμβρη, οι εκπαιδευτικοί, με το εμβληματικό 68% της αποχής από τις ηλεκτρονικές εκλογές - παρωδία για τα Υπηρεσιακά Συμβούλια, που στην Αττική ξεπέρασε το 85%, κουρελιάσαμε στην πράξη τα σχέδια της κυβέρνησης της ΝΔ και της κας Κεραμέως να επιβάλουν τις απολύτως απαράδεκτες, διαβλητές και διάτρητες διαδικασίες επιλογής των εκπροσώπων των εργαζομένων.

Δώσαμε ένα ακόμα ισχυρό ράπισμα στην προσπάθεια εφαρμογής και γενίκευσης του εκτρωματικού νόμου του Χατζηδάκη στα σωματεία. Αναγκάστηκαν τα υπουργεία Παιδείας και Ψηφιακής Διακυβέρνησης να βγάζουν ανακοινώσεις αναφέροντας ως μεγάλη επιτυχία τη συμμετοχή του 32% τρολάροντας τον ίδιο τους τον εαυτό. Τι έχουν αλήθεια να μας πουν οι θιασώτες των ηλεκτρονικών εκλογών που μας ζάλισαν με τα περί «εμβάθυνσης και διεύρυνσης της δημοκρατίας», αυτοί που δεν χάνουν ευκαιρία να ξιφουλκήσουν με τα χυδαία επιχειρήματα περί μειοψηφιών στα συνδικάτα, με τα καμώματά τους; Το 2018, στις αντίστοιχες διά ζώσης εκλογές για τους αιρετούς συμμετείχε το 90% των εκπαιδευτικών, τώρα στις ηλεκτρονικές εκλογές συμμετείχε κάτι παραπάνω από 32%. Φοβερή και τρομερή εμβάθυνση των δημοκρατικών διαδικασιών, να τη χαίρονται...

Η αποχή αυτή των εκπαιδευτικών αποκτά ακόμα μεγαλύτερη σημασία γιατί έγινε κατορθωτή απέναντι σε «θεούς και δαίμονες». Δίπλα στο υπουργείο Παιδείας και τον μηχανισμό της διοίκησης βρέθηκαν και οι συνδικαλιστές της ΝΔ, του ΣΥΡΙΖΑ και του ΠΑΣΟΚ που επέλεξαν τη συμμετοχή στην άθλια διαδικασία, που «έβαλαν πλάτη» στο κυβερνητικό σχέδιο στο όνομα της εκλογής αιρετού. Η στάση δε της ηγεσίας των συνδικαλιστών του ΣΥΡΙΖΑ σε ΔΟΕ και ΟΛΜΕ ήταν καθοριστική υπέρ αυτής της επιλογής. Πραγματικά δεν ξέρουμε αν κάτι τέτοιο το περίμενε ακόμα και η ίδια η υπουργός Παιδείας.

Το δίκιο όμως δεν φιμώνεται. Δίπλα στους 86 Συλλόγους και ΕΛΜΕ που τάχθηκαν ενάντια στις ηλεκτρονικές εκλογές στάθηκαν και εκατοντάδες ακόμα συνδικαλιστές σε όλη την Ελλάδα και φυσικά η πλειοψηφία του κλάδου που έδωσε περήφανη απάντηση.

Οι εργαζόμενοι έχουμε τη δύναμη, μπορούμε να επιβάλουμε το δίκιο μας, μπορούμε να πετύχουμε νίκες ακόμα και κόντρα στον αρνητικό συσχετισμό, φτάνει να σπάσουμε τον φόβο, να πάρουμε την κατάσταση στα χέρια μας χωρίς ανοχή στην αντιλαϊκή πολιτική, χωρίς να ζυγιάζουμε τις ανάγκες μας με τις επιδιώξεις των λίγων, χωρίς αναμονή για «μεσσίες» που υπόσχονται ότι θα μας λυτρώσουν και τελικά, είτε ως κυβέρνηση είτε ως αντιπολίτευση, ψηφίζουν και υλοποιούν τους αντιλαϊκούς νόμους.

Το επόμενο διάστημα θα βαδίσουμε μαζί με όσους και όσες δώσαμε μαζί τη μάχη της αποχής και της απεργίας, μαζί και με αυτούς τους συνδικαλιστές που μπορεί να μη συμφωνούμε σε όλα, που μπορεί να προσεγγίζουμε διαφορετικά ορισμένα ζητήματα, όμως συμφωνούμε στο βασικό, στην ανάγκη να υπερασπίσουμε τα σωματεία και τις Ομοσπονδίες στον χώρο της Εκπαίδευσης από τον εκφυλισμό, στην ανάγκη να αγωνιστούμε, χωρίς να περιμένουμε «σωτήρες», για τη ζωή μας.

Στην απεργιακή συγκέντρωση στο Σύνταγμα διαβάστηκε από τον Αγγελο Θωμόπουλο, πρόεδρο του Φοιτητικού Συλλόγου Τοπογράφων ΕΜΠ, ψήφισμα αλληλεγγύης στον στρατευμένο νέο - φοιτητή που τιμωρήθηκε επειδή κατήγγειλε τον πόλεμο και την εμπλοκή της Ελλάδας.

Το ψήφισμα που υπογράφουν φοιτητικοί σύλλογοι της Αθήνας καταγγέλλει την απαράδεκτη επίθεση των κυβερνητικών επιτελείων και της διοίκησης του 6ου ΕΤΕΘ Ρόδου σε βάρος του στρατευμένου φοιτητή. Και υπογραμμίζει: «Η περήφανη στάση του μας γεμίζει όλους με περηφάνια και αισιοδοξία. Ο συνάδελφός μας δεν είναι μόνος! Καθημερινά η πλειοψηφία του λαού με κάθε τρόπο εκφράζει την αντίθεσή της στον πόλεμο Ρωσίας - ΝΑΤΟ στο έδαφος της Ουκρανίας και απαιτεί να σταματήσει κάθε συμμετοχή της Ελλάδας στα εγκληματικά σχέδια του ΝΑΤΟ, των ΗΠΑ και της ΕΕ.

Η στάση αυτή του στρατευμένου καθώς και πολλές άλλες όμοιες ενόχλησαν και αναστάτωσαν τα κυβερνητικά επιτελεία και τις διοικήσεις στρατιωτικών μονάδων που για μια ακόμη φορά κατέφυγαν σε μια απαράδεκτη τιμωρία, με σκοπό τον εκφοβισμό των στρατευμένων και την αποτροπή τέτοιων ελεύθερων εκφράσεων.

Σαν να μην έφτανε αυτό κλιμακώνουν την αυταρχική, εκδικητική και κατασταλτική στάση τους καλώντας τον στρατευμένο συμφοιτητή μας, κατόπιν παραγγελίας του εισαγγελέα του Στρατοδικείου Αθηνών, για διενέργεια προκαταρκτικής εξέτασης για όσα νόμιμα εξέφρασε για τον πόλεμο στην Ουκρανία τον Ιούλη 2022!

Εκφράζουμε την αμέριστη συμπαράσταση και αλληλεγγύη μας στον στρατευμένο και σ' όλους τους στρατευμένους νέους της χώρας μας! Απαιτούμε να ανακληθεί αμέσως η ανυπόστατη και σκόπιμη προσπάθεια για ποινικοποίηση της κατοχυρωμένης ελεύθερης έκφρασης και άποψης των στρατευμένων.

Οι φαντάροι είναι του λαού παιδιά, έχουν δικαιώματα πολιτικά!».

Στη συγκέντρωση του ΠΑΜΕ στο Σύνταγμα, σε ένδειξη αλληλεγγύης βρέθηκε, λοιπόν, σύσσωμη η Γραμματεία της Παγκόσμιας Συνδικαλιστικής Ομοσπονδίας, με συνδικαλιστές από όλες τις ηπείρους, με επικεφαλής τον ΓΓ Πάμπη Κυρίτση από την Κύπρο».

«Solidarity with the workers of Greece», έγραφε το πανό που κρατούσαν οι συνδικαλιστές από Ινδία, Παναμά, Αργεντινή, Ιταλία, Κογκό, Συρία, Γαλλία.

Μέλη του Μετώπου της Κομμουνιστικής Νεολαίας (FGC) στην Ιταλία την Τετάρτη κατά τη διάρκεια της απεργίας έστειλαν το δικό τους μήνυμα στήριξης στον αγώνα των εργαζομένων στην Ελλάδα από διάφορες πόλεις της Ιταλίας. Στα σχολεία και στα πανεπιστήμια τα μέλη της FGC ενημέρωναν τους συμφοιτητές και συμμαθητές τους για την απεργία στην Ελλάδα και τις κινητοποιήσεις που εξελίσσονται σε διάφορες χώρες στην Ευρώπη.

Παράλληλα καλούσαν σε συμμετοχή στα μαθητικά συλλαλητήρια στις 18 Νοεμβρίου αλλά και στις συγκεντρώσεις στις 2 Δεκεμβρίου στην πανιταλική απεργία που έχουν προκηρύξει τα συνδικάτα βάσης.