Με όπλο την πρόσφατη πείρα από σημαντικούς εργατικούς αγώνες, το ΠΑΜΕ απευθύνει πρόσκληση μαζικής συμμετοχής προς τους εργαζόμενους και τα σωματεία. Στο κάλεσμά του σημειώνει:

«Το ΠΑΜΕ επαναφέρει το θέμα για τις Συλλογικές Συμβάσεις, για τις αυξήσεις στην Εθνική Γενική Συλλογική Σύμβαση, στους μισθούς και στα μεροκάματα, για το ξεπάγωμα των τριετιών, για την υποχρεωτικότητα των Συμβάσεων, διότι η ακρίβεια και η συνολική κατάσταση που διαμορφώνεται στην πίεση του εργατικού εισοδήματος, απαιτεί νέες πρωτοβουλίες, πιο συντονισμένες.

Οι τιμές των βασικών καταναλωτικών προϊόντων έχουν εκτιναχθεί στα ύψη, με αποτέλεσμα το εργατικό εισόδημα να συμπιέζεται συνεχώς. Οι μισθοί εξανεμίζονται σε λίγες μόλις μέρες.

Το 55% των νοικοκυριών έχουν μειώσει συνολικά τις αγορές σε είδη τροφίμων και είδη παντοπωλείου, ενώ 1 στα 5 έχει αναβάλει την πληρωμή λογαριασμών ή έχει προχωρήσει σε στάση πληρωμής, δημιουργώντας μια νέα φουρνιά "κόκκινων" υποχρεώσεων. Το 66% δηλώνει ότι έχει μειώσει την κατανάλωση ρεύματος και το 62% ότι έχει αναβάλει εργασίες συντήρησης και επισκευής στο σπίτι ή στο αυτοκίνητο. Για διασκέδαση, ψυχαγωγία το 80% δηλώνει ότι τις έκοψαν εντελώς. Δεν φτάνουν όλα αυτά και η κυβέρνηση ανακοινώνει και αυξήσεις στις τιμές των φαρμάκων.

Οι προεκλογικές υποσχέσεις του πρωθυπουργού για "αυξήσεις" 30 με 40 ευρώ στον ονομαστικό κατώτερο μισθό τον προσεχή Απρίλη, όπως και τα διάφορα "κουπόνια" που δίνουν ορισμένες επιχειρήσεις, δεν λύνουν το μεγάλο πρόβλημα. Αυτά τα έχουμε ζήσει όλη την προηγούμενη δεκαετία και δεν εμπόδισαν τη ραγδαία μείωση όλων των μισθών, τη συνεχή υποτίμηση της αγοραστικής δύναμης των εργαζομένων, τη μεγάλη ενίσχυση της ευελιξίας - μισοδουλειάς έναντι της σταθερής δουλειάς με δικαιώματα.

Η κυβέρνηση της ΝΔ συνειδητά κοροϊδεύει, προσπαθεί να σβήσει τη δυσαρέσκεια και την οργή των εργαζομένων, να παγώσει τις δίκαιες διεκδικήσεις τους, να καλλιεργήσει τις χαμηλές απαιτήσεις ειδικά στους νέους εργαζόμενους και σε όσους βγήκαν στην παραγωγή τα τελευταία χρόνια και η γνώση τους γύρω από τα ζητήματα των όρων μιας Συλλογικής Σύμβασης είναι περιορισμένη.

Για παράδειγμα, με αντάλλαγμα τις μικρές αυξήσεις στον ονομαστικό κατώτερο μισθό, όπως έκανε και η προηγούμενη κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ, επιχειρεί να σβήσει δίκαιες διεκδικήσεις των εργαζομένων για την ΕΓΣΣΕ, να διατηρήσει το απαράδεκτο καθεστώς πετσοκόμματος των τριετιών (προϋπηρεσία), που με τον μνημονιακό νόμο 4093/2012 προβλέπει το "πάγωμά" τους από τον Φλεβάρη του 2012 έως σήμερα.

Η απελευθέρωση των τριετιών, δηλαδή του κόπου και του ιδρώτα των εργαζομένων, που ίσχυε ανέκαθεν στους όρους των Εθνικών Συλλογικών Συμβάσεων με τις εργοδοτικές Ενώσεις και καθοριζόταν στο 10% επί του κατώτερου μισθού, θα ενίσχυε κατά πολύ τον τελικό μισθό της μεγάλης πλειοψηφίας των εργαζομένων, δηλαδή τις πιο παραγωγικές ηλικίες που εργάζονται τα τελευταία 12 χρόνια.

Ενώ λοιπόν η κυβέρνηση όχι μόνο δεν βάζει πλαφόν στις τιμές στην Ενέργεια, στα φάρμακα, σε βασικά λαϊκά αγαθά καταργώντας ταυτόχρονα και τον ΦΠΑ, έρχεται να επιβληθεί με νόμο και να παγώσει τους μισθούς, δίνοντας 20-30 ευρώ αντί για τα πολύ πολλαπλάσια που δικαιούνται χιλιάδες εργαζόμενοι, που θα ήταν πραγματική και ουσιαστική ανακούφιση ειδικά σε συνθήκες καλπάζοντα πληθωρισμού. Ενας εργαζόμενος που μπήκε στην παραγωγή το 2012 και σήμερα αμείβεται με μισθό 751 ευρώ, μόνο με το ξεπάγωμα των τριετιών θα έπαιρνε 1.000 ευρώ.

Την ίδια στιγμή η πλειοψηφία της ΓΣΕΕ ενώ στα λόγια εντοπίζει πως "ο κατώτατος μισθός στην Ελλάδα εξακολουθεί να είναι κάτω από το επίπεδο της αξιοπρεπούς διαβίωσης", μπαίνει μπροστά ως φρουρός της συμφιλίωσης με τη φτώχεια και τη μισοζωή, υιοθετώντας ως κριτήριο για τις όποιες ή μη αυξήσεις την ανταγωνιστικότητα της οικονομίας και των επιχειρηματικών ομίλων.

Απέναντι σε αυτή την κατάσταση, η αγωνιστική πείρα των προηγούμενων ετών μάς έδωσε σημαντικά παραδείγματα στους Οικοδόμους, στη Ναυπηγοεπισκευαστική Ζώνη, στο λιμάνι της COSCO, σε άλλες επιχειρήσεις όπου υπογράφτηκαν Συλλογικές Συμβάσεις με ουσιαστικές αυξήσεις στους μισθούς, με όρους που προστατεύουν το ωράριο και τη σταθερή δουλειά με δικαιώματα.

Σε αυτούς τους κλάδους και σε αυτές τις επιχειρήσεις, οι εργαζόμενοι με τον μαζικό και αταλάντευτο αγώνα τους κέρδισαν όσα δεν τους έδωσαν ποτέ εδώ και μια δεκαετία οι κυβερνήσεις και οι επιχειρηματικοί όμιλοι. Δεν περίμεναν κανένα "σωτήρα", πήραν την υπόθεση στα χέρια τους, οργάνωσαν τον αγώνα συσπειρωμένοι στα σωματεία τους και βγήκαν νικητές.

Για όλα αυτά θέλουμε να συζητήσουμε στα πλαίσια της εκδήλωσης, προβάλλοντας το διεκδικητικό πλαίσιο των συνδικάτων, αλλά και αναλύοντας πώς έχει διαμορφωθεί η κατάσταση σήμερα, ποιο είναι το πραγματικό επίπεδο μισθών και οι συνέπειες στη ζωή των εργαζομένων, ποιο είναι το νομοθετικό πλαίσιο που βάζει εμπόδια στην οργάνωση της πάλης για τις Συλλογικές Συμβάσεις και πως με βάση την αγωνιστική πείρα των συνδικάτων μπορούν τα συνδικάτα να αντιμετωπίσουν αυτή την αρνητική κατάσταση, να έχουμε νέες κατακτήσεις.

Η συμμετοχή σωματείων, συνδικαλιστών στην εκδήλωση, η πείρα και οι προτάσεις τους θα βοηθήσουν στην εξαγωγή συμπερασμάτων και στον σχεδιασμό δράσης, στον δρόμο ενίσχυσης της οργάνωσης του αγώνα στους κλάδους και τους χώρους δουλειάς, για ουσιαστικές αυξήσεις στους μισθούς.

Να μη λείψει κανείς από τη συζήτηση, τον συντονισμό των σωματείων, από αυτήν τη μάχη!».

Κοινοβουλευτική παρέμβαση πραγματοποίησε το ΚΚΕ για το πρόσφατο θανατηφόρο εργοδοτικό έγκλημα στη Βιομηχανία Φωσφορικών Λιπασμάτων (ΒΦΛ - Λιπάσματα Καβάλας), με Ερώτηση που κατέθεσαν οι βουλευτές του Κόμματος Γιάννης Δελής και Λεωνίδας Στολτίδης προς τους υπουργούς Εργασίας & Κοινωνικών Υποθέσεων και Περιβάλλοντος & Ενέργειας.

Οι βουλευτές του ΚΚΕ απαιτούν από την κυβέρνηση μέτρα ώστε να διαλευκανθούν οι συνθήκες του δυστυχήματος, κατά το οποίο έχασε τη ζωή του στο κάτεργο της ΒΦΛ ένας 30χρονος εργαζόμενος, και να μην υπάρξει καμία συγκάλυψη, να καταλογιστούν οι εργοδοτικές ευθύνες. Επίσης, απαιτούν να γίνουν άμεσα όλοι οι αναγκαίοι έλεγχοι από τους αρμόδιους φορείς και να παρθούν από την εργοδοσία όλα τα μέτρα που απαιτούνται για την προστασία της υγείας των εργαζομένων, την ασφάλεια των εγκαταστάσεων, την προστασία του περιβάλλοντος, την αποφυγή βιομηχανικού ατυχήματος μεγάλης έκτασης αλλά και να σταματήσει το αίσχος της εντατικοποίησης με τα 12ωρα, να επανέλθουν οι απολυμένοι έμπειροι και εξειδικευμένοι εργάτες στη δουλειά τους, σύμφωνα και με τη δικαστική απόφαση που τους δικαίωσε και να γίνουν όλοι οι εργαζόμενοι αορίστου χρόνου.

Επίσης, οι βουλευτές του ΚΚΕ απαιτούν να διερευνηθούν και τα υπόλοιπα περιστατικά και άλλα που αποκρύβονται και για τα οποία δεν έχει δοθεί ακόμα καμία απάντηση, υπενθυμίζοντας την αντίστοιχη Ερώτηση που κατέθεσε το ΚΚΕ στη Βουλή τον Ιούλη με αφορμή δύο ακόμα «ατυχήματα» στη ΒΦΛ.

Στις Ερωτήσεις, με τις οποίες έθετε το ΚΚΕ την κυβέρνηση προ των ευθυνών της, απάντησε μετά από δύο μήνες μόνο το υπουργείο Περιβάλλοντος και Ενέργειας, με στοιχεία ελέγχων των αρμόδιων υπηρεσιών που «σταματούσαν» στο 2020, αν και εντοπίστηκαν παραβάσεις και αμέλειες, για τις οποίες επιβλήθηκαν και πρόστιμα.

«Θα περίμενε κανείς οι έλεγχοι, μετά από τέτοια πορίσματα, να είναι πιο εντατικοί. Σε κάθε περίπτωση το υπουργείο αποποιήθηκε τις ευθύνες του. Το δε υπουργείο Εργασίας δεν απάντησε καν», τονίζουν οι βουλευτές του ΚΚΕ και προσθέτουν: «Είναι "φυσιολογικό" αυτή η στάση της κυβέρνησης να εκλαμβάνεται από την εργοδοσία ως "πράσινο φως" για να συνεχίσει τα εγκλήματα.

(...) Οι εργαζόμενοι πληρώνουν ακόμα και με τη ζωή τους την εγκληματική πολιτική όλων των κυβερνήσεων: Την απαξίωση των κρατικών ελεγκτικών μηχανισμών, τις "πλάτες" που κάνουν στην εργοδοσία για να επιβάλει συνθήκες γαλέρας στα εργοστάσια και άλλους τόπους δουλειάς, την κάθε είδους στήριξη και κάλυψη στους επιχειρηματικούς ομίλους, από τη φοροασυλία, το "ζεστό" χρήμα επιδοτήσεων, μέχρι και τη δυνατότητα ομαδικών απολύσεων, ενάντια στις οποίες παλεύουν στον δρόμο του αγώνα και στα δικαστήρια οι απολυμένοι της ΒΦΛ.

Οι συγκεκριμένοι εργαζόμενοι, λόγω της μακρόχρονης εμπειρίας τους και της εξειδίκευσής τους, μαζί με το γεγονός ότι ήταν αορίστου χρόνου εξασφάλιζαν σε μεγάλο βαθμό την υγεία και ασφάλεια όλου του προσωπικού. Αποδεικνύεται ότι οι εργασιακές σχέσεις - "λάστιχο" που κυριαρχούν στον χώρο, ενέχουν πολλαπλούς κινδύνους για την ασφάλεια και την υγεία των εργαζομένων».