Σε «ελεύθερη πτώση» βρίσκονται όλα τα επιχειρήματα της κυβέρνησης για χωροθέτηση του ολυμπιακού κωπηλατοδρομίου στο Μαραθώνα. Το τελειωτικό χτύπημα δόθηκε χθες, στην ημερίδα που οργάνωσε ο Σύλλογος Ελλήνων Αρχαιολόγων, γι' αυτό το θέμα και την αντιμετώπιση των αρχαιοτήτων κατά το σχεδιασμό και την εκτέλεση των μεγάλων δημοσίων έργων.

Ο καθηγητής Γεωλογίας στο Πανεπιστήμιο Αθηνών και μέλος του Κεντρικού Αρχαιολογικού Συμβουλίου, Ηλίας Μαριολάκος, κλήθηκε στην ημερίδα για να αναπτύξει τις γεωλογικές παραμέτρους του θέματος, οι οποίες, θυμίζουμε, αποτέλεσαν και το κύριο όπλο του ΥΠΠΟ στην αντιπαράθεσή του με την Αρχαιολογική Εταιρεία, κατά τη συνάντηση των δύο πλευρών πριν μερικούς μήνες. Συγκεκριμένα, η πολιτική ηγεσία του υπουργείου χρησιμοποίησε μια έρευνα στην περιοχή, του Βέλγου καθηγητή Πάπε, σύμφωνα με την οποία το σημείο χωροθέτησης του κωπηλατοδρομίου ήταν θάλασσα όταν έγινε η Μάχη του Μαραθώνα το 490 π.Χ. Αποψη, η οποία, υποτίθεται, νομιμοποιούσε την κυβερνητική επιλογή για τη χωροθέτηση.

Τις διαπιστώσεις του Πάπε είχε παρουσιάσει ο Η. Μαριολάκος σε εκείνη τη συνάντηση και τα ίδια επανέλαβε στη χθεσινή ημερίδα. Θυμίζουμε επίσης, ότι ο Ε. Βενιζέλος, σε συνέντευξη Τύπου για το ίδιο θέμα, θεώρησε το θέμα «λήξαν», ενώ, εγκαλούσε την Αρχαιολογική Εταιρεία για συναισθηματική και ιδεολογικού τύπου προσέγγιση στο ζήτημα, αντί της επιστημονικής που θα έπρεπε να κυριαρχεί. Στις απόψεις του Πάπε, αλλά και στη λογική του υπουργείου είχαν απαντήσει και η Αρχαιολογική Εταιρεία και άλλοι φορείς, όπως το ICOMOS (Διεθνές Συμβούλιο Μνημείων και Τοποθεσιών).

Χθες όμως, ο ίδιος ο Η. Μαριολάκος, χαρακτήρισε «σκαρίφημα» την έρευνα Πάπε. Είπε ότι η ακρίβεια της οριοθέτησης της ακτογραμμής είναι συζητήσιμη, ότι η μέθοδος του Βέλγου ήταν σωστή, αλλά δεν επαρκεί για ασφαλή συμπεράσματα, ότι χρειάζεται συνδυαστική έρευνα γεωλόγων και αρχαιολόγων, ότι «δεν αποκλείονται εκπλήξεις» και ότι κανένας επιστήμονας που σέβεται τον εαυτό του δεν μπορεί να δώσει τελικές απαντήσεις μόνο από τις 80 γεωτρήσεις που έκανε ο Πάπε στην περιοχή τη δεκαετία του '70! Μάλιστα, αποστασιοποιήθηκε και ο ίδιος από τα συμπεράσματα του Πάπε, λέγοντας πως «δεν ξέρω γιατί έχω εμπλακεί στο θέμα» και ότι «έπρεπε να έχει προηγηθεί της τελικής χωροθέτησης του κωπηλατοδρομίου, νέα έρευνα»!

Ανοιχτά υπέρ της χωροθέτησης τάχθηκε, φυσικά, ο εκπρόσωπος της μελετητικής ομάδας του κωπηλατοδρομίου, Σ. Παπαγρηγορίου. Η τοποθέτησή του ήταν πανομοιότυπη με την κυβερνητική «επιχειρηματολογία», δηλαδή, ότι το έργο θα βάλει «τάξη» στη σημερινή απαράδεκτη κατάσταση της περιοχής. Χωρίς όμως να μπει στον κόπο να απαντήσει (ούτε ο μελετητής το έκανε) για ποιο λόγο δεν μπορούσε να το κάνει αυτό το κράτος μέσω της κήρυξης της περιοχής ως ιστορικού τόπου (μέσω διεθνούς νομικού πλαισίου που έχει αποδεχτεί το ελληνικό κράτος) και να αναλάβει την περιοχή η Αρχαιολογική Υπηρεσία.

Τις πραγματικές αιτίες τις κυβερνητικής αδιαλλαξίας στη χωροθέτηση του έργου παρουσίασε ο καθηγητής του ΕΜΠ, Γ. Σαρηγιάννης, ο οποίος υπογράμμισε πως οι πιέσεις προς την κυβέρνηση προέρχονται από τους τοπικούς κτηματίες και οικοπεδούχους μικροεπενδυτές, τους οικοδομικούς συνεταιρισμούς και τα πολύ μεγάλα συμφέροντα μεγαλοεπενδυτών, τα οποία, στην περίπτωση του Σχοινιά είναι προς το παρόν άγνωστα «αλλά όχι για πολύ, όμως, δεδομένου ότι σύντομα θα περάσουν από το ταμείο για την είσπραξή τους». Και πρόσθεσε, πως «στην περίπτωση αυτή, το κεφάλαιο χτυπά πλέον απροκάλυπτα στη μορφή του "αποφασίζομεν και διατάσσομεν" και αυτό δεν αποτελεί σχήμα λόγου» πρόσθεσε.

Κατά της χωροθέτησης επιχειρηματολόγησαν επίσης ο αντιπρόεδρος του ελληνικού τμήματος του ICOMOS, Δ. Κωστάντιος, ο τοπογράφος Φ. Δημόπουλος και το μέλος του ΔΣ του ICOMOS, Λουίζα Μάρθα.

ΗΠΑ, ΝΑΤΟ και ΝΑΣΑ μπορούν πλέον να διαμηνύουν στη μέλλουσα ζωή ότι αυτοί δημιούργησαν τον πολιτισμό στη Γη και ως μόνοι δικαιούχοι του, με την διαστημικής αποστολής της ΝΑΣΑ «Οδύσσεια 2001», τον «εγκατέστησαν» και στον Αρη, συνοδεία της μουσικής «Μυθωδίας» του - λάτρη της ΝΑΣΑ - Βαγγέλη Παπαθανασίου. Πότε και από πού έγινε η «μετακόμιση»; Προχτές το βράδυ από το ναό του Ολυμπείου Διός. Εκεί δόθηκε η «μεγαλειώδης», του... ρωμαϊκού τύπου «Αρτος και θεάματα» και «κλασικών εικονογραφημένων» αισθητικής, συναυλία του - αναμφίβολα άξιου συνθέτη - Β. Παπαθανασίου. Παρόντες οι «εκσυγχρονισμένοι» πολιτικοί, ντόπιοι και ξένοι, η κοσμοπολίτικη αφρόκρεμα, αλλά και καλοπροαίρετοι, πλην αφελείς φιλοθεάμονες και μουσικόφιλοι, που έχαψαν το παραμύθι ότι η συναυλία αυτή ωφελεί οικονομικά και προβάλλει την Ελλάδα.

Κακά τα ψέματα, η κυβέρνηση, με ψυχολογία Ψωροκώσταινας, υπηρέτησε το συμφέρον άλλων. Της πολυεθνικής δισκογραφικής εταιρίας του συνθέτη. Της «παγκοσμιοποίησης»... του συνθέτη. Του πολυεθνικού δικτύου διανομής των οπτικοακουστικών προϊόντων σε κανάλια και στο διαδίκτυο. Κυρίως, το συμφέρον των ΗΠΑ, του ΝΑΤΟ και της ΝΑΣΑ... ρετουσάροντας έτσι την παντοκρατορία τους στο διάστημα. Για χάρη αυτών η κυβέρνηση έβαλε σε κίνδυνο τους πανώριας λιτής ομορφιάς κίονες του ναού.

Πολλά μπορούσαν να συμβούν με τους γιγάντιους μεταλλικούς πυλώνες, από όπου πλήθος κάμερες περιστρέφονταν, πλησιάζοντας συνεχώς τους κίονες... Με τις τεράστιες υφασμάτινες οθόνες (όπου προβάλλονταν γιγάντιες εικόνες αρχαίων γλυπτών, κλπ). Το αχρείαστα μεγαλεπήβολο σκηνικό. Τις ηχητικές δονήσεις από τα ηλεκτρονικά όργανα, τύμπανα κλπ. Μόνο οι... εβραιο-αρχαϊκές αμφιέσεις των μουσάτων ανδρών Χορωδών δεν έθεσαν σε κίνδυνο το μνημείο. Αυτές, απλώς, ήταν το «κερασάκι» στην «τούρτα» της κακόγουστης, προσβλητικής για τέτοιο μνημείο, ρωμαϊκής φιέστας, κόστους 2,1 δισ., και με ένα έργο ξαναπαιγμένο το 1993 στο Ηρώδειο.

Για τη «βάνδαλη χρήση του Ολυμπιείου από το ΥΠΠΟ, για τη συναυλία του Βαγγέλη Παπαθανασίου, χρήση που θέτει σε κίνδυνο την ακεραιότητα των αρχαιοτήτων και υποβιβάζει με τις τεράστιας κλίμακας παρεμβάσεις την αισθητική υπόσταση του σεμνού αρχαιολογικού χώρου...», διαμαρτυρήθηκαν προχτές, την ώρα της συναυλίας, απ' έξω από το Ολυμπιείο και το Καλλιμάρμαρο, μέλη του Επιμελητηρίου Εικαστικών Τεχνών Ελλάδος (ΕΕΤΕ). Εικαστικοί μοίρασαν στον κόσμο τη διαμαρτυρία τους («Ρ», 26/6), για τη «δαπάνη - πρόκληση για τον ελληνικό λαό» με αυτή την «αυτοκρατορικού» και «ρωμαϊκού» τύπου φιέστα, στο πλαίσιο της αντίληψης του ΥΠΠΟ «που - όπως και με το "Μιλλένιουμ" - έχει εδραιωθεί, βανδαλίζοντας μνημεία, εμπορευματοποιώντας τις αρχαιότητες και ιδέες» και «που χρησιμοποιεί την Τέχνη σαν θέαμα σε αρένα, για την εξυπηρέτηση διαφημιστικών ή άλλων σκοπιμοτήτων και συμφερόντων, στα πλαίσια της "παγκοσμιοποιημένης" οικονομικής κυριαρχίας μερικών εταιριών».

Τη θλίψη του για το «ρωμαϊκό θέαμα, τη βάνδαλη χρήση του Ολυμπιείου, την καπήλευση της Ολυμπιακής Ιδέας» εξέφρασε με χτεσινή ανακοίνωσή του και το Εθνικό Συμβούλιο Νεολαίας.

Η έκθεση «Συλλογή Γεωργίου Τσολοζίδη: Το Βυζάντιο με τη ματιά ενός συλλέκτη» παρουσιάζεται στο Μουσείο Βυζαντινού Πολιτισμού στη Θεσσαλονίκη. Η συλλογή (3.000 αντικείμενα) αποτελεί «πανόραμα» της ελληνικής τέχνης από τη νεολιθική έως και την ύστερη βυζαντινή περίοδο. Από αυτή την πλούσια συλλογή επιλέχτηκαν για την έκθεση 242 έργα, αντιπροσωπευτικά της τέχνης διαφόρων περιοχών, που καλύπτουν ένα ευρύ χρονολογικό φάσμα από τον 4ο έως τον 19ο αιώνα. Παράλληλα, έχουν ταξινομηθεί ανάλογα με τη χρήση τους, παρουσιάζοντας δύο εκδηλώσεις της ζωής του ανθρώπου: τη λατρευτική ζωή, και την καθημερινότητα στο σπίτι και την αγορά. Η έκθεση θα διαρκέσει μέχρι τις 31 του Δεκέμβρη.