Αυτό που καθορίζει τον στόχο της κυβέρνησης της ΝΔ και όλων των κυβερνήσεων μέχρι σήμερα είναι η ανάπτυξη ενός μηχανισμού μέσω του οποίου θα μπορεί να ελέγχει τον περιορισμό των δαπανών για τις ανάγκες του λαού, με παροχή ελάχιστων, στοιχειωδών υπηρεσιών, αλλά και της δαπάνης των εργαζόμενων υγειονομικών. Στο πλαίσιο αυτού του κεντρικού στόχου, που θα μπορούσε να έχει σύνθημα το «λίγα για λίγους και για λίγο», διαμορφώνονται και οι σημερινές προτάσεις, οι οποίες ακόμα κι αν υλοποιηθούν δεν πρόκειται να φέρουν βελτίωση των υπηρεσιών Υγείας για τους ασθενείς και τον λαό. Για παράδειγμα, με τα Κέντρα Υγείας αποψιλωμένα από ειδικότητες γιατρών και άλλους κλάδους υγειονομικών και εργαστηριακών υποδομών, πού ακριβώς θα αντιμετωπίζονται οι ασθενείς όταν ο προσωπικός γιατρός θα χρειάζεται τη συνεργασία άλλης ειδικότητας;

Με βάση τις εξαγγελίες οι γιατροί υπαίθρου (αγροτικοί γιατροί) μετονομάζονται σε «προσωπικούς γιατρούς». Αυτό, κατά το υπουργείο, εκτός των άλλων θα δημιουργήσει κίνητρα ώστε να πληθύνουν οι ειδικότητες της Παθολογίας και της Γενικής Ιατρικής, οι απόφοιτοι των οποίων - εάν και εφόσον θελήσουν - θα εντάσσονται στην Πρωτοβάθμια Φροντίδα Υγείας ως «προσωπικοί γιατροί», με μισθό τουλάχιστον 30.000 ευρώ τον χρόνο. Αυτό που ξέχασε να μας πει το υπουργείο είναι ότι το ποσό των 30.000 ευρώ καθαρά υπήρχε ως κίνητρο και για να ενταχθούν οι αυτοαπασχολούμενοι γιατροί στο σύστημα του «προσωπικού γιατρού» και η ίδια η κυβέρνηση της ΝΔ ομολόγησε ότι δεν αποτέλεσε ισχυρό κίνητρο για να το επιλέξουν. Πώς εκτιμά ότι το ίδιο αυτό ποσό, σε συνδυασμό με τους αρνητικούς όρους (συνθηκών δουλειάς, επιστημονικής εξέλιξης, κοινωνικών και άλλων αναγκών) που παραμένουν και επιδεινώνονται, θα έχει κάποιο αποτέλεσμα; Εκτός απ' αυτό, η κυβέρνηση της ΝΔ αντί να δώσει αυξήσεις σε όλους τους μισθούς, τιμωρεί τους γιατρούς που επέλεξαν να μείνουν στη χώρα μας και τριπλασιάζει σχεδόν τις ετήσιες απολαβές των γιατρών που θέλει να ...επαναπατρίσει. Δημιουργεί έτσι γιατρούς πολλών ταχυτήτων, προτρέποντας κι άλλους να φύγουν, αφού συνεχίζει να κρατάει καθηλωμένους τους μισθούς τους.

Αν η κυβέρνηση ενδιαφερόταν πραγματικά για την ποιότητα των παρεχόμενων υπηρεσιών Πρωτοβάθμιας Φροντίδας Υγείας, θα αύξανε την κρατική χρηματοδότηση, θα προχωρούσε σε μαζικές προσλήψεις γιατρών όλων των αναγκαίων ειδικοτήτων για τη στελέχωσή τους, θα ανέπτυσσε όλες τις απαραίτητες υποδομές, θα τις ενίσχυε με σύγχρονο εξοπλισμό κ.ο.κ. Ομως, τόσο η σημερινή όσο και όλες οι προηγούμενες κυβερνήσεις ταυτίζονται στη βασική στρατηγική αντίληψη ότι ο τομέας της Υγείας γενικότερα, και της Πρωτοβάθμιας Φροντίδας Υγείας ειδικότερα, αποτελεί πεδίο περικοπών των δαπανών και των παροχών από το κράτος και τον ΕΟΠΥΥ, ως απαραίτητη προϋπόθεση για την καπιταλιστική ανάπτυξη. Με μια κουβέντα, όσο οι προτάσεις της κυβέρνησης υπηρετούν την πολιτική «κόστος - όφελος», τόσο οι ανάγκες των ασθενών θα ικανοποιούνται στον βαθμό που δεν εκτρέπονται οι αντιλαϊκοί δημοσιονομικοί στόχοι, δηλαδή ποτέ.

Είναι αναχρονιστικό τη σημερινή εποχή οι κάτοικοι της επαρχίας, για τα ζητήματα της υγείας τους, να στηρίζονται σε πολύ μεγάλο βαθμό σε γιατρούς οι οποίοι μόλις έχουν αποφοιτήσει από την Ιατρική Σχολή. Η λύση δεν βρίσκεται στο να αλλάζουν κάθε λίγο και λιγάκι πτυχές ή ακόμα και το όνομα του θεσμού του αγροτικού γιατρού, αλλά στην κατάργησή του.

Οι απόφοιτοι της Ιατρικής μπορούν και πρέπει να στελεχώσουν - στο πλαίσιο της ειδικότητάς τους - και τις μονάδες της Πρωτοβάθμιας Φροντίδας Υγείας, τόσο των αστικών κέντρων όσο και των άλλων περιοχών.

Η πρόταση του ΚΚΕ είναι το ενιαίο, καθολικό, δημόσιο και δωρεάν σύστημα Υγείας - Πρόνοιας, με πλήρη κατάργηση της επιχειρηματικής δράσης, κοινωνικοποίηση των ιδιωτικών δομών Υγείας που πληρούν τις προϋποθέσεις, με κεντρικό σχεδιασμό και αποκλειστικά κρατική οργάνωση και λειτουργία, και ένταξη σε αυτό όλων των επιστημόνων και των εργαζόμενων υγειονομικών.

Η θέση του ΚΚΕ είναι πως ο «προσωπικός γιατρός» ή πιο ορθά ο «οικογενειακός γιατρός» αποτελεί σοβαρό θεσμό της Πρωτοβάθμιας Φροντίδας Υγείας, όμως πρέπει να αποτελεί μέρος του πλήρως ανεπτυγμένου δημόσιου συστήματος Πρωτοβάθμιας Φροντίδας Υγείας, με πλήρη στελέχωση όλων των κλάδων και ειδικοτήτων, ύπαρξη εργαστηρίων κ.λπ., προκειμένου να αντιμετωπίζονται ενιαία από τις συνεργαζόμενες ειδικότητες οι ανάγκες πρόληψης, θεραπείας και αποκατάστασης των ασθενών στο πλαίσιο της Πρωτοβάθμιας Φροντίδας Υγείας και, όπου χρειάζεται, παραπομπή στα άλλα επίπεδα του δημόσιου συστήματος.

Οι επισφαλείς εργασιακές σχέσεις, όπως τα ΕΣΠΑ, έχουν ως αποτέλεσμα την καταστρατήγηση εργασιακών δικαιωμάτων, την παραπέρα αποψίλωση των Κέντρων, τα οποία διαχρονικά βιώνουν την υποστελέχωση, ενώ δεκάδες προβλήματα τα οποία απορρέουν από το σαθρό θεσμικό πλαίσιο διαμορφώνουν επισφαλείς συνθήκες λειτουργίας.

Χαρακτηριστικό είναι ότι στα 75 Κέντρα Πρόληψης σε όλη τη χώρα υπηρετούν μόλις 270 εργαζόμενοι. Τουλάχιστον 114 είναι οι κενές θέσεις, Κέντρα Πρόληψης, όπως στη Λήμνο, στελεχώνονται μόνο με έναν εργαζόμενο, ενώ σε περιοχές όπως στην Ανατολική και Δυτική Αττική, δεν υπάρχουν καν!

Την ίδια στιγμή έχουν αυξηθεί κατακόρυφα τα αιτήματα των τοπικών κοινωνιών και σχολικών κοινοτήτων προς τα Κέντρα, όπου οι καταγγελίες για ενδοοικογενειακή βία, εξαρτήσεις από αλκοόλ, ναρκωτικά, τζόγο, ψηφιακές πλατφόρμες, παραβατικότητα, ανημπόρια των ενηλίκων να παίξουν τον ρόλο τους είναι στην ημερήσια διάταξη.

Παρ' όλα αυτά, αντί να ενισχυθεί το δυναμικό των Κέντρων Πρόληψης συρρικνώνεται, ενώ το Σωματείο καταγγέλλει ότι «δεν μπορούμε επίσημα να μπαίνουμε στα σχολεία, είναι στην ευχέρεια των διευθυντών, την ίδια στιγμή που μπαινοβγαίνουν οι ΜΚΟ». Επίσης, σημειώνει ότι «δεν έχει φτιαχτεί ένα πρόγραμμα ώστε να εκπαιδευτεί το διδακτικό προσωπικό των σχολείων. Οποιο εκπαιδευτικό υλικό υπάρχει είναι από τη δεκαετία του '90». Κοντά στα παραπάνω ήρθε και η απαράδεκτη απόφαση να κλείσει το μοναδικό Κέντρο Πρόληψης στον Πειραιά.

Παράλληλα, το Σωματείο μετέφερε στη συνάντηση με το ΚΚΕ την ανησυχία για τις τροχιοδεικτικές βολές της κυβέρνησης σχετικά με τη συγχώνευση όλων των κρίκων (δομές πρόληψης, θεραπείας, επανένταξης) και για την ηγεμονία της πολιτικής «μείωσης της βλάβης», που αποτελεί τη διαχρονική στρατηγική όλων των αστικών κομμάτων. Κατήγγειλε τον εμπαιγμό από πλευράς υπουργείων Υγείας και Εσωτερικών σχετικά με την προκήρυξη θέσεων, όπου οι εργαζόμενοι γίνονται μπαλάκι από τον έναν στον άλλον φορέα.

Τις πάγιες θέσεις του ΚΚΕ σχετικά με το ζήτημα των εξαρτήσεων και της πρόληψης επανέλαβε ο Παναγιώτης Κατηφές: «Για εμάς είναι ξεκάθαρο ότι τα Κέντρα Πρόληψης πρέπει να είναι επανδρωμένα με μόνιμο προσωπικό. Οι εργαζόμενοι είναι ελάχιστοι. Πώς θα μπορέσεις να αναπτύξεις την Πρόληψη σε τέτοιες συνθήκες; Εδώ και χρόνια έχουμε διαπιστώσει ότι τους ενδιαφέρει η υποκατάσταση, το μπάλωμα των κενών. Ο "ενιαίος φορέας", που επικαλείται και η σημερινή κυβέρνηση, δεν θα εξυπηρετεί τις ανάγκες των λαϊκών οικογενειών ή των εξαρτημένων, αλλά το κέρδος. Πρόκειται για τη λογική του κόστους - οφέλους.

Οι ελλείψεις στα Κέντρα Πρόληψης είναι και υπόθεση του κόσμου που μένει σε κάθε περιοχή. Είναι υπόθεση όλων μας. Το σαθρό θεσμικό πλαίσιο των Κέντρων, αυτή η ερμαφρόδιτη κατάσταση πρέπει να τελειώσει, δυσκολεύει και τους εργαζόμενους και την πρόληψη».

Ο υπεύθυνος του Τμήματος της ΚΕ του ΚΚΕ διαβεβαίωσε το Σωματείο ότι «θα συμβάλουμε με όλες μας τις δυνάμεις στο κίνημα να αναδείξουμε τα προβλήματα», ενώ υπενθύμισε ότι το Κόμμα κατέθεσε Αναφορά στη Βουλή την πρόσφατη καταγγελία των εργαζομένων.