ΑΠΟ ΜΕΡΑ ΣΕ ΜΕΡΑ | ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ

Μόνιμος και συνεχώς εντεινόμενος...

Μόνιμα, απ' ό,τι φαίνεται, έχει εγκατασταθεί το κλίμα της ανησυχίας στα γραφεία και τους διαδρόμους των Ευρω-ηγετών, στις Βρυξέλλες. Το αυξανόμενο συνεχώς κύμα λαϊκής δυσαρέσκειας στις χώρες - μέλη της ΕΕ, οι διαδηλώσεις στο Γκέτερμποργκ, το «όχι» των Ιρλανδών στη Συνθήκη της Νίκαιας και τώρα οι διαδηλώσεις της Γένοβας έχουν γίνει οι αιτίες ενός μόνιμου και συνεχώς εντεινόμενου «πονοκεφάλου». Χαρακτηριστικά των προηγούμενων ήταν τα όσα είδαν το φως της δημοσιότητας, σχετικά με τη συζήτηση των υπουργών Εξωτερικών της ΕΕ, στη διάρκεια της πρόσφατης συνόδου τους. «Η Ευρωπαϊκή Ενωση είναι το μεγαλύτερο πολιτικό και κοινωνικό μας επίτευγμα, αλλά μας πετάνε πέτρες όποτε μαζευόμαστε» είπε ο Ιταλός υπουργός. Πολλοί Ευρωπαίοι αντιλαμβάνονται τους θεσμούς, ως «αποξενωμένους από τον κόσμο, αναίσθητους στα προβλήματά του ή ακόμη και εχθρικούς», σημείωσε ο Βέλγος ομόλογός του. «Μερικές φορές, αυτό που συμβαίνει είναι ένας διάλογος κουφών, γιατί δεν απευθύνεται (σ.σ. η ΕΕ) στους πολίτες», πρόσθεσε ο Ιρλανδός υπουργός Εξωτερικών. «Ούτε το 10% των Ευρωπαίων δεν ενδιαφέρεται για την πολιτική της Ευρωπαϊκής Ενωσης» εκτίμησε ένας βοηθός του Γερμανού υπουργού Εξωτερικών, ο Γάλλος υπουργός Ευρωπαϊκών Υποθέσεων σημείωσε ότι «η Ευρωπαϊκή Ενωση αντιμετωπίζεται ως ένας απομακρυσμένος μηχανισμός, χωρίς ευαισθησίες».

Και κατόπιν όλων αυτών, επικύρωσαν τις αντιδημοκρατικές αποφάσεις και τα αυταρχικά μέτρα, εναντίον των λαϊκών διαδηλώσεων, που είχαν αποφασίσει λίγες μέρες πριν οι υπουργοί Δικαιοσύνης.

... ο πονοκέφαλος των Βρυξελλών

Βέβαια, το μόνο που δε συζήτησαν οι υπουργοί Εξωτερικών και γενικότερα δεν περνάει καν από το μυαλό των κυβερνώντων στην ΕΕ είναι το γεγονός πως οι πραγματικές αιτίες και ρίζες των όσων περιγράφουν βρίσκονται στην ουσία των αντιλαϊκών πολιτικών τους, στον ίδιο τον ταξικό χαρακτήρα της Ευρωπαϊκής Ενωσης και των καπιταλιστικών χωρών - μελών της. Και μπορεί, πριν από μερικά ή και λίγο περισσότερα χρόνια, να γίνονταν κατορθωτή η στον ένα ή άλλο βαθμό απόκρυψη των αντιφάσεων αυτών, με μπόλικη λογοδιάρροια περί θεσμών, διαφάνειας, διαλόγου κλπ., κλπ., αλλά τα πράγματα έχουν πλέον αλλάξει. Η συνεχής όξυνση των κοινωνικών και οικονομικών προβλημάτων, η ένταση των ανισοτήτων, το ξέφτισμα των ψεύτικων οραμάτων, των ψευδεπίγραφων προσδοκιών και ελπίδων έχουν κατά πολύ λιγοστέψει τα περιθώρια των ελιγμών.

Ετσι, φτάσαμε στη μέγιστη υποκρισία, η πρόσφατη σύνοδος των ΥΠΕΞ να έχει τίτλο «Διάλογος με τον Ευρωπαίο πολίτη για την ευρωπαϊκή ενοποιητική διαδικασία» και να αποφασίζονται μέτρα άγριας αστυνομοκρατίας και αυταρχισμού. Προφανώς, αυτός είναι και ο μόνος «διάλογος» που θέλουν και καταλαβαίνουν οι κυρίαρχες δυνάμεις της ΕΕ. Και μόνο το γεγονός αυτό, όμως, είναι αποκαλυπτικό και συνεπάγεται νομοτελειακά την παραπέρα ενίσχυση του... πονοκεφάλου τους.

Παγκοσμιοποιημένο... και το «Ποντίκι»

«Το κλίμα του πλανήτη επιδεινώνεται με συνέπεια τρομακτικές καταστροφές για τον πλανήτη και τον άνθρωπο την ώρα που οι ισχυρές και πλούσιες χώρες της Γης διεκδικούν για τον εαυτό τους το δικαίωμα να μολύνουν χωρίς περιορισμό. Επικεφαλής οι ΗΠΑ, που παράλληλα προχωρούν στο νέο τους αντιπυραυλικό πρόγραμμα, το οποίο αχρηστεύει κάθε προηγούμενη συμφωνία για τον έλεγχο των εξοπλισμών.

Κι όμως, οι ίδιοι άνθρωποι, που τώρα προχωρούν σε νέα εξοπλιστική κούρσα, είναι εκείνοι που επαγγέλλονταν ότι με την παγκοσμιοποίηση της οικονομίας και την πρωτοκαθεδρία του δυτικού κόσμου θα επέρχονταν η παγκόσμια ειρήνη και οι φτωχοί του κόσμου θα έβλεπαν καλύτερες μέρες».

Είναι ένα μικρό δείγμα - όπως και η φωτογραφία - από το πολυσέλιδο αφιέρωμα στην «παγκοσμιοποίηση» και τις κινητοποιήσεις της Γένοβας της εβδομαδιαίας εφημερίδας «Το Ποντίκι», που κυκλοφόρησε χτες.

Υπόθεση όλων η υγεία

Δεν είναι τυχαίο ότι ξεκίνησαν μεγάλες κινητοποιήσεις, ενάντια στα σχέδια που προωθεί η κυβέρνηση στο χώρο της υγείας, απ' τους γιατρούς του ΙΚΑ.

Το ΙΚΑ - κατά βάση - μαζί με τα εξωτερικά ιατρεία των δημόσιων νοσοκομείων, παρέχουν την Πρωτοβάθμια Φροντίδα Υγείας (ΠΦΥ) στη χώρα μας. Αποτελούν τη λεγόμενη πύλη εισόδου στο υγειονομικό σύστημα και ήδη έχουν γονατίσει.

Οι απεργιακές κινητοποιήσεις των γιατρών - που ξεπέρασαν τις 40 μέρες - εκτός απ' τα δίκαια κλαδικά αιτήματα, έφεραν στο προσκήνιο και την ανάγκη για τη διεκδίκηση ενός δημόσιου συστήματος υγείας που θα διασφαλίζει αφ' ενός με καθολικό τρόπο τα δικαιώματα των λειτουργών της υγείας - μαζί και των γιατρών - και αφ' ετέρου θα παρέχει ισότιμες υπηρεσίες υγείας σε όλους τους κατοίκους.

Γι' αυτό δεν είναι τυχαίος και ο αυταρχισμός που επιδεικνύει η κυβέρνηση απέναντι στους γιατρούς του ΙΚΑ. Τους σέρνει για δεύτερη φορά στα δικαστήρια.

Η κυβέρνηση μετέρχεται όλα τα μέσα για να προωθήσει την «καρδιά της μεταρρύθμισης» - όπως χαρακτήρισε ο υπουργός Υγείας Αλ. Παπαδόπουλος το νομοσχέδιο που θα φέρει για την ΠΦΥ.

Στα λόγια τάζει ενιαίο σύστημα ΠΦΥ. Στην πράξη όμως προωθεί τις περικοπές και τους περιορισμούς για τους ασφαλισμένους που θα οδηγούν στα κατώτατα επίπεδα. Ταυτόχρονα θέλει τους γιατρούς ομήρους χωρίς τη μονιμότητα και χωρίς ασφαλιστικά δικαιώματα.

Η περίπτωση του ΙΚΑ αποκαλύπτει ότι ο περίφημος διάλογος είναι ο «Δούρειος Ιππος» για την προώθηση των σχεδίων της κυβέρνησης. Εκτός των άλλων χρησιμοποιείται και ως μέσο για την ενίσχυση της διασπαστικής πολιτικής που ήδη εκδηλώνεται μέσα στο συνδικαλιστικό χώρο των γιατρών και την ευθύνη γι' αυτό την έχουν οι πλειοψηφίες των συνδικαλιστικών φορέων.

Είτε έτσι είτε αλλιώς, αναδείχτηκε η ανάγκη για το σχεδιασμό ενός δημόσιου συστήματος υγείας με βάση τις σύγχρονες λαϊκές ανάγκες και όχι τις ρυθμίσεις που επιχειρεί η κυβέρνηση καθ' υπόδειξιν των Βρυξελλών.

Αναδείχτηκε η ανάγκη ενός συστήματος υγείας για το οποίο την ευθύνη οργάνωσης, της χρηματοδότησης και λειτουργίας του θα πρέπει να την έχει ως αποκλειστική υποχρέωση το κράτος με επιβάρυνση των εργοδοτών και του κρατικού προϋπολογισμού.

Ειδικότερα για την ΠΦΥ θα πρέπει να αξιοποιηθεί η υπάρχουσα υποδομή των πολυιατρείων του ΙΚΑ και των κέντρων υγείας υπαίθρου αλλά με την ταυτόχρονη δημιουργία επαρκούς αριθμού νέων κέντρων υγείας στις πόλεις και τα χωριά.

Σ' αυτές τις υπηρεσίες πρέπει να προστεθούν τμήματα οικογενειακού προγραμματισμού, συμβουλευτικές των μητέρων και οικογενειακού προγραμματισμού ώστε να δημιουργηθεί ένα δίχτυ πρόληψης και προστασίας σε όλους τους τομείς: Στους χώρους δουλιάς, στα σχολειά, στις γειτονιές...

Ολο αυτό το διεκδικητικό πλαίσιο δεν μπορεί να είναι μόνο υπόθεση των γιατρών και των εργαζομένων στις υπηρεσίες υγείας.

Είναι υπόθεση όλων των εργαζομένων και των συνδικάτων τους που πρέπει να συντονίσουν τόσο τις προσπάθειές τους για τον καλύτερο σχεδιασμό της κάλυψης των αναγκών όσο και για την ανάπτυξή του.

Η διεκδίκηση ενός δημόσιου συστήματος υγείας με αυτά τα χαρακτηριστικά εντάσσεται στην πάλη ενάντια στα αντιδραστικά μέτρα που προωθεί η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ αλλά και στηρίζει η ΝΔ.

Αποκαλύψεις

Η «Ευρώπη»

τείχη υψώνει

στις ιδέες

και στα πλήθη,

η «ελεύθερη»

Ευρώπη,

το μεγάλο

παραμύθι!

* * *

Η «Ευρώπη»

βάζει φράχτες