Η ισραηλινή επίθεση στον Λίβανο, που εξόντωσε μέχρι τώρα εκατοντάδες αμάχους και παιδιά, ένα πράγμα επιβεβαιώνει: Οτι το μακελειό στη Γάζα, στη Δυτική Οχθη, στα Υψίπεδα του Γκολάν και τώρα στον Λίβανο, με το βλέμμα στραμμένο στο Ιράν, ήταν ένα προμελετημένο έγκλημα, σχεδιασμένο από το κράτος - τρομοκράτη και τους Ευρωατλαντικούς συμμάχους του, που στηρίζουν στρατιωτικά και πολιτικά το Ισραήλ για τα δικά τους συμφέροντα.

Για να βομβαρδίσει τη Βηρυτό, το κράτος του Ισραήλ δεν χρειάστηκε κανένα πρόσχημα. Δεν επικαλέστηκε καμιά Χαμάς και καμία επίθεση στις 7 Οκτώβρη, όπως έκανε στη Γάζα. Αντίθετα, στοχοποίησε πρώτο την πρωτεύουσα του Λιβάνου, με πυραυλικά χτυπήματα και δολοφονίες στελεχών της Χεζμπολάχ. Εδώ και πολλές βδομάδες μετακινεί στρατεύματα προς τον βορρά, προαναγγέλλοντας κλιμάκωση και με χερσαία επέμβαση.

Ούτε βέβαια χρειάστηκε κάποιο άλλοθι για να μακελέψει τη Δυτική Οχθη, όπου δρουν περιορισμένα οι δυνάμεις της Χαμάς. Με πολεμικές επιχειρήσεις ίδιες με αυτές στη Γάζα, ο ισραηλινός στρατός ισοπεδώνει προσφυγικούς καταυλισμούς και επεκτείνει τους εποικισμούς, ενώ η κυβέρνηση μιλάει ανοιχτά για ένταση της κατοχής και προωθεί σχέδια αλλαγής του «status quo» ακόμα και στην Ιερουσαλήμ.

Οι εξελίξεις επαληθεύουν ότι το Ισραήλ δεν αποφάσισε την επέμβαση στη Γάζα και την κλιμάκωση του πολέμου στη Μέση Ανατολή στις 7 του περασμένου Οκτώβρη, μετά την επίθεση της Χαμάς, πάνω στην οποία στήθηκε μια πρωτοφανής επιχείρηση κατασκευής ψευδών ειδήσεων και προπαγάνδας για να δικαιολογηθούν οι αθλιότητες, τα εγκλήματα και η γενοκτονία από την πλευρά των Ισραηλινών που ακολούθησαν.

Οσοι επικαλούνταν τότε το «δικαίωμα του Ισραήλ στην αυτοάμυνα», είναι υπόλογοι απέναντι στον λαό. Εχουν βάλει την υπογραφή τους όχι μόνο στη σφαγή του Παλαιστινιακού λαού και στην επιχείρηση ενταφιασμού κάθε προσπάθειας να αποκτήσει δική του πατρίδα, αλλά και στην πολεμική ανάφλεξη σε όλη τη Μέση Ανατολή, που είναι πιο κοντά από ποτέ.

Ανάμεσα σ' αυτούς είναι η κυβέρνηση της ΝΔ μαζί με τον ΣΥΡΙΖΑ, το ΠΑΣΟΚ και τα άλλα κόμματα του ευρωατλαντικού τόξου, που συνεχίζουν να στηρίζουν με θέρμη το Ισραήλ και δεν λένε κουβέντα για τις τρομοκρατικές του ενέργειες, που σκορπούν τυφλά τον θάνατο. Ειδικά ο πρωθυπουργός δεν δίστασε να συναντηθεί προχτές με Ισραηλινούς λομπίστες στη Νέα Υόρκη για να εκφράσει την υποστήριξή του στο Ισραήλ, την ώρα που κορυφώνονταν το μακελειό στη Βηρυτό και μαζί η λαϊκή κατακραυγή για το κράτος - τρομοκράτη.

Μόνο το ΚΚΕ στάθηκε από την πρώτη στιγμή στη σωστή πλευρά της Ιστορίας, στηρίζοντας αδιαπραγμάτευτα τον αγώνα του Παλαιστινιακού λαού, καταγγέλλοντας τα εγκλήματα του κράτους - δολοφόνου και των ΑμερικανοΝΑΤΟικών συμμάχων του. Αποκάλυψε τα fake news του πολέμου και πρωτοστάτησε για να εκφραστεί μαζικά η αντίδραση του ελληνικού λαού, η αλληλεγγύη του στους Παλαιστινίους.

Προειδοποίησε για το σχέδιο επέκτασης του πολέμου σε όλα τα Παλαιστινιακά εδάφη και στη Μέση Ανατολή, με στόχο να θωρακιστούν η κατοχή και τα συμφέροντα του Ισραήλ. Αλλά και για να «ευθυγραμμιστεί» η κατάσταση στην ευρύτερη περιοχή με τα νέα δεδομένα που γεννάει η όξυνση των ανταγωνισμών ανάμεσα στο ευρωατλαντικό στρατόπεδο από τη μια και σε Κίνα - Ρωσία από την άλλη, με τους συμμάχους τους στη Μέση Ανατολή.

Η ανάφλεξη στον Λίβανο σηματοδοτεί μια νέα, πιο επικίνδυνη φάση του πολέμου στην περιοχή. Ηδη αμερικανικές στρατιωτικές δυνάμεις ενισχύουν την παρουσία τους στην περιοχή, προκαλούν και απειλούν όποιον αντιδρά στα εγκλήματα του Ισραήλ και των ΑμερικανοΝΑΤΟικών. Κάθε μέρα είναι και ένα βήμα πιο κοντά σε έναν γενικευμένο πόλεμο.

Τώρα που η φωτιά του πολέμου κάνει στάχτη την προπαγάνδα και τα ψέματα των Ευρωατλαντικών, δεν υπάρχει κανένα περιθώριο αναμονής και εφησυχασμού. Είναι επιτακτική ανάγκη να βρεθεί ο λαός στην πρώτη γραμμή ενάντια στον πόλεμο, στην εμπλοκή της χώρας μας και τα σχέδια των ΗΠΑ - ΝΑΤΟ - ΕΕ, που βάζουν μπουρλότο σε όλη την περιοχή.

Η μεγαλύτερη συμβολή στον αγώνα του Παλαιστινιακού και των άλλων λαών, η μεγαλύτερη πράξη αλληλεγγύης απέναντί τους είναι να δυναμώνει καθημερινά στη χώρα μας ο αγώνας ενάντια στα πολεμοκάπηλα σχέδια της κυβέρνησης και των συμμάχων της. Να παίρνει αυτός ο αγώνας χαρακτηριστικά καθολικής σύγκρουσης με τα συμφέροντα του κεφαλαίου, που σπρώχνουν τον λαό ακόμα και σε πολεμικά σφαγεία.