Με μαζική συμμετοχή μαθητών, πραγματοποιήθηκε η εκδήλωση - συζήτηση με τίτλο «Η νέα γενιά έχει ιδανικά κόντρα σε αυτά που το σύστημα γεννά! Υπάρχουν σήμερα επαναστάτες;», που διοργάνωσαν οι Μαθητικές Οργανώσεις Θεσσαλονίκης της ΚΝΕ και πραγματοποιήθηκε πρόσφατα στην αίθουσα «Μ. Αναγνωστάκης» στο δημαρχείο Θεσσαλονίκης.

Στην εκδήλωση μίλησε η Αλέκα Παπαρήγα, μέλος της ΚΕ του ΚΚΕ, και στη συνέχεια απάντησε σε πολλές και ενδιαφέρουσες ερωτήσεις που τέθηκαν από τους νέους. Στάθηκε στην επικαιρότητα του σοσιαλισμού και στην αναγκαιότητα της σοσιαλιστικής επανάστασης, «προβλέποντας» ότι οι νέοι θα γνωρίσουν πολύ ενδιαφέρουσες καταστάσεις και πολύ μεγάλα γεγονότα.

Στη διάρκεια της εκδήλωσης η Γεωργία Πελετίδου, μέλος του Συμβουλίου Περιοχής Κεντρικής Μακεδονίας της ΚΝΕ, παρουσίασε τα αποτελέσματα έρευνας που πραγματοποιήθηκε με ερωτηματολόγια, μπροστά στην εκδήλωση, όπου οι μαθητές απάντησαν στα ερωτήματα: Ποιος είναι αντισυστημικός σήμερα; Ποιος υπερασπίζεται το σύστημα και ποιος το πολεμά; Τι είναι κατά τη γνώμη σου το σύστημα; Ποια θα ξεχώριζες σήμερα ως τη στιγμή που τα έβαλες με το σύστημα;

Η εκδήλωση ολοκληρώθηκε με μουσικό αφιέρωμα στο επαναστατικό τραγούδι με την Στέλλα και τον Ηλία.

Στην ομιλία της η Αλέκα Παπαρήγα μεταξύ άλλων ανέφερε ότι επανάσταση σημαίνει αλλαγή τάξης στην εξουσία, η κυρίαρχη τάξη ανατρέπεται από μία νέα ανερχόμενη τάξη. Κινητήρια δύναμη των επαναστάσεων αποτελούσαν οι ταξικοί αγώνες ανάμεσα σε δύο βασικά κοινωνικά αντίπαλα στρατόπεδα, των εκμεταλλευτών και εκμεταλλευομένων. «Ανάμεσα στους ελεύθερους και τους δούλους, τους πατρίκιους και τους πληβείους, τους βαρόνους και τους δουλοπάροικους, τους μάστορες και τους κάλφες. Δηλαδή, ανάμεσα στους καταπιεστές και καταπιεζόμενους, που βρίσκονται σε ασυμφιλίωτη αντίθεση μεταξύ τους.

Αρα, το πέρασμα από το ένα κοινωνικό σύστημα στο άλλο δεν έγινε αυθόρμητα, μηχανιστικά, δεν ήταν ούτε και θα είναι προϊόν αυτόματης κατάρρευσης και αυτοκαταστροφής, αλλά νομοτελειακή εξέλιξη της πάλης των τάξεων που σημαδεύει αναπόφευκτα το πέρασμα από ένα εκμεταλλευτικό σύστημα στο άλλο και τελικά το πέρασμα στον σοσιαλισμό - κομμουνισμό».

«Η κοινωνική επανάσταση των εκμεταλλευομένων και καταπιεσμένων είναι απολύτως μισητή από την καπιταλιστική πολιτική εξουσία και τα πολιτικά κόμματά της όπως και αν πλασάρονται, δεξιά, κεντροδεξιά, κεντροαριστερά, σοσιαλδημοκρατικά, ανανεωτικά και αριστερά.

Ο καπιταλισμός είναι αρκετά ευρύχωρος, χωράει πολλά, τον φιλελευθερισμό, τη σοσιαλδημοκρατία, τον οπορτουνισμό και ρεφορμισμό, τον φασισμό σε όλες τις εκδοχές του, την ακροδεξιά, ακόμα και πολλές μορφές ρατσισμού κατά των γυναικών, κατά των ομοφυλοφίλων, κατά των προσφύγων και μεταναστών που είναι θύματα πολέμων, καταστολής και φτώχειας, ενώ ο ιμπεριαλιστικός πόλεμος βαφτίζεται αυτοάμυνα, όπως συμβαίνει με το κράτος - δολοφόνο, το Ισραήλ. Διαχωρίζονται οι λαοί με κριτήριο τη θρησκεία, χαρακτηρίζονται ιμπεριαλιστικοί πόλεμοι θρησκευτικοί, κ.λπ. Ο καπιταλισμός χωράει πολλές ιδεολογικές εκδοχές αρκεί να μην αμφισβητούν την ιδιοκτησία του κεφαλαίου.

Οι επαναστάσεις που οδήγησαν από τη μία ταξική κοινωνία στην άλλη ως την καπιταλιστική τέλειωσαν.

Η μόνη επανάσταση που σήμερα είναι αντικειμενικά ώριμη, αναγκαία και ρεαλιστική είναι η σοσιαλιστική, όπου η εργατική τάξη γίνεται τάξη της εξουσίας, μετατρέπει σε λαϊκή ιδιοκτησία τις καπιταλιστικές επιχειρήσεις και όλους τους κοινωνικούς τομείς, όπως Παιδεία, Υγεία, Πρόνοια, Πολιτισμό, Αθλητισμό, καταργεί τη μισθωτή εργασία παντού και στις καπιταλιστικές και στις ατομικές επιχειρήσεις. Απαλλάσσει τους λαούς από τα δεσμά της ΕΕ και του ΝΑΤΟ και από τις στρατιωτικές συμφωνίες με τις ΗΠΑ και αναπτύσσει σχέσεις με κράτη που βρίσκονται στο ίδιο, περίπου, επίπεδο ανάπτυξης ώστε να υπάρχει αμοιβαίο συμφέρον».

Η Αλέκα Παπαρήγα αναφέρθηκε στα υποκατάστατα της επανάστασης, σημειώνοντας μεταξύ άλλων: «Στις μέρες μας ανάγονται σε επανάσταση ο ψηφιακός μετασχηματισμός, η τεχνητή νοημοσύνη, η τηλεκπαίδευση, τα ρομπότ, τα "έξυπνα" τηλέφωνα, οι "έξυπνες" συσκευές και τα "έξυπνα" σπίτια, τα "έξυπνα" ιμπεριαλιστικά όπλα, η λεγόμενη "πράσινη" ανάπτυξη που κάθε άλλο παρά οικολογική είναι. Ολα αυτά δήθεν μπορούν να δώσουν ευκαιρίες, σίγουρες δυνατότητες να ζήσουμε καλύτερα και ειρηνικά, κάτω από την ιδιοκτησία και εξουσία της αστικής τάξης. Προσπαθούν να πείσουν ότι ο καπιταλισμός δήθεν εξανθρωπίζεται.

Για μας όλα τα παραπάνω είναι έργα του ανθρώπινου μυαλού. Ανοίγεται ο δρόμος για τη μεγάλη μείωση του καθημερινού εργάσιμου χρόνου, υπέρ της μεγάλης αύξησης του ελεύθερου, μπορεί να οδηγήσει στην πλήρη κατάργηση κάθε μορφής χειρωνακτικής, μονότονης, εντατικής εργασίας, μπορεί να μειωθούν και να καταργηθούν τα εργατικά ατυχήματα και επαγγελματικές ασθένειες.

Δυστυχώς, το αντίθετο συμβαίνει, τα πράγματα σε όλα τα μέτωπα γίνονται χειρότερα (...) Δεν είναι ένοχος οι νέες τεχνολογίες, αλλά οι σφετεριστές καπιταλιστές ιδιοκτήτες τους που τις αξιοποιούν για την ένταση της ταξικής εκμετάλλευσης, της εκμετάλλευσης, για τον ιμπεριαλιστικό πόλεμο, για την πνευματική χειραγώγηση. Ο απόλυτος ένοχος είναι ο καπιταλισμός που έναν και μοναδικό σκοπό έχει, το κέρδος, το κέρδος, το κέρδος. Αυτά τα μέσα παραγωγής και εξυπηρέτησης ανήκουν αποκλειστικά και μόνο στον λαό και ο λαός πρέπει να τα πάρει στα χέρια του».

Απαντώντας στο ερώτημα αν υπάρχουν επαναστάτες και επαναστάτριες σήμερα, τόνισε: «Επαναστάτης δεν είναι μόνο αυτός που πήρε ή θα πάρει μέρος στην επανάσταση, αλλά όλοι εμείς και αύριο πολύ περισσότεροι, όλοι αυτοί που δεν βολεύονται, όπως λέει η ΚΝΕ, με λιγότερο ουρανό, αυτοί και αυτές που αμφισβητούν το καπιταλιστικό σύστημα.

Επαναστάτες είμαστε εμείς και όλοι αυτοί που αρνούνται να υποστηρίξουν τον ιμπεριαλιστικό πόλεμο, που είναι αλληλέγγυοι με τους δίκαιους πολέμους. Δίκαιος είναι μόνο ο ταξικός πόλεμος κατά της αστικής τάξης, ο πόλεμος κατά της ξενικής κατοχής.

Επαναστάτες και επαναστάτριες είμαστε όλοι εμείς και όλοι αυτοί που προσθέτουμε ένα λιθαράκι, μια ψηφίδα στον δρόμο του καθημερινού συλλογικού αγώνα για τα προβλήματα του εργαζόμενου λαού, της νεολαίας και των γυναικών που ανήκουν στην εργατική τάξη και στα φτωχά λαϊκά στρώματα των αυτοαπασχολούμενων, στον αγώνα που κατευθύνεται στη νίκη της εργατικής εξουσίας.

Ολοι εμείς που θέλουμε να γίνουμε μέρος της εργατικής - λαϊκής - νεανικής μάζας που βλέπει την ανάγκη ο καθημερινός αγώνας, με συνδυασμό γνώσης και δράσης, να κατευθύνεται στην ανατροπή, στη νέα κοινωνία».

Προέτρεψε τους νέους και τις νέες, τους μαθητές και τις μαθήτριες: «Να ψάχνετε τις αιτίες που οδηγούν στα βάσανα του λαού.

Είναι απαίτηση των καιρών να ελευθερώνονται οι νέοι άνθρωποι από τις αντιδραστικές, αντιεπιστημονικές αντιλήψεις που διαδίδει ο καπιταλισμός και επιβάλλει παντού, στην καθημερινή ζωή, στην Εκπαίδευση, στην ψυχαγωγία και στον αθλητισμό, στον πολιτισμό και την αισθητική.

Αναζητήστε την πρωτοπόρα, την επαναστατική σκέψη που ανθίζει στον δρόμο της ανατροπής, δίπλα, μαζί και μέσα από τις γραμμές της ΚΝΕ, του ΚΚΕ.

Να ψάχνετε ποια ήταν τα επιτεύγματα του σοσιαλισμού και ποιες ήταν οι αιτίες του πισωγυρίσματος στον καπιταλισμό, γιατί τελικά επιβλήθηκε η αντεπανάσταση χωρίς να την έχουν οργανώσει από τα κάτω οι λαοί των σοσιαλιστικών χωρών.

Οι νεανικές ηλικίες των εργατικών - λαϊκών οικογενειών να αντισταθούν στη ναρκω-προπαγάνδα.

Οι νεανικές ηλικίες να κατανοήσουν τι σημαίνει και γιατί γίνεται ο ιμπεριαλιστικός πόλεμος και να επιλέξουν τη μία πλευρά, των λαών.

Να δώσουν το δικό τους περιεχόμενο στην αλληλεγγύη, στον εθελοντισμό, κόντρα στο αντιδραστικό περιεχόμενο των συνθημάτων που πλασάρονται ως συμπερίληψη, φιλανθρωπία, κοινωνικός εταιρισμός».

Ανέδειξε ότι το ΚΚΕ και η ΚΝΕ μπαίνουν μπροστά και βαθιά στους καθημερινούς αγώνες για να ασκηθεί η μέγιστη δυνατή πίεση, κάτι να κερδηθεί, κάτι να εμποδιστεί. Για να επιφέρουμε ρήγματα στη σταθερότητα του σάπιου πολιτικού συστήματος, να αποκτήσει μεγαλύτερο εύρος η ταξική πολιτική συνείδηση κατά του καπιταλισμού, κατά των μονοπωλίων.

Σημείωσε ότι «χωρίς να υποτιμούμε την καθημερινή πίεση πάνω στις εκάστοτε κυβερνήσεις και στα άλλα αστικά κόμματα, πρέπει να φροντίζουμε ο αγώνας να βάζει ορίζοντες παραπέρα, να ανεβάζει την ωριμότητα, την ετοιμότητα και ικανότητα για τη συνεχή κλιμακούμενη αντεπίθεση, την επαναστατική ανατρεπτική όταν δημιουργηθούν κατάλληλες συνθήκες, δηλαδή η επαναστατική κατάσταση».

Τόνισε τη σημαντικότητα των κομμουνιστικών ιδεών λέγοντας ότι «ανεβάζουν την αγωνιστικότητα, την αντοχή σε στροφές, καμπές». Και αναφέρθηκε στο παράδειγμα του μαθητικού κινήματος.

«Χωρίς να υποστηρίζουμε ότι σήμερα τα πράγματα είναι όπως χρειάζεται, είναι φανερό ότι υπάρχει μια καλύτερη κατάσταση σε ένα μεγαλύτερο σε σύγκριση με το παρελθόν αριθμό σχολείων και αυτό δεν είναι καθόλου άσχετο και με τον ρόλο του Κόμματος και της ΚΝΕ, όπως και κομμουνιστών εκπαιδευτικών, που ανέβασαν τη δράση αλλά και τη διαπάλη στο επίπεδο ιδεών, σε περισσότερες σχολικές μονάδες και περιοχές. Η όποια πρόοδος εμφανίσθηκε βρήκε την αντανάκλασή της και στις φοιτητικές εκλογές στα ΑΕΙ, όπου η "Πανσπουδαστική" βγήκε πρώτη δύναμη.

Ακόμα πιο σημαντικό είναι η ανάπτυξη της δράσης των μαθητών της Επαγγελματικής Εκπαίδευσης, η ορμή που απέκτησε το μαθητικό κίνημα όταν συνέβη το προδιαγεγραμμένο έγκλημα στα Τέμπη, στιγμές που έχουν την αξία τους και θα επανέλθουν στην πορεία, καθώς σήμερα έχει αυξηθεί η μάζα των μαθητών που παρακολουθεί τα γεγονότα και δεν τα αφήνει να περάσουν απαρατήρητα».

Πρόβαλε την ανάγκη ανάπτυξης της δημιουργικής κριτικής σκέψης στη γνωστική διαδικασία που ασκείται στο σχολείο. Οπως είπε, «η μάθηση στην καπιταλιστική αντίληψη δεν ταυτίζεται με την αναγκαία ολόπλευρη γενική γνώση, αφορά στην περιορισμένη ληξιπρόθεσμη εξειδίκευση ώστε το εργατικό δυναμικό να ψάχνει συνεχώς δουλειά και μάλιστα αυτό θεωρείται καινοτομία.

Ενισχύεται η τάση να γίνονται οι γνώσεις όλο και πιο ασύνδετες μεταξύ τους. Τα παιδιά δεν εκπαιδεύονται με την επιστημονική εξήγηση της κίνησης της κοινωνίας και της φύσης. Παίρνουν προβάδισμα οι λεγόμενες χρηστικές πληροφορίες που σε πολλές περιπτώσεις είναι ψεύτικες και παραπλανητικές.

Τώρα αποκτά προβάδισμα η σημασία του "ψηφιακού" σχολείου και το "ψηφιακό" φροντιστήριο με στόχο την ταξική κατηγοριοποίηση των σχολείων μέσα από συνενώσεις και συγχωνεύσεις.

Για το Κόμμα μας, πραγματικά σύγχρονο είναι εκείνο που με βάση τη συλλογική πρόοδο της επιστήμης και της τεχνολογίας εξυψώνει τον μαθητή και τη μαθήτρια γνωστικά, πνευματικά, πολιτιστικά, αισθητικά».

Κλείνοντας την ομιλία της στάθηκε στην επικαιρότητα του σοσιαλισμού και στην αναγκαιότητα της σοσιαλιστικής επανάστασης που αποτελεί την κορυφαία φάση της κοινωνικής και πολιτικής σύγκρουσης που αναπτύσσεται μέσα στους ίδιους τους κόλπους του καπιταλιστικού συστήματος. «Αυτό το σύστημα εδώ και πολλά πολλά χρόνια έχει γίνει πια ξεπερασμένο, άρα απαιτείται συνολική ανατροπή του στις κατάλληλες συνθήκες, δηλαδή επαναστατικής κατάστασης. Εσείς, οι νέοι, σίγουρα θα γνωρίσετε πολύ ενδιαφέρουσες καταστάσεις και πολύ μεγάλα γεγονότα. Κρατήστε το αυτό!», είπε.