Μιλάμε για το μεγάλο θέμα της λεγόμενης διευθέτησης του ρέματος της Εσχατιάς. Το τραγικό είναι ότι ενώ υποτίθεται πως το έργο πάει να επιλύσει ένα σοβαρό πρόβλημα, προκαλεί ένα πολύ μεγαλύτερο: Μια ανεξέλεγκτη χωματερή, εστία μόλυνσης, με μεγάλο κίνδυνο πλημμύρας σε μια περιοχή που συνειδητά υποβαθμίζεται τα τελευταία χρόνια.
Ετσι πρόκυψε στην κυριολεξία ένα βουνό, από τα εκατοντάδες χιλιάδες κυβικά με μπάζα και φερτά υλικά, που μεταφέρονται δίπλα στα σπίτια των συνοικιών Αγ. Δημήτρη και Αυλίζας στα σύνορα με το Ζεφύρι (κάτω από τη λεωφόρο Δημοκρατίας, δίπλα στην Αττική Οδό) κοντά στο 23ο Δημοτικό Σχολείο.
Πρόκειται για εκχωματώσεις από το έργο της διευθέτησης του ρέματος της Εσχατιάς που εκτελεί το υπουργείο Υποδομών με εργολαβία της ΙΝΤΡΑΚΑΤ. Η εναπόθεση κρατάει τουλάχιστον 3 χρόνια, όπως διαπιστώσαμε και από δορυφορικές φωτογραφίες πριν και μετά, και εμφανίζεται ως μια προσωρινή λύση.
Είναι κι αυτό μια τραγική επιβεβαίωση της αποσπασματικότητας με την οποία γίνονται τα όποια αντιπλημμυρικά έργα από το κράτος, με όρους κόστους - οφέλους, ανοίγοντας νέες εστίες κινδύνου για τον λαό αντί να τον ανακουφίζουν και να τον προστατεύουν από μελλοντικές καταστροφές.
Επίσης, ο Γιάννης Πρωτούλης, μέλος του ΠΓ της ΚΕ του ΚΚΕ και περιφερειακός σύμβουλος Αττικής με τη «Λαϊκή Συσπείρωση», και η Ξένια Κόχυλα, δημοτική σύμβουλος με τη «Λαϊκή Συσπείρωση» στις Αχαρνές, περιόδευσαν στη γειτονιά και μίλησαν στους κατοίκους δηλώνοντας ότι θα σταθούν στο πλευρό τους.
Μιλώντας στον «Ριζοσπάστη» ο Δρόσος Τζίβελος, εργάτης στο λιμάνι του Πειραιά, που διαμένει στην περιοχή και εδώ και δεκαετίες οι πρόγονοί του ήταν από τους πρώτους κατοίκους της, μας λέει ότι η κατάσταση έχει φτάσει στο απροχώρητο.
«Είναι μια γειτονιά που κυβερνώντες και δημοτικές αρχές την έχουν αφήσει να ρημάξει. Την θέλουν στην πλήρη υποβάθμιση, την γκετοποιούν, και εδώ και χρόνια μας έχουν φέρει και τα μπάζα από το περίφημο αντιπλημμυρικό έργο, με αποτέλεσμα κάθε μέρα να επιβαρύνεται μαζί με το περιβάλλον και η υγεία, εμάς και των παιδιών μας, από αυτά που εισπνέουμε από τα μπάζα και τις βρωμιές που έχει γεμίσει η περιοχή. Την ίδια ώρα τα ρέματα που υποτίθεται θα συνδεθούν με το αντιπλημμυρικό έργο, είναι ακαθάριστα, γεμάτα από κάθε είδους σκουπίδια, και το σημείο που θα έπρεπε να καταλήγει στο ρέμα της Εσχατιάς έχει πλέον κλείσει και μπαζωθεί. Ετσι η ανησυχία μας είναι μεγάλη ότι στην πρώτη δυνατή βροχή, θα έχουμε πλημμύρα και πιθανόν με τραγικές συνέπειες. Βλέπετε γύρω την καμένη Πάρνηθα όπου δεν θα μπορούν να συγκρατηθούν τα νερά».
Οπως είναι φυσικό, μέσα σε αυτό το κλίμα γενικής υποβάθμισης της περιοχής αναπτύσσονται ένα σωρό παράνομες δραστηριότητες από ανθρώπους που σπρώχνονται στο περιθώριο. «Είμαστε ένα γκέτο, με πολλά κοινωνικά προβλήματα και επειδή περιθωριοποιούν σκόπιμα την περιοχή, μας έφεραν και τα μπάζα και τα σκουπίδια. Δεν πάει άλλο και γι' αυτό αποφασίσαμε να αντιδράσουμε, θέλουμε να μείνουμε στον τόπο μας και να ζήσουμε αξιοπρεπώς. Δεν ανεχόμαστε τις ...συμβουλές από διάφορους ιθύνοντες να εγκαταλείψουμε την περιοχή. Εδώ θα μείνουμε και θα παλέψουμε», σημείωσε.
Χαρακτηριστικό παράδειγμα της υποβάθμισης και εγκατάλειψης της περιοχής είναι και το «κουφάρι» του Γυμνασίου Αυλίζας. Ενα κτίριο που αν και εξοπλίστηκε δεν παραδόθηκε ποτέ στον δήμο και αφέθηκε να ρημάξει. Εκτοτε διάφοροι κυβερνητικοί αξιωματούχοι από διαφορετικές κυβερνήσεις, από το 2010, μαζί με δημάρχους έδωσαν ρεσιτάλ υποσχέσεων για αξιοποίησή του. Ωστόσο τίποτα δεν έγινε και σήμερα είναι καταφύγιο εξαθλιωμένων ανθρώπων. Επίσης, οι κάτοικοι μας κατήγγειλαν ότι το 23ο Δημοτικό Σχολείο Αυλίζας, όπου πηγαίνουν πάνω από 200 παιδάκια Ρομά, έχει εγκαταλειφθεί από τον δήμο και συχνά οι γονείς καλούνται να βάζουν το χέρι στην τσέπη για λειτουργικές ανάγκες.
Το ότι η ιστορία με τα μπάζα του αντιπλημμυρικού ήταν η «σταγόνα που ξεχείλισε το ποτήρι» γίνεται κατανοητό σε κάθε κουβέντα που έχουμε με τους κατοίκους. Η κυρία Σταματία, επίσης παλιά κάτοικος στην περιοχή, μας μιλάει για τη χρόνια εγκατάλειψη της γειτονιάς αυτής. Καθώς βρισκόμαστε στη συμβολή των δρόμων Ανδρίτσαινας και Αλεξανδρείας, μας δείχνει το παρακείμενο ρέμα που είναι γεμάτο σκουπίδια κάθε είδους και μας λέει:
«Αυτό έχει να καθαριστεί 20 χρόνια. Η κοίτη του ήταν πολύ πιο βαθιά, αλλά το αφήνουν να γεμίζει με όλη αυτήν τη βρωμιά. Θα γίνουμε Μάνδρα στην πρώτη δυνατή βροχή. Πρέπει να παρθούν άμεσα μέτρα». Συμπληρώνει ότι το 1966 είχε πλημμυρίσει το συγκεκριμένο ρέμα όπως και πρόσφατα, στις αρχές του 2000. «Θέλουν την περιοχή υποβαθμισμένη. Εμείς, που είμαστε παλιοί κάτοικοι, όταν ήρθαμε εδώ ήταν ένας παράδεισος. Ενας τόπος πράσινος και με μια λίμνη και σήμερα τον έχουν οδηγήσει σε αυτό το χάλι».
Ο Π. Στεργιόπουλος, γείτονας, που έρχεται να μας μιλήσει, εκφράζει και αυτός την αγανάκτησή του. «Τους έχουμε πει να περιφράξουν το ρέμα για να μην έρχονται εδώ διάφοροι, ειδικά τα βράδια και να πετάνε τα σκουπίδια τους, και δεν μας δίνουν σημασία. Με λίγες λαμαρίνες και πασσάλους θα μπορούσε να προστατευτεί το ρέμα και να καθαριστεί. Μάλιστα, κάποιοι ρίχνουν τα σκουπίδια και βάζουν φωτιά, και μια φορά κοντέψαμε να καούμε εγώ και η οικογένειά μου και τα εγγόνια μου. Δεν πάει άλλο αυτή η κατάσταση».
Αυτήν την απαράδεκτη κατάσταση αντιμετωπίζουν οι κάτοικοι, ενώ όταν επικοινωνήσαμε, στις 18 Νοέμβρη, με το υπουργείο Υποδομών και τον επιβλέποντα μηχανικό του έργου της διευθέτησης του ρέματος της Εσχατιάς, η απάντησή του ήταν ότι «όντως η κατάσταση έχει ξεφύγει» και «ο εργολάβος το έχει παρακάνει».
Μετά τις αντιδράσεις των κατοίκων και την επικοινωνία με τους υπεύθυνους, στις 19 Νοέμβρη, έκανε την εμφάνισή του στην περιοχή ένα τεράστιο σκαφτικό μηχάνημα, που άρχισε να κατεβάζει το βουνό των φερτών υλικών και να τα απλώνει σε μεγαλύτερη έκταση για να ρίξουν οι υπεύθυνοι «στάχτη στα μάτια» των κατοίκων. Την ίδια τακτική είχαν ακολουθήσει και σε άλλη περιοχή του δήμου, στον Αγιο Πέτρο, που και εκεί διαμαρτυρήθηκαν οι κάτοικοι. Αυτήν την εγκληματική πολιτική των αρμοδίων κατήγγειλε και ο Γ. Πρωτούλης στην περιοδεία.
Επιπλέον, στην αυτοψία στον χώρο του λεγόμενου αντιπλημμυρικού έργου διαπιστώθηκε ότι προηγούμενες βροχές έχουν υποσκάψει και τα θεμέλια της γέφυρας της Αττικής Οδού, κάτι ιδιαίτερα σοβαρό, που πρέπει να δουν οι υπεύθυνοι.
Εγκληματικές είναι οι ευθύνες της δημοτικής αρχής του Σπ. Βρεττού, εκλεκτού της ΝΔ, που «υποθάλπει» αυτήν την αθλιότητα στην Αυλίζα, ενώ φαίνεται να έδωσε την άδεια για τη συσσώρευση των μπαζών στο δημοτικό οικόπεδο και στελέχη της εμπαίζουν τους κατοίκους για μελλοντική αξιοποίησή του.
Μετά την ολοκλήρωση της περιοδείας στην περιοχή, που θυμίζει μια απέραντη χωματερή, μιλώντας στον «902» και τον «Ριζοσπάστη» ο Γιάννης Πρωτούλης, μέλος του ΠΓ της ΚΕ του ΚΚΕ και περιφερειακός σύμβουλος Αττικής, επικεφαλής της «Λαϊκής Συσπείρωσης», σημείωσε: «Είμαστε σε μια κατοικημένη περιοχή με σχολεία, στον δήμο Αχαρνών, δίπλα στην Αττική Οδό στη διασταύρωση με τη λεωφόρο Δημοκρατίας, δηλαδή σε ένα πολύ κεντρικό σημείο ακριβώς εδώ που περνάει το μεγάλο ρέμα της Εσχατιάς. Και πίσω μας βλέπουμε χιλιάδες τόνους φερτών υλικών, τα οποία έχουν εναποτεθεί εδώ για πολύ μεγάλο χρονικό διάστημα και μετά τις καταγγελίες και τον ξεσηκωμό των κατοίκων, μετά από όλα αυτά που βλέπουν από τη σκόνη που έχουν πνιγεί αλλά και τον φόβο, τι θα γίνει σε μια πιο έντονη βροχόπτωση. Ηρθαμε για να καταγγείλουμε αυτήν εδώ τη διαδικασία.
Τις τελευταίες μέρες χτες και προχτές (19 και 20/11) δουλεύει εδώ ένα μηχάνημα επί 24ώρου βάσης για να κατεβάσει αυτό το τεράστιο βουνό με τα φερτά υλικά, δίπλα στα σπίτια, δίπλα στο ρέμα, σε αδιευθέτητα ρέματα, δίπλα σε σχολεία. Μια τρομερή κατάσταση, άκρως επικίνδυνη, η οποία δεν πρέπει να μείνει έτσι. Εχει εγκληματικές ευθύνες ο δήμος για αυτό εδώ το χάλι που υπάρχει, αλλά και όλοι οι εμπλεκόμενοι φορείς, όπως το υπουργείο Υποδομών για ένα μεγάλο έργο, το ρέμα της Εσχατιάς, που έχει ξεκινήσει από το 2008 και ακόμα όχι μόνο δεν έχει ολοκληρωθεί, αλλά καρκινοβατεί και πηγαίνει με ρυθμούς χελώνας.
Με αυτήν την εικόνα πραγματικά χάνονται οι λέξεις, βλέποντας πώς αντιμετωπίζεται εδώ μια ολόκληρη περιοχή και οι κάτοικοι σαν πολίτες τρίτης κατηγορίας. Δηλαδή δεν τους λογαριάζουν καθόλου. Είμαστε πάνω από τα χώματα και από κάτω μας είναι σπίτια και σχολεία. Οι κάτοικοι έχουν μαζέψει υπογραφές, εμείς αυτό το θέμα θα το βάλουμε και στο Δημοτικό Συμβούλιο του δήμου Αχαρνών, που από ό,τι λένε οι εμπλεκόμενοι έχει άμεση ευθύνη γι' αυτό το χάλι, στο Περιφερειακό Συμβούλιο, με Ερώτηση του Κόμματός μας στη Βουλή, δεν θα το αφήσουμε έτσι και το κυριότερο θα είμαστε μαζί στις κινητοποιήσεις των κατοίκων, για να σταματήσει αυτή η υποβάθμιση της περιοχής. Επειδή δεν ασχολούνται γενικά με τους κατοίκους της περιοχής, τους θεωρούν ανθρώπους που έχουν μάθει να μένουν μέσα στα σκουπίδια και την υποβάθμιση.
Αυτό είναι ένα θέμα που αφορά όλη την Αττική. Οι τόνοι μπάζων είναι εν δυνάμει τόνοι λάσπης που θα πνίξουνε όλη τη Δυτική Αθήνα. Είναι πάνω σε ένα αδιευθέτητο τμήμα του ρέματος της Εσχατιάς, το οποίο δεν θα ακολουθήσει το δρομολόγιο που του έχουν βάλει, πάνω από τα παλιά δρομολόγια, γιατί το νερό έχει τη δική του "μνήμη" και όχι την "μνήμη" που έχουν οι εργολάβοι, θα πνίξει όλη την περιοχή. Πρέπει να κινητοποιηθούμε, και δεν αφορά μόνο τους κατοίκους της περιοχής αλλά όλη την Δυτική Αθήνα, για να παρθούν πραγματικά μέτρα αντιπλημμυρικής θωράκισης.
Να σημειώσουμε ακόμα ότι ήδη έχει φθαρεί το κομμάτι της γέφυρας της Αττικής Οδού που εφάπτεται με το ρέμα της Εσχατιάς. Χώρια που φαίνεται ότι το ρέμα θα περάσει κάτω από την Αττική Οδό. Δηλαδή και τα έργα που γίνονται, που φωνάζουμε για να γίνουν, γίνονται με απίστευτα αποσπασματικό και τελικά εγκληματικό τρόπο, όχι μόνο για την τσέπη μας αλλά και για τη χρήση, τη λειτουργία και τελικά τη ζωή μας».
Το ρέμα της Εσχατιάς είναι ένα σημαντικό ρέμα της Δυτικής Αττικής που το μήκος του ξεπερνά τα 11 χιλιόμετρα. Ξεκινώντας από την Πάρνηθα διασχίζει το Μενίδι (Αχαρνές), το Καματερό, το Ζεφύρι, τα Νέα Λιόσια (Ιλιον) και τους Αγίους Αναργύρους και χύνεται στον Κηφισό. Αποτελεί ένα πραγματικό «γεφύρι της Αρτας» για το κράτος και διαχρονικά για όλες τις κυβερνήσεις των ΝΔ, ΠΑΣΟΚ, ΣΥΡΙΖΑ, γιατί ποτέ δεν ήταν πραγματική προτεραιότητα ένα τόσο ζωτικής σημασίας έργο για τον λαό. Ετσι ξεκίνησε τμηματικά και μάλιστα απ΄ τα κατάντη (Ιλιον, Αγίους Αναργύρους) από τη δεκαετία του 2000 και ακόμα καρκινοβατεί στα υπόλοιπα τμήματα προς τα πάνω. Για να λειτουργήσει το έργο σωστά, όπως λένε οι επιστήμονες, πρέπει να ολοκληρωθεί σε όλα του τα τμήματα. Την ίδια ώρα, οι εργολάβοι με τις συνεχείς παρατάσεις των συμβάσεων αποκομίζουν τεράστια κέρδη και αφήνονται ασύδοτοι να διαπράττουν εγκλήματα όπως αυτό στην Αυλίζα.