Μια απεργία που για την οργάνωσή της δούλεψαν τα σωματεία εδώ και πάνω από δύο μήνες και ανέδειξε νέες δυνατότητες για την ένταση της πάλης, για την οργάνωση της αντεπίθεσης των εργαζομένων.

Από την άλλη, την ίδια μέρα η κυβέρνηση κατέθετε τον αντιλαϊκό της προϋπολογισμό για το 2025, με νέα ματωμένα πλεονάσματα, μεγαλύτερη φοροληστεία, 2 δισεκατομμύρια ευρώ περισσότερα σε σχέση με πέρυσι για τα ΝΑΤΟικά πολεμοκάπηλα σχέδια.

Σε αυτή την εγκληματική πολιτική της ΝΔ και των μεγάλων επιχειρηματικών ομίλων έδωσε την καλύτερη απάντηση η εργατική τάξη μαζί με τον λαό, διαδηλώνοντας ότι «δεν δεχόμαστε να πληρώσουμε τα κέρδη και την κρίση, δεν θα γίνουμε κρέας για τα κανόνια σας».

Οι ίδιοι οι εργαζόμενοι ξέρουν καλά ότι η απεργία της περασμένης Τετάρτης ήρθε σε συνέχεια μεγάλων απεργιακών κινητοποιήσεων σε πολύ μαζικούς κλάδους της οικονομίας, σε χώρους δουλειάς με χιλιάδες μισθωτούς. Κινητοποιήσεις που όσο κι αν θάφτηκαν από τα κυρίαρχα μέσα προπαγάνδας, αποτέλεσαν προπομπό για την επιτυχημένη μάχη της Τετάρτης.

Ηρθε λοιπόν μετά την απεργία των οικοδόμων, που «νέκρωσε» εμβληματικά εργοτάξια και επενδύσεις για τις οποίες καμαρώνουν οι κυβερνήσεις, στην Αττική και άλλες περιοχές. Την απεργία των υγειονομικών που βγήκαν μαζικά στους δρόμους για την Υγεία του λαού. Των εκπαιδευτικών που παρά τις απαγορεύσεις της κυβέρνησης οργάνωσαν μια από τις πιο μαζικές απεργίες και συλλαλητήρια των τελευταίων χρόνων. Των ναυτεργατών που για τέσσερις μέρες κράτησαν τις προπέλες ακούνητες, δείχνοντας ξανά τη δύναμη της εργατικής τάξης. Των λιμενεργατών στις προβλήτες της COSCO, όπως και των εργατών στη Ζώνη που την έκλεισαν για δύο μέρες, απαιτώντας να μη σκοτώνονται στο μεροκάματο. Των ξενοδοχοϋπαλλήλων που με την απεργία τους έδειξαν στην πράξη τι σημαίνει «σεζόν» κερδών και εκμετάλλευσης. Των διανομέων στις πλατφόρμες «e-food» και «Wolt», που για δυο μέρες «πάγωσαν» τις παραγγελίες, όπως και των εργαζομένων στην «Teleperformance», έναν από τους πιο μαζικούς χώρους δουλειάς, με εκατοντάδες μετανάστες.

Τι ενώνει τους χιλιάδες εργαζόμενους, που την περασμένη Τετάρτη συναντήθηκαν στα ατέλειωτα απεργιακά ποτάμια σε όλη τη χώρα; Οι διεκδικήσεις για ουσιαστικές αυξήσεις στους μισθούς, για ΣΣΕ και για κατάργηση όλων των νόμων που τις ξήλωσαν τα τελευταία χρόνια. Για επαναφορά 13ου και 14ου μισθού στο Δημόσιο, για μέτρα ενάντια στην ακρίβεια και την ενεργειακή φτώχεια. Διεκδικήσεις δηλαδή που συγκρούονται με τη στρατηγική κυβερνήσεων και κεφαλαίου, όπως αυτή αποτυπώνεται και στο νέο νομοσχέδιο για τον κατώτατο μισθό, με τον «αλγόριθμο» του μόνιμου κόφτη που ετοιμάζεται να θεσμοθετήσει η κυβέρνηση.

Το σύνθημα που αντήχησε ξανά δυνατά «οι εργάτες το υπογράφουν - με των λαών το αίμα τα χέρια τους δεν βάφουν» δίνει τον τόνο για ένταση της αντιιμπεριαλιστικής δράσης σε όλη τη χώρα, ενώνεται μαζί με την περήφανη στάση των νέων στρατευμένων που καταγγέλλουν τον κατήφορο της εμπλοκής και αντιμετωπίζουν περήφανα διώξεις και απειλές.

Σε αυτήν την απεργιακή μάχη πήραν επίσης «βάπτισμα πυρός» και μια σειρά νέα συνδικάτα, που δημιουργήθηκαν τους τελευταίους μήνες, σε χώρους με μεγάλη την παρουσία νέων ηλικιακά εργαζομένων, αλλά και μεταναστών, μετρώντας έτσι βήματα στην οργάνωση της εργατικής τάξης. Χαρακτηριστικά είναι τα παραδείγματα του έργου στο Ελληνικό, όπου οι εκατοντάδες εργαζόμενοι διαφορετικών ειδικοτήτων, από μια σειρά διαφορετικές χώρες καταγωγής, έχουν πλέον το δικό τους Σωματείο. Αντίστοιχα, σε μεγάλες εταιρείες τηλεφωνικής εξυπηρέτησης, όπως στην «Webhelp» και την «Teleperformance», στη βιομηχανία της ΔΕΛΤΑ, σε άλλα εργοστάσια τροφίμων κ.α.

Η οργάνωση της πάλης απέναντι σε αυτόν τον ζόφο ενισχύει το ρεύμα της αμφισβήτησης της κυρίαρχης αντιλαϊκής πολιτικής, την πάλη ενάντια στο σύστημα της βαρβαρότητας και των πολέμων. «Συγκεντρώνει» την αμφισβήτηση στους πραγματικούς ενόχους, τους επιχειρηματικούς ομίλους και τη στρατηγική τους, δείχνοντας τον δρόμο των ριζικών αλλαγών, για να πάρουν οι ίδιοι οι εργαζόμενοι τον πλούτο που παράγουν στα χέρια τους.