ΑΠΟ ΜΕΡΑ ΣΕ ΜΕΡΑ | ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ

Μας αφορά όλους

Στις αρχές του καλοκαιριού και για την ακρίβεια στα μέσα του Ιούνη, στη Συνδιάσκεψη του Διεθνούς Οργανισμού Εργασίας συζητήθηκε εκτενώς το θέμα των «διακρίσεων» μεταξύ ανδρών και γυναικών στα συστήματα κοινωνικής ασφάλισης. Οι κυβερνητικές και εργοδοτικές οργανώσεις πολλών κρατών και από την Ευρώπη, πίστεψαν πως ήρθε η ώρα του «ξεκαθαρίσματος λογαριασμών» με τα εναπομείναντα ασφαλιστικά δικαιώματα και ενεργοποίησαν τον μηχανισμό σύνθλιψής τους. Ισχυρίζονται ότι η ισότητα ανάμεσα στα δυο φύλα - που σκοπό έχει την απάλειψη των διακρίσεων σε βάρος των γυναικών - «τραυματίζεται» από διατάξεις... που διαφοροποιούν τις γυναίκες από τους άνδρες στα συστήματα κοινωνικής ασφάλισης! Στη βάση αυτού του ψεύδους πολεμούν με λύσσα αυτές τις «διακρίσεις», έτσι ώστε να διαμορφώσουν μια κοινή, όμοια και θλιβερή μοίρα για άνδρες και γυναίκες. Η Ευρωπαϊκή Ενωση, πρωτοπόρα, εξέδωσε αρκετά νωρίτερα σχετικές οδηγίες τις οποίες ενσωματώνει τώρα η κυβέρνηση στην ελληνική νομοθεσία. Οδηγίες που με βάση τους σημερινούς ισχυρισμούς δεν αφήνουν κανένα περιθώριο ότι μπορεί να μείνουν αλώβητα τα ασφαλιστικά δικαιώματα των γυναικών και συνακόλουθα των ανδρών.

Τόσο οι κυβερνήσεις των κρατών - μελών της Ευρωπαϊκής Ενωσης, όσο και η ελληνική κυβέρνηση, έχουν στο στόχαστρο της πολιτικής τους τις ευνοϊκότερες ρυθμίσεις, την αρχή εκείνη σύμφωνα με την οποία η γυναίκα χρίζει μεγαλύτερης βοήθειας, σε μια προσπάθεια εξισορρόπησης των αυξημένων ευθυνών της, του δισυπόστατου ρόλου της ως μητέρας και εργαζόμενης, της επαγγελματικής και κοινωνικής υποτίμησής της σε πολλές περιπτώσεις με γραπτούς και άγραφους νόμους. Οι κυβερνήσεις αυτές - και η ελληνική - επιχειρούν μια τεράστια οσπισθοδρόμηση και όπως κάνουν συχνά, επικαλούνται γι' αυτή το «συμφέρον» των θυμάτων! Εξάλλου, ήδη στην Ελλάδα οι νεοασφαλιζόμενοι από το 1993 και μετά, συνταξιοδοτούνται ανεξαρτήτου φύλου με τα ίδια όρια ηλικίας, μέσω μιας εξίσωσης που στέρησε από τις γυναίκες μια πολύτιμη πενταετία - τουλάχιστον - ανάπαυσης. Αυτή είναι και μια ισχυρή απόδειξη για τις προθέσεις της κυβέρνησης, η οποία προς το παρόν αναλώνεται στην υποβάθμιση της ρύθμισης που επέβαλε μέσω του Προεδρικού Διατάγματος για την «ίση μεταχείριση» ανδρών και γυναικών. Στο ίδιο «μήκος κύματος» κινούνται εξάλλου και οι κυβερνητικές προτάσεις που κατατέθηκαν λίγους μήνες πριν για την αντιδραστική αναμόρφωση του συστήματος κοινωνικής ασφάλισης. Η αύξηση των ορίων ηλικίας συνταξιοδότησης των γυναικών είναι μια δηλωμένη επιλογή της κυβέρνησης, αναπόσπαστο τμήμα της αντιασφαλιστικής πολιτικής της, την οποία δεν αναίρεσε ούτε για μια στιγμή, ούτε στο ελάχιστο.

Ομως επειδή η κυβέρνηση και οι σύμμαχοί της, τα υπόλοιπα ευρωλάγνα πολιτικά κόμματα, αλλά και ο εργοδοτικός και κυβερνητικός συνδικαλισμός, φοβούνται τους εργαζόμενους και την οργή τους, φροντίζουν για τη σιωπηρή υλοποίηση της αντιασφαλιστικής πολιτικής. Στα πλαίσια αυτά μετέθεσαν τις επίσημες διεργασίες για το Σεπτέμβρη και πρόσφατα, επιδίωξαν να υποβαθμίσουν τη σημασία της ρύθμισης που απαίτησε η Ευρωπαϊκή Ενωση. Τα επιχειρήματα της κυβέρνησης είναι σαθρά. Δηλώνει ότι το Προεδρικό Διάταγμα αφορά μόνο τα «συστήματα επαγγελματικής ασφάλισης» και ενώ δεν καθορίζει ποια είναι αυτά, ανεπίσημα καθησυχάζει ότι δεν πρόκειται για το ελληνικό σύστημα κοινωνικής ασφάλισης. Είναι όμως η ίδια η αρχή της ισότητας, την οποία τόσο βάναυσα διαστρεβλώνουν, η οποία δεν μπορεί να «ανεχθεί» μια κατηγορία ασφαλισμένων να αντιμετωπίζεται διαφορετικά από μια άλλη. Εκ των πραγμάτων, ακόμη και αν το επιχείρημα της κυβέρνησης είναι πραγματικό - που δεν είναι - η ρύθμιση αυτή θα πάρει συνολικό χαρακτήρα. Γι' αυτό και τον πρώτο λόγο τον έχουν τώρα οι εργαζόμενοι.

Γιώργος ΦΛΩΡΑΤΟΣ

«Η Ελλάδα εάλω» από το ΝΑΤΟ

Παπαγεωργίου Βασίλης

«Αλήθεια, ποιος θα το περίμενε;». Με τη φράση αυτή ξεκινάει το ρεπορτάζ του επίσημου περιοδικού του υπουργείου Εθνικής Αμυνας «Η ΘΗΤΕΙΑ», όπου σε έξι σελίδες παρουσιάζεται ο μετασχηματισμός του Γ΄ Σώματος Στρατού, που εδρεύει στη Θεσσαλονίκη, «σε έναν υπερσύγχρονο σχηματισμό, λειτουργώντας σε δύο επίπεδα: Ως πολυεθνικό στρατηγείο δυνάμεων χαμηλότερης ετοιμότητας και ως στρατηγείο που θα έχει την ευθύνη και το συντονισμό για όλες τις ειρηνευτικές αποστολές της Ελλάδας».

Η φράση, όμως, «αλήθεια, ποιος θα το περίμενε;» δεν έχει να κάνει με την κατάντια αυτή του πλήρους εξανδραποδισμού και της υποδούλωσης των Ενόπλων Δυνάμεων και συνολικά της Ελλάδας, από τη ΝΑΤΟική νέα τάξη, αλλά, στο εν λόγω έντυπο, λειτουργεί ως επιφώνημα θαυμασμού για το... μεγάλο επίτευγμα της άνευ όρων παράδοσης της χώρας, της διάλυσης των Ενόπλων Δυνάμεων υπέρ του ΝΑΤΟικού μετασχηματισμού τους και της μετατροπής των ελληνικών εδαφών σε πολεμικό ορμητήριο των ιμπεριαλιστών.

Συγκεκριμένα το περιοδικό γράφει: «Αλήθεια, ποιος θα το περίμενε; Από τις μάχες της Ελασσόνας και του Σαρανταπόρου, στις σύγχρονες ειρηνευτικές αποστολές στη Νοτιοανατολική Ευρώπη, από τις πρώτες απόπειρες συγκρότησης ενός σύγχρονου αξιόμαχου στρατού στην αυγή του 21ου αιώνα, στο μετασχηματισμό σε ένα υπερσύγχρονο πολυεθνικό στρατηγείο που θα διαχειρίζεται υπερεθνικές κρίσεις σήμερα». Και ο επικήδειος της εθνικής ανεξαρτησίας συνεχίζεται με ιστορικές αναφορές: «Είναι η ιστορία του Γ΄ Σώματος Στρατού, ενός από τα πλέον ένδοξα οργανωμένα τμήματα του στρατού μας, που διανύοντας μια πορεία 90 περίπου χρόνων από τη μέρα της ίδρυσής του φθάνει σήμερα η μέρα για το μετασχηματισμό του σε ένα σύνθετο στρατηγείο, που θα έχει ως κύρια αποστολή του τη διαχείριση υπερεθνικών κρίσεων».

Αλήθεια, ποιος θα την περίμενε αυτή την κατάντια; Πάντα, όμως, οι κάθε λογής υποτελείς εμφάνιζαν τις πράξεις τους ως προσφορά προς την πατρίδα και το έθνος...

Η κοροϊδία

Παπαγεωργίου Βασίλης

ΜΗΠΩΣ ΠΡΕΠΕΙ κάποια στιγμή να ...σταματήσουν να μας κοροϊδεύουν με το Ασφαλιστικό; Τέλος πάντων, αν ...ντρέπονται τόσο πολύ για τις πολιτικές τους απόψεις σχετικά με το θέμα οι κυβερνώντες, δεν έχουν παρά να τις εγκαταλείψουν.

Αλλιώς δε γίνεται από τη μια ο υπουργός Εργασίας να μας λέει ότι «δεν τρέχει τίποτε» και οι εκτιμήσεις του Συμβουλίου της Επικρατείας να αφήνουν ανοιχτά όλα τα ενδεχόμενα για την εφαρμογή της κοινοτικής οδηγίας περί εξίσωσης των ορίων συνταξιοδότησης ανδρών και γυναικών. Προς τα πάνω φυσικά...

Το γνωρίζαμε ότι η κυβέρνηση δεν επρόκειτο να εγκαταλείψει ένα ακόμα όπλο της στην προσπάθειά της να επιβάλει την «ασφαλιστική της μεταρρύθμιση», αλλά ας μην υποτιμά και τη νοημοσύνη μας.

Εκτός πια αν ...αναζητείται επειγόντως άλλοθι για κάποιες συνδικαλιστικές ηγεσίες, προκειμένου να συμφωνήσουν σε όλα αυτά και η Ευρωπαϊκή Ενωση πρέπει να αποτελέσει τη βάση των επιχειρημάτων περί ...μονόδρομου.

Παρεμπιπτόντως είδατε τίποτε σχετικά με το ασφαλιστικό στα χτεσινά τηλεοπτικά δελτία; Φυσικά, όχι. Οταν υπάρχουν σοβαρά θέματα όπως το πού πέρασε τις διακοπές της η Αθηνά Ωνάση, πού καιρός για τέτοια...

ΜΑΛΙΣΤΑ τελειώνουν τις διακοπές τους και ο Σημίτης και ο Καραμανλής και τώρα ετοιμάζονται για τη Διεθνή Εκθεση της Θεσσαλονίκης, ο μεν πρώτος για να εξαγγείλλει ...«κοινωνικές παροχές» και ο δεύτερος για να απαντήσει.

Εν ολίγοις, εξαρχής παραδέχονται αμφότεροι πως ό,τι γίνει από το βήμα της ΔΕΘ θα είναι ένα επικοινωνιακό παιχνίδι και σε τίποτε δεν πρόκειται να αφορούν όλα αυτά την εφαρμοζόμενη πολιτική. Αλλωστε επ' αυτής δεν υπάρχει διαφωνία.

Μια φορά, όπως μαθαίνουμε, τα επιτελεία και των δυο κομμάτων βρίσκονται ...υπ' ατμόν. Αν μη τι άλλο και οι δυο τους θα πάνε ...διαβασμένοι.

Διότι δεν περιελήφθη...

Στην προσπάθεια που κάνουν οι άνθρωποι της «Αυγής» και του ΣΥΝ να ισορροπήσουν σε πολλές... βάρκες, προβάλλουν απίθανες εκδοχές, ακόμα και όταν φαίνεται πως δεν αντιδρούν σε κάποιες κινητοποιήσεις των εργαζομένων. Τελευταίο παράδειγμα οι τρεις 48ωρες απεργίες που αρχίζουν από σήμερα στα «Ελληνικά Πετρέλαια». Οι κινητοποιήσεις -διατείνεται στο χτεσινό πρωτοσέλιδό της η «Αυγή» - «προκαλούνται» από την «αιφνιδιαστική κυβερνητική απόφαση για την ιδιωτικοποίηση των ΕΛΠΕ». Και όπως εξηγεί, το αιφνιδιαστικό της υπόθεσης βρίσκεται στο γεγονός ότι η συγκεκριμένη ιδιωτικοποίηση «δεν περιλαμβάνεται στις προγραμματικές δηλώσεις» της κυβέρνησης.

Αυτή είναι αριστερή αντίληψη. Αυτή είναι στήριξη των αγώνων των εργαζομένων. Εντοπίζεις ότι μια αντιλαϊκή απόφαση δεν περιλαμβάνεται στις προγραμματικές δηλώσεις, τη χαρακτηρίζεις αιφνιδιαστική και δείχνεις πως στηρίζεις την κινητοποίηση των εργαζομένων. Σε όλες τις άλλες κυβερνητικές επιλογές δίνεις άφεση αμαρτιών. Αρκεί, να περιλαμβάνονται στις προγραμματικές δηλώσεις.

... για να μη σπάσουν τα αυγά

Είναι κι αυτός ένας τρόπος να μην... σπάσεις τ' αυγά. Στις προγραμματικές δηλώσεις, βέβαια, δεν προβλέπεται ούτε το ξεπούλημα των ναυπηγείων, ούτε η ιδιωτικοποίηση του ΟΤΕ πέραν του 49%, ούτε η παραχώρηση των λιμανιών σε ιδιώτες, ούτε το χάρισμα της περιουσίας του ΕΟΤ στο κεφάλαιο, ούτε, ούτε, ούτε. Εκείνο όμως που διατυπώνεται με απόλυτη καθαρότητα, αλλά στην «Αυγή» παριστάνουν πως δεν το βλέπουν, είναι η σαφής διακήρυξη των προγραμματικών δηλώσεων ότι η «στρατηγική της εθνικής ανταγωνιστικότητας» θα εξασφαλιστεί «μέσω των διαρθρωτικών αλλαγών» και «ιδίως με την απελευθέρωση της αγοράς των τηλεπικοινωνιών και της ηλεκτρικής ενέργειας, την επιτάχυνση των ιδιωτικοποιήσεων».

Αυτό, για όσους θέλουν να καταλαβαίνουν τι διαβάζουν, περιλαμβάνει και το ξεπούλημα των ΕΛΠΕ και όλες τις ιδιωτικοποιήσεις που δεν αναφέρονται ονομαστικά. Είναι σίγουρο πως στην «Αυγή» ουδείς τα 'χει χαμένα. Απλά όταν επιδιώκεις να δείξεις ότι στηρίζεις μια κινητοποίηση, τη στιγμή που πλειοδοτείς στην εφαρμοζόμενη πολιτική του ξεπουλήματος της δημόσιας περιουσίας, το αποτέλεσμα είναι να χάνεις τ' αυγά και τα πασχάλια...

Κερδοφόροι τομείς

Η μία μετά την άλλη οι τράπεζες, που ανακοινώνουν την πορεία των φετινών κερδών τους, κάνουν δύο διευκρινίσεις οι οποίες είναι σχεδόν πανομοιότυπες. Αναλύουν στους ενδιαφερόμενους, ότι εξακολουθούν να παρουσιάζουν υψηλή κερδοφορία παρά τις «ουσιαστικές απώλειες από την αρνητική πορεία του Χρηματιστηρίου», τις οποίες αντισταθμίζουν από την ανάπτυξη των εργασιών σε «τομείς υψηλότερης κερδοφορίας».

Με δυο λόγια: Τα προηγούμενα χρόνια οι τραπεζίτες κέρδιζαν σε βάρος των πελατών τους μέσα από τον απίστευτο τζόγο που είχαν στήσει στο Χρηματιστήριο της Αθήνας. Τώρα, που καταβρόχθισαν τις οικονομίες των επίδοξων «επενδυτών» και η Σοφοκλέους πάει κατά διαόλου, οι τράπεζες κερδίζουν και πάλι σε βάρος των πελατών τους, αξιοποιώντας την έλλειψη ρευστότητας του απλού κόσμου. Γιατί, όπως εξηγεί ανακοίνωση της Τράπεζας Πειραιώς, «τομείς υψηλότερης κερδοφορίας» είναι «τα στεγαστικά και τα καταναλωτικά δάνεια». Δηλαδή, σε κάθε περίπτωση κερδισμένοι είναι οι τραπεζίτες και χαμένοι όλοι εμείς...