Στο πιο ψηλό σημείο της Πάτρας, στο Κάστρο, πραγματοποιήθηκαν το περασμένο τριήμερο οι εκδηλώσεις του Φεστιβάλ. Ενας χώρος που από όποια μεριά της πόλης και αν βρισκόσουν, έβλεπες τις κόκκινες σημαίες να ανεμίζουν στον ουρανό. Τα κόκκινα αυτά λάβαρα μαρτυρούσαν ότι το χώρο «κατέλαβαν» οι ΚΝίτες και οι ΚΝίτισσες και οι Πατρινοί «πολιορκήθηκαν»... αλλά με τη συγκατάθεσή τους.

Μέσα σ' αυτόν τον καταπράσινο και πανέμορφο χώρο - που αποδείχτηκε πολύ μικρός για να χωρέσει τους χιλιάδες επισκέπτες - οι ΚΝίτες και ΚΝίτισσες, με περίσσιο κέφι, μεράκι και ευρηματικότητα, φιλοξένησαν τα «στέκια» των νέων εργαζομένων, του πολιτισμού, του αθλητισμού, της Παιδείας, της ειρήνης, της ΠΚΣ, ενώ οι κατασκευές που ετοίμασαν για να «ντύσουν» το χώρο ήταν μοναδικές. Τις εντυπώσεις «έκλεψε» το σφυροδρέπανο που στόλιζε την κεντρική σκηνή αλλά και η γιγαντοαφίσα του Λένιν στην είσοδο του Φεστιβάλ.

Πλούσιο το πρόγραμμα και τις τρεις μέρες. Η ερασιτεχνική σκηνή φιλοξένησε μουσικά συγκροτήματα που κέρδισαν τις καλύτερες κριτικές. Αυτά ήταν: «Αίρεσις», «Σκλάβοι Σιωπηροί», «Αγνοούμενοι», «Babelfish», «Background», «Sol Invictus», «Ακροβάτες του Ονείρου», «Φωνή Βοώντος», «Ατας Διδοίσθα». Την Κυριακή μικρούς και μεγάλους μαγνήτισε η παράσταση του Καραγκιόζη, ενώ λίγο αργότερα ένα χορευτικό συγκρότημα.

Η λαϊκή σκηνή εκτός από τα γλέντια που επιφύλαξαν ρεμπέτικα και λαϊκά συγκροτήματα, αποτέλεσε και βήμα προβληματισμού. Εκεί πραγματοποιήθηκαν συζητήσεις για τον μισθοφορικό στρατό και τα ναρκωτικά. Είχαν την ευκαιρία οι επισκέπτες να βγάλουν συμπεράσματα για τους αγώνες της εργατικής τάξης και την προοπτική που υπάρχει στο εργατικό λαϊκό κίνημα.

Η κεντρική σκηνή «άνοιξε» την Παρασκευή με την ομιλία της Μ. Ντουντούμη, γραμματέα του ΝΣ Αχαΐας, που κάλεσε τη νεολαία να κάνει πιο απειλητική τη νεανική αντεπίθεση για να αλλάξει τον κόσμο. Εκεί πραγματοποιήθηκαν οι κεντρικές ομιλίες από τον Δημήτρη Αρβανιτάκη, μέλος του ΠΓ της ΚΕ του ΚΚΕ, και την Χριστίνα Παναγιωτακοπούλου, μέλος του Γραφείου του ΚΣ της ΚΝΕ. Ομιλίες που οι νεολαίοι «συντρόφεψαν» με «βροχή» συνθημάτων.

Με τη μεγάλη συναυλία του Μίλτου Πασχαλίδη, ο οποίος με παλιά και νέα του τραγούδια κράτησε συντροφιά στους παραβρισκόμενους, «άνοιξε» το πρόγραμμα την Παρασκευή. Η βραδιά έκλεισε με τους νεολαίους στη σκηνή να χορεύουν παραδοσιακούς χορούς, υπό τους ήχους της ορχήστρας του Πετρολούκα Χαλκιά και τη φωνή του Αντ. Κυρίτση, ο οποίος ευχήθηκε «ό,τι δεν πραγματοποίησε η παλιά φρουρά να το πραγματοποιήσει η νέα γενιά».

Η δεύτερη μέρα «σημαδεύτηκε» με τη συναυλία των Κώστα Μακεδόνα και Δημήτρη Μπάση, οι οποίοι μέσα από τα τραγούδια και τη μουσική τους υποσχέθηκαν ότι «στα ίδια μέρη θα συναντηθούμε». Μαζί τους η Δέσποινα Ολυμπίου.

«Είδα ότι η ΚΝΕ περνά μήνυμα πως ο ιμπεριαλισμός δεν είναι ανίκητος, και έτσι είναι. Εμείς με τη μουσική μας είμαστε εδώ για να περάσουμε μαζί σας αυτό το μήνυμα», είπε στο «Ρ» ο Δ. Μπάσης. Αμέσως μετά ο Κ. Μακεδόνας μάς είπε ότι είδε πως «μέσα σ' όλα αυτά τα νέα παιδιά, που νοιάζονται μόνο για το πού θα πάνε για καφέ, υπάρχουν παιδιά, που νοιάζονται για το σήμερα και το αύριο». Αφιέρωσε, μάλιστα, τη συναυλία στο ιδανικό της ειρήνης και στον Στ. Καζαντζίδη. Μια έκπληξη «επιφύλασσε» η βραδιά όταν ο Β. Παπακωνσταντίνου ανέβηκε στη σκηνή και τραγούδησε μαζί με τον Κ. Μακεδόνα.

Την τελευταία μέρα έγινε αφιέρωμα στον Μάνο Λοΐζο με το συγκρότημα «Γόρδιος Δεσμός», ενώ η βραδιά κορυφώθηκε με τη συναυλία από τον Β. Παπακωνσταντίνου, που ταξίδεψε τους νέους σε «χαμένες αγάπες», ενώ τραγούδησε μαζί τους ότι «δεν πάει άλλο».

«Είμαστε σε ζωντανή σύνδεση με τα δικαιώματα και τις ανάγκες της νεολαίας, με τα δικά μας όνειρα και ανησυχίες, για να κηρύξουμε τον δικό μας πόλεμο», τόνισε στην ομιλία της η Χριστίνα Παναγιωτακοπούλου, σημειώνοντας ότι ο «κόσμος μας δε θα γίνει καλύτερος αν καταρρεύσουν οι "δίδυμοι" πύργοι της Ν. Υόρκης» αλλά θα αλλάξει αν «αλλάξουμε τον κόσμο και αυτό μεταδίδουν τα δικά μας δελτία ειδήσεων, αυτά γράφουν τα δικά μας πρωτοσέλιδα».

«Τα δικαιώματα - συνέχισε - για τη νεολαία και κέρδη για το μεγάλο κεφάλαιο δε συμβιβάζονται. Ζωή για τη νεολαία σημαίνει ζωή με δικαιώματα και δεν τα παζαρεύουμε, δεν τα εξοφλούμε με επιταγές, δεν τα παίζουμε στο χρηματιστήριο, δεν τα υποθηκεύουμε. Τα δικαιώματά μας τα υπερασπίζουμε, τα απαιτούμε, τα διεκδικούμε».

«Ζούμε σε μια κοινωνία που πρέπει να αλλάξει και το γνωρίζετε εσείς πρώτα απ' όλα», είπε ο Δ. Αρβανιτάκης, για να συνεχίσει: «Ζούμε σ' έναν κόσμο που το αφύσικο παρουσιάζεται φυσιολογικό, το μαύρο άσπρο. Τη γενοκτονία των λαών τη λένε ανθρωπιστική βοήθεια, τον πόλεμο των ιμπεριαλιστών ειρήνη, τις επεμβάσεις στη δημοκρατία και το διαμελισμό των κρατών δημοκρατικό δικαίωμα. Την αμάθεια, το διώξιμο από το Λύκειο δεκάδων χιλιάδων μαθητών, το φροντιστήριο, μας το ονόμασαν μεταρρύθμιση. Την κατάργηση του 8ωρου, την ανεργία μάς το σερβίρουν σαν ίσες ευκαιρίες. Ετοιμάζουν την απελευθέρωση και διακίνηση των ναρκωτικών, ονομάζοντάς το μέτρα δήθεν για την καταπολέμηση των ναρκωτικών».

«Ε, αυτός ο κόσμος - συνέχισε - θα αλλάξει με τη συμβολή όλων μαζί, γιατί δεν πάει άλλο. Γιατί ενώ η εξέλιξη της επιστήμης και της τεχνολογίας παρέχουν τεράστιες δυνατότητες για την οριστική επίλυση μεγάλων προβλημάτων της ανθρωπότητας, την ίδια στιγμή η φτώχεια, ο αναλφαβητισμός, η αμάθεια, η ανεργία διευρύνονται προκλητικά. Η ιδιοκτησία των λίγων πλούσιων πρέπει να γίνει κοινωνική περιουσία για να σταματήσει η εκμετάλλευση ανθρώπου από άνθρωπο. Αυτό θα το κάνετε εσείς με μια άλλη διακυβέρνηση, με μια λαϊκή εξουσία μαζί με όλο το λαό. Η νεολαία μαζί με τους εργάτες πρέπει να ορθώσουν μαζί κόκκινο μπλοκ της αξιοπρέπειας, της ανατροπής, που θα κάνει ορατή τη δύναμη της συλλογικής μαζικής δράσης, ενάντια στα μονοπώλια και στον ιμπεριαλισμό, για το σοσιαλισμό».

Χιλιάδες νέοι και νέες και άνθρωποι όλων των ηλικιών «πέρασαν» την πύλη των τριήμερων κεντρικών εκδηλώσεων του 27ου Φεστιβάλ ΚΝΕ - ΟΔΗΓΗΤΗ στη Λάρισα, για να συμμετέχουν στην «κόκκινη» γιορτή της μαχόμενης νιότης. Το Κηποθέατρο της Λάρισας, όπου έγιναν οι εκδηλώσεις, για τρεις ημέρες «έσφυζε» από τη ζωντάνια των νέων, που έδωσαν το «παρών» τους για να συζητήσουν για μια σειρά προβλήματα που τους «καίνε» και για τις προτάσεις διεξόδου της ΚΝΕ, για να τραγουδήσουν και να χορέψουν, για να ζήσουν τη χαρά της συλλογικής δημιουργίας. Ενα θέμα συζήτησης που κυριάρχησε ήταν η ανάγκη της πρωτοπόρας δράσης της νεολαίας στην αντιιμπεριαλιστική πάλη, στη δράση ενάντια στα νέα επικίνδυνα σχέδια που ετοιμάζει το ΝΑΤΟ σε βάρος λαών και χωρών, με πρόσχημα την επίθεση που έγινε στις ΗΠΑ.

Ολοι οι επισκέπτες είχαν να πουν ένα μεγάλο «μπράβο» στους ΚΝίτες και και τις ΚΝίτισσες, που έδωσαν τον καλύτερό τους εαυτό, για να διαμορφώσουν άψογα, με την ακατάπαυστη δουλιά τους όλες τις προηγούμενες μέρες, το χώρο του φεστιβάλ. Στις δύο εξέδρες που είχαν στηθεί ξεχώριζαν τα πανό με τα συνθήματα της ΚΝΕ, όπως «Ν' αλλάξουμε τη ζωή μας, αλλάζοντας τον κόσμο». Στα περίπτερα ενθουσίαζαν οι υπέροχες σκιτσογραφίες και τα φωτογραφικά ντοκουμέντα για μια σειρά ζητήματα, όπως η Παιδεία, οι νέοι εργαζόμενοι, η ειρήνη, τα δημοκρατικά δικαιώματα, ενώ αισθήματα συγκίνησης και υπερηφάνειας προκαλούσαν στους επισκέπτες τα ταμπλό για τη ζωή του ΤΣΕ ΓΚΕΒΑΡΑ, όπου προβαλλόταν σχετική ταινία και του Μάνου Λοΐζου. Δεν έλειπαν, δε, το βιβλιοπωλείο, ο παιδότοπος και η ταβέρνα.

Κορυφαίες στιγμές του φεστιβάλ, ήταν οι ομιλίες, την Κυριακή, του Σπύρου Χαλβατζή, μέλους του ΠΓ της ΚΕ του ΚΚΕ και το Σάββατο της Θεανώς Καπέτη, μέλους του Γραφείου του ΚΣ της ΚΝΕ. Το ενδιαφέρον των επισκεπτών «τράβηξαν» τα αφιερώματα για την ΟΚΝΕ, για το εργατικό τραγούδι, που έγινε με τη συμμετοχή του συγγραφέα Νεάρχου Γεωργιάδη και του συγκροτήματος «ΝΟΣΤΟΣ», για το Μάνο Λοΐζο με το συγκρότημα «ΠΝΟΕΣ», όπως και η συζήτηση με θέμα «Αντιιμπεριαλιστική Πάλη και νεολαία».

Σημαντική ήταν και η συμμετοχή των τοπικών ερασιτεχνικών μουσικών συγκροτημάτων, που πάντα έχουν μεγάλο «χώρο» στο Φεστιβάλ ΚΝΕ - ΟΔΗΓΗΤΗ, τα οποία ήταν: «ΧΡΟΕΣ», «CAPRE DEAM», «JAMAR», «FANKY FILTRA», «VERSYS», «ΣΑΜΑΝ», «ΝΕΟΣΣΟΙ». Επίσης, έγιναν μεγάλες συναυλίες από τα συγκροτήματα «ΕΝΔΕΛΕΧΕΙΑ», το βράδυ του Σαββάτου και «ΟΝΑΡ» την Κυριακή. Οι επισκέπτες του φεστιβάλ είχαν δε την ευκαιρία να γλεντήσουν με λαϊκά και ρεμπέτικα τραγούδια από τα συγκροτήματα «ΑΤΑΚΤΟΙ ΠΑΙΔΕΣ», «ΝΟΣΤΟΣ», καθώς και το συγκρότημα του Νίκου Γάλλου.

Στην ομιλία του ο Σπύρος Χαλβατζής, μέλος του ΠΓ της ΚΕ του ΚΚΕ, εκτός από την αναφορά στα νέα εγκληματικά σχέδια των ιμπεριαλιστών σε βάρος χωρών και λαών, με πρόσχημα την επίθεση στις ΗΠΑ, στάθηκε ιδιαίτερα στην προσπάθεια που κάνει σήμερα η ΚΝΕ και με αφορμή το επερχόμενο 8ο συνέδριό της, ώστε η νεολαία να μπει στον αγώνα και τη διεκδίκηση των δικαιωμάτων της και να σταθεί δίπλα στην εργατική τάξη και το λαϊκό μέτωπο.

Αναφερόμενος στην αναγκαιότητα της συγκρότησης του Αντιιμπεριαλιστικού Αντιμονοπωλιακού Δημοκρατικού Μετώπου Πάλης ο Σπύρος Χαλβατζής υπογράμμισε ανάμεσα σε άλλα: «Το μέτωπο για το οποίο μίλησε το 16ο Συνέδριο του ΚΚΕ, επιδιώκουμε να γίνει πράξη με τη συμμετοχή κοινωνικών και πολιτικών δυνάμεων, κινήσεων πρωτοπόρων, ριζοσπαστών αγωνιστών, οι οποίοι σήμερα δεν ανήκουν σε κόμματα ή στην πορεία θα απεγκλωβιστούν από την επιρροή της υφιστάμενης πολιτικής επιρροής».

«Δρούμε για να συγκροτηθεί το κοινωνικοπολιτικό μέτωπο των αντιμονοπωλιακών, αντιιμπεριαλιστικών, δημοκρατικών δυνάμεων, από όλους εκείνους που έχουν συμφέρον, που θέλουν και μπορούν να παλέψουν για τη λαϊκή οικονομία, για μια νέα λαϊκή εξουσία. Μέσα στην κοινή δράση διαμορφώνονται προϋποθέσεις για συμπαράταξη των πολιτικών και κοινωνικών δυνάμεων. Στην κοινή πάλη, στους αγώνες, δοκιμάζονται οι άνθρωποι, οι κοινωνικές και πολιτικές δυνάμεις. Σε πολλές μάχες εκφράζεται και μέσα από κοινά ψηφοδέλτια με δυνάμεις που, παρά τις διαφορές, έκαναν κοινές επιλογές σε βασικά ζητήματα και αποφάσισαν την κοινή δράση». Και συνέχισε: «Πολλοί υποστηρίζουν ότι αν δεν υπήρχε το ΚΚΕ οι συνεπείς δυνάμεις που αγωνίζονται σταθερά, οι δυνάμεις της αστικής τάξης και του ιμπεριαλισμού θα τα είχαν σαρώσει όλα. Αυτό μας δίνει δύναμη να συνεχίζουμε. Και όχι μόνοι, περιχαρακωμένοι, αλλά σε ένα πλατύ μέτωπο συσπείρωσης, πάλης, ρήξεων και ανατροπής της υπάρχουσας πραγματικότητας. Να ενώνουμε όλους εκείνους που έστω χαμηλόφωνα αναγνωρίζουν τον πρωτοπόρο ρόλο του ΚΚΕ στην πάλη για τη βελτίωση της κατάστασης σήμερα, για το άνοιγμα του δρόμου για ριζικές αλλαγές, μέχρι το σοσιαλιστικό αύριο».