Ξεκινώντας το οδοιπορικό του ο «Ρ» στο χώρο του Φεστιβάλ και μπαίνοντας από την κεντρική είσοδο και αριστερά συναντήσαμε το χώρο της Παιδείας ή αλλιώς το «Φαστ Φουντ της Γνώσης». Και μέσα σε αυτό συναντάς ό,τι «καλό» θέλει η καρδιά σου. Οι προσφορές που γίνονται από το «στέκι» των νέων κομμουνιστών πολλές.
Χαρακτηριστική αυτή για τα τρία χρόνια εφαρμογής της αντιεκπαιδευτικής μεταρρύθμισης: «Προσφορά: Τρία χρόνια μαθητικές κινητοποιήσεις. Δώρο: Εισιτήριο ελευθέρας στις Φυλακές του Κορυδαλλού (νέο προϊόν)». Προσφορά υπάρχει επίσης και για τα «Τρία χρόνια ιδιαίτερα - φροντιστήριο. Δώρο: Ενα ηλιοκαμένο μυαλό». Πέρα από προσφορές δίνονται και «συνταγές» προς τους ενδιαφερόμενους. Διαλέξαμε αυτή της μακαρονάδας Μπολονέζ. Η συνταγή εκτέλεσης έχει ως εξής: «Τσιγαρίζουμε πτυχία χωρίς αξία, τα αποσυνδέουμε από το επάγγελμα. Σουρώνουμε με αξιολόγηση και για να μη λασπώσουν, προσθέτουμε δουλιά δίχως δικαιώματα και απαιτήσεις. Γαρνίρουμε με δίδακτρα και ιδιωτικά πανεπιστήμια». Η τιμή για όλα αυτά είναι 250 πιστωτικές μονάδες (73 Ευρώ). Το επιδόρπιο είναι μόνο για εκλεκτούς: «Χρυσοπληρωμένα μεταπτυχιακά για λίγους».
Σειρά έχει μετά το στέκι των νέων εργαζόμενων. Το μήνυμα που κυριαρχεί σε ταμπλό τους είναι αυτό που καλεί τους νέους εργαζόμενους να στρατευτούν στο ταξικό συνδικαλιστικό κίνημα. Μαζί με τους νέους και το ΠΑΜΕ. Εκεί, σ' αυτό το χώρο, βρήκαμε τον Αποστόλη Κόκκινο, εργάτη, 24 ετών, που συμμετείχε και αυτός στην κατασκευή του Φεστιβάλ. «Χτίζουμε την κόκκινη πολιτεία μόνοι μας, εθελοντικά, με τα χέρια μας, χωρίς χορηγούς ή εταιρίες και περιμένουμε τη νεολαία να μας γνωρίσει, να δει πώς διασκεδάζουμε και παλεύουμε για να αλλάξουμε τον κόσμο», μας είπε. Λίγο πιο κει, στον ίδιο χώρο, συναντήσαμε τον Κώστα Παππά, οικοδόμο, 23 ετών: «Πρέπει να έρθουν όλοι οι νέοι, Ελληνες και ξένοι είμαστε αδέλφια και όλοι μαζί θα κάνουμε ένα βήμα για να αλλάξουμε τον κόσμο», τόνισε.
Ξεχωριστή η θέση και της Λαϊκής Σκηνής, όπου όλοι οι επισκέπτες θα έχουν την ευκαιρία να διασκεδάσουν μέχρι το πρωί υπό τους ήχους λαϊκών και ρεμπέτικων τραγουδιών. Στο μπαρ της λαϊκής σκηνής συναντήσαμε νέους που έχουν την ευθύνη για την τροφοδοσία μας. Να ετοιμάσουν τα νόστιμα και λίγο πικάντικα σουβλάκια... Ενας από τους υπεύθυνους του ψησίματος και ο Πραξιτέλης Κοσμίδης, φοιτητής, ο οποίος μας είπε: «Δουλεύουμε εθελοντικά, κόντρα στις επιταγές των καιρών μας, μια και είναι γνωστό ότι τίποτα δεν είναι τσάμπα. Ομως σ' αυτό το Φεστιβάλ, μέσα από τον εθελοντισμό αναπτύσσεται η αλληλεγγύη. Αλλο ένα στίγμα της εποχής μας που ενοχλεί την καπιταλιστική κοινωνία και θέλει να το εξαλείψει». Οσο για τον ελεύθερο χρόνο που χρειάζονται οι Κνίτες για να παρακολουθήσουν τις εκδηλώσεις μας είπε ότι «εδώ οι σύντροφοι καλύπτουν ο ένας τον άλλο και όλοι θα έχουμε ελεύθερο χρόνο για να παρακολουθήσουμε εκδηλώσεις που μας ενδιαφέρουν. Εδώ οι χρεώσεις δεν είναι σκλαβιά. Είναι ένα ξεχωριστό γεγονός που δεν έχει καμία ομοιότητα με τα άλλα, αφού εκτός από ψυχαγωγία διαδίδεται η γνώση, η εξέλιξη».
Επιβλητική, στέλνοντας το ελπιδοφόρο μήνυμα «Να αλλάξουμε τη ζωή μας αλλάζοντας τον κόσμο» δεσπόζει η Κεντρική Σκηνή του Φεστιβάλ. Εκεί στεγάζονται τα περίπτερα του «Οδηγητή», της Εθνικής Αντίστασης, του «902 Αριστερά στα FM», του «Ριζοσπάστη», της ΚΟΜΜΕΠ.
Ο καθημερινός σύντροφος των κομμουνιστών, ο «Ριζοσπάστης», καυστικός και φέτος. Κατασκεύασε για τους επισκέπτες του Φεστιβάλ το «τούνελ της Παραπληροφόρησης», ένα χώρο όπου ο επισκέπτης βλέπει τα χάλια των καναλιών, αλλά και τη μονοπώληση της δήθεν ενημέρωσης από μια χούφτα μεγαλοεργολάβων κεφαλαιοκρατών. Χαρακτηριστικό στιγμιότυπο το σκίτσο που δεσπόζει στην είσοδο. Ταυτόχρονα η καυστική πένα του πολύ δημοφιλούς «Τηλέπαθου» και του «Οίστρου» συμβάλλουν στην παρουσίαση της εικονικής πραγματικότητας που προβάλλεται για να θαφτούν τα λαϊκά προβλήματα, οι λαϊκοί αγώνες.
Μετά το «Τούνελ» ακολουθεί η πραγματική ενημέρωση που προσφέρουν καθημερινά στους εργαζόμενους ο «Ρ» και ο «902», αλλά και το Ιδεολογικό Οργανο της ΚΕ του ΚΚΕ, η «Κομμουνιστική Επιθεώρηση». Στο περίπτερο αυτό ακόμα διατίθενται οι εκδόσεις της εφημερίδας και το CD για τον Γιάννη Ρίτσο, με απαγγελίες έργων του μεγάλου ποιητή, αναμνηστικά τόσο του «Ρ», όσο και του «902».