Η Επιτροπή προτείνει το μοντέλο να περιλαμβάνει ένα πολυθεματικό πανεπιστήμιο κι ένα αντίστοιχο ΤΕΙ σε κάθε Περιφέρεια της χώρας. Και μόνο το γεγονός ότι η όλη ανάπτυξη πανεπιστημίων και ΤΕΙ ανάγεται στη χωρική μονάδα της Περιφέρειας, δηλαδή της διοικητικής διαίρεσης της ΕΕ, δημιουργεί υποψίες για μελλοντική διοικητική και οικονομική σύνδεση των ιδρυμάτων με την Τοπική Αυτοδιοίκηση. Χαρακτηριστικά το ίδιο το κείμενο αναφέρει ότι «η νέα περιφερειακή πραγματικότητα στην Ελλάδα θα ενισχυθεί ακόμη περισσότερο με την πραγματοποίηση των έργων του Γ' ΚΠΣ και με την πίεση που ασκεί η Ευρωπαϊκή Ενωση για την αποκέντρωση αρμοδιοτήτων και την αύξηση των πόρων που διαχειρίζονται οι Περιφέρειες. Αλλωστε, η σημερινή περιφερειακή διαμέριση έχει καθιερωθεί επισήμως στην Ευρωπαϊκή Ενωση και στην EUROSTAT με την ένταξη των 13 Περιφερειών στο επίπεδο NUTS II, της "Ονοματολογίας Εδαφικών Στατιστικών Μονάδων". Στη συγκεκριμένη επομένως περιφερειακή δομή του κράτους, η οποία θεωρείται ως δεδομένη και η οποία συνεχώς θα ενισχύεται, επιβάλλεται να προσαρμοστεί και η ανώτατη εκπαίδευση».

Προχωράει μάλιστα παραπέρα και μιλώντας για τη χρηματοδότηση των νέων ιδρυμάτων λέει: «Η κινητοποίηση των τοπικών Αρχών είναι δυνατό να αυξήσει τους διαθέσιμους πόρους και από ιδιωτικές συνεισφορές, καθώς επίσης από προγράμματα συνεργασίας των Ιδρυμάτων με επιχειρήσεις και φορείς του δημοσίου τομέα. Η συμμετοχή των περιφερειακών και τοπικών πόρων στην ανάπτυξη νέων Ιδρυμάτων (αλλά και νέων Σχολών και Τμημάτων) ανώτατης εκπαίδευσης, θα αποτελεί προϋπόθεση για την έγκριση της ίδρυσής τους».

Γιατί όμως, φτάνουμε σήμερα να μιλάμε για ανάγκη περισσότερων ιδρυμάτων ανώτατης εκπαίδευσης; Μήπως αποφάσισε η κυβέρνηση στο «στρατηγικό» της σχεδιασμό, όπως λέει, να υπηρετήσει τις πραγματικές κοινωνικές ανάγκες σε επιστήμονες και την ανάπτυξη της ίδιας της επιστήμης; Οι μέχρι τώρα αλλαγές, οι σχεδιασμοί της ΕΕ κι όσα έχουν εξαγγελθεί για το μέλλον, δείχνουν το αντίθετο: μαζικοποίηση, στραγγαλισμός και ουσιαστικά διάλυση της ανώτατης εκπαίδευσης.

Από την προηγούμενη χρονιά είχε γίνει φανερό ότι στο στόχαστρο της κυβέρνησης, όσον αφορά την Παιδεία, μπαίνει πιο συστηματικά η ανώτατη εκπαίδευση. Ετσι, με μπούσουλα τις οδηγίες της ΕΕ και τις ανάγκες του κεφαλαίου για μισοκαταρτισμένους, φθηνούς κι ευέλικτους πτυχιούχους, η κυβέρνηση σπεύδει να αναδιοργανώσει την ανώτατη εκπαίδευση και στη χώρα μας, διαλύοντας ουσιαστικά στην πράξη την έννοια «ανώτατη».

Ηδη είδαμε τη λεγόμενη «ανωτατοποίηση» των ΤΕΙ, που σε τίποτα δε βελτιώνει τα ίδια τα Τεχνολογικά Ιδρύματα, αλλά ανοίγει το δρόμο για τη διάλυση των σπουδών συνολικά με το σπάσιμό τους σε δυο κύκλους. Στην ατζέντα του υπουργείου Παιδείας βρίσκονται ακόμα, από καιρό, τα θέματα των μεταπτυχιακών και της έρευνας, του αναπροσδιορισμού των προγραμμάτων σπουδών σε ΑΕΙ και ΤΕΙ, της οικονομικής και διοικητικής αυτοτέλειας των ιδρυμάτων, της έμμεσης αναγνώρισης ιδιωτικών πανεπιστημίων μέσω των εμπορικών συμφωνιών κολεγίων και ξένων ιδρυμάτων.

Ολα αυτά συγκλίνουν στο μοντέλο υποβαθμισμένων πανεπιστημίων, που θα παρέχουν σε σύντομο χρονικό διάστημα γνώσεις κατ' επίφαση επιστημονικές σε μια μεγάλη μάζα φοιτητών (του πρώτου κύκλου σπουδών). Η μαζικοποίηση των πανεπιστημίων και ΤΕΙ χωρίς καμιά ταυτόχρονη βελτίωση της υποδομής τους, έχει ήδη ξεκινήσει να υλοποιείται και - μένει ως απάντηση στα προβλήματα που δημιουργούνται - το υπουργείο αρχίζει να μιλά για ίδρυση νέων ιδρυμάτων ανώτατης εκπαίδευσης και νέων Τμημάτων - γνωστικών πεδίων.

Στο δεύτερο μέρος της μελέτης της που θα ολοκληρωθεί στις αρχές του επόμενου χρόνου, θα ασχοληθεί με τις «ανάγκες» ίδρυσης νέων Τμημάτων, σε ειδικά επιστημονικά αντικείμενα.

Από το σύστημα του ενός πανεπιστημίου και ΤΕΙ ανά περιφέρεια, η Επιτροπή εξαιρεί τις περιφέρειες Αττικής και Κεντρικής Μακεδονίας, όπου εντάσσονται τα δυο μητροπολιτικά κέντρα, ενώ αυτές του Βορείου και Νοτίου Αιγαίου τις λαμβάνει ως μια ενιαία Περιφέρεια, λόγω της μεγάλης διασποράς πληθυσμού. Μάλιστα, σύμφωνα με το μοντέλο που αναπτύσσει, αντιμετωπίζει ως πρόβλημα τα πανεπιστήμια τα οποία καλλιεργούν επιστήμες που εντάσσονται σε μια και μόνο ευρεία γνωστική περιοχή, π.χ. Πολυτεχνεία, Γεωπονικό, Καλών Τεχνών κλπ.

Μετά από όλα αυτά, εξετάζονται μία μία οι Περιφέρειες, ποιες από αυτές έχουν ήδη πανεπιστήμια και ΤΕΙ και προκύπτει ότι μπορούν να ιδρυθούν πανεπιστήμια στη Δυτική Μακεδονία και τη Στερεά Ελλάδα, ενώ με κάποιες επιφυλάξεις η μελέτη στέκεται και στην περίπτωση δημιουργίας ΤΕΙ στις Περιφέρειες Βορείου και Νοτίου Αιγαίου (λαμβάνοντάς την ως μία) και Ιονίων Νήσων.