ΑΠΟ ΜΕΡΑ ΣΕ ΜΕΡΑ | ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ

Υπαρκτές οι αντιθέσεις

Παπαγεωργίου Βασίλης

Μόνιμος πλέον «επισκέπτης» των τηλεοπτικών οθονών μας έχει γίνει το αραβικό τηλεοπτικό κανάλι «Αλ Τζαζίρα». Το τηλεοπτικό δίκτυο «Αλ Τζαζίρα» είναι σήμερα το μοναδικό, δορυφορικό αραβικό κανάλι (το «βλέπει» η Ευρώπη, η Βόρεια Αμερική, η Μέση Ανατολή και η μισή Ασία, όπως και το μεγαλύτερο μέρος της Αφρικής). Είναι, επίσης, το μοναδικό σήμερα κανάλι, που έχει ανταποκριτή στο Αφγανιστάν, με άδεια των Ταλιμπάν και πουλά εικόνες στο CNN κατόπιν ειδικης συμφωνίας. Εχει την έδρα του στο πλούσιο σε πετρέλαια Κατάρ, χρηματοδοτειται απο το κράτος και ανήκει στον εμίρη της χώρας, Χαμάντ Μπεν Χαλίφα αλ Θανί, ο οποίος ανέτρεψε τον πατέρα του και ανέλαβε την εξουσία του εμιράτου, το 1996. Ο εμίρης έχει σπουδάσει στο Λονδίνο και το «Αλ Τζαζίρα» έγινε δορυφορικό με τη βοήθεια της Γαλλίας. Πριν από ένα χρόνο ακριβώς, το «Αλ Τζαζίρα» δέχονταν τα δημόσια εύσημα του Στέιτ Ντιπάρτμεντ, το οποίο χαρακτήριζε το δίκτυο, ως «το προπύργιο της ελευθερίας της έκφρασης στη Μέση Ανατολή». Τώρα, ο Λευκός Οίκος απαιτεί από την κυβέρνηση του εμιράτου, να χαλιναγωγήσει το κανάλι, ώστε «να σταματήσει να εξάπτει τα αντιαμερικανικά αισθήματα του αραβικού πληθυσμού».

Είναι κι αυτό ένα ακόμη γεγονός, που φανερώνει -εκτός πολλών άλλων- την πολύμορφη όξυνση των αντιθέσεων στο χώρο της Μέσης και Εγγύς Ανατολής και όχι μόνον εκεί...

Πώς γίνεται..;

Ποιος είναι ο επίσημος ορισμός της τρομοκρατίας; Τι και γιατί συμπεριλαμβάνεται σ' αυτόν; Οι ερωτήσεις έγιναν από την βουλευτή του ΚΚΕ, Λιάνα Κανέλλη, σε μια από τις τηλεοπτικές συζητήσεις των ημερών. Κι όπως ήταν φυσικό, κανείς από τους παριστάμενους δεν μπορούσε να δώσει απάντηση, αφού ο ορισμός της τρομοκρατίας είναι ακόμη ζητούμενο, τόσο για την ΕΕ και τις χώρες - μέλη της, όσο και για το Κογκρέσο των ΗΠΑ.

Μόνο, που η Λιάνα Κανέλλη είχε και συνέχεια: Πως γίνεται, λοιπόν, χωρίς να ορίσουμε ποια και τι είναι η τρομοκρατία, να κάνουμε πόλεμο εναντίον της, να φτιάχνονται λυκοσυμμαχίες, να ορίζονται οι ένοχοι και να καθορίζεται και η τιμωρία τους; Κάτι προσπάθησαν να ψελλίσουν οι εκπρόσωποι του ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ, αλλά το ερώτημα έμεινε αναπάντητο...

«Καπέλο» στις τιμές καυσίμων

«Ο λύκος στην αναμπουμπούλα χαίρεται», λέει η λαϊκή ρήση και φαίνεται ότι βρίσκει την έκφρασή της στη χτεσινή κίνηση των εταιριών εμπορίας πετρελαιοειδών. Συγκεκριμένα, οι εταιρίες με δεδομένη την επίσημη ανακοίνωση από τον υπουργό Ανάπτυξης ότι από προχτές θα ξεκινούσε η ημερήσια τιμολόγηση των καυσίμων από τα διυλιστήρια, έσπευσαν να επιβάλουν αυξήσεις στις τιμές χονδρικής του ντίζελ κατά 3 - 4 δρχ. το λίτρο. Μόνο που στην προκειμένη περίπτωση δεν είχαν καν το πρόσχημα της αύξησης από τα διυλιστήρια, τα οποία τελικώς, άρχισαν από χτες να αλλάζουν σε καθημερινή βάση τις τιμές. Τόση κεκτημένη ταχύτητα!

Η «ανθρωπιστική βοήθεια»

Φασόλια σε σάλτσα ντομάτα. Σάλτσα φασολιών και ντομάτας. Μπισκότα. Τάρτα φρούτων. Αζυμο ψωμί. Φιστικοβούτυρο. Μαρμελάδα φράουλας. Οδηγίες. Μαχαιροπίρουνα. Αλάτι και πιπέρι. Μια πετσέτα κι ένα σπίρτο. Αυτό ήταν το περιεχόμενο κάθε πακέτου με «ανθρωπιστική βοήθεια», που πέταξαν οι Αμερικανοί στο Αφγανιστάν, σε κάποιο διάλειμμα των βομβαρδισμών (Ναι, των πακέτων που έπεσαν σε ναρκοπέδια...). Σε αρκετά πακέτα, επίσης, είχαν βάλει και τρανζιστοράκια μπαταρίας, ώστε να ακούν οι Αφγανοί τον ιπτάμενο αμερικανικό ραδιοσταθμό, που εκπέμπει από ένα C - 130, που υπερίπταται συνεχώς του Αφγανιστάν.

Μια και ο χώρος δεν επιτρέπει, ούτε κατ' ελάχιστο, να περιγράψουμε τα δεινά και τα βάσανα, που έχει τραβήξει ο λαός του Αφγανιστάν, από τις πολύμορφες ιμπεριαλιστικές επεμβάσεις των τελευταίων δεκαετιών, σημειώνουμε λεπτομερώς την «ανθρωπιστική βοήθεια». Είναι κι αυτή, ιδιαίτερα αποκαλυπτική, όχι μόνο του απάνθρωπου χαρακτήρα του ιμπεριαλισμού, αλλά και της διεστραμμένης φύσης του...

Οι πολεμοκάπηλοι κήρυκες

Ανελέητο είναι το σφυροκόπημα που δέχεται τις τελευταίες μέρες ο ελληνικός λαός, προκειμένου να πειστεί πως η χώρα μας δεν είχε άλλη επιλογή από το να συνταχτεί στο πλευρό της λυκοσυμμαχίας που διεξάγει έναν ακόμα άδικο ιμπεριαλιστικό πόλεμο. Κελεύσματα υποταγής, άφθονα, με την υπογραφή επιφανών δημοσιολόγων και δημοσιογράφων που ανέλαβαν εργολαβικά να ιδεολογικοποιήσουν τη συμφωνία κυβέρνησης, ΝΔ και όχι μόνο, αλλά και τη δική τους, με τα πολεμοκάπηλα σχέδια της νέας τάξης, ανάγοντάς την σε σύνεση και φρόνηση.

Δεν μπορούμε να κάνουμε αλλιώς, λένε. Δεν έχουμε επιλογές, δεν είναι εφικτό να αντιστεκόμαστε, ισχυρίζονται. Είναι όμως έτσι; Κατηγορηματικά απαντάμε πως όχι. Η ελληνική κυβέρνηση είχε την επιλογή του «όχι» στην ενεργοποίηση του άρθρου 5 του ΝΑΤΟ, που βάζει σε εμπόλεμη κατάσταση όλα τα κράτη της ληστοσυμμαχίας. Μπορούσε να επιμείνει στο να επιλεχτούν άλλοι δρόμοι, αν το ζητούμενο ήταν η σύλληψη και τιμωρία ενός φανατικού σκοταδιστή. Πολύ περισσότερο που είναι δημιούργημα των ιμπεριαλιστών για τους δικούς τους σκοπούς και συμφέροντα. Δεν έκανε χρήση αυτών των επιλογών. Οχι γιατί δεν μπορούσε, αλλά γιατί δεν ήθελε. Βλέπετε, γι' αυτή την κυβέρνηση, όπως και για κάθε άξιο πολιτικό εκπρόσωπο της άρχουσας τάξης, στη ζυγαριά βαρύνουν περισσότερο τα συμφέροντα της πλουτοκρατίας παρά τα συμφέροντα του ελληνικού λαού. Και η πλουτοκρατία προσδοκά οφέλη απ' αυτό τον πόλεμο, ενώ ο ελληνικός λαός πρέπει να περιμένει βαρύτατες συνέπειες.

Ας επιστρέψουμε, όμως, σε όσους υπεραμύνονται της υποταγής στον πόλεμο, προβάλλοντάς την ως την πλέον ανώδυνη επιλογή, όταν αντικειμενικά είναι η πλέον επικίνδυνη για τα λαϊκά συμφέροντα. Ομολογούν, άθελά τους, πως ο λαός δεν είναι αφέντης του τόπου του. Πως άλλοι αποφασίζουν παρά κι ενάντια στην εκφρασμένη θέλησή του για απεμπλοκή της χώρας μας, για τερματισμό τώρα του πολέμου. Ομολογούν, επιπρόσθετα, ότι οι «σύμμαχοί» τους είναι τέτοιοι στο βαθμό που έχουν απέναντί τους υπηρέτες της ολιγαρχίας του πλούτου. Ομολογούν πως, αν σηκώσεις κεφάλι, θα στο κόψουν. Οι «σύμμαχοι» και «φίλοι»...

Αποκρύπτουν πως στην ιστορία της ανθρωπότητας πολλοί Δαυίδ νίκησαν αντίστοιχους Γολιάθ. Και το πράττουν συνειδητά, ευελπιστώντας το κύμα της μοιρολατρίας που διαχέουν να καταπνίξει το διογκούμενο αντιπολεμικό κίνημα. Η αναμέτρηση θα είναι σφοδρή, μεταξύ του ρεαλισμού της υποταγής που οδηγεί σε αδιέξοδο και του ρεαλισμού της αντίστασης και της αντιιμπεριαλιστικής πάλης που ανοίγει προοπτικές προς όφελος των λαϊκών συμφερόντων. Ο λαός οφείλει να τη φτάσει ως το τέλος, που θα γραφτεί στην αλλαγή του συσχετισμού δυνάμεων, στην αλλαγή, τελικά, φρουράς στην εξουσία. Ετσι, ώστε να γίνει πραγματικά αφέντης στον τόπο του. Αυτή είναι η μόνη ωφέλιμη γι' αυτόν επιλογή.

Ολετήρες

Βομβαρδίζουν

νύχτα, μέρα

ασταμάτητα χτυπάνε,

να τελειώνουν

εδώ πέρα

το γοργότερο ζητάνε,

γιατί, να,

από Δευτέρα

και αλλού

έχουν να πάνε!

Βομβαρδίζουνε