Από κοντά, προκλητική η στάση Λιμενικού - Πυροσβεστικής. Εφτασαν στο σημείο να «φυγαδεύσουν» τα πτώματα!
Στο μεταξύ, ο μόλος της Γερμανικής Σκάλας στο Πέραμα έχει πλημμυρίσει από κόσμο, εκεί βρίσκονται με πρόσωπα παραμορφωμένα από την αγωνία και τον πόνο οι συγγενείς των 5 θυμάτων. Ρωτούν τους λιμενικούς που βρίσκονται εκεί για τους ανθρώπους τους, αλλά μάταια. Ο Β` υπαρχηγός του Λιμενικού Σώματος κ. Δελημιχάλης που έφτασε στο πλοίο δεσμεύεται στους συνδικαλιστές ότι οι σοροί των νεκρών θα βγουν στη Γερμανική Σκάλα. Τελικά, οι σοροί φυγαδεύονται από την Ακτή Ξαβέρη!
Τέσσερα παιδιά άφησε πίσω του ο Πολύκαρπος Παπαδόπουλος. Μόλις 32 χρόνων ήταν ο Νίκος Μακρόγλου και η μάνα του πρόσφατα είχε θάψει και άντρα! Ξερή έμεινε η γυναίκα του Θόδωρου Πολίτη, ενώ ακόμα ηχεί στα αυτιά των συναδέλφων του Αντώνη Μπάκα η κραυγή της μικρής κόρης του: «Πού είναι ο πατέρας μου; Πείτε μου για τον πατέρα μου σας παρακαλώ». Στα 53, με την αγωνία για τα συντάξιμα ένσημα «έφυγε» ο Χαράλαμπος Μπάκος...
Ωστόσο, οι μεταλλεργάτες έδειξαν πως ξέρουν να τιμούν τους νεκρούς τους, τόσο με τον αγώνα που ξεκίνησαν από χτες όσο και δίνοντας από το μεροκάματό τους. Ο πρώτος έρανος έφερε για τις οικογένειες των νεκρών συναδέλφων τους 812.000 δραχμές.
Από το Γραφείο Τύπου της Κεντρικής Επιτροπής του ΚΚΕ, εκδόθηκε το Σάββατο η παρακάτω ανακοίνωση, για την τραγωδία στο Πέραμα:
«Οι πέντε νεκροί στο Πέραμα, που σήμερα προστέθηκαν στον ατελείωτο κατάλογο των θυμάτων του κεφαλαίου, αποτελούν την πιο αδιάψευστη απόδειξη των εγκληματικών ευθυνών της κυβέρνησης και του υπουργείου Εμπορικής Ναυτιλίας, που, μπροστά στην εξυπηρέτηση των συμφερόντων της εργοδοσίας, αδιαφορούν πλήρως και για τη ζωή των εργατών.
Η τραγωδία που έπληξε την εργατική τάξη του πολύπαθου Περάματος είναι το αποτέλεσμα της τέλειας έλλειψης των πιο στοιχειωδών μέτρων ασφαλείας και της ύπαρξης γενικότερων συνθηκών κολαστηρίου, μέσα στις οποίες βγαίνει το μεροκάματο του τρόμου. Εχοντας το εφοπλιστικό κεφάλαιο και ο κάθε ιδιώτης επιχειρηματίας τις πλάτες της κυβέρνησης και διαφόρων κρατικών υπηρεσιών, στέλνει τους εργάτες κυριολεκτικά στο απόσπασμα, προκειμένου να εξασφαλίσει περισσότερα κέρδη και εκμεταλλευόμενος τα δυσθεώρητα ποσοστά ανεργίας.
Η εργατική τάξη δεν μπορεί πια να περιμένει το ελάχιστο από τον κάθε κυβερνητικό "σωτήρα". Πρέπει η ίδια να σηκωθεί και να αντιπαλέψει την πολιτική της εκμετάλλευσης και τους εκπροσώπους της.
Το ΚΚΕ εκφράζει τη βαθύτατη λύπη του προς τις οικογένειες των νεκρών εργατών».