Τη λογική της επαιτείας, την καθήλωση των οικονομικών διεκδικήσεων και το πνίξιμο κάθε αγωνιστικής προοπτικής για το συνδικαλιστικό κίνημα υπηρετεί το πλαίσιο της Εθνικής Γενικής Συλλογικής Σύμβασης Εργασίας (ΕΓΣΣΕ) που κατέθεσε η πλειοψηφία της διοίκησης στη χτεσινή ολομέλεια της ΓΣΕΕ. Οι θέσεις και η τακτική της υποταγής στα συμφέροντα του κεφαλαίου και στην πολιτική της κυβέρνησης, που χαράσσει η πλειοψηφία, συνάντησαν την έντονη αποδοκιμασία των στελεχών της ΔΑΣ, που κατέθεσαν το δικό τους πλαίσιο και πρότειναν 24ωρη πανελλαδική πανεργατική απεργία το πρώτο δεκαπενθήμερο του Δεκέμβρη.

«Η πλειοψηφία της ΓΣΕΕ ρίχνει γέφυρες στην κυβέρνηση. Δεν έχει κανένα ελαφρυντικό και επωμίζεται τεράστιες ευθύνες», ήταν τα λόγια του επικεφαλής της ΔΑΣ Γ.Μαυρίκου, για τις θέσεις της πλειοψηφίας στην Κοινωνική Ασφάλιση, στην υπογραφή νέας σύμβασης, αλλά και για τα μεγάλα προβλήματα που ταλανίζουν τους εργαζόμενους.

Παρουσιάζοντας την πρόταση της ΔΑΣ, που μεταξύ άλλων ζητά, κατώτερο μεροκάματο στις 12.000 και κατώτερο μισθό στις 300.000 δραχμές, ο συνδικαλιστής υπογράμμισε ότι έχει μεγάλη σημασία για το συνδικαλιστικό κίνημα με τι κριτήρια καθορίζει τα αιτήματά του. «Θα τα καθορίσουμε με κριτήριο την ανταγωνιστικότητα και την αύξηση της κερδοφορίας, της παραγωγικότητας, ή με βάση τις ανάγκες των εργαζομένων;», αναρωτήθηκε ο Γ.Μαυρίκος για να προσθέσει: Η πρώτη προσέγγιση είναι η λογική της κυβέρνησης και του ΣΕΒ. Ευνουχίζει τα δικαιώματα και τα αιτήματα των εργαζομένων. Εμείς είμαστε στην αντίπερα όχθη. Σαν Πανεργατικό Αγωνιστικό Μέτωπο θα πάρουμε πρωτοβουλίες, θα κάνουμε ό,τι είναι δυνατόν, για να ορθώσουμε έναν κυματοθραύστη απέναντι στην επίθεση που δέχεται η Κοινωνική Ασφάλιση, το εισόδημα, οι δημοκρατικές και κοινωνικές ελευθερίες» και ο συνδικαλιστής κάλεσε τους εργαζόμενους «από τα κάτω να πάρουν την υπόθεση στα χέρια τους».

Η προσκόλληση της πλειοψηφίας στη λογική της επαιτείας αποδεικνύεται και από το οικονομικό σκέλος των «διεκδικήσεων», που εξαντλούνται ουσιαστικά στην κάλυψη του... πληθωρισμού. Δηλαδή, του μέσου ποσοστού αύξησης του πληθωρισμού για το 2002, την αναδρομική καταβολή του ποσοστού υπέρβασης του πληθωρισμού για το 2000, που δεν υπήρχε σχετική ρήτρα, στη συμμετοχή -γενικώς-στην αύξηση του ΑΕΠ..! Για να γίνει κατανοητή όλη αυτή η περικοκλάδα που στριφογυρίζει γύρω από τον πληθωρισμό, αρκεί ν' αναφέρουμε ότι το κατώτερο μεροκάματο είναι σήμερα 7.221 δραχμές. Δηλαδή, ο «καυγάς» της πλειοψηφίας, είναι για ορισμένες δραχμές ή σύμφωνα με τη «νέα εποχή» τα αιτήματα δεν ξεπερνούν το ένα (1) ευρώ..!

Κατ' αυτό τον τρόπο, η πλειοψηφία θεωρεί μάλιστα -όπως σημειώνει στις θέσεις της-, θα οδηγηθούμε «σταδιακά στην πραγματική σύγκλιση μισθών στην Ευρωζώνη». Το γεγονός ότι ο μέσος μισθός στην Ελλάδα αντιστοιχεί στο 65% του αντίστοιχου ευρωπαϊκού είναι ένα μαθηματικό πρόβλημα, το οποίο η πλειοψηφία προφανώς θα το λύσει με τη βοήθεια του πρώην πρωθυπουργού Κ.Μητσοτάκη και το αμίμητο «0 +0 = 14».

Στην αυταπάτη της σταδιακής εναρμόνισης με τα ευρωπαϊκά επίπεδα των μισθών καλεί τους εργαζόμενους να υποταχτούν και η παράταξη της «Αυτόνομης Παρέμβασης». Μάλιστα όπως υποστηρίζει αυτό πρέπει να γίνει σταδιακά, σε πέντε χρόνια, αλλά σεβόμενη πάντα τη «βελτίωση της ανταγωνιστικότητας».

Γίνεται μια συνειδητή προσπάθεια να φανεί ότι στο Ασφαλιστικό, είμαστε σε μηδενική βάση, -σημείωσε ο Γ. Σταυρόπουλος- τη στιγμή που ήδη εφαρμόζονται αντιασφαλιστικές ρυθμίσεις και μπαίνει ταφόπλακα στην Κοινωνική Ασφάλιση. Δυστυχώς, η πλειοψηφία της ΓΣΕΕ, σιωπά, για τις αθλιότητες του νόμου Σιούφα, δε ζητά την κατάργησή τους, δε μιλά πλέον για πλήρη και σταθερή απασχόληση.

Η πλειοψηφία είναι σε λαθεμένη ρότα τόνισε στην ομιλία του ο Θ. Κούτρας. Σήμερα που οι εργαζόμενοι δέχονται συνολική επίθεση, απαιτείται άλλος προσανατολισμός και πριν απ' όλα ν' αξιοποιήσουμε τις δυνάμεις των ίδιων των εργαζομένων. Γιατί οι εργαζόμενοι που συσπειρώθηκαν την περασμένη άνοιξη ζητούσαν συγκεκριμένα πράγματα και καταδίκασαν τα παζάρια του «κοινωνικού διαλόγου».