Την απόφαση των εργαζομένων του Πειραιά να οργανώνουν την πάλη τους συσπειρωμένοι στα ταξικά συνδικάτα για να αντιμετωπίσουν την κυβερνητική επίθεση στο σύστημα Κοινωνικής Ασφάλισης, έκαναν καθαρή χτες εκπρόσωποι της Συντονιστικής Επιτροπής Σωματείων Πειραιά, με διάβημα στα γραφεία της ΓΣΕΕ, διαμαρτυρόμενοι για τη στάση που κρατά η Συνομοσπονδία. Από τα παριστάμενα μέλη του προεδρείου της διοίκησης Γ. Μανώλη (ΔΑΚΕ), Α. Καλύβη («Αυτόνομη Παρέμβαση») και Γ. Παναγόπουλο (ΠΑΣΚΕ), αξίωσαν να σταματήσει η ΓΣΕΕ να παρέχει στήριξη στην κυβερνητική πολιτική. Ο πρόεδρος της ΓΣΕΕ, Χρ. Πολυζωγόπουλος, αν και είχε ειδοποιηθεί για τη συνάντηση, «φρόντισε» να είναι εκτός Αθηνών.

Οι εκπρόσωποι της Συντονιστικής επισήμαναν στα μέλη του προεδρείου ότι σωματεία και συνδικαλιστικοί φορείς του Πειραιά έχουν ήδη πάρει απόφαση για την πραγματοποίηση συγκεντρώσεων και εξορμήσεων στους χώρους δουλιάς, με στόχο την ενημέρωση των εργαζομένων και την οργάνωση του αγώνα τους για την υπεράσπιση και διεύρυνση των δικαιωμάτων τους στην Κοινωνική Ασφάλιση. Στη συνέχεια, απαίτησαν να σταματήσει η συνομοσπονδία να καλλιεργεί κλίμα αποδοχής των κυβερνητικών προτάσεων και να προσπαθεί να σύρει στο τραπέζι του «κοινωνικού διαλόγου» τους εργαζόμενους. Πρέπει η ΓΣΕΕ, τόνισαν, να απορρίψει τις κυβερνητικές επιλογές και τη διαδικασία του «κοινωνικού διαλόγου». Ο Γ. Μανουσογιαννάκης, μέλος της Συντονιστικής και πρόεδρος της ναυτεργατικής ένωσης ο «ΣΤΕΦΕΝΣΩΝ», σε δηλώσεις του για το σκοπό της συνάντησης, επισήμανε: «Η ΓΣΕΕ μπαίνει στο διάλογο και θέλει να οδηγήσει και την εργατική τάξη σ' αυτόν για να χάσει αυτά που μέχρι σήμερα με σκληρούς αγώνες έχει κατακτήσει. Θέλουμε να διατρανώσουμε την αντίθεσή μας σ' αυτήν την τακτική της πλειοψηφίας της ΓΣΕΕ και την απόφασή μας να παλέψουμε για την ανατροπή αυτής της κατάστασης, αλλά και για την αλλαγή του συσχετισμού των δυνάμεων στο συνδικαλιστικό κίνημα, ούτως ώστε τα συνδικάτα να είναι εργαλείο των εργαζομένων και όχι ο ιμάντας για να περνάει η κυβερνητική πολιτική».

Από τη μεριά των μελών του προεδρείου της ΓΣΕΕ, οι τοποθετήσεις που έκαναν ήταν στη λογική «ναι μεν, αλλά». Τόσο ο Γ. Μανώλης, όσο και ο Α. Καλύβης επισήμαναν ότι, με δηλώσεις, έχουν διαχωρίσει τη θέση τους από τον Χρ. Πολυζωγόπουλο, από την άλλη, όμως, υποστήριξαν ότι η ΓΣΕΕ θα παραμείνει στις θέσεις, που μέχρι τώρα η ίδια έχει αναδείξει. Δηλαδή, θέσεις που δεν εξυπηρετούν τα συμφέροντα των εργατών και που, αντίθετα, δίνουν πατήματα στην κυβέρνηση για να εξαπολύσει την επίθεσή της.

Χαρακτηριστική είναι η δήλωση στο «Ρ» του Μ. Νουφαρίτση, μέλος της Συντονιστικής και γραμματέα του Εργατικού Κέντρου Πειραιά, για την αντίδραση των μελών του προεδρείου της ΓΣΕΕ: «Τα μέλη του προεδρείου της ΓΣΕΕ μπορεί σε επιμέρους ζητήματα να δηλώνουν ότι διαφωνούν με την τακτική του Χρ. Πολυζωγόπουλου, αλλά στην ουσία δεν παίρνουν κανένα πρακτικό μέτρο, μετά τις μεγάλες απεργιακές κινητοποιήσεις για το Ασφαλιστικό, τη στιγμή που η κυβέρνηση εντείνει τις προσπάθειές της για την ανατροπής της Κοινωνικής Ασφάλισης».

Νέο ισχυρό πλήγμα δέχτηκε η... «φερεγγυότητα» της ιδιωτικής εταιρίας των εφοπλιστών Ελληνικός Νηογνώμονας ΑΕ από τη δικαιοσύνη. Χτες, το Τριμελές Εφετείο Πειραιά δέχτηκε τις εγκληματικές ευθύνες του Νηογνώμονα, για το τραγικό ναυάγιο του φορτηγού πλοίου «Αϊρον Αντώνης», κηρύσσοντας ένοχο (με μια ψήφο κατά) τον Δ. Μελισσηνό, γενικό τεχνικό διευθυντή του Ελληνικού Νηογνώμονα (ΕΝ), την περίοδο που συντελέστηκε το ναυτικό έγκλημα, δηλαδή στις 3 Σεπτέμβρη του 1994. Το δικαστήριο του επέβαλε ποινή φυλάκισης 2 χρόνια και 6 μήνες με πενταετή αναστολή. Πρωτόδικα ο Δ. Μελισσηνός για την ίδια υπόθεση είχε καταδικαστεί σε 5 χρόνια φυλάκιση, ενώ 7 χρόνια φυλακή έχει επιβληθεί στον ίδιο και τον Τ. Λυσιμάχου, πρώην πρόεδρο και σήμερα μέλος της τριμελούς διοικούσας επιτροπής του ΕΝ, από το Τριμελές Πλημμελειοδικείο Πειραιά για το ναυάγιο του τσιμεντάδικου πλοίου «ΔΥΣΤΟΣ». Να σημειωθεί ότι από το 1994 μέχρι και σήμερα η εγκληματική δράση του ΕΝ έχει στοιχίσει τη ζωή σε 125 ανθρώπους που χάθηκαν στα ναυάγια του «Αϊρον Αντώνης», του «ΔΥΣΤΟΣ» και του «Εξπρές Σαμίνα».

Οι δυο από τους τρεις δικαστές δέχτηκαν ότι το «Αϊρον Αντώνης» ήταν αναξιόπλοο και ότι τα πιστοποιητικά αξιοπλοίας που του είχε εκδώσει ο ΕΝ, με ευθύνη του Δ. Μελισσηνού, «δεν ανταποκρίνονταν στην πραγματική κατάσταση του πλοίου». Αυτό είχε ως αποτέλεσμα το πλοίο να βυθιστεί αύτανδρο - με 24 ναυτεργάτες πλήρωμα - στον Ατλαντικό Ωκεανό από ρήγμα στη Νο 5 δεξιά δεξαμενή έρματος. Οσον αφορά δε τον πλοίαρχο, σύμφωνα με την απόφαση, «έκανε ότι ήταν ανθρωπίνως δυνατό». Επίσης το δικαστήριο δέχτηκε ότι για το ναυάγιο αυτό ευθύνονται και άλλοι από τον ΕΝ, αλλά και από την πλευρά των πλοιοκτητών, των αδερφών Ηλιόπουλων. Βέβαια, το ίδιο δικαστήριο είχε σπεύσει πριν την έναρξη της ακροαματικής διαδικασίας να απαλλάξει τον έναν από τους πλοιοκτήτες, τον Α. Ηλιόπουλο, από την ποινή της πενταετούς φυλάκισης που του είχε επιβληθεί πρωτόδικα.

Καθοριστικός παράγοντας στις μέχρι τώρα δικαστικές αποφάσεις, που αποκαλύπτουν τους πραγματικούς ενόχους των ναυαγίων, ήταν οι αγώνες και τα στοιχεία που έφερε στο φως η ΠΕΜΕΝ, ενώ στην προκειμένη περίπτωση τεράστιος ήταν και ο αγώνας των δικηγόρων των οικογενειών του Χρ. Βρούστη και του Γ. Τρανταλίδη οι οποίοι τα έβαλαν με τα «μεγαθήρια».