«Δε βλέπω κίνδυνο διάσπασης του συνδικαλιστικού κινήματος», δήλωσε προχτές ο Χρήστος Πολυζωγόπουλος, πρόεδρος της ΓΣΕΕ, απαντώντας σε ερώτηση δημοσιογράφου με αφορμή διάφορα συκοφαντικά δημοσιεύματα ότι το ΚΚΕ σκοπεύει να διασπάσει τη ΓΣΕΕ και την ΑΔΕΔΥ. Και συνέχισε: «Το ΚΚΕ πάντα υποστήριζε μετωπικά σχήματα. Δεν είναι κάτι καινούριο αυτό. Διαφορές πολιτικές ή ιδεολογικές προσεγγίσεις υπάρχουν, αλλά δεν υπάρχει κίνδυνος οργανωτικής διάσπασης».
Παρ' όλα αυτά και - κυρίως - παρά τις επανειλημμένες ξεκάθαρες τοποθετήσεις του ΚΚΕ μερικοί του ΣΥΝ και της ΚΕΔΑ συνεχίζουν απτόητοι. Μέχρι και πρωτοσέλιδο είχε αυτή τη συκοφαντία η «Αυγή» χτες, ενώ ένας ακόμη πρώην, ο Μ. Κωστόπουλος, επανέλαβε την κασέτα περί «διάσπασης» προχωρώντας ακόμα παραπέρα με ένα αρκούντως... μεγαλοφυές επιχείρημα! Οτι το ΚΚΕ, λέει, θα πάει μέχρι και σε πρωτοδικείο για να καταθέσει καταστατικό του ΠΑΜΕ, για να γίνει αυτό μια άλλη ΓΣΕΕ... Γιατί αυτό, λέει, σημαίνει «νομιμοποίηση του ΠΑΜΕ»!
Αλήθεια, πού να φανταστεί κάποιος πρώην, ότι εκτός από τη νομιμοποίηση του πρωτοδικείου υπάρχει και νομιμοποίηση - πρωτίστως - στη συνείδηση των εργαζομένων; Αν δε θυμάται, αυτό αλλιώς λέγεται ταξική συνείδηση και ταξική πάλη...
«Εχοντας υπόψη τις διατάξεις» τριών νόμων, ενός Προεδρικού Διατάγματος και μιας υπουργικής απόφασης, ο νομάρχης Ανατολικής Αττικής Δ. Φράγκος αποφάσισε την ένταξη της Βουλιαγμένης στις διατάξεις περί ιαματικών λουτροπόλεων και να προχωρήσει στην απελευθέρωση του ωραρίου των φαρμακείων στην περιοχή του ώστε να εξυπηρετούνται οι λουόμενοι ασθενείς και οι εργαζόμενοι.
Εκτός του ότι ο Δ. Φράγκος ευτελίζει τις αρμοδιότητες που του δίνει ο Κώδικας της Νομαρχιακής Αυτοδιοίκησης, παρέκαμψε εντελώς το Φαρμακευτικό Σύλλογο Αττικής (ΦΣΑ), που είναι αρμόδιος για τον καθορισμό εφημεριών και διανυκτερευόντων φαρμακείων. Ο ΦΣΑ με ανακοίνωσή του καταγγέλλει το Δ. Φράγκο για παράνομη απόπειρα απελευθέρωσης των ωραρίων των φαρμακείων στην περιοχή του «ορμώμενος κυριολεκτικά από ταπεινά ψηφοθηρικά κίνητρα και ενόψει της επικείμενης προεκλογικής περιόδου», καθώς η «φωτογραφικού χαρακτήρα απόφαση πάρθηκε με αίτηση και προτροπή δύο μόνο φαρμακοποιών της Βουλιαγμένης, δημιουργώντας συνθήκες αθέμιτου ανταγωνισμού στην περιοχή». Δύο φαρμακεία ισοδυναμούν με δύο γωνιακά προεκλογικά κέντρα κι έτσι τα μάτια μας μπορεί να δουν πολλά... φωτογραφικά και σε άλλους τομείς μέχρι τις εκλογές.
Αλλά κι ο ΦΣΑ μην εκπλήσσεται για την απελευθέρωση της αγοράς στο επάγγελμα των φαρμακοποιών. Εδώ γίνεται χαμός παντού, η Βουλιαγμένη θα εξαιρούνταν;
Οπως και να έχει πάντως, είναι ο μόνος υπουργός που αναφέρθηκε στην ουσία της υπόθεσης, αφού τον κατηγόρησαν για τις άδειες που έδωσε, νιώθοντας την ανάγκη να απολογηθεί εν μέσω του ...χαμού που γίνεται.
Είπε ο άνθρωπος σαφέστατα: Οι άδειες που έδωσα για τα «φρουτάκια» «ήταν σύννομες», δηλαδή απλούστατα εφάρμοσε το νόμο και συγκεκριμένα τον 2515/97, με τον οποίο η κυβέρνηση νομιμοποίησε κανονικότατα τον τζόγο σε κάθε του μορφή και τον έκανε καθεστώς.
Είναι προφανές πως ...τα υπόλοιπα περί «φρούτων» περισσεύουν και μάλλον χρησιμεύουν για να αποσπάσουν την προσοχή του κόσμου από τις πραγματικές «διαπλοκές». Γιατί, βέβαια, μικρή σημασία έχει ποιο γραφείο επισκέφθηκε ο Τεκτερίδης ή για πόση ώρα κάθισε στο πρωθυπουργικό γραφείο ο ένας ή ο άλλος μεγαλοσχήμων.
Το θέμα είναι ...τι πήραν φεύγοντας κι αυτό δε χρειάζεται να βάλουμε κρυφές κάμερες πουθενά για να το καταλάβουμε. Το βλέπουμε στην πράξη, εκεί που ξεπουλιέται η δημόσια περιουσία, δηλαδή ο αιγιαλός, η «Ολυμπιακή», τα ναυπηγεία, οι προμήθειες νοσοκομείων και ό,τι άλλο βάλει ο νους σας.
ΤΟ ΚΑΛΟ με την υπόθεση της δίωξης Κόκκαλη είναι φυσικά ένα, αυτό που συμβαίνει πάντα στις συγκρούσεις οικονομικών συμφερόντων: Μέσα στον τσακωμό όλο και κάτι διαφεύγει από την προσοχή τους, όλο και κάποια είδηση διαρρέει, οπότε μαθαίνουμε κι εμείς.
Οσο για τους διάφορους θιασώτες της «ανεξάρτητης δικαιοσύνης», είτε από το ΠΑΣΟΚ προέρχονται είτε από τη Νέα Δημοκρατία, συνιστούμε λίγη αυτοσυγκράτηση. Είπαμε, ο κόσμος δεν τρώει κουτόχορτο, ακόμα και όταν του το προσφέρουν αφειδώς.
Πράγματι, η κυβέρνηση δε θα είχε καμία ευθύνη, αν αυτές οι απόψεις του ενός ή του άλλου στελέχους του κυβερνώντος κόμματος ήταν «προσωπικές». Δεν υπάρχει, όμως, αρμοδιότερος να εκφέρει την άποψη της κυβέρνησης γύρω από τον τζόγο, από τον ίδιο τον πρωθυπουργό. Ιδού τι δήλωσε ο κ. Σημίτης στη Βουλή, στις 8/2/2002: «Μη λησμονείτε ότι είμαστε μια χώρα τουρισμού, είμαστε μια χώρα όπου υπήρχαν καζίνο τριγύρω μας και αν θέλουμε να λάβουμε υπόψη μας το διεθνές περιβάλλον και τον τρόπο λειτουργίας της οικονομίας μας, ορισμένες δραστηριότητες δεν μπορεί να αποκλειστούν από την Ελλάδα. Εσείς δηλαδή - συνέχισε ο πρωθυπουργός - προτιμάτε να πηγαίνουν οι Ελληνες στη Γευγελή και σε όλα τα καζίνο που βρίσκονται γύρω από τα σύνορά μας για να παίζουν;»!
***
Μήπως πρόκειται για αλλαγή πλεύσης; 'Η μήπως, αντίθετα, ο κ. πρωθυπουργός παραμένει απολύτως συνεπής, αφού - παρά την αμείλικτη προπαγάνδα - η πολιτική των καζίνο παραμένει στο απυρόβλητο; Οι χτεσινές αποφάσεις αναφέρουν ότι τα «φρουτάκια» καταργούνται, πλην εκείνων που... φυτρώνουν στα καζίνο. Τι να συμβαίνει; Μήπως ενόψει και της... τουριστικής «ατραξιόν» της Ολυμπιάδας, ήρθε η ώρα της συγκέντρωσης και της συγκεντροποίησης του τζόγου στα χέρια των «καλών» και «νόμιμων» Νικολετάτων; Το γεγονός δε, ότι ο πρωθυπουργός δεν επιθυμεί οι Ελληνες να βγαίνουν έξω από τα σύνορα για να «παίζουν», μας βάζει σε σκέψεις. Τι να υποθέσουμε; Οτι βρισκόμαστε ενώπιον της γραμμής που λέει «κάθε πόλη και στάδιο, κάθε χωριό και γυμναστήριο, κάθε νομός και καζίνο»;..
***
Φαίνεται δε, ότι και με τα νέα μέτρα, οι αμερικάνικες πολυεθνικές, οι εφοπλιστές, οι μεγαλοκεφαλαιούχοι, οι τραπεζίτες, οι μεγαλοεργολάβοι, όλοι αυτοί που τέλος πάντων ελέγχουν ή θέλουν να εισέλθουν στο χώρο των καζίνο, συνεχίζουν να αισθάνονται περίφημα...