Πέρα από το γεγονός ότι η πώληση του καζίνο της Πάρνηθας σε ιδιώτες, αντί «πινακίου φακής», αποτελεί ένα τεράστιο οικονομικό και κοινωνικό σκάνδαλο, παράλληλα ισοδυναμεί και με μια οικολογική καταστροφή «μεγατόνων». Κι αυτό γιατί παράλληλα με τις εγκαταστάσεις παραχωρείται στους ιδιώτες, προκειμένου να εφαρμόσουν τα οποιαδήποτε επιχειρηματικά τους σχέδια, και η περιβάλλουσα έκταση 3.100 στρεμμάτων περίπου δάσους και δασικών εκτάσεων, τα οποία βρίσκονται στην «καρδιά» του Εθνικού Δρυμού της Πάρνηθας!

Ηδη από το προκαταρκτικό ενημερωτικό τεύχος για την πώληση του καζίνο, που έχουν εκδώσει τα ΕΤΑ ΑΕ, προβλέπεται, κατά παράβαση της νομοθεσίας και του Συντάγματος, «η δημιουργία εντός του δασικού χώρου της ιδιοκτησίας» του καζίνο η ανάπτυξη πληθώρας δραστηριοτήτων και εγκαταστάσεων, όπως νέα γήπεδα και προπονητήρια, ψυχαγωγικά κέντρα, περιπατητικός τουρισμός, αναρριχητικές εκμεταλλεύσεις, κέντρα ιππασίας. Επίσης, «η δημιουργία οικολογικών οικίσκων (προφανώς μπαγκαλόου) εντός της δασικής περιοχής της ιδιοκτησίας, που θα επιτρέψει την αύξηση των εσόδων του συγκροτήματος και την ανάπτυξη του... οικολογικού τουρισμού»! Οπως επίσης επισημαίνεται σε άλλη παράγραφο, μέσω ειδικών συμβούλων διενεργούνται ειδικές μελέτες και για τη βελτίωση της προσπελασιμότητας του συγκροτήματος (όπως, π.χ., διαπλάτυνση δασικών δρόμων και ασφαλτόστρωσή τους, επέκταση του τελεφερίκ με νέους πυλώνες μέσα στο Δρυμό ή αντικατάστασή του με οδοντωτό σιδηρόδρομο), αλλά και «ένταξης συμπληρωματικών υπαίθριων εκμεταλλεύσεων στο συγκρότημα, αφού διαπιστωθεί η... νομική εφικτότητα ένταξής τους»!

Η ΕΤΑ ΑΕ, σε μια προσπάθεια μείωσης των αντιδράσεων, έδωσε την περασμένη Τρίτη στη δημοσιότητα ανακοίνωση, στην οποία ισχυρίζεται ότι «η έκταση 3.100 στρεμμάτων ιδιοκτησίας ΕΟΤ στην Πάρνηθα δε σχετίζεται με την ιδιωτικοποίηση του καζίνο», που, όπως παραδέχεται, ανήκει στον πυρήνα του Εθνικού Δρυμού. Και, μάλιστα, υποστηρίζει ότι θα διαθέτει κάθε χρόνο κονδύλι 500.000 ευρώ από τα έσοδα του καζίνο για τη συντήρηση και προστασία του Εθνικού Δρυμού, θυμίζοντας τη γνωστή παροιμία «θα σε κάψω Γιάννη, θα σ' αλείψω λάδι»...

Η αλήθεια όμως βρίσκεται στη φράση της ανακοίνωσης, σύμφωνα με την οποία «η ΕΤΑ ούτε προτίθεται, αλλά ούτε και μπορεί να αποτελέσει φορέα αδειοδότησης επεμβάσεων στο Δρυμό». Αλλοι φορείς όμως; Ασφαλώς και μπορούν. Αλλωστε αυτό υπονοείται σαφώς στο τεύχος των διευκρινίσεων που παρέχει η ίδια η ΕΤΑ ΑΕ προς τους ενδιαφερομένους ιδιώτες. Εκεί τους λέει ότι αν υπάρξουν Κοινές Υπουργικές Αποφάσεις, τότε μπορούν να γκρεμίσουν τις εγκαταστάσεις του καζίνο και να χτίσουν άλλο «σύγχρονων προδιαγραφών με μεγαλύτερο χώρο εκμετάλλευσης», ενώ μπορούν παράλληλα να επεκτείνουν τις άλλες εγκαταστάσεις και του τελεφερίκ, αν δώσει άδεια το Δασαρχείο...

Από όλα αυτά, επομένως, προκύπτει ότι στο πλαίσιο της κυβερνητικής πολιτικής της άκρατης ιδιωτικοποίησης και της ανάπτυξης του «νόμιμου» τζόγου δεν υπάρχει κανένας δισταγμός ακόμη και για την καταστροφή του Εθνικού Δρυμού της Πάρνηθας.

Σημειώνεται ότι ο Εθνικός Δρυμός Πάρνηθας ιδρύθηκε το 1962 και τότε, λόγω προφανώς της ύπαρξης του καζίνο, σκανδαλωδώς δε μεταβιβάστηκε στο δημόσιο, όπως θα έπρεπε, το ελατόδασος του ΕΟΤ, παρότι βρίσκεται στον πυρήνα του Δρυμού. Σύμφωνα με την υπάρχουσα νομοθεσία (νόμος 1650/86), στον Εθνικό Δρυμό Πάρνηθας, που έχει χαρακτηριστεί και ως τόπος ιδιαίτερου φυσικού κάλλους (ΦΕΚ 669 Β/68), απαγορεύεται «η λατομία και η σκαφή μέχρι 500 μ. απόσταση, οποιοδήποτε έργο που μπορεί να προκαλέσει άμεση ή έμμεση ζημιά, οποιαδήποτε εργασία και αν ακόμη δεν επιφέρει ζημιά, η επισκευή ή με οποιοδήποτε τρόπο μετασκευή».

Αυτό όμως, όπως φαίνεται και από το συγκεκριμένο παράδειγμα, δε σημαίνει ότι δε θα πρέπει να επαγρυπνούμε...

Η υπόθεση της ιδιωτικοποίησης των ΕΛΠΕ, είναι αρκετά διδακτική. Οχι γι' αυτούς που από την αρχή, ξεκάθαρα κατήγγειλαν και αποκάλυψαν στους εργαζόμενους τις πραγματικές προθέσεις της κυβέρνησης, αλλά γι' αυτούς που έπιναν νερό στο όνομα της «μετοχοποίησης», και που σήμερα, χύνουν κροκοδείλια δάκρυα, επειδή ο όμιλος που γιγαντώθηκε με τα λεφτά του ελληνικού λαού και την προσωπική θυσία των εργαζομένων του, παραδίδεται στον... ανταγωνιστή Λάτση.

Για να φτάσουμε στη σημερινή απόφαση να ιδιωτικοποιηθούν πλήρως τα ΕΛΠΕ, η μεγαλύτερη πετρελαϊκή επιχείρηση της Ελλάδας και των Βαλκανίων, χρειάστηκαν μια σειρά από σκανδαλώδεις αποφάσεις της κυβέρνησης. Αποφάσεις που, δυστυχώς, βρήκαν και στήριξη στην πλειοψηφία του σωματείου των εργαζομένων του Ομίλου. Αρχικά, με πρόσχημα την ανάπτυξη του Ομίλου, και με τη «διαβεβαίωση» ότι το ελληνικό δημόσιο θα κατέχει πάντα το 51%, παραδόθηκε στους ιδιώτες, το πρώτο πακέτο μετοχών. Με τον ίδιο τρόπο παραδόθηκε και το δεύτερο πακέτο, με αποτέλεσμα γύρω στις μισές μετοχές της εταιρίας να βρεθούν σε χέρια ιδιωτών. Από εκεί και πέρα, δεν αξιοποιήθηκαν καν τα προσχήματα κι έτσι αποφασίστηκε να πουληθεί ακόμα ένα 23% σε «στρατηγικό εταίρο», ενώ οι σχετικές περί της ιδιοκτησίας του δημοσίου... διαβεβαιώσεις, έπεσαν στο 35% του Ομίλου. Ενα ποσοστό που, όποτε κριθεί κατάλληλο το κλίμα, είναι σίγουρο ότι θα συρρικνωθεί παραπέρα

Status

Ο «διαγωνισμός» προκηρύχτηκε άμεσα, και ως ενδιαφερόμενοι για την εξαγορά του 23% των ΕΛΠΕ, προέκυψε το κοινοπρακτικό σχήμα του Ομίλου Λάτση με τη ρωσική πετρελαϊκή εταιρία «LukOil», η επίσης ρωσική «Yukos Oil» και η αυστριακή OMV. Οι τρεις ενδιαφερόμενοι, ξεκίνησαν τον ενδελεχή έλεγχο των ΕΛΠΕ, προκειμένου να διεκδικήσουν την εξαγορά της εταιρίας. Τον περασμένο όμως Δεκέμβρη, που ως «ντίλερ» ο Ρώσος Πρόεδρος Βλ. Πούτιν, επισκέφτηκε την Ελλάδα, φαίνεται να άλλαξαν τα πράγματα, και, στο πλαίσιο της... ρωσικής μοιρασιάς, προκρίθηκε το σχήμα Ομιλος Λάτση - «LukOil» να διεκδικήσουν τα ΕΛΠΕ, ενώ η «Yukos» να επεκταθεί στην Κεντρική Ευρώπη. Η επιβεβαίωση όλων αυτών, ήρθε τον περασμένο μήνα, που η «Yukos», εντελώς αιφνιδιαστικά, ανακοίνωσε ότι αποσύρει το ενδιαφέρον της για τα ΕΛΠΕ. Σε ό,τι αφορά την αυστριακή OMV, οι αρμόδιοι παράγοντες παρατηρούν πως δε φαίνεται να έχει καμία τύχη. Οπως μάλιστα συμπληρώνουν με νόημα, «απλά συμμετέχει» κατά πάσα πιθανότητα, κατόπιν συμφωνίας, αφού στην περίπτωση που αποχωρήσει και αυτή, δεν τίθεται θέμα, διαγωνισμού, αλλά απευθείας ανάθεση... Σε ό,τι αφορά τον όμιλο Βαρδινογιάννη, μπορεί να μην εμφανίστηκε πουθενά, αλλά οι γνωρίζοντες επισημαίνουν ότι ανεπισήμως, υπήρξε συμφωνία συνεργασίας του με τη «Yukos Oil».

Σε όποιον και να περάσουν τα ΕΛΠΕ, αποτελεί κοινό τόπο, ότι θα χρησιμοποιηθούν αποκλειστικά για να τονώσουν ακόμα περισσότερο τα κέρδη των ιδιωτών. Ηδη, η διοίκηση του Ομίλου, έχει εκπονήσει 5ετές επιχειρησιακό πρόγραμμα, ύψους 1,8 δισεκατομμυρίων ευρώ, για την επέκταση του Ομίλου στα Βαλκάνια και την ευρύτερη περιοχή, αλλά και στην έρευνα και την εξόρυξη υδρογονανθράκων, παντού, εκτός της Ελλάδας. Στελέχη της προηγούμενη διοίκησης του Ομίλου, σημείωναν μέχρι πρόσφατα, ότι η παράδοση των ΕΛΠΕ στο Λάτση και τη «LukOil», θα σημάνει και την καταστροφή του Ομίλου, αφού αυτοί θα αξιοποιήσουν συγκεκριμένα τμήματα των ΕΛΠΕ, δηλαδή αυτά που θα τους αποφέρουν τα μεγαλύτερα κέρδη, ενώ τα υπόλοιπα θα τα απαξιώσουν. Εξαιρετικά δυσοίωνο είναι το μέλλον και για τους εργαζόμενους, αφού το πιθανότερο είναι να γίνουν απολύσεις, προκειμένου άμεσα να τονωθεί η περσινή «χαμηλή» κερδοφορία του Ομίλου. Οι μόνοι... τυχεροί από το κυβερνητικό σκάνδαλο, θα είναι οι κάτοικοι της Ελευσίνας οι οποίοι προσωρινά θα απαλλαγούν από τον εφιάλτη της γιγάντωσης της ΠΕΤΡΟΛΑ, αφού ο Λάτσης, θα πάρει έτοιμο, και μάλιστα, τζάμπα ένα από τα πλέον σύγχρονα διυλιστήρια της Ευρώπης, τα ΕΛΔΑ!

Η πώληση των ΕΛΠΕ θα αποτελέσει μεγάλο πλήγμα, για το σύνολο του ελληνικού λαού, αλλά και την ασφάλεια της χώρας, αφού πλέον το ελληνικό δημόσιο δε θα έχει κανένα περιθώριο ελέγχου στα υγρά καύσιμα. Υπ' αυτά, είναι δεδομένο ότι θα στηθούν παιχνίδια και σπέκουλες με τα αποθέματα και την επάρκεια των καυσίμων, αφού και το δημόσιο δε θα έχει τον έλεγχο, αλλά η αγορά θα μονοπωληθεί ακόμα περισσότερο. Γίνεται δε, εύκολα αντιληπτό ότι η αγορά θα εξαρτάται από τις «κονταρομαχίες» των Λάτση - Βαρδινογιάννη, ο πρώτος με τις πλάτες της ρωσικής «LukOil» και ο δεύτερος με τις πλάτες της αραβικής «Aramco»!

Πολλοί βέβαια, αναφέρουν ότι η ελληνική αγορά είναι μικρή και πως δεν παρουσιάζει ιδιαίτερο ενδιαφέρον. Ούτε ψέμα είναι, άλλα ούτε και αλήθεια. Και στην εσωτερική αγορά θα παιχτούν σκληρά παιχνίδια, αλλά ακόμα περισσότερο, ο Λάτσης με «εμπροσθοφυλακή» ένα μεγάλο Ομιλο για τα δεδομένα της περιοχής, θα «επιτεθεί» στις βαλκανικές χώρες, μια και ήδη τα ΕΛΠΕ διεκδικούν την αγορά της σερβικής «Beopetrol», αλλά και τη σύσταση εταιριών στις υπόλοιπες χώρες.

Eurokinissi

Σύμφωνα με την προκήρυξη του διαγωνισμού για την ιδιωτικοποίηση του συγκροτήματος - το οποίο από τον προηγούμενο Ιούνη που πέρασε στα χέρια της Ελληνικά Τουριστικά Ακίνητα (ΕΤΑ) ΑΕ και αναφέρεται ως Ελληνικό Καζίνο Πάρνηθας ΑΕ - η ΕΤΑ «διενεργεί διεθνή δημόσιο διαγωνισμό για τη μεταβίβαση μέχρι 51% του μετοχικού κεφαλαίου της "Ελληνικό Καζίνο Πάρνηθας" σε στρατηγικό επενδυτή, στον οποίο θα παραχωρηθεί η διαχείριση και διοίκηση του καζίνο». Επιπλέον, στις «άμεσες προτεραιότητες» της ΕΤΑ είναι η εισαγωγή της Ελληνικό Καζίνο Πάρνηθας ΑΕ στο χρηματιστήριο μέσω δημόσιας εγγραφής.

Η κυβέρνηση, μέσω της ΕΤΑ - η οποία έχει αναλάβει το ξεπούλημα της περιουσίας του Ελληνικού Οργανισμού Τουρισμού στο όνομα της «αξιοποίησης και εκμετάλλευσής» - εγγυάται στους υποψήφιους μνηστήρες εκτός από τα κέρδη που αποφέρει με τα σημερινά παιχνίδια που περιλαμβάνει (41 τραπέζια και 360 slot machines) «δυνατότητα πολλαπλάσιας δυναμικότητας» και λειτουργίας σε εικοσιτετράωρη βάση. Μπορεί κανείς να αντιληφθεί τι ποσά υπόσχεται η κυβέρνηση στους αετονύχηδες του τζόγου με την ιδιωτικοποίηση του ήδη τρίτου μεγαλύτερου καζίνο στη χώρα, μετά από εκείνο του Λουτρακίου και της Θεσσαλονίκης, όταν υπόσχεται πολλαπλάσια κέρδη από τα τρία δισ. δρχ. που έχει ήδη με βάση τα στοιχεία της ΕΤΑ.

Στο ενημερωτικό τεύχος που συνοδεύει την προκήρυξη για την ιδιωτικοποίηση του καζίνο, η ΕΤΑ ενημερώνοντας τους ενδιαφερόμενους για τις προοπτικές που θα έχουν αποκτώντας το καζίνο, δίνει αποκαλυπτικά στοιχεία για την εξέλιξη του τζόγου στην Ελλάδα. Σύμφωνα με τα στοιχεία της ΕΤΑ, σε μια χώρα δέκα εκατομμυρίων κατοίκων, στα οκτώ καζίνο που λειτουργούν τα στοιχήματα το 2000 έφτασαν τα 523 δισ. δρχ., και ήταν αυξημένα συγκριτικά με το 1999 κατά 14%.

Οσο για τον έλεγχο της λειτουργίας των ναών του τζόγου, η κυβέρνηση όχι μόνο δεν έχει πάρει κανένα ουσιαστικό μέτρο προστασίας των τοπικών κοινωνιών από τις επικίνδυνες προεκτάσεις της λειτουργίας των καζίνο, αλλά αντίθετα, σκοπεύει - όπως αποκάλυψε πρόσφατα ο υφυπουργός Ανάπτυξης αρμόδιος για θέματα τουρισμού Δ. Γεωργακόπουλος - να... «αυστηροποιήσει» τον έλεγχο των καζίνο κατά το πρότυπο των ελέγχων που εφαρμόζονται στο παγκόσμιο κέντρο του τζόγου, το Λας Βέγκας!

Οι εξελίξεις γύρω από την ιδιωτικοποίηση των ναυπηγείων Σκαραμαγκά, επιβεβαιώνουν με τον πλέον σαφή τρόπο, ότι η απόφαση της κυβέρνησης να παραδώσει το μεγαλύτερο ναυπηγείο της χώρας στο ιδιωτικό κεφάλαιο, δεν υπαγορεύτηκε από την αγωνία για τη διασφάλιση του μέλλοντος των ναυπηγείων και των θέσεων εργασίας, αλλά, προωθήθηκε αποκλειστικά για την εξυπηρέτηση κύκλων που έχουν άμεσα και τεράστια συμφέροντα από την ιδιωτικοποίηση μιας μονάδας τέτοιου μεγέθους. Κύκλους, που κατοικοεδρεύουν ακόμα και εντός των ναυπηγείων.

Ακριβώς, ένα χρόνο από την πρώτη εκδήλωση ενδιαφέροντος των εννέα μνηστήρων για την «εξαγορά» του Σκαραμαγκά, η κυβέρνηση, σήμερα εξετάζει και πάλι το ενδεχόμενο να μεταφέρει το Σκαραμαγκά σε φορέα του δημοσίου, όχι γιατί διαπίστωσε τα λάθη, αλλά για να απεμπλέξει και να διευκολύνει την παραχώρηση της ΕΤΒΑ, στον Ομιλο Πειραιώς. Την ίδια ώρα οι υποχωρήσεις της κυβέρνησης στα ζητήματα που θέτουν οι Γερμανοί της HDW/FS, επίδοξοι αγοραστές των ναυπηγείων, τούς ανοίγουν την όρεξη για νέες «διεκδικήσεις».

Δε θα ασχοληθούμε με τα όσα έχουν κερδίσει μέχρι σήμερα οι Γερμανοί από τα ναυπηγεία Σκαραμαγκά και προέρχονται από τη σύμβαση για την κατασκευή «τριών συν ένα» υποβρυχίων του Πολεμικού Ναυτικού. Οπως επίσης και την κατακόρυφη υπερτιμολόγηση των υποβρυχίων αυτών, ώστε να μοιραστούν οι επιτήδειοι τις διάφορες μίζες. Τα σοβαρά ζητήματα που ανακύπτουν, είναι η αποδοχή από την πλευρά της κυβέρνησης, της πρόθεσης των Γερμανών να «σπάσουν» το ναυπηγείο σε τρία τμήματα (ναυπηγικό, βιομηχανικό και επισκευαστικό), ώστε αυτοί (οι Γερμανοί) να κρατήσουν το πρώτο τμήμα που συνδέεται με την απ' ευθείας ανάθεση παραγγελιών από το Πολεμικό Ναυτικό. Παράλληλα, αποδεικνύεται ότι στους όρους του προσυμφώνου, δεν υπάρχει καν η πρόβλεψη για τη διατήρηση των 1.400 θέσεων εργασίας, όπως ισχυρίζεται η κυβέρνηση. Επίσης, πριν καν υπογραφεί η τελική συμφωνία, οι Γερμανοί απαίτησαν να τους παραχωρηθούν και άλλες αναθέσεις του ΠΝ, αξιώνοντας ουσιαστικά - και σε πρώτη φάση - το ύψος των παραγγελιών να ξεπεράσει το 1,5 τρισεκατομμύρια δραχμές!

Η στάση της κυβέρνησης, η υποταγή της δηλαδή σε ό,τι κατά καιρούς αξίωσαν οι επίδοξοι μνηστήρες, άνοιξαν και άλλο την όρεξη των Γερμανών, που τώρα ζητούν το εκ των προτέρων ξεκαθάρισμα των ναυπηγείων (τριχοτόμηση), την ανάληψη των όποιων οικονομικών υποχρεώσεων υπάρχουν από το δημόσιο, την εδώ και τώρα ανάθεση νέων παραγγελιών. Οταν θα γίνουν όλα αυτά, ή κάποια από αυτά, τότε οι Γερμανοί θα προσέλθουν για την υπογραφή. Οχι βέβαια πως δεν τους ενδιαφέρει το ναυπηγείο, αλλά αφού βρήκαν κάποιους που τους κάνουν όλα τα θελήματα, γιατί να μην πιέσουν; Η κυβέρνηση, είναι έτοιμη να τα πράξει όλα αυτά. Ο μόνος ενδοιασμός της είναι, τα διάφορα μέτωπα που έχει ανοίξει αυτή την περίοδο με την πολιτική της, με αποτέλεσμα να διατηρεί κάποιες επιφυλάξεις. Προτιμά σ' αυτή τη φάση να ολοκληρώσει την ιδιωτικοποίηση της ΕΤΒΑ, και όταν φτάσει το πλήρωμα του χρόνου να παραδώσει και τα ναυπηγεία.

Οι πληροφορίες των τελευταίων ημερών, ότι τα ναυπηγεία θα περάσουν προσωρινά μέχρι να αποκατασταθεί το κλίμα, υπό τον έλεγχο του δημοσίου και μετά θα ξεπουληθούν, ως αυτή τη στιγμή, δεν έχουν προκαλέσει αντιδράσεις. Οι μόνες αντιδράσεις προέρχονται από στελέχη της ΠΑΣΚΕ στο ναυπηγείο, που εξαγγέλλουν ότι δε θα δεχτούν μια τέτοιου είδους ρύθμιση, αλλά θα συνεχίσουν να εργάζονται για την παραχώρησή τους στους Γερμανούς. Γιατί; Δεν υπάρχει σαφής εξήγηση, αλλά αυτή θα πρέπει να αναζητηθεί στις «κολιγιές» της κυβέρνησης με κομματικά κυβερνητικά στελέχη του ναυπηγείου, και σε πιθανά -άγνωστα δημοσίως - αντισταθμίσματα.

Ενδεικτικό της κατάστασης που επικρατεί, είναι το γεγονός ότι ο σύμβουλος ιδιωτικοποίησης που προσελήφθη και χρυσοπληρώνεται για την ιδιωτικοποίηση των ναυπηγείων, εδώ και καιρό, με επιλογή κυβερνητικών στελεχών, είχε απομακρυνθεί από τις διαδικασίες και τις διαπραγματεύσεις, διότι οι πολύ λεπτές πτυχές του ξεπουλήματος, εξετάζονται σε ανώτερο κυβερνητικό επίπεδο. Πάντως, η κυβέρνηση δεν το βάζει κάτω, αφού το θέμα το χειρίζεται ως επί το πλείστον ο υπουργός Οικονομίας και Οικονομικών Ν. Χριστοδουλάκης, ο οποίος αυτή την περίοδο, πιέζεται να δώσει εξετάσεις στο μεγάλο κεφάλαιο.