ΕΡΓΑΤΙΚΑ | ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ

ΕΡΓΑΤΙΚΑ

ΠΑΝΕΡΓΑΤΙΚΟ ΑΓΩΝΙΣΤΙΚΟ ΜΕΤΩΠΟ

Αγωνιστική απάντηση, εργατική αντεπίθεση

Η προκήρυξη του ΠΑΜΕ για την Πρωτομαγιά

Αγωνιστική απάντηση στους σφαγείς των λαών και των κοινωνικών δικαιωμάτων.

Εργατική αντεπίθεση κόντρα στα μονοπώλια και τον ιμπεριαλισμό.

Η εργατική τάξη, σαν πρωτοπόρα δύναμη της κοινωνίας, τιμά την Εργατική Πρωτομαγιά με νέους ταξικούς αγώνες ενάντια στο κεφάλαιο, την αντιλαϊκή πολιτική και τους φορείς της.

Διαθέτουμε όλες μας τις δυνάμεις για την οργάνωση της εργατικής τάξης, τη σφυρηλάτηση της ταξικής ενότητας, την ανάπτυξη της διεθνιστικής αλληλεγγύης.

Διεκδικούμε αιτήματα που ανταποκρίνονται στις σύγχρονες ανάγκες, διεκδικούμε τον πλούτο που παράγουμε και τον κλέβουν οι καπιταλιστές.

Οι εξελίξεις διαψεύδουν τους εκπροσώπους και τους απολογητές του εκμεταλλευτικού συστήματος.

Ζούμε την πιο απροκάλυπτη ιμπεριαλιστική επιθετικότητα, τον αδυσώπητο ανταγωνισμό για το μοίρασμα των αγορών, την καθυπόταξη χωρών, το αιματοκύλισμα λαών.

Εργαζόμενες, εργαζόμενοι, άνεργοι και συνταξιούχοι, αλλοδαποί εργαζόμενοι, νέοι και νέες,

Εκατομμύρια άνθρωποι στη γη λιμοκτονούν, ολόκληροι λαοί ζουν σε συνθήκες απίστευτης φτώχειας, καθυστέρησης, βασανισμών. Οι 200 πλουσιότεροι άνθρωποι του πλανήτη υπερδιπλασίασαν την περιουσία τους το 2001 και σύμφωνα με τα στοιχεία της UNESCO διαθέτουν περιουσία πολύ μεγαλύτερη από το εισόδημα της μισής ανθρωπότητας.

Εργαζόμενοι και εργαζόμενοι, νέοι και νέες,

Η ηρωική αντίσταση και η αυτοθυσία του παλαιστινιακού λαού, η αντίσταση του λαού της Κούβας και της Βενεζουέλας, οι διαδηλώσεις στην Ιταλία, στη Λισαβόνα σε δεκάδες άλλες χώρες, οι μαζικοί μαχητικοί αγώνες στη χώρα μας για το ασφαλιστικό, οι αγώνες των αγροτών και της νεολαίας στέλνουν ελπιδοφόρο μήνυμα ότι το μέλλον της ανθρωπότητας δεν μπορεί και δε θα είναι η καπιταλιστική βαρβαρότητα, αλλά μια κοινωνία όπου θα καταργηθεί η εκμετάλλευση ανθρώπου από άνθρωπο και θα αναπτύσσεται με κίνητρο την ευημερία του εργαζόμενου λαού.

***

Συναδέλφισσες - Συνάδελφοι,

Η γενικευμένη επίθεση του κεφαλαίου και των πολιτικών του εκπροσώπων στη χώρα μας και στην Ευρώπη παίρνει νέα πιο βάρβαρα χαρακτηριστικά.

Το επιβεβαιώνουν οι ομόφωνες αποφάσεις των Ευρωπαίων ηγετών για την αύξηση των ορίων ηλικίας, την αύξηση του ορίου των απολύσεων, η φορολογική επέλαση που προετοιμάζεται, το αντιασφαλιστικό πακέτο «Ρέππα», οι απαράδεκτες αυξήσεις που δίνουν κυβέρνηση και εργοδότες.

Το 8ωρο και ο σταθερός χρόνος εργασίας
το ύψος των μισθών, οι όροι και οι προϋποθέσεις συνταξιοδότησης
το δικαίωμα σε μια δημόσια σύγχρονη αναβαθμισμένη παιδεία και υγεία
οι ατομικές συλλογικές ελευθερίες και δικαιώματα
το ίδιο το δικαίωμα του λαού μας να ζει ειρηνικά

όλα αυτά συνθλίβονται, προκειμένου το κεφάλαιο να ρίξει όσο γίνεται πιο χαμηλά την τιμή της εργατικής δύναμης, να αυξήσει τα υπερκέρδη του, να δημιουργήσει όρους και προϋποθέσεις μακροπρόθεσμης αποδυνάμωσης και υποταγής του συνδικαλιστικού και λαϊκού κινήματος.

***

Συνάδελφοι και συναδέλφισσες,

Είναι αλήθεια πως η ολομέτωπη αυτή επίθεση του κεφαλαίου και των πολιτικών του εκπροσώπων δε θα είχε τα αποτελέσματα που έχει σε βάρος των δικαιωμάτων μας, αν δεν είχε εξασφαλίσει έναν πολιτικό σύμμαχο. Τη, με κάθε τρόπο και όλα τα μέσα, στήριξη του εργοδοτικού και κυβερνητικού συνδικαλισμού τόσο στη χώρα μας, όσο και στην Ευρώπη και τον κόσμο γενικότερα.

Τόσο η ΓΣΕΕ όσο και η ΑΔΕΔΥ, δέσμιες της γραμμής της συναίνεσης και της υποταγής, αρνητές της ταξικής πάλης και θιασώτες της αντιδραστικής θεωρίας του «κοινωνικού διαλόγου» στάθηκαν ανίκανες να υιοθετήσουν, να οριοθετήσουν μια αποτελεσματική γραμμή άμυνας και υπεράσπισης των δικαιωμάτων και των κατακτήσεών μας. Κυρίως στάθηκαν ανίκανες να υιοθετήσουν και να προβάλουν ένα πλαίσιο στόχων και αιτημάτων που να ανταποκρίνονται στις σημερινές ανάγκες και δυνατότητες, να πάρουν πρωτοβουλίες συντονισμού των αγώνων της εργατικής τάξης, να τους δώσουν προοπτική, να συντονίσουν αυτή τη δράση με τα άλλα τμήματα του ελληνικού λαού που δοκιμάζονται (αγρότες - ΕΒΕ κτλ.).

Εμπρός για την ταξική ανασυγκρότηση του συνδικαλιστικού κινήματος

Το Πανεργατικό Αγωνιστικό Μέτωπο, στα 3 χρόνια από τη δημιουργία του, έθεσε όλες του τις δυνάμεις στην υπηρεσία του αγώνα, για την υπεράσπιση των συμφερόντων των εργαζομένων, των συνταξιούχων, της νεολαίας, των ανέργων, των μεταναστών. Εδωσε νέα πνοή, αισιοδοξία και προοπτική στο συνδικαλιστικό κίνημα και στον απολογισμό του καταγράφεται πλούσια δράση για κάθε μικρό και μεγάλο πρόβλημα. Στους τόπους δουλιάς, στις απεργιακές κινητοποιήσεις, στα συλλαλητήρια, τις καταλήψεις των υπουργείων του ΙΚΑ, των Γραφείων του ΣΕΒ, στις μεγάλες διαδηλώσεις ενάντια στους ΑμερικανοΝΑΤΟικούς, στις συναυλίες και πορείες αλληλεγγύης στους δοκιμαζόμενους λαούς, το ΠΑΜΕ σφυρηλάτησε τους δεσμούς του με τους εργαζόμενους. Σήμερα μπορεί και πρέπει να γίνει πραγματικός εκπρόσωπος των συμφερόντων των εργαζόμενων στο συνδικαλιστικό κίνημα. Να σπάσει, μαζί με την εργατική τάξη, τη γραμμή της ταξικής συνεργασίας.

***

Εργαζόμενες, εργαζόμενοι

Η απεργία της 1ης Μάη δεν είναι μόνο μια μέρα μνήμης, απότισης τιμών στα εκατομμύρια επώνυμων και ανώνυμων ηρώων της τάξης μας, από τους πρωτοπόρους της Πρωτομαγιάς του ΣΙΚΑΓΟ το 1886 έως σήμερα.

Η 1η Μάη είναι, πριν από όλα, ημέρα διεκδίκησης των αιτημάτων της εργατικής τάξης, προβολής του ιστορικού της ρόλου, της νομοτελειακής αποστολής μιας τάξης που της ανήκουν όλα, γιατί είναι ο βασικός παραγωγός του παραγόμενου κοινωνικού πλούτου.

Οι πλειοψηφίες του εργοδοτικού και κυβερνητικού συνδικαλισμού για μια ακόμα χρονιά αποφάσισαν να συν-γιορτάσουν με την κυβέρνηση, τους εργοδότες και τους εκπροσώπους της Ευρωπαϊκής Ενωσης την 1η Μάη.

Το ΠΑΜΕ καλεί τους εργαζόμενους, τα πρωτοβάθμια σωματεία, τις Συντονιστικές Επιτροπές να πάρουν, σε κάθε πόλη, πρωτοβουλίες αγωνιστικού ταξικού γιορτασμού της 1ης Μάη:

- Ενάντια στο κεφάλαιο και τις επιδιώξεις.

- Ενάντια στην κυβέρνηση, την Ευρωπαϊκή Ενωση και την αντιλαϊκή τους πολιτική.

- Ενάντια στην προδοτική στάση του εργοδοτικού και κυβερνητικού συνδικαλισμού των πλειοψηφιών της ΓΣΕΕ και της ΑΔΕΔΥ.

- Ενάντια στις ιμπεριαλιστικές επεμβάσεις.

***

Στην αυγή του νέου αιώνα, η εργατική τάξη μπορεί να δώσει αποφασιστικά τη μάχη της υπεράσπισης και της διεύρυνσης των δικαιωμάτων της. Τη μάχη της αναζωογόνησης και της Ταξικής Ανασυγκρότησης του συνδικαλιστικού κινήματος. Μπορεί να συμβάλει δραστήρια στη δημιουργία ενός ρωμαλέου Αντι-ιμπεριαλιστικού, Αντι-μονοπωλιακού κινήματος, ικανού να αμφισβητήσει την εξουσία του κεφαλαίου και των πολιτικών του εκπροσώπων.

Το ΠΑΜΕ καλεί τους εργαζόμενους και όλες τις συνδικαλιστικές δυνάμεις, ανεξάρτητα κομματικής ή παραταξιακής ένταξης, σε ΕΝΩΤΙΚΟ, ΤΑΞΙΚΟ γιορτασμό της Πρωτομαγιάς.

Η 1η Μάη είναι γιορτή των εργαζόμενων, μέρα ανάδειξης και πάλης των εργατικών προβλημάτων και αποκάλυψης των ταξικών αντιπάλων.

Το ΠΑΜΕ καταδικάζει τον εταιρισμό που προωθούν οι ηγεσίες του κυβερνητικού και εργοδοτικού συνδικαλισμού και δεν μπαίνει στη λογική του συνεορτασμού με τους συνενόχους της προσπάθειας για διάλυση της κοινωνικής ασφάλισης, της φτώχειας, της ανεργίας και της συρρίκνωσης των συνδικαλιστικών και λαϊκών ελευθεριών.

1η ΜΑΗ 2002 ΑΠΕΡΓΟΥΜΕ - ΔΙΕΚΔΙΚΟΥΜΕ:

* Δημόσια Κοινωνική Ασφάλιση για όλους. Δωρεάν δημόσια υγεία. Κατάργηση της επιχειρηματικής δραστηριότητας στην Υγεία - Πρόνοια.

* Μείωση των ορίων συνταξιοδότησης στα 60 χρόνια για τους άντρες και στα 55 για τις γυναίκες (στα 55 και 50 αντίστοιχα για τα βαρέα - ανθυγιεινά).

* Πλήρη συνταξιοδότηση με 9.000 ένσημα χωρίς όριο ηλικίας.

* Κύρια σύνταξη στο 80% του συνταξιοδοτικού μισθού και ελάχιστη σύνταξη στις 240.000 δρχ.

* Κατάργηση των αντι-ασφαλιστικών νόμων της ΝΔ και επιστροφή των 25 τρισ. κλεμμένων από το ΙΚΑ, από τη 10ετία του 1960 έως σήμερα.

* Προστασία του εισοδήματος από την ακρίβεια.

* Κατώτερο μισθό στις 300.000 δρχ. Κατώτερο μεροκάματο στις 12.000 δρχ. Αύξηση του αφορολόγητου ορίου των εργαζόμενων, φορολόγηση των κερδών του κεφαλαίου.

* Κατάργηση των ελαστικών μορφών απασχόλησης και νομοθετική κατοχύρωση 35ωρου, 7ωρου, 5ήμερου με πλήρη ένσημα και αποδοχές.

* Αποκλειστικά Δημόσια Δωρεάν Παιδεία. Υποχρεωτική 12χρονη εκπαίδευση.

* Υπεράσπιση - διεύρυνση των δημοκρατικών δικαιωμάτων και ελευθεριών.

Ολοι στο Σύνταγμα, στις 10.30 το πρωί

Πορεία στις Πρεσβείες των ΗΠΑ - Ισραήλ

ΜΠΡΟΣΤΑ ΣΤΗΝ ΕΡΓΑΤΙΚΗ ΠΡΩΤΟΜΑΓΙΑ

Αποφασιστικά μπροστά!

Με κυρίαρχο μήνυμα την εντολή των ίδιων των εργαζομένων για παραπέρα κλιμάκωση του αγώνα, με προοπτική την ανατροπή των αντιασφαλιστικών μέτρων που προωθεί η κυβέρνηση, με αιτήματα που αφορούν στην κάλυψη των σύγχρονων αναγκών τους, τόσο στο ασφαλιστικό, όσο και στο μισθολογικό και φορολογικό πεδίο, η εργατική τάξη της χώρας μας προχωρά ήδη προς τη μεγάλη ταξική διαδήλωση στη διάρκεια της απεργίας της 1ης του Μάη.

***

Στη γενική επιθεώρηση δυνάμεων αυτής της μέρας, το εργατικό κίνημα θα φτάσει έχοντας πίσω του, στο χρόνο που πέρασε, τη σημαντική εμπειρία των αγώνων που έδωσε: Το γεγονός ότι σημαντικά τμήματα της εργατικής τάξης πορεύτηκαν με ψηλά το κεφάλι, έδωσαν μάχες για το ασφαλιστικό, για τη δημοκρατία στους χώρους δουλιάς, αλλά και στη χώρα ευρύτερα («τρομονόμος»), ενάντια στον ιμπεριαλιστικό πόλεμο στο Αφγανιστάν, εξέφρασαν την αλληλεγγύη τους στο λαό της Παλαιστίνης, μετείχαν μέσα από το ΠΑΜΕ σε διεθνείς διαδηλώσεις (Γενεύη, Γένοβα, Βρυξέλλες), συντόνισαν τα βήματά τους με δυνάμεις του ταξικού συνδικαλιστικού κινήματος της Ευρώπης (Επιτροπή Ανεσί), εξέφρασαν έμπρακτα την αλληλεγγύη τους στους αγρότες με παρουσία στα ίδια τα μπλόκα, πάλεψαν μέσα στους ίδιους τους εργασιακούς χώρους για «μικρά» και «μεγάλα» προβλήματα.

Πορεύονται, τώρα, προς την Πρωτομαγιά, εδραιώνοντας, μέσα από την ίδια την πείρα τους, ακόμα περισσότερο στη συνείδησή τους, το γεγονός ότι το Πανεργατικό Αγωνιστικό Μέτωπο είναι αυτό που αναδεικνύεται εκ των πραγμάτων εκφραστής των συμφερόντων τους. Είναι το ΠΑΜΕ που από την περσινή άνοιξη ακόμα προετοίμασε με πλήθος πρωτοβουλιών την εργατική τάξη της χώρας για τη σκληρή μάχη του ασφαλιστικού. Καλλιέργησε το έδαφος για τις μεγάλες περσινές κινητοποιήσεις, ανέδειξε και συνέβαλε να γίνουν κτήμα - μυριόστομο σύνθημα τα πραγματικά αιτήματα των εργαζομένων για ένα κοινωνικό ασφαλιστικό σύστημα που να ανταποκρίνεται στις δικές τους ανάγκες. Ο περίφημος «δωδεκάλογος» του ΠΑΜΕ για το ασφαλιστικό ήδη περιέχεται ως βασικό στοιχείο διεκδίκησης στους καταλόγους αιτημάτων εκατοντάδων σωματείων, δεκάδων επιτροπών αγώνα που στήθηκαν σ' όλη τη χώρα. Συνέβαλε με την πρωτοπόρα δράση του στην αύξηση της επαγρύπνησης και της απαιτητικότητας των ίδιων των εργαζομένων, κόντρα στον εφησυχασμό που καλλιεργούσαν οι δυνάμεις του κυβερνητικού, εργοδοτικού και ρεφορμιστικού συνδικαλισμού, μετά την προσωρινή αναδίπλωση της κυβέρνησης το καλοκαίρι.

Το γεγονός ότι φέτος, αμέσως μετά τη δεύτερη κυβερνητική επίθεση, αυτή τη φορά με τα μέτρα Ρέππα, η εργατική τάξη βρέθηκε σε μεγάλο βαθμό ετοιμοπόλεμη κι έδωσε με μεγάλη επιτυχία την απεργία της 3ης του φετινού Απρίλη, που προκήρυξε το ΠΑΜΕ κόντρα σε «θεούς και δαίμονες», συνιστά μια γερή - ποιοτικά ανώτερη βάση για τα βήματα που ακολουθούν. Το γεγονός ότι κι άλλες δυνάμεις αναγκάστηκαν να πάρουν υπόψη τους την εργατική κατακραυγή, όπως εκφράστηκε στις 3 Απρίλη, με αποτέλεσμα την απεργία των δημοσίων υπαλλήλων στις 11 Απρίλη και κύρια την πανεργατική πανελλαδική στις 18 του ίδιου μήνα, συνιστά επίσης σημαντική κατάκτηση - αποτέλεσμα της επίμονης δράσης του ΠΑΜΕ. Ειδικά στις 18 Απρίλη, το γεγονός ότι πολλές νέες δυνάμεις μπήκαν στον αγώνα και σε αρκετές περιπτώσεις ήρθαν σε ανοιχτή κόντρα όχι μόνο με τους εργοδότες και τον κυβερνητικό συνδικαλισμό της ΠΑΣΚΕ, αλλά και με την προσπάθεια απεργοσπασίας κάποιων δυνάμεων της ΔΑΚΕ και του ΣΥΝ, δείχνει το μέτρο του βάθους των αλλαγών που συντελούνται στην εργατική συνείδηση σαν αποτέλεσμα της συνεπούς - και αποκαλυπτικής για το ποιος είναι ο εχθρός και οι πολύχρωμοι σύμμαχοί του - δράσης των ταξικών δυνάμεων.

Με το σύνολο των προβλημάτων των εργαζομένων να γνωρίζει μία εξαιρετική όξυνση και άρα να απαιτούν υψηλότερων προδιαγραφών πάλεμα (ποιος, αλήθεια, και πώς θα ζήσει αν γίνει δεκτό το «0,77 ευρώ αύξηση στο κατώτερο μεροκάματο» που υπέγραψε η ΓΣΕΕ;), οι μάχες που βρίσκονται μπροστά δεν επιτρέπουν αυταπάτες για το μέχρι πού μπορούν να φτάσουν οι ηγεσίες διαφόρων δυνάμεων, οι οποίες κάτω από την πίεση της βάσης έδωσαν έγκριση για την τελευταία απεργία. Με κατακτημένη την ταξική ενότητα όπως αυτή εκφράστηκε στα μέτωπα της απεργίας, τώρα απαιτείται παραπέρα συντονισμός στη βάση, «δέσιμο» αυτής της ενότητας στην επόμενη πράξη. Η Πρωτομαγιά είναι ο επόμενος χρόνος και τόπος. Ηδη για την Αθήνα το ΠΑΜΕ καλεί όλους χωρίς εξαίρεση τους εργαζόμενους να συναντηθούν στο δρόμο του αγώνα, στην κεντρική ταξική απεργιακή συγκέντρωση στην πλατεία Συντάγματος και στην πορεία που θα ακολουθήσει στις πρεσβείες των ΗΠΑ και του Ισραήλ.

Λίγο πριν, την Τετάρτη 24 Απρίλη, μάχη θα δοθεί και στο Γενικό Συμβούλιο της ΓΣΕΕ. Οπου κρίσιμο είναι τι θέση θα πάρουν συνδικαλιστές στους οποίους η βάση που τους εκλέγει έχει δώσει με την απεργία στις 18 Απρίλη ξεκάθαρη εντολή για κλιμάκωση του αγώνα, σταμάτημα του κοινωνικού διαλόγου που είναι απάτη, απόρριψη των κυβερνητικών μέτρων, διεκδίκηση αυτών που οι ίδιοι οι εργάτες γράφουν στα πανό των διαδηλώσεών τους. Η κυβέρνηση και το κεφάλαιο ποντάρουν στο γεγονός ότι η ΠΑΣΚΕ διαθέτει πλειοψηφία στο Γενικό Συμβούλιο. Το αν αυτή θα εκφραστεί και ως μία νέα πράξη ξεπουλήματος των εργατών, ή όχι εξαρτάται και απο την πραγματικότητα που μπορεί να διαμορφώνεται, ενδεχομένως ως και την ώρα της ψηφοφορίας. Αν οι ίδιοι οι εργαζόμενοι, και ειδικά αυτοί που εκλέγουν κυβερνητικούς συνδικαλιστές, παρέμβουν αποφασιστικά. Εργάτης τον εργάτη ας κοιταχτούν στα μάτια κι ας ασκήσει ο καθένας την πίεση που είναι απαραίτητη για να υπάρξει απόφαση, που να εκφράζει τελικά τα συμφέροντα της τάξης του.

Σε κάθε περίπτωση οι ταξικές δυνάμεις παίρνουν ήδη τα μέτρα τους για να υπάρξει κλιμάκωση του αγώνα με αποφάσεις των ίδιων των εργαζομένων στη βάση. Η ανατροπή ενός αιώνα κατακτήσεων δεν είναι κάτι που μπορεί να αφεθεί στις ιδιοτελείς επιδιώξεις του όποιου εργοδοτικού και κυβερνητικού συνδικαλιστή. Είναι η ώρα των εργατών και είμαστε μπροστά στη μεγάλη μάχη.

Θανάσης ΛΕΚΑΤΗΣ