Τα αίσχη στο λιμάνι του Πειραιά, τη μέρα της απεργίας των ναυτεργατών, διέψευσαν παταγώδικα τη «δημοκρατία» της κυβέρνησης Σημίτη, που τόσο πολύ διαφημίζει!

Αυτό που είδαμε τις μέρες που πέρασαν στους δέκτες της τηλεόρασης, όχι μόνο στις 29-5-02, αλλά και την επομένη, μου θύμισαν μέρες αλήστου μνήμης, όταν επί πρωθυπουργίας Κωνσταντίνου Καραμανλή, ως βουλευτής του ΚΚΕ, ένιωσα στις πλάτες μου τις «θωπείες» των κλομπ των ανδρών του Λιμενικού, στο λιμάνι του Πειραιά.

Ιδια η τρομοκρατία, λοιπόν, στο λιμάνι και επί ΝΔ και επί ΠΑΣΟΚ, όποιοι και αν είναι υπουργοί Εμπορικής Ναυτιλίας, ή Παπουτσής ή Ανωμερίτης ή όποιος του ΠΑΣΟΚ, είτε Παπαδόγγονας της ΝΔ, το ίδιο απαράδεκτο καθεστώς τραμπούκων, στο λιμάνι του Πειραιά κυρίως. Το εφοπλιστικό κεφάλαιο, θέλει, αλώνει και επιβάλλει, οι υπουργοί της Εμπορικής Ναυτιλίας να είναι υπηρέτες των σκοπών τους για όλα: Τυφλά σαδιστικά όργανα.

Εβλεπα στην Τι-Βι τις εικόνες του απερίγραπτου οργίου με φρίκη, κι αναρωτιόμουν, τις βλέπει άραγε και ο Κ. Σημίτης; Παρακολουθεί αυτό το αίσχος και δε νιώθει, άραγε, ντροπή σαν άνθρωπος; Ιδιαίτερα σαν γιος αντιστασιακού, του εθνοσύμβουλου πατέρα του, που με κομπασμό τον επικαλέστηκε αυτές τις μέρες; Και αν τις βλέπει, πώς μένει τόσο ασυγκίνητος και δεν τηλεφωνεί, για να κάμουν κάποιο «νισάφι» πια οι τραμπούκοι του λιμανιού και οι λοιποί ροπαλοφόροι, που παθιασμένοι φέρθηκαν με κτηνωδία και στους συλληφθέντες για ανάκριση, παραβιάζοντας κάθε έννοια νόμου, κάθε νόμιμο δικαίωμα για απεργία και διεκδίκηση αγωνιστική δίκαιων αιτημάτων τους;

Ο πρόεδρος των μηχανικών της ΠΕΜΕΝ, Γ. Τούσσας, κρεμάστηκε από τον καταπέλτη κάποιου καραβιού, για να εμποδίσει -- για χάρη της απεργίας -- τον απόπλου του καραβιού! Τέτοιος ο ηρωισμός των ναυτεργατών απεργών μας, που ζητά σεβασμό και θαυμασμό, αντί του μακελέματος...

Αυτή η δύναμη της ταξικής πάλης και αλληλεγγύης θα λυγίσει τη βία του τρομοκρατικού μηχανισμού των εφοπλιστών και των άλλων εργοδοτών, του κράτους των καπιταλιστών. Με τη δύναμη της ταξικής πάλης θα διαφοροποιηθούν έντιμοι συνδικαλιστές άλλων οργανώσεων κι έτσι θα διασπαστούν οι κυβερνητικές συνδικαλιστικές συμμαχίες, θα συνεργαστούν με το ΠΑΜΕ, κι αυτό φάνηκε κιόλας στη συνεδρίαση της Διοίκησης της ΓΣΕΕ, με το ξεμονάχιασμα της ΠΑΣΚΕ και του αξιοθρήνητου Πολυζωγόπουλου και αποφασίστηκε με πλειοψηφία η απεργία της 18ης του Ιούνη.

Με το ανέβασμα όλο και ψηλότερα της ταξικής πάλης των εργαζομένων, τα σχέδια της κυβέρνησης θα ανατρέπονταν στο Ασφαλιστικό και στα εργασιακά, αλλά και γενικότερα στην πορεία. Τέτοια η νομοτελειακή εξέλιξη της κοινωνίας, της χώρας μας, και όχι μόνο.

ΝΙΚΑΝΔΡΟΣ ΚΕΠΕΣΗΣ

Γεώργιος Τρανταλίδης, Δικηγόρος, Πειραιάς. Η είδηση έρχεται από τη βρετανική εφημερίδα «Σάντεϊ Τέλεγκραφ», η οποία υποχρεώθηκε να ζητήσει δημόσια συγνώμη από το γιο του συνταγματάρχη Καντάφι, επειδή τον προσέβαλε με δημοσιεύματά της. Το ερώτημα που τίθεται είναι: γιατί ο υπ. Δικαιοσύνης(ενεργώντας για λογαριασμό των Ελλήνων Δικαστών) δεν αξίωσε από την «Ντέιλι Μέιλ», δημόσια συγνώμη ή καταβολή αποζημίωσης για προσβολή των Ελλήνων Δικαστών; Ειδικότερα: Το Πλημμελειοδικείο Καλαμάτας επέβαλε στους 12 Βρετανούς «χομπίστες» φυλάκιση 3 ετών για κατασκοπία. Η έφεση που άσκησαν είχε ανασταλτικό χαρακτήρα και αφέθηκαν ελεύθεροι. Να σημειωθεί ότι το Συμβούλιο Πλημμελειοδικών είχε μετατρέψει την κατηγορία από κακούργημα σε πλημμέλημα. Στο βρετανικό Τύπο, η χώρα μας κατηγορήθηκε για «τριτοκοσμική νομοθεσία και συμπεριφορά». Ετέθη λοιπόν τότε το ρητορικό ερώτημα: «Ποια συμπεριφορά θα επιδείκνυαν οι βρετανικές δικαστικές αρχές αν είχαν συλληφθεί π.χ. 14 Αφγανοί να φωτογραφίζουν αεροσκάφη στο Μπρίστολ; Οταν λοιπόν η «Ντέιλι Μέιλ» μιλάει α) για δικαιοσύνη-τραβεστί στην Ελλάδα, β)για δίκη παρωδία και γ)για «αναξιοπιστία» των ελληνικών δικαστηρίων, τότε τίθεται το εύλογο ερώτημα, γιατί ο υπουργός δεν προστατεύει από τις ύβρεις τους Ελληνες Δικαστές; Εκτος εάν έχει αναβιώσει το σύνδρομο του ραγιαδισμού και της υποτέλειας...

Σ.Π., Πειραιάς. Διαβάζοντας το ρεπορτάζ σου σχετικά με το ναυάγιο του «Σαμίνα», όπου οι εντεταλμένοι να απονείμουν δικαιοσύνη, βγάζουν «λάδι» - όπως γράφεις - για ακόμα μια φορά τους εφοπλιστές και αγνοούν τους 81 πνιγμένους συνανθρώπους μας, έγινα πάλι «έξω φρενών».

Τα όσα παράδοξα συμβαίνουν στη χώρα μας, είναι σε βάρος πάντα του λαού. Στην αρχή που το θέμα προκύπτει και είναι στην επικαιρότητα, γίνεται κάποιος ντόρος και υψώνονται κορόνες, από διάφορους, αλλά στη συνέχεια, «κάθε κατεργάρης πάει στον πάγκο του» και όλα τα σκεπάζει η λήθη...

Πάντα οι εκάστοτε διαπλεκόμενοι τα βρίσκουν με την εξουσία, τα μπαλώνουν και ελπίζουν στη λήθη, που είναι και ο καλύτερος αβανταδόρος τους. Δεν πάει να πνίγονται δεκάδες αθώοι άνθρωποι στα πλωτά φέρετρα των εφοπλιστών, το μόνο που τους ενδιαφέρει είναι το κέρδος. Δεν πάει να σκοτώνονται στους σεισμούς άνθρωποι, θύματα και αυτοί του υπερκέρδους των επιχειρηματιών; Ολα γίνονται «πλακάκια» και ξεχνιούνται. Και αυτό γιατί το ίδιο το κράτος, με τα αρμόδια όργανά του, είναι ένοχο για όλα αυτά. Συμβιβάζεται απόλυτα με τις απαιτήσεις των μεγαλοκαρχαριών - κεφαλαιούχων τις πιο πολλές φορές και εμπλέκεται στις βρώμικες υποθέσεις της πλουτοκρατίας, οπότε και έχουμε τις σκοτεινές διαπλοκές. Καιρός είναι πια, να ξεσκεπάσουμε όλη αυτή τη βρωμιά, ώστε ο δημόσιος βίος να εξυγιανθεί και ξεβρωμίσει. Λύσεις υπάρχουν, αρκεί να το θελήσουμε.