Οι δημοτικές εκλογές του Οκτώβρη φαίνεται ότι παίρνουν μια ιδιαίτερη πολιτική σημασία, καθώς τα κυρίαρχα συμφέροντα και τα «κόμματα εξουσίας» (τουλάχιστον) που τα διαχειρίζονται στο πολιτικό επίπεδο προωθούν και επιχειρούν να επεκτείνουν την εξουσία τους μέσα από την υπονόμευση και την υποδούλωση και των Οργανισμών Τοπικής Αυτοδιοίκησης (ΟΤΑ). Προς αυτή την κατεύθυνση έχουν κι όλας ολοκληρώσει τη νομοθετική υποδομή για την ίδρυση της «Δημοτικής Αστυνομίας». Ας εξετάσουμε από πιο κοντά αυτόν τον πρόσθετο «θεσμό» της αστυνομοκρατίας.

Τον περασμένο Φλεβάρη εκδόθηκε το Προεδρικό Διάταγμα (ΠΔ), 23/7-2-20002. Τι ρυθμίζει; Ο τίτλος του τα λέει όλα καθαρά. «Αρμοδιότητες, σύστημα πρόσληψης, προσόντα, καθήκοντα, δικαιώματα και υποχρεώσεις του προσωπικού της Δημοτικής Αστυνομίας».

Δυόμισι μήνες αργότερα «κυκλοφόρησε» ένα έντυπο με ημερομηνία 19/4/2002 με τον τίτλο «Κανονισμός Λειτουργίας Δημοτικής Αστυνομίας». Είναι σχέδιο, προφανώς, ενός ετοιμαζόμενου νομοθετήματος και πολλοί το εκτίμησαν ότι κοινολογήθηκε επίτηδες, για να εκτιμηθούν από τις υπηρεσίες που το προωθούν, οι αντιδράσεις πολιτικών και υπηρεσιακών «χώρων» και κύκλων που θίγονται από τις ρυθμίσεις του.

Και τα δύο αυτά νομοθετήματα θεωρούν τη Δημοτική Αστυνομία (ΔΑ) σαν να υπάρχει και απλά ρυθμίζουν ζητήματα της λειτουργίας της και του προσωπικού της. Αλλά πότε και πώς έχει νομοθετηθεί η δημιουργία ενός τέτοιου θεσμού;

Οι νομοθετικές ρίζες του βρίσκονται στον ίδιο το «Δημοτικό και Κοινοτικό Κώδικα του 1995 (Προεδρ. Δ/γμα 410/14-111995). Εκεί (άρθρο 24) αφού παρατίθεται ένας μακρύς κατάλογος με πάρα πολλές αρμοδιότητες που μεταβάλλονται στη δικαιοδοσία των Δήμων και Κοινοτήτων, όπως είναι η κατασκευή, λειτουργία, συντήρηση συστημάτων ύδρευσης, χώρων πρασίνου, κοιμητηρίων, λαϊκών αγορών, βρεφονηπιακών σταθμών, καθαριότητας, κυκλοφορίας και στάθμευσης αυτοκινήτων, ακόμη και η έκδοση σχετικών κανονιστικών διατάξεων ίδρυσης καταστημάτων και επιχειρήσεων κλπ., ορίζεται στη συνέχεια ότι για την άσκηση της αρμοδιότητας για την καθαριότητα, την κυκλοφορία και τη στάθμευση οχημάτων, την οικοδόμηση, την ύδρευση, άρδευση, ρύπανση θαλασσών και προστασία υδάτινων αποθεμάτων, ο δήμος / κοινότητα μπορεί να συγκροτήσει «ειδική υπηρεσία». Αλλά αμέσως μετά στην επόμενη διάταξη, όπως μάλιστα αντικαταστάθηκε και ξεκαθαρίστηκε με νεότερη του 1997 (ν. 2503), αυτή η «ειδική υπηρεσία» ονομάζεται καθαρά «Δημοτική Αστυνομία» (ΔΑ) και ορίζεται ότι «με Προεδρικό Διάταγμα» (ΠΔ) καθορίζονται οι αρμοδιότητες και ο τρόπος άσκησης αυτών των αρμοδιοτήτων και τα προσόντα και τα καθήκοντα κλπ. των οργάνων αυτής της ΔΑ και ακόμα, ότι πάλι με ΠΔ οι αρμοδιότητες της ΔΑ μπορούν να επεκτείνονται και σε πολλές άλλες από τις προαναφερόμενες αρμοδιότητες των ΟΤΑ Ακριβώς, λοιπόν, στις διατάξεις αυτές βασίζονται και για την εφαρμογή τους εκδόθηκαν τα προαναφερόμενα, το ΠΔ και το σχέδιο κανονισμού λειτουργίας της ΔΑ.

Ας δούμε, λοιπόν, ορισμένες βασικές πλευρές.

Ι. Σε κάθε δήμο, αν ο ίδιος το αποφασίσει με απόλυτη πλειοψηφία των μελών του Δημοτικού Συμβουλίου δημιουργείται μια καθαρά αστυνομική μονάδα. Αστυνομική, γιατί η εκπαίδευση του «ειδικού ένστολου προσωπικού» της ΔΑ γίνεται σε δύο τετράμηνους κύκλους, στις Σχολές της Ελληνικής Αστυνομίας. Αυτό το «ένστολο ειδικό προσωπικό» μπορεί να στέλνεται για επιμόρφωση και σε Σχολές των Ενόπλων Δυνάμεων, της Ελληνικής Αστυνομίας, του Λιμενικού Σώματος. Πέρα από αυτή τη νομοθετημένη «μόρφωση» και «επιμόρφωση», ένας θεός ξέρει πόσα εσωτερικά «σεμινάρια» και «μαθήματα» θα οργανώνονται «διαφωτιστικά» για την «εξελισσόμενη κατάσταση» από πλευράς δημόσιας τάξης και ασφάλειας, τρομοκρατίας, «ύποπτων» πολιτικών και συνδικαλιστικών δυνάμεων και για τα «καθήκοντα» του αστυνομικού μπροστά σε τέτοιες καταστάσεις κλπ.

ΙΙ. Η ΔΑ εγκαθίσταται σε ιδιαίτερα κτίρια με δικές της εγκαταστάσεις, όργανα και μηχανήματα επικοινωνίας, κρατητήρια, αρμοδιότητα για τη διενέργεια προανακρίσεων, πολυήμερες κρατήσεις, φύλαξη και οργάνωση μεταγωγών κρατουμένων, επομένως και με τα απαραίτητα ειδικά οχήματα κλπ.

ΙΙΙ. Αναφέρεται τυπικά ότι ο προϊστάμενος της Διεύθυνσης της Δημοτικής Αστυνομίας «είναι υπεύθυνος έναντι του οικείου δημάρχου». Δεν αναφέρεται, όμως, πουθενά ούτε μια λέξη για την υλοποίηση αυτής της ευθύνης. Ισα ίσα, που από όλα τα παραπάνω και ακόμη από τα γεγονότα:

1) Οτι δε νομοθετείται ρητά ούτε ίχνος δικαιοδοσίας του δημάρχου και του Δημοτικού Συμβουλίου για παρέμβαση και έλεγχο των προγραμμάτων, των τρόπων άσκησης της ποιότητας και απόδοσης της ΔΑ και για επιβολή σχετικών κυρώσεων. Είναι απόλυτα δικαιολογημένη αυτή η απαίτηση, αφού α) η ΔΑ ιδρύεται με απόφαση του Δημοτικού Συμβουλίου, β) εκχωρούνται στη ΔΑ κατακτημένες αρμοδιότητες της αποκεντρωμένης ΤΑ και αυτές αποτελούν το αντικείμενο της δράσης της, δηλαδή το έργο και το λόγο ύπαρξής της. και γ) η συγκρότηση, ο εφοδιασμός και η λειτουργία της ΔΑ γίνονται με δαπάνες τεραστίων μεγεθών, όταν θα προέρχονται από τη φορολογική επιβάρυνση των δημοτών είτε ο δήμος είτε το κράτος την επιβάλλει, αν και αυτό κάποτε δεχτεί να συνεισφέρει. Και:

2) Οτι ο υπηρεσιακός και πειθαρχικός έλεγχος της κατάστασης και δράσης των οργάνων της ΔΑ γίνεται από τα υπηρεσιακά συμβούλια του ν. 1188/1981, αλλά με σύνθεση αποκλειστικά από αστυνομικά στελέχη της,

από όλα αυτά, λοιπόν, τα δεδομένα προκύπτει ότι η ΔΑ είναι ένα καθαρά αστυνομικό Σώμα, προετοιμασμένο και δομημένο να ενεργεί σαν τέτοιο, σε εξάρτηση αποκλειστικά από την κρατική αστυνομική δομή. Ενώ ταυτόχρονα αυτή η προσχεδιασμένη αντιλαϊκή πολιτική θα οδηγήσει στο να αποδοθεί στους ΟΤΑ η ευθύνη από τις σε βάρος του λαού συνέπειες της επέκτασης της αστυνομοκρατίας και από την επαχθέστατη φορολογική του επιβάρυνση, με συνέπεια τη φθορά του δημοκρατικής κατεύθυνσης θεσμού της αποκεντρωμένης αυτοδιοίκησης στη συνείδηση κάποιων τμημάτων λαού.

IV - Υπάρχει μια αβεβαιότητα σχετικά με την έκταση των αστυνομικών αρμοδιοτήτων της ΔΑ. Σε κάποιες από τις διατάξεις ορίζεται ότι η ΔΑ ενεργεί μόνο για τα αδικήματα της αρμοδιότητάς της. Αλλά από τη γενικότητα της διατύπωσης άλλων διατάξεων προκύπτει ότι η ΔΑ έχει και εξουσία παρακολούθησης υπόπτων, ελέγχου ταυτοτήτων, επέμβασης, αν κατά την περιπολία αντιληφθεί το όργανο ότι τελείται κάποιο αδίκημα χωρίς όμως, γι' αυτές τις αστυνομικές δραστηριότητές της, να γίνεται ο ως άνω περιορισμός. Αλλά με αυτή τη νομοθετική θεμελίωση, σε συνδυασμό με όλα τα προαναφερόμενα, νομιμοποιείται η χρησιμοποίηση της ΔΑ για την καταστολή ή την όποια συμμετοχή της σ' αυτή, πολιτικών και συνδικαλιστικών εκδηλώσεων κυρίως αντίστασης και διεκδίκησης, από την «παράνομη» αφισοκόλληση, την απαγορευμένη σαν «παράνομη και καταχρηστική» (κατά τη δικαστική λειτουργία του συστήματος) απεργία και την περιφρούρησή της, μέχρι και τις κινήσεις προετοιμασίας για τα συλλαλητήρια των αγροτών, της σπουδάζουσας κλπ. και τη διάλυσή τους.

Κι ακόμα παραπέρα, θα νομιμοποιείται η ΔΑ να παρεμποδίζει και να επηρεάζει κατασταλτικά και τις μη ρητά απαγορευμένες τέτοιες εκδηλώσεις, με προσχήματα ότι κατά τη διεξαγωγή τους παρακωλύεται η κυκλοφορία, διαταράσσεται η κοινή ησυχία και άλλες παρόμοιες νομιμοφανείς δικαιολογίες. Πολύ πιο έντονος αναδεικνύεται ο κίνδυνος της τέτοιας γενικευμένης κατασταλτικής δράσης της ΔΑ όταν συνεκτιμηθούν και άλλες διατάξεις των ως άνω δύο νομοθετημάτων, σύμφωνα με τις οποίες επιβάλλεται ως υπηρεσιακό καθήκον στα όργανά της και σε καθένα χωριστά «να σπεύδει στην υπηρεσία του, όταν αντιληφθεί ότι υπάρχουν έκτακτα γεγονότα ή άλλα περιστατικά που επιβάλλουν την παρουσία του». Και βέβαια, ούτε συζήτηση ότι εννοούνται κυρίως κοινωνικές και πολιτικές «απειθαρχίες» - κι όχι, βέβαια ένας σεισμός ή μια πλημμύρα, που, πάντως, δεν απειλούν αυτά την οικονομική και πολιτική εξουσία, αλλά και ούτε ήταν καμιά ανάγκη να συγκροτηθεί γι' αυτά κι άλλη μια ανεξέλεγκτη από τη λαϊκή παρέμβαση και σφηνωμένη στην καρδιά (των ΟΤΑ) και το μαξιλάρι του λαού της συνοικίας και του χωριού.

Αλλά, όπως είπαμε, είναι πάρα πολλά αυτά που μπορούν να επισημανθούν γι' αυτό τον «καινούριο» θεσμό της αστυνομοκρατίας. Να επισημάνουμε ότι μέσω των καταπιεστικών μηχανισμών ανάδειξης δημοτικών αρχόντων, μπορεί να 'ρθει κάποια μέρα που να πλημμυρίσει ο τόπος από «Δημοτικές Αστυνομίες», από το Πέραμα και το Κερατσίνι μέχρι τις ανατολικές ακτές της Αττικής, τη Ν. Ιωνία, το Γαλάτσι, το Μαρούσι, τη Φιλαδέλφεια (για να πούμε παράδειγμα από την Αττική). Χώρια που στην περίπτωση ίδρυσης «Συμπολιτείας Δήμων» (γειτονικών) προβλέπεται και η ίδρυση ενιαίας διαδημοτικής αστυνομίας, δηλαδή ενός ακόμα, πιο διογκωμένου, αποξενωμένου και ανεξέλεγκτου αντιλαϊκού αστυνομικού συγκροτήματος. Να επισημάνουμε ακόμα την εξοικείωση του κόσμου, δηλαδή τη φθορά των συνειδήσεων που επιδιώκουν, όταν αυτός ο κόσμος θα κυκλοφορεί από γειτονιά σε γειτονιά, ανάμεσα σε αστυνομικά κτίρια, πηλήκια εξουσίας, συλλήψεις, θορυβώδεις διελεύσεις οχημάτων κυριαρχίας, μεταγωγές κλπ. - συνέχεια και προέκταση της φθοροποιού «κουλτούρας» του Big Brother, εδώ ειδικότερα στο επίπεδο της πολιτικής συνείδησης του κόσμου.

Είναι πολύ μεγάλος ο όγκος των προβλημάτων της ΤΑ που πρέπει να αντιμετωπίσουν με καταγραφή και με προτάσεις για την αντιμετώπισή τους, οι αγωνιστές των προοδευτικών συνδυασμών στα πλαίσια της επικοινωνίας τους με το λαό, στην προεκλογική περίοδο έως τον Οκτώβρη. Οπως και των υπεύθυνων οργανώσεων - και του καθένα μας όπου κι αν βρεθεί. Ιδιωτικοποίηση των αρμοδιοτήτων και δράση των ΟΤΑ, η βασανιστική ανεργία και υποαπασχόληση των δημοτών, η όποια κοινωνική περίθαλψη, η εκπαίδευση, το πολεοδομικό, η καθαριότητα, οι συγκοινωνίες... Ομως και το ζήτημα της επέκτασης της αστυνομοκρατίας είναι ιδιαίτερης πολιτικής σημασίας, καθώς είναι ενταγμένο στις διαδικασίες της καταστολής της πολιτικής και κοινωνικής δράσης των εργαζομένων και της παραπέρα οικονομικής και κοινωνικής τους υποδούλωσης στα κυρίαρχα μεγαλοκεφαλαιοκρατικά συμφέροντα, μέσω του οδυνηρού κρατικού αυταρχισμού.

Πρέπει αυτό το θέμα να αξιοποιηθεί στην προεκλογική εκστρατεία. Να προωθηθεί η συνειδητοποίησή του από τον κόσμο. Να εμποδιστεί η ανεύθυνη εκλογή προσώπων συμβιβασμένων με το σύστημα. Να αναδειχτεί και μέσα από αυτό το ζήτημα η ανάγκη εκλογής ανθρώπων αποφασισμένων να αντισταθούν. Ετσι θα προετοιμαστεί η δυνατότητα για την επόμενη φάση αντίστασης μέσα στα Δημοτικά Συμβούλια, τα οποία σίγουρα, η πλειονότητα των δημάρχων που θα αναδειχτούν με την εύνοια, αλλά και την επιταγή της εφαρμογής της πολιτικής των «κομμάτων εξουσίας» ΠΑΣΟΚ και ΝΔ και των «αριστερών» εξαρτημάτων τους, θα τα «στριμώξουν» (τα ΔΣ) επίμονα και παρατεταμένα προς αυτή την κατεύθυνση. Εκεί μέσα και με τις αδιάκοπες αγωνιστικές κινητοποιήσεις του λαού πρέπει να κερδηθεί η μάχη της αποτροπής. Είναι οξύτατα πολιτικό το πρόβλημα και αντίστοιχα αναγκαίος ο αγώνας για να αντιμετωπιστεί.