Το δρόμο της παραχώρησής της στο ιδιωτικό κεφάλαιο, πήρε οριστικά και η Δημόσια Επιχείρηση Αερίου (ΔΕΠΑ), αφού η κυβέρνηση χτες δημοσίευσε το πωλητήριο της εταιρίας στο διεθνή και εγχώριο Τύπο. Ετσι, με την πώληση της ΔΕΠΑ, το ελληνικό δημόσιο μετά την ιδιωτικοποίηση των Ελληνικών Πετρελαίων (ΕΛ.ΠΕ) και της ΔΕΗ, παραδίδει και την τρίτη ενεργειακή επιχείρηση και κατ' αυτόν τον τρόπο το σύνολο του ενεργειακού τομέα της χώρας στα χέρια του ιδιωτικού κεφαλαίου. Ειδικότερα, στην περίπτωση της ΔΕΠΑ, το δημόσιο δε θα κατέχει ούτε μία μετοχή, αφού ήδη έχει προηγηθεί η πώληση ποσοστού που ανέρχεται στο 35% του μετοχικού κεφαλαίου της στα ΕΛ.ΠΕ, και έχει προγραμματιστεί η παραχώρηση ποσοστού περίπου 30% στη ΔΕΗ που αναμένεται να υλοποιηθεί από στιγμή σε στιγμή. Το εναπομείναν 35%, και το μάνατζεμεντ θα παραχωρηθεί σε ξένη ενεργειακή εταιρία.

Σύμφωνα με την πρόσκληση εκδήλωσης ενδιαφέροντος για την πώληση της ΔΕΠΑ, οι υποψήφιοι «επενδυτές» θα πρέπει να έχουν «σημαντικές δραστηριότητες είτε στη μεταφορά, είτε στη διανομή, είτε στη χονδρική ή λιανική προμήθεια φυσικού αερίου, και να δεσμεύονται για την επίτευξη του ανταγωνισμού στην ελληνική αγορά, την αύξηση της διαφοροποίησης των προμηθευτών αερίου στην ελληνική αγορά και την εφαρμογή των μακροπρόθεσμων σχεδίων που θα διευκολύνουν την εταιρία να καταστεί ένας από τους κύριους μεταφορείς αερίου από την Κασπία στην Ευρώπη». Ουσιαστικά, αποδεικνύεται ότι παραχώρηση της ΔΕΠΑ σε πολυεθνικούς κολοσσούς αποσκοπεί στην εξυπηρέτηση των πολυεθνικών συμφερόντων. Την ίδια στιγμή, καταδεικνύεται ότι οι κυβερνητικές ιαχές περί μετατροπής της χώρας σε «ενεργειακό κόμβο», εγκυμονούν σοβαρούς κινδύνους, αφού η μεταφορά των ενεργειακών πρώτων υλών και οι ανάλογες οδοί και τα δίκτυα, θα ελέγχονται από τις πολυεθνικές και τα καιρούς - ανάλογα με τις περιστάσεις - διαμορφούμενα συμφέροντα και τους ανταγωνισμούς των μεγάλων καπιταλιστικών χωρών.

Η πρόθεση της κυβέρνησης, ή καλύτερα η υλοποίηση των επιταγών του ιδιωτικού κεφαλαίου για την παραχώρηση της ΔΕΠΑ σε ξένες πολυεθνικές επιχειρήσεις, με άμεσο σχεδόν τρόπο καταγράφεται και στη σχετική προκήρυξη. Συγκεκριμένα, στο διαγωνισμό μπορούν να συμμετάσχουν μόνο επιχειρήσεις που η καθαρή οικονομική θέση ξεπερνά τα 950 εκατομμύρια ευρώ. Οι ενδιαφερόμενοι θα πρέπει μέχρις τις 20 του Σεπτέμβρη να προβούν στην εκδήλωση μη δεσμευτικού ενδιαφέροντος, ώστε να ακολουθήσει η δεύτερη φάση του διαγωνισμού που περιλαμβάνει την κατάθεση των δεσμευτικών προσφορών.

Παναγροτικό - παμβοιωτικό συλλαλητήριο γίνεται αύριο στις 11 πμ στην πόλη της Λιβαδειάς με πρωτοβουλία της Συντονιστικής Επιτροπής Αγώνα των αγροτών της Βοιωτίας.

Με τρακτέρ και αγροτικά μηχανήματα, οι αγρότες από τις περιοχές της Κωπαΐδας, της Λιβαδειάς και της Θήβας θα εκφράσουν τη συσσωρευμένη αγανάκτηση και δυσαρέσκειά τους, ενάντια στην αντιαγροτική κυβερνητική πολιτική και τους καταστροφικούς κανονισμούς της ΕΕ. θα διαδηλώσουν αγωνιστικά ενάντια στη συνεχιζόμενη κοροϊδία της κυβέρνησης και του υπουργού Γεωργίας. Θα διαδηλώσουν για τις εξευτελιστικές τιμές στο βαμβάκι και στα άλλα αγροτικά προϊόντα της περιοχής (πατάτα, καρότα, βιομηχανική ντομάτα). Θα διαδηλώσουν, για την έλλειψη υποδομής αρδευτικών έργων (φέτος φάνηκαν τυχεροί με τις βροχές) και τις ανεκπλήρωτες υποσχέσεις υπουργών, βουλευτών (ΠΑΣΟΚ και ΝΔ) και νομάρχη. Διαδηλώνουν, ακόμα, απαιτώντας την αλλαγή αυτής της πολιτικής, επειδή γνωρίζουν -το βιώνουν άλλωστε - ότι αλλαγή πολιτικής σημαίνει ανατροπή των πολιτικών εκφραστών της ΟΝΕ, του ευρώ, και της ΚΑΠ.

Ευκαιρία δε χάνουν οι τράπεζες στην προσπάθειά τους να πουλήσουν την πραμάτεια τους. Ετσι με αφορμή την έναρξη της νέας εκπαιδευτικής περιόδου διαφημίζουν - τι άλλο - τα ληστρικά καταναλωτικά δάνεια, που σύμφωνα με τους ίδιους προσφέρουν «μοναδικές λύσεις και ανταγωνιστικά επιτόκια».

Το «φρούτο» αυτής της εποχής είναι τα λεγόμενα «σπουδαστικά δάνεια», που σύμφωνα με τις διαφημίσεις «εξασφαλίζουν στο σπουδαστή το επίπεδο σπουδών που ονειρεύεται και το αύριο που του αξίζει», αλλά στην πραγματικότητα το μόνο που εξασφαλίζεται είναι η μελλοντική κερδοφορία των ίδιων τραπεζών. Το γεγονός ότι χρόνο με το χρόνο οι διαφημίσεις αυτού του είδους παίρνουν ολοένα και μεγαλύτερες διαστάσεις και οι τραπεζίτες είναι δατεθειμένοι να πληρώσουν μεγάλα ποσά για αυτές τις διαφημίσεις, είχε την εξήγησή του: Η πολιτική των διαφόρων κυβερνήσεων έχει οδηγήσει μαθητές, σπουδαστές και φοιτητές στην αγκαλιά της ιδιωτικής εκπαίδευσης, ενώ και με τις απανωτές ανατιμήσεις προϊόντων και υπηρεσιών η λαϊκή οικογένεια δεν μπορεί να αντεπεξέλθει στις καθημερινές ανάγκες διαβίωσης των σπουδαστών.

Αυτή η πραγματικότητα επιτρέπει στους τραπεζίτες να «αλωνίσουν». Για παράδειγμα, η Γενική Τράπεζα, διαφημίζει από χτες το δάνειο «Γενική Σπουδών», με επιτόκιο 8,50%, πολύ πάνω από τον επίσημο τιμάριθμο. Το γεγονός τώρα ότι αυτό το επιτόκιο είναι «σταθερό» για τον πρώτο χρόνο διασφαλίζει την τράπεζα από την πιθανότητα αύξησης των επιτοκίων στο μέλλον, καθώς θα έχει τη δυνατότητα να αλλάξει προς τα πάνω τις δόσεις. Και ακόμη, η λεγόμενη «περίοδος χάριτος» που διαφημίζουν θα χρυσοπληρωθεί με τα παραπάνω από τους δανειολήπτες που θα «πρέπει» να πληρώσουν και τα «καθυστερούμενα»...

Μηδενική αύξηση, εμφανίζει - επίσημα - ο τιμάριθμος χονδρικής το μήνα Ιούλη (σε σύγκριση με τον Ιούνη) και στο εφτάμηνο (σύγκριση Ιούλη με Δεκέμβρη του 2001), παρά το γεγονός ότι ο τιμάριθμος λιανικής καλπάζει, αναδεικνύοντας την Ελλάδα πρωταθλήτρια στον πληθωρισμό. Αυτή είναι η εικόνα που δείχνουν τα επίσημα στοιχεία της Εθνικής Στατιστικής Υπηρεσίας της Ελλάδας (ΕΣΥΕ) για τον δείκτη τιμών χονδρικής, που δόθηκαν χτες στη δημοσιότητα. Σύμφωνα, με τα ίδια στοιχεία, οι τιμές στο χονδρεμπόριο - σε μέσα επίπεδα - αυξάνονταν στο εφτάμηνο Γενάρης - Ιούλης 2002 συγκριτικά με το ίδιο εφτάμηνο του 2001, με ρυθμό 2,2%.

Διαβάζοντας κανείς τα αναλυτικά στοιχεία με τις μεταβολές στον τιμάριθμο χονδρικής και συγκρίνοντάς τα με τον τιμάριθμο λιανικής που καλπάζει στα ύψη, μπορεί να σχηματίσει την εντύπωση ότι για το κύμα ακρίβειας που παρατηρείται στην αγορά δε φταίνε οι μεγαλοεπιχειρηματίες (μεγαλοβιομήχανοι και χονδρέμποροι που έχουν το πάνω χέρι στη διαμόρφωση των τιμών) αλλά οι μικρέμποροι και οι εργαζόμενοι αγρότες (που αποτελούν τον τελευταίο τροχό της ιστορίας στις μεταβολές του πληθωρισμού). Αυτή η εικόνα, που βολεύει την κυβέρνηση και τα μονοπώλια (κρατικά και ιδιωτικά), είναι παραπλανητική. Κι αυτό, για τον εξής απλό λόγο, ότι πριν από την αναζωπύρωση του τιμάριθμου λιανικής, είχε προηγηθεί η μεγάλη άνοδος των τιμών χονδρικής.

Εκείνοι που προβάλλουν το επιχείρημα ότι δήθεν για την έξαρση της ακρίβειας στην αγορά φταίνε είτε οι μικρέμποροι (που αισχροκερδούν) είτε οι μισθωτοί και συνταξιούχοι (που διεκδικούν και αποσπούν μεγάλες αυξήσεις μισθών και συντάξεων), με στόχο να υπερασπιστούν τα μονοπωλιακά κέρδη και υπερκέρδη που εξασφαλίζονται από τις μονοπωλιακές τιμές, αποσιωπούν το γεγονός ότι σε όλη τη διάρκεια του 2001 ο τιμάριθμος χονδρικής αυξανόταν με πολύ υψηλότερο ρυθμό από τον τιμάριθμο λιανικής. Ετσι, ενώ φέτος τον Ιούλη ο τιμάριθμος εμφανίζει αύξηση 0,7% (συγκριτικά με τον Ιούλη του 2001) και μηδενική μεταβολή (σε σύγκριση με το Δεκέμβρη του 2001), την ίδια περσινή περίοδο, οι τιμές στο χονδρεμπόριο είχαν εμφανίσει αύξηση 4,5% και 1,7% αντίστοιχα. Και φυσικά, οι αυξήσεις αυτές, εμφανίστηκαν - με τη συνηθισμένη καθυστέρηση - στο λιανεμπόριο, προκαλώντας την αναζωπύρωση του πληθωρισμού.