Δύο από τα πιο τουριστικά νησιά της πατρίδας μας, η Κέρκυρα και η Λευκάδα, τα οποία προσελκύουν εκατομμύρια τουρίστες κάθε χρόνο για τη μοναδική φυσική ομορφιά τους, την ιστορία τους, τον πλούσιο λαϊκό πολιτισμό τους, διαπιστώνουν καθημερινά τις επιπτώσεις της κυβερνητικής πολιτικής στα πλαίσια των κατευθύνσεων της ΕΕ για τον τουρισμό, που ουσιαστικά τον θέτουν στην προκρούστεια κλίνη των νόμων της αγοράς και του ανταγωνισμού. Νόμων που ουσιαστικά εξυπηρετούν τα συμφέροντα των μεγάλων ευρωπαϊκών μονοπωλιακών τουριστικών επιχειρήσεων, πλήττοντας θανάσιμα τις μικρομεσαίες επιχειρήσεις. Εντείνοντας, ταυτόχρονα, με τον πιο απάνθρωπο και βάρβαρο τρόπο, την εκμετάλλευση των εργαζόμενων που σχετίζονται άμεσα ή έμμεσα με τον τουρισμό.

Ο ανταγωνισμός, «θεμιτός» και αθέμιτος, η ληστρική επίθεση σε ό,τι μπορεί να αποφέρει μεγαλύτερο κέρδος, η έλλειψη τουριστικής υποδομής, η έλλειψη σεβασμού προς το φυσικό περιβάλλον, η εκμετάλλευση του εργαζόμενου που είτε βρίσκεται σε διακοπές είτε εργάζεται σε κάποιο κλάδο που σχετίζεται άμεσα ή έμμεσα με τον τουρισμό, αντικατοπτρίζουν την αντιλαϊκή και αντεργατική κυβερνητική πολιτική. Ετσι, ο τουρισμός γίνεται πηγή άγριας εκμετάλλευσης, ενώ θα έπρεπε να αποβλέπει στην προστασία και εξασφάλιση των δικαιωμάτων των εργαζομένων στον τουρισμό. Να ικανοποιεί την ανάγκη των λαϊκών στρωμάτων για ανάπαυση και αναψυχή που αποτελεί απαραίτητο στοιχείο για την αναπαραγωγή της εργατικής δύναμης.

Οι ευρωπαϊκές μονοπωλιακές τουριστικές επιχειρήσεις στην Κέρκυρα όπως η «Τούι», η «Λίμπρα», η «Νέκερμαν», η «Ντέρεκτ», η «Γκόλντεν Σαν» και άλλες, έχουν κυριαρχήσει στο νησί. Αναλαμβάνουν κάθε υπηρεσία που θα μπορούσε να προσφερθεί στα γκρουπ των ξένων τουριστών, διαθέτουν ακόμα και δικά τους αεροπλάνα, κρουαζιερόπλοια, λεωφορεία. Εχουν πακέτα προσφορών και προγραμμάτων για τις διακοπές, τα οποία περιλαμβάνουν διάφορες δραστηριότητες, όπως εκδρομές, ξενάγηση, ψώνια σε εμπορικά καταστήματα, ακόμα και χρυσοχοΐα, καφετερίες, μπαρ και εστιατόρια.

Με την κερκυραϊκή αγορά, με την πλειοψηφία αν όχι όλα τα ντόπια ταξιδιωτικά γραφεία και τις μεγάλες ξενοδοχειακές μονάδες, συνάπτουν συμφωνίες με όρους που να εξασφαλίζουν στις πολυεθνικές τη «μερίδα του λέοντος». Υπάρχουν τέτοιες σχέσεις κυριαρχίας και εξάρτησης των μονοπωλιακών επιχειρήσεων με τις μικρομεσαίες ντόπιες επιχειρήσεις και οι όροι για τους μικρομεσαίους τόσο αρνητικοί, από κάθε άποψη, ώστε κάποιοι από αυτούς να ισχυρίζονται πως δεν αποκλείεται σε κάποια χρόνια να έχουν καταπνίξει τους μικρομεσαίους και να έχουν δικές τους αλυσίδες καταστημάτων.

Οπως κατήγγειλαν παράγοντες του τουριστικού κυκλώματος, συζητώντας μαζί τους στα δύο νησιά, αυτές οι ευρωπαϊκές μονοπωλιακές επιχειρήσεις σαμποτάρουν τις μικρομεσαίες, εκβιάζουν και τρομοκρατούν την αγορά της Κέρκυρας προκειμένου να εξασφαλίσουν την ολοκληρωτική επικυριαρχία τους. Ενώ οι ντόπιοι μικροί επιχειρηματίες άλλοτε συνεργάζονται με τη φρούδα ελπίδα ότι μπορεί «να πιάσουν την καλή» και άλλοτε γιατί αναγκάζονται. Από την άλλη, τονίζουν, τα μονοπώλια του τουρισμού «ξεζουμίζουν» τους πελάτες τους «πακετάροντάς» τους σε εκδρομικά, ψυχαγωγικά και διάφορων άλλων υπηρεσιών προγράμματα, δυσφημίζοντας, παράλληλα, ό,τι υπηρεσία θα μπορούσε να προσφέρει το νησί και θα ήταν ανταγωνιστική προς αυτούς.

Ανάλογη είναι και η κατάσταση στη Λευκάδα. Εταιρίες μονοπωλιακές όπως η «Κοσμάρ», η «Σαν Σέιλ», η «Απόλο», η «Τούι», ελέγχουν τον ξένο τουρισμό και είναι τα αφεντικά των μικρών πρακτορείων. Και στα δύο νησιά, σύμφωνα με εκτιμήσεις επαγγελματιών που ασχολούνται με τον τουρισμό, η οικονομική συμπεριφορά των τουριστών με την εισαγωγή του ευρώ έχει αλλάξει. Είναι μειωμένη η αγοραστική δυνατότητά τους και έχει μειωθεί ο τζίρος για την ελληνική αγορά λόγω της τιμής του ευρώ.

Σε αυτές τις συνθήκες της συγκέντρωσης του κεφαλαίου σε όλο και λιγότερα χέρια, την ισχυροποίηση του μεγάλου κεφαλαίου και τις ανατροπές των εργασιακών σχέσεων από την εφαρμοζόμενη αντιλαϊκή και αντεργατική πολιτική κυβέρνησης και ΕΕ, η μείωση του λαϊκού εισοδήματος είναι γεγονός αναμφισβήτητο.

Ειδικότερα, οι εργαζόμενοι σε κλάδους επαγγελμάτων που είναι κυρίως εποχιακά, όπως αυτοί των ξενοδοχοϋπαλλήλων, των ιδιωτικών υπαλλήλων στα εμπορικά και στα σούπερ μάρκετ, του επισιτισμού, οι υπάλληλοι - οδηγοί σε τουριστικά λεωφορεία, αντιμετωπίζουν την άγρια εκμετάλλευση από το μεγάλο κεφάλαιο. Κι αυτό καθώς δεν τηρούνται οι Συλλογικές Συμβάσεις Εργασίας, έχουμε υπερεντατικοποίηση της εργασίας και παραβίαση των ωραρίων, έλλειψη συνθηκών υγιεινής και ασφάλειας στους χώρους εργασίας, εργοδοτική τρομοκρατία. Σαν συνέπεια οι επαγγελματικές ασθένειες, όπως τα ορθοπεδικά προβλήματα και η υπερκόπωση, κάνουν θραύση σ' αυτές τις περιοχές. Ιδιαίτερα στην Κέρκυρα εμφανίζονται σε οξυμένη μορφή κατά την τουριστική περίοδο από το Μάη ως το Σεπτέμβρη. Από κει και πέρα, μετά τη λήξη της σεζόν, μαζί με το χειμώνα έρχονται η ανεργία και αυξημένες σύγχρονες ανάγκες των λαϊκών οικογενειών, και στα δύο νησιά, που δεν μπορούν να καλυφθούν.

Σοβαρή είναι η έλλειψη, επίσης, τουριστικών υποδομών σε Κέρκυρα και Λευκάδα αλλά και γενικότερα υποδομών που να καλύπτουν τις ανάγκες των κατοίκων και τις αυξημένες ανάγκες κατά την τουριστική περίοδο, να προστατεύουν το φυσικό περιβάλλον και την υγεία των κατοίκων. Είναι ζητήματα σοβαρά, όπως αυτά του προβληματικού οδικού δικτύου, της ύδρευσης, του ατελούς αποχετευτικού δικτύου, της έλλειψης βιολογικού καθαρισμού, των ανεξέλεγκτων χωματερών, της άναρχης τουριστικής ανάπτυξης και δόμησης.

Στην Κέρκυρα, για παράδειγμα, υπάρχει σοβαρό πρόβλημα με τα αστικά λύματα, τα οποία μέσω των ποταμών πέφτουν στη θάλασσα και δημιουργείται έτσι σοβαρό οικολογικό πρόβλημα. Ειδικά σε περιοχές όπως η βορειοδυτική Κέρκυρα (π.χ. στην περιοχή του Δήμου Εσπερίων, το Σιδάρη ένα από τα πιο τουριστικά μέρη της Κέρκυρας πεθαίνει μέρα με τη μέρα καταστρέφοντας ταυτόχρονα και τους μικρομεσαίους επαγγελματίες της περιοχής εξαιτίας της τεράστιας οικολογικής καταστροφής), η κεντρική Κέρκυρα αλλά και τμήμα στο νότιο μέρος του νησιού.

Το νησί έχει ανάγκη την εγκατάσταση τριτοβάθμιων βιολογικών καθαρισμών και εργοστασίων ανακύκλωσης που να καλύπτουν τις ανάγκες της περιοχής. Επίσης, το αποχετευτικό δίκτυο σε όλα τα χωριά, είτε είναι παντορροϊκό είτε πολλοί από τους βόθρους που υπάρχουν δεν είναι στεγανοί με αποτέλεσμα να μολύνεται ο υδροφόρος ορίζοντας του νησιού.

Πολιτικές ευθύνες σοβαρές από την πολιτεία υπάρχουν και κανείς μέχρι στιγμής δεν έσκυψε στο πρόβλημα. Αντίθετα, με διάφορα τερτίπια πολιτικά το κουκουλώνουν. Η ΝΑΣΥ είχε θέσει από την πρώτη στιγμή το ζήτημα στο Νομαρχιακό Συμβούλιο της Κέρκυρας, προτείνοντας να φτιαχτούν είτε σε κάθε δήμο είτε διαδημοτικά τριτοβάθμιας επεξεργασίας βιολογικοί καθαρισμοί και εργοστάσια ανακύκλωσης.

Από την άλλη, στη Λευκάδα, λόγου χάρη, η ανατολική πλευρά του νησιού που είναι και η πιο τουριστική (Καρυώτες, Λιγιά, Νικιάνα, Περιγυάλι, Νυδρί, Βλυχό), εκτός της χώρας, αντιμετωπίζει σοβαρό πρόβλημα οικολογικό. Δεν υπάρχει βιολογικός καθαρισμός και μολύνεται έτσι και η φυσική λιμνοθάλασσα ανάμεσα στο νησί και το νομό Αιτωλοακαρνανίας. Επίσης, δεν υπάρχουν στην περιοχή εσωτερικά αποχετευτικά δίκτυα, γεγονός που επιδεινώνει την κατάσταση, ενώ οι χώροι υγειονομικής ταφής είναι ανύπαρκτοι σε όλο το νησί.