Ροκ «άρωμα» - με πολλές από τις παραλλαγές του μουσικού αυτού είδους - πρόσφερε για τέσσερις νύχτες η Νεανική Σκηνή του Φεστιβάλ το Σάββατο. Σκηνή η οποία αποτελεί πλέον αγαπημένο «βήμα» έκφρασης των νεανικών μουσικών σχημάτων, για τα οποία τέτοιου είδους δυνατότητες έκφρασης είναι περιορισμένες. Το Σάββατο, ανέλαβαν να «ζεστάνουν» το δυναμικό κοινό της σκηνής, τα ροκ σχήματα «GBS», «Ανάπλους» και «Φιλμ». Ακολούθησαν οι γνωστοί, «Magic de Spell», που παρουσίασαν παλιά και νεότερα δείγματα της ποιοτικής, σε μορφή και περιεχόμενο δουλιάς τους. Ο «αποχαιρετισμός» ήρθε από τον «γερόλυκο» της ελληνικής ροκ σκηνής, τον Λάκη Παπαδόπουλο που ξεσήκωσε τη νεολαία μέχρι αργά τα μεσάνυχτα.
Στους δρόμους του ρεμπέτικου «βάδισε» ο Αγάθωνας Ιακωβίδης το βράδυ της Παρασκευής στο λαϊκό στέκι, με «συνοδοιπόρους» εκατοντάδες κόσμου. Ο καταξιωμένος λαϊκός ερμηνευτής παρουσίασε ένα απάνθισμα γνωστών ρεμπέτικων κομματιών, ξεσηκώνοντας μικρούς και μεγάλους σε ένα κεφάτο γλέντι που κράτησε μέχρι αργά.
Τραγούδια του αγώνα, σπουδαίας ποίησης και στιχουργικής κι εξαίσιας μουσικής, ανάβλυσαν μέσα από τη συναυλία της Μαρίας Δημητριάδη και του Γιάννη Θωμόπουλου, το Σάββατο. Τραγούδια αμφισβήτησης, καταγγελίας, πολιτικής στάσης, τραγούδια αφιερωμένα σε όσους επιμένουν να ονειρεύονται, σε όσους δεν εφησυχάζουν, σε όσους μάχονται για ένα καλύτερο αύριο ενάντια σε κάθε είδους «αλυσίδες». «Ετσι κι αλλιώς η γη θα γίνει κόκκινη», «Τους έχω βαρεθεί», «Κι αν η μισή μου καρδιά»... Και μαζί «Πάγωσε η τζιμινιέρα», «Το Δέντρο», το «Μπέλα Τσάο»... Γιατί το «μέλλον δε θα 'ρθει από μονάχο του νέτο σκέτο, αν δεν πάρουμε μέτρα κι εμείς...».
«Αισθάνομαι πολύ ικανοποιημένη και χαρούμενη γιατί και φέτος συμμετείχα σ' αυτό το σπουδαίο πολιτισμικό γεγονός που λέγεται Φεστιβάλ της ΚΝΕ. Η ατμόσφαιρα ήταν μοναδική, ο αέρας μύριζε αισιοδοξία και όπου κι αν στεκόσουν αισθανόσουν τη δύναμη και το νεύρο όλων αυτών των ανθρώπων που συμμετείχαν στο Φεστιβάλ. Ηταν διάχυτη στα πρόσωπα η ανάγκη για αντίσταση, επανάσταση, αγώνα. Ολα αυτά τα παιδιά που φώναξαν ένα βροντερό "παρών" και ένα μεγάλο "ναι" για την ειρήνη, τη δικαιοσύνη, υποσχέθηκαν μέσα από το βλέμμα τους μάχη ενάντια στο τέρας του ιμπεριαλισμού, που συνεχίζει να κατατρώει τις σάρκες των λαών. Ετσι, με την ευκαιρία των εκλογών που πλησιάζουν, ας δώσουμε όλοι με την ψήφο μας το μήνυμα της αντίστασης για να είμαστε πρωταγωνιστές στη ζωή και όχι εθελοντές στην υποταγή».
Με αθάνατα τραγούδια διαφόρων λαϊκών συνθετών, αλλά και πολλά από τη δική του, την εξαιρετική, μουσικά και στιχουργικά, δημιουργία, ο Βαγγέλης Κορακάκης με το συγκρότημά του «κήρυξε» την κορύφωση και τη λήξη του γλεντιού. Το γλέντι, με τραγούδι και χορό από το πολυπληθές ακροατήριο, κορυφώθηκε μετά τα μεσάνυχτα. Αυθεντικός, ξεχωριστός λαϊκός δημιουργός, ποιοτικός συνεχιστής των καλύτερων (θεματικών και μορφολογικών) παραδόσεων του λαϊκού μας τραγουδιού, ο Βαγγέλης Κορακάκης, με τη χαρακτηριστική φωνή του, παρέσυρε σε ένα ξεφάντωμα μέχρι τις πρώτες πρωινές ώρες.
Στον αξέχαστο συνθέτη Απόστολο Καλδάρα ήταν αφιερωμένη η συναυλία, λίγο μετά τις 9.30 μ.μ., το Σάββατο, στο Λαϊκό Στέκι, με ερμηνευτή τον Κώστα Μάντζιο. Ανάμεσα στα πολλά τραγούδια του συνθέτη, που έβαλε τη δική του σφραγίδα στο ελληνικό τραγούδι, ακούστηκαν και τραγούδια από το έργο του «Μικρά Ασία», σε στίχους Πυθαγόρα και Λ. Παπαδόπουλου, έργο που, όπως είπε ο Κ. Μάντζιος, είναι «από τα πιο ώριμα έργα του, που το παρουσίασε λίγο μετά την καταστροφή της Κύπρου, σε μια εποχή που τα συναισθήματα ήταν διαταραγμένα, ωστόσο τόλμησε να μιλήσει για τη φιλία των δύο λαών». Το μέρος αυτό ήταν επίσης αφιερωμένο στα 80 χρόνια από τη Μικρασιατική Καταστροφή.