Το έργο γράφτηκε μεταξύ 1594-1595, πριν το «Ρωμαίος και Ιουλιέτα». Πρώιμο σαιξπηρικό δημιούργημα, θεωρήθηκε αδέξιο πρωτόλειο, γεμάτο από κομμάτια λυρικών ποιημάτων και χονδροειδή αστεία. Αυτή η γνώμη άλλαξε, καθώς η μεταστροφή του θεατρικού γούστου έκανε τους ειδικούς να διακρίνουν την εξαιρετική τόλμη, πρωτοτυπία, αινιγματικότητα, το βάθος αυτού του παράδοξου νεανικού καπρίτσιου. Η υπόθεση εκτυλίσσεται στη Γαλλία, στην αυλή του βασιλιά της Ναβάρας. Μια ομάδα νεαρών ευγενών αποφασίζει μαζί με τον βασιλιά να στερηθεί όλες τις ηδονές και να δοθεί στη μελέτη. Η Γαλλίδα πριγκίπισσα, με τις συνοδούς της, τους επισκέπτεται και τότε αρχίζει ανάμεσα στους «ορκισμένους» νέους και τις «προκλητικές» κοπέλες το παιχνίδι των πειρασμών και παραβάσεων. Ενα μαγευτικό αμφίπλευρο «κυνήγι», γεμάτο από έρωτα, ευαισθησία, χιούμορ, σκληρότητα... Η ζωντάνια και η φρεσκάδα συνυπάρχουν με τη μελαγχολία. Είναι μια ιδιόρρυθμη δραματική κωμωδία, που ξετυλίγει χαριτωμένα το αδυσώπητο «θέατρο» του έρωτα.
Θυμίζουμε ότι στην παράσταση «Αγάπης Αγώνας Αγονος» απονεμήθηκε το βραβείο στο 42ο Φεστιβάλ της Οχρίδας. Το έργο παρουσιάστηκε με μεγάλη επιτυχία σε αρκετές πολιτιστικές διοργανώσεις, μεταξύ αυτών και στο 42ο Φεστιβάλ Οχρίδας, αλλά και στο Διεθνές Φεστιβάλ Πειραματικού Θεάτρου του Καΐρου.