Σαν από... «αποκάλυψη» εμφανίστηκε στην Ελλάδα το λεγόμενο «βελγικό μοντέλο» για την επίλυση του Κυπριακού. Μια ημέρα μετά την επίσκεψη του Αμερικανού υφυπουργού Εξωτερικών, αρμόδιου για ευρωπαϊκά θέματα, Μ. Γκρόσμαν, και με αφορμή σχετικές δηλώσεις του νικητή των τουρκικών εκλογών Τ. Ερντογάν, ο ένας μετά τον άλλο, σαν να 'ταν έτοιμοι από καιρό, κυβερνητικοί παράγοντες, ο πρωθυπουργός Κ. Σημίτης, ο υπουργός Τύπου Χρ. Πρωτόπαπας, η επίτροπος στην Ευρωπαϊκή Ενωση Αννα Διαμαντοπούλου, εκφράζουν την υποστήριξή τους στο συγκεκριμένο μοντέλο, ως μορφή επίλυσης του Κυπριακού.

Να σημειωθεί ότι και μόνο η συζήτηση σε μια τέτοια βάση, αποτελεί έμπρακτη απομάκρυνση από τις πάγιες θέσεις της ελληνικής πλευράς για επίλυση του Κυπριακού στη βάση των αποφάσεων και των ψηφισμάτων του ΟΗΕ και αυτό άσχετα από τις όποιες δηλώσεις πίστης σε αυτά κυβερνητικών παραγόντων.

Την αυλαία άνοιξε ο πρωθυπουργός Κ. Σημίτης κατά τη χθεσινή συνάντησή του με τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας Κ. Στεφανόπουλο. Στο διάλογο που είχαν Πρόεδρος και πρωθυπουργός ενώπιον των δημοσιογράφων, ο Κ. Σημίτης επιβεβαίωσε ότι είχε τηλεφωνική επικοινωνία με το νικητή των τουρκικών εκλογών, Τ. Ερντογάν, ο οποίος του εξέφρασε την επιθυμία να επισκεφθεί την Ελλάδα. Στο σημείο αυτό ο Κ. Στεφανόπουλος επισήμανε ότι ο Ερντογάν δε θα έρθει με την ιδιότητα του πρωθυπουργού, για να παρατηρήσει ο Κ. Σημίτης ότι «αυτό είναι ένα πρόβλημα», συμπληρώνοντας ωστόσο: «Είναι όμως καθοριστικός παράγων στη γειτονική χώρα».

Ο ανοιχτός διάλογος Προέδρου και πρωθυπουργού αναφορικά με τον Τ. Ερντογάν συνεχίστηκε. «Θετικές είναι απ' ό,τι φαίνεται οι σκέψεις του για τις ελληνοτουρκικές σχέσεις», είπε ο Κ. Στεφανόπουλος και ο πρωθυπουργός απάντησε αναφερόμενος και στο κυπριακό και στο βελγικό μοντέλο: «Πολύ. Οι απόψεις του για το βελγικό μοντέλο είναι μακριά από αυτές του Ντενκτάς. Να δούμε, όμως, πώς θα εξελιχθεί». Για να επισημάνει ο Κ. Στεφανόπουλος: «Και εφόσον ο στρατός το δεχτεί»... Στην εκτίμηση αυτή ο Κ. Σημίτης συμπλήρωσε: «Με την κατάσταση, όπως έχει διαμορφωθεί στην Τουρκία, είναι δύσκολο να μην το αποδεχτεί».

Μετά τη συνάντηση, ο πρωθυπουργός στις δηλώσεις που έκανε επανέλαβε ότι «η ενταξιακή πορεία της Κύπρου προχωρεί ομαλά. Πρωταρχικός στόχος της ελληνικής κυβέρνησης είναι η ένταξη της Κύπρου. Εχει αποφασιστεί στο Ελσίνκι ότι η λύση του πολιτικού προβλήματος δεν αποτελεί προϋπόθεση της ένταξης». Και πρόσθεσε: «Ο Οργανισμός Ηνωμένων Εθνών πρόκειται, όπως φαίνεται, να υποβάλει ένα σχέδιο για τη λύση του πολιτικού προβλήματος. Το σχέδιο αυτό θα το εκτιμήσει η κυπριακή κυβέρνηση, θα το συζητήσουμε μαζί της». Για να επισημάνει: «Δεν πρόκειται να αποδεχτούμε κάποια λύση, η οποία δεν εγγυάται τα όσα αποτελούν προϋποθέσεις για τη λύση του Κυπριακού, π.χ. την τήρηση των αποφάσεων του Συμβουλίου Ασφαλείας, τη σωστή λειτουργία της πολιτείας. Δεν πρόκειται να αποδεχτούμε μια τέτοια λύση. Και δεν είναι ορθή η άποψη ότι εμείς πρόκειται να συμφωνήσουμε σε όποια λύση, μόνο και μόνο για την ένταξη».

Τις δηλώσεις του Τ. Ερντογάν περί βελγικού μοντέλου κλήθηκε να σχολιάσει χτες ο υπουργός Τύπου Χρ. Πρωτόπαπας, ο οποίος αφού αρχικά επισήμανε ότι «ο κ. Ερντογάν, μέχρι τώρα, έχει κρατήσει αναμφίβολα μια ιδιαίτερα προσεκτική και θετική στάση, ιδιαίτερα στο θέμα της ευρωπαϊκής πορείας της Τουρκίας, χωρίς να έχει ανοίξει τα χαρτιά του και χωρίς να έχει παρουσιάσει αναλυτικές προτάσεις για κάποιο θέμα», είπε σχετικά με το θέμα: «Το βελγικό μοντέλο έχει ενιαία κυριαρχία, ενιαία εκπροσώπηση και είναι εξόχως λειτουργικό και στο πλαίσιο της ΕΕ. Δηλαδή, σέβεται ιδιαιτέρως το ευρωπαϊκό κεκτημένο και πληροί τις βασικές αρχές. Θέλω να σας θυμίσω ότι υπάρχει το Βασίλειο του Βελγίου, υπάρχει ισχυρή Βουλή, ισχυρός πρωθυπουργός, ενιαία κρατική οντότητα και ενιαία εκπροσώπηση και κυριαρχία». Ωστόσο, όπως συμπλήρωσε: «Δεν μπορείς να πάρεις το μοντέλο μιας χώρας και να προσπαθείς να το εφαρμόσεις ως "κοστούμι" σε μια άλλη χώρα. Κάθε περιοχή, κάθε κοινότητα έχει τις δικές της ιδιομορφίες. Πολύ προσεκτικά μένω στα βασικά χαρακτηριστικά του, την ενιαία κυριαρχία, την ενιαία εκπροσώπηση, τη λειτουργικότητα, το ευρωπαϊκό κεκτημένο».

Στο χορό γύρω από το βελγικό μοντέλο μπήκε και η Ελληνίδα επίτροπος στην Ευρωπαϊκή Ενωση, Αννα Διαμαντοπούλου, η οποία σε συνέντευξή της στο κρατικό ραδιόφωνο, σαν έτοιμη κι αυτή από καιρό, έκανε λόγο για «ευχάριστη έκπληξη» που προέρχεται από τις δηλώσεις Ερντογάν. «Είναι -είπε- ευχάριστη έκπληξη. Το σημαντικό είναι ότι στο βελγικό μοντέλο, έχουμε ένα ενιαίο κράτος, με ενιαία κυβέρνηση. Μια ενιαία εκπροσώπηση και βέβαια ισχύουν οι αρχές χωρίς εξαιρέσεις της Ευρωπαϊκής Ενωσης και του ευρωπαϊκού κεκτημένου».

Το Κυπριακό Πρακτορείο Ειδήσεων μετέδωσε από τη Νέα Υόρκη ότι ο Πρόεδρος Κληρίδης, με επιστολή στο γενικό γραμματέα των Ηνωμένων Εθνών, επισημαίνει την ανάγκη το όποιο σχέδιο για λύση του Κυπριακού να προβλέπει την ύπαρξη κράτους λειτουργικού, σύμφωνου με τα ψηφίσματα των Ηνωμένων Εθνών και συμβατού με το Ευρωπαϊκό Κεκτημένο.

Σύμφωνα με έγκυρες πηγές, στην έδρα των Ηνωμένων Εθνών, ο Πρόεδρος της Κυπριακής Δημοκρατίας επισημαίνει, με τρόπο έντονο και σαφή ότι η ελληνική κυπριακή πλευρά δεν πρόκειται να αποδεχτεί κακή λύση, για χάρη της ένταξης της Κύπρου στην Ευρωπαϊκή Ενωση.

Η επιστολή ακολουθεί προφορικά διαβήματα προς αξιωματούχους του διεθνούς οργανισμού, τόσο από το μόνιμο αντιπρόσωπο της Κύπρου, όσο και από άλλους επισήμους.

Το Κυπριακό Πρακτορείο μετέδωσε, επίσης, ότι το Κυπριακό και όχι το Ιράκ, όπως εικαζόταν, ήταν το αποκλειστικό θέμα συζήτησης στην προχτεσινή συνάντηση του Γενικού Γραμματέα των Ηνωμένων Εθνών Κόφι Ανάν με τους Αμερικανούς πρέσβεις, Τζον Νεγκρεπόντε και Τόμας Γουέστον.

Τη διευκρίνιση έκαμε ο εκπρόσωπος του Γενικού Γραμματέα, Φρεντ Εκχαρντ, ενημερώνοντας τους δημοσιογράφους.

Κατά τον κ. Εκχαρντ ο γενικός γραμματέας προσπαθεί να μεγιστοποιήσει τις πιθανότητες επιτυχίας στις διαπραγματεύσεις για το Κυπριακό έως το τέλος του 2002 και η προχτεσινή συνάντηση ήταν ακόμη ένα βήμα στις προσπάθειες αυτές. Για να προσθέσει, ότι το 2002 παρουσιάζει πραγματική ευκαιρία για την Κύπρο, επαφίεται όμως στα δύο μέρη να την εκμεταλλευτούν.

Αργά χτες το βράδυ πραγματοποιήθηκε συνάντηση του Κόφι Ανάν με τον Αλβάρο ντε Σότο.

Πολιτικοί κύκλοι στη Λευκωσία θεωρούν βελτιωμένες τις προοπτικές να υποβληθεί σύντομα σχέδιο των Ηνωμένων Εθνών για λύση του Κυπριακού, μετά τα αποτελέσματα των τουρκικών εκλογών.

Οι δηλώσεις του νικητή των εκλογών περί προθέσεώς του για λύση την Κυπριακού, με βάση το βελγικό μοντέλο έχουν δημιουργήσει θετικές προοπτικές. Ωστόσο, η λήψη της απόφασης για την υποβολή σχεδίου έχει μετατεθεί για αργότερα αυτή τη βδομάδα, ώστε να δοθεί χρόνος για καλύτερη και σε βάθος ανάλυση των εξελίξεων. Παρά τις δηλώσεις Ερντογάν, ανασταλτικός παράγοντας εξακολουθεί να θεωρείται στη Λευκωσία ο ρόλος του τουρκικού στρατού, που εξακολουθεί να ενεργεί ως επιτηρητής στα παρασκήνια και να υπαγορεύει τις αποφάσεις σε θέματα που θεωρούνται εθνικής σημασίας για την Τουρκία.

Πάντως, οι ίδιοι πολιτικοί κύκλοι επισημαίνουν ότι η λύση μπορεί να είναι κοντά, αν ο Ερντογάν εννοεί λύση, βασισμένη πραγματικά στο βελγικό μοντέλο και όχι επιλογή κάποιων στοιχείων του που συμφέρουν στην τουρκική πλευρά, όπως είναι η μέχρι τώρα πρακτική του Ραούφ Ντενκτάς και υπό τον όρο της αποδοχής μιας λύσης βελγικού μοντέλου από τον τουρκικό στρατό.

Στο μεταξύ, οι εξελίξεις στο Κυπριακό μετατίθενται στη Νέα Υόρκη. Ο γενικός γραμματέας Κόφι Ανάν είχε χτες συνάντηση με τον ειδικό σύμβουλό του για το Κυπριακό Αλβάρο ντε Σότο.

Παράλληλα, ο κ. ντε Σότο θα έχει διαβουλεύσεις με τον ειδικό συντονιστή του Στέιτ Ντιπάρτμεντ για το Κυπριακό Τόμας Γουέστον και στη συνέχεια με τον Βρετανό ειδικό αντιπρόσωπο Λόρδο Ντέιβιντ Χάνεϊ.

Ο Αλβάρο ντε Σότο θα έχει επίσης συνάντηση με τον ανώτερο σύμβουλο του Ραούφ Ντενκτάς Εργκιούν Ολγκιούν.

Ο υπουργός Εξωτερικών της Κύπρου Ιωάννης Κασουλίδης, μιλώντας χτες το πρωί ενώπιον της Μεικτής Κοινοβουλευτικής Επιτροπής ΕΕ - Κύπρου στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο στις Βρυξέλλες, ανέφερε ότι η κυπριακή κυβέρνηση έχει την πολιτική βούληση για την επίλυση του Κυπριακού μέσα στα πλαίσια ενός έντιμου συμβιβασμού και αν υπάρξει αντίστοιχη πολιτική βούληση και από την πλευρά της Τουρκίας, τότε το Κυπριακό μπορεί να λυθεί πριν από τη Σύνοδο Κορυφής της Κοπεγχάγης.

Η λύση πρέπει να συνάδει με τα ψηφίσματα του ΟΗΕ, και αυτό, όπως είπε ο Κύπριος υπουργός Εξωτερικών, δεν είναι σύνθημα. Τα ψηφίσματα κάνουν αναφορά για ένα κράτος με μία κυριαρχία, μία διεθνή προσωπικότητα και μία ιθαγένεια, προϋποθέσεις που είναι απαραίτητες, προκειμένου η Κύπρος να μπορεί να λειτουργεί ως κράτος -μέλος της ΕΕ και να παίρνει αποφάσεις. Στοιχεία τα οποία θα επιτρέπουν απόσχιση, διχοτόμηση ή ένωση του συνόλου ή μέρους της Κύπρου με άλλο κράτος θα πρέπει να αποφευχτούν, τόνισε ο κ.Κασουλίδης.

Τέλος, ο κ.Κασουλίδης ανέφερε ότι «η δική μας στάση, εποικοδομητική και θετική σε όλη τη διάρκεια των διαπραγματεύσεων, κάτι που έχει αναγνωριστεί από το ΓΓ του ΟΗΕ και όλες τις ξένες κυβερνήσεις, που παρακολουθούν τις προσπάθειες για επίλυση του Κυπριακού, δεν πρέπει να τίθεται σε αμφιβολία».

Ο ΓΓ της ΚΕ του ΑΚΕΛ και Πρόεδρος της Βουλής, Δημήτρης Χριστόφιας, έρχεται σήμερα στην Αθήνα για να προσφωνήσει ημερίδα με θέμα την ένταξη της Κύπρου, που διοργανώνουν το Πανεπιστήμιο Πειραιώς, το Τμήμα Επικοινωνίας -ΜΜΕ - Πολιτισμού του Παντείου Πανεπιστημίου και το Ιδρυμα Μαραγκοπούλου για τα Δικαιώματα του Ανθρώπου. Θέμα της ημερίδας είναι: «Η Κύπρος προ των πυλών της Ευρωπαϊκής Ενωσης». Την ημερίδα θα προσφωνήσει και ο Πρόεδρος της Βουλής των Ελλήνων Απόστολος Κακλαμάνης.

Στις 703.000 ανέρχεται ο συνολικός πληθυσμός της Κύπρου, σημειώνοντας αύξηση 14,5% σε σύγκριση με το 1992.

Σημαντικά αυξημένος είναι ο πληθυσμός των αλλοδαπών, οι οποίοι μένουν για πέραν του ενός έτους στην Κύπρο. Φτάνουν τις 65.000, που αντιστοιχεί σε ποσοστό 9,4%.

Τα στοιχεία αυτά είναι από την απογραφή πληθυσμού που έγινε πέρσι στο νησί. Η απογραφή έδειξε ελαφρά αύξηση της γήρανσης του πληθυσμού και μείωση του ποσοστού των παιδιών ηλικίας μέχρι 14 χρόνων.

Οσον αφορά τον πληθυσμό στις κατεχόμενες περιοχές του νησιού, ο διευθυντής της Στατιστικής Υπηρεσίας Πάμπης Φιλιππίδης δήλωσε ότι στο τέλος του 2001 ήταν 200.000.

Από αυτούς οι 87.000 είναι Τουρκοκύπριοι, οι 115.000 έποικοι και γύρω στις 10.000 ξένοι φοιτητές.

«Το Βέλγιο είναι ομοσπονδιακό κράτος, αποτελούμενο από κοινότητες και περιφέρειες».

Αυτό αποτελεί και το πρώτο άρθρο του Συντάγματος της χώρας. Εντούτοις, δεν ήταν πάντα έτσι... Από το 1830 που το Βέλγιο έγινε ανεξάρτητο κράτος μέχρι το 1970, ήταν οργανωμένο σε ενιαία δομή και βάση, το οποίο μετασχηματίστηκε διά τεσσάρων συνταγματικών μεταρρυθμίσεων (1970, 1980, 1988-89 και 1993) σε ένα κράτος με ομοσπονδιακή δομή. Ολες οι μεταρρυθμίσεις, σύμφωνα με τη βελγική κυβέρνηση, έγιναν πάντα στο πλαίσιο του Συντάγματος, με τις οποίες καθορίστηκε ότι πληθυσμιακά και γεωγραφικά η χώρα είναι διαιρεμένη σε τρεις κοινότητες και τρεις περιφέρειες. Οι περιφέρειες ή περιοχές καθορίζονται ως η περιοχή της Φλάνδρας στο Βορρά της χώρας όπου ομιλούνται κυρίως τα φλαμανδικά (γεωγραφικά ο βορράς γειτνιάζει με την Ολλανδία), η περιοχή της Βαλώνης στο νότο όπου ομιλούνται τα γαλλικά (γεωργικά σύνορα με Γαλλία) και η περιφέρεια των Βρυξελλών όπου υπάρχει ισοκατανομή των Βαλώνων και των Φλαμανδών, με τις περιφερειακές κυβερνήσεις να έχουν εξουσία επί των οικονομικών ζητημάτων όπως η απασχόληση, η γεωργία, η ύδρευση, οι μεταφορές και το περιβάλλον.

Εντούτοις, η χώρα διαχωρίζεται πολιτισμικά και γλωσσολογικά σε Φλαμανδούς που μιλούν φλαμανδικά (διάλεκτος της ολλανδικής γλώσσας), τους Γαλλόφωνους και τους Γερμανόφωνους. Ετσι, οι κοινότητες έχουν εξουσία επί της εκπαίδευσης, του πολιτισμού, της Υγείας και όλων των ζητημάτων που άπτονται του κοινωνικού κράτους. Ενώ, η ομοσπονδιακή κυβέρνηση έχει εξουσία επί των ζητημάτων που επηρεάζουν το σύνολο της ομοσπονδίας όπως η άμυνα, η εξωτερική πολιτική, το κράτος δικαίου και η οικονομία. Επίσης το σύστημα και οι δομές επιτρέπουν τη συνεργασία επί οικονομικών και εκπαιδευτικών ζητημάτων της Ομοσπονδιακής και των περιφερειακών και κοινοτικών κυβερνήσεων.

Υπάρχει επίσης γλωσσική εκπροσώπηση 50/50 στην κυβέρνηση καθώς και για οποιαδήποτε συνταγματική μεταρρύμθιση που μπορεί να λάβει χώρα. Εννοείται ότι όλες οι κοινοβουλευτικές ή νομικές μεταρρυθμίσεις δημοσιεύονται και στις τρεις γλώσσες. Τέλος, το άρθρο 54 που είναι γνωστό και ως ο «κώδωνας του κινδύνου», επιτρέπει σε μία πλειοψηφία των 2/3 μιας γλωσσικής ομάδας να διακηρύξει για ένα νόμο ή μία νομική απόφαση ότι «η φύση του μπορεί να προκαλέσει μεγάλη ζημία στις σχέσεις μεταξύ των κοινοτήτων». Αυτό αποτελεί ένα κάποιο είδος βέτο. Αναγκάζει δηλαδή - μέσα από όχι απλές διαδικασίες σε κάποιου είδους επανεξέταση του νόμου.

Η δεύτερη κυριότερη διαχωριστική γραμμή των μεταρρυθμίσεων ιστορικά έχει εμπνευστεί, σύμφωνα με τη βελγική κυβέρνηση, από τις οικονομικές ανησυχίες και διαφορές που έχουν εκφράσει οι περιφέρειες ή περιοχές που ήθελαν μεγαλύτερη αυτονομία στη διαχείριση της εξουσίας. Ετσι, δημιουργήθηκαν οι τρεις περιφέρειες, της Φλάνδρας, της Βαλώνης και των Βρυξελλών, που σε αυτό το επίπεδο προσομοιάζει με τις Πολιτείες των ΗΠΑ, ή τα ομόσπονδα κρατίδια της Γερμανίας. Επιπροσθέτως, η χώρα είναι χωρισμένη σε 10 επαρχίες (από την 1η Ιανουαρίου του 1995) και σε 589 τοπικές κοινότητες.

Οταν στις 11 Σεπτέμβρη ο Ρ. Ντενκτάς παρουσίασε το «όραμά» του για το Κυπριακό, δεν προκάλεσε κανέναν ενθουσιασμό ούτε στη Λευκωσία, ούτε στην Αθήνα, αν και οι σκέψεις τους περιστρέφονταν γύρω από μια λύση βασισμένη στο βελγικό μοντέλο, που από χτες προβάλλεται ως πανάκεια από την ελληνική κυβέρνηση.

Ο Τουρκοκύπριος ηγέτης, πάντως, δεν οραματίστηκε μόνος του. Τον βοήθησαν οι Αμερικανοί διαμεσολαβητές και οι απεσταλμένοι του Κ. Ανάν. Μάλιστα, ο Ντε Σότο ήταν αυτός που στις 28 Ιουνίου πέταξε στο τραπέζι των συνομιλιών το βελγικό μοντέλο ως «μπούσουλα» των συζητήσεων για την αναζήτηση λύσης στη συνταγματική πτυχή του προβλήματος.

Τότε, ούτε η Λευκωσία, ούτε η Αθήνα είχαν εκδηλώσει κάποια ιδιαίτερη ικανοποίηση. Η «ανάταση» των κυβερνήσεων σε Ελλάδα και Κύπρο προκλήθηκε, όταν εμφανίστηκε ο συνομιλητής από την πλευρά της Αγκυρας.

Ισως, ούτε ο ίδιος ο ηγέτης του κόμματος Δικαιοσύνης και Ανάπτυξης Τ. Ερντογάν, μπορούσε να φανταστεί πόσο θα ευχαριστούσε την ελληνική πλευρά μια αόριστη τοποθέτησή του υπέρ του «βελγικού μοντέλου». Η ελληνική κυβέρνηση εμφανίστηκε να πανηγυρίζει πριν καν λάβει διευκρινίσεις: Τι εννοεί ο νέος, αλλά υπό αυστηρή κηδεμονία ηγέτης της Τουρκίας; Το βελγικό μοντέλο ή το βελγικό μοντέλο που έχει περιγράψει ο Ρ. Ντενκτάς;

Τελικά, όλα αυτά μάλλον δεν έχουν σημασία. Αυτό που φαίνεται να έχει σημασία, είναι η ανάγκη που αισθάνεται η ελληνική κυβέρνηση να πιαστεί από κάπου, για να προχωρήσει τη διαδικασία «επίλυσης» του Κυπριακού. Το βελγικό, άρα ευρωπαϊκό μοντέλο, έτσι αόριστα που πέταξε ο Τ. Ερντογάν μπορεί να αξιοποιηθεί για να θολώσουν τα νερά στο εσωτερικό και να απορροφηθούν οι πρώτες αντιδράσεις, που θα υπάρξουν, έτσι κι αλλιώς, όταν διαπιστωθεί ότι η προτεινόμενη λύση για το Κυπριακό κινείται έξω από τα ψηφίσματα και τις αποφάσεις του Συμβουλίου Ασφαλείας του ΟΗΕ.

Η σπουδή του πρωθυπουργού να υποδεχτεί πρώτος αυτός από τους Ευρωπαίους ηγέτες τον Τ. Ερντογάν, ο οποίος ακόμη δε γνωρίζει αν μέσα στο επόμενο δεκαπενθήμερο θα έχει δικαίωμα να ηγείται του κόμματός του, απλώς περιγράφει την αγωνία της Αθήνας να πιαστεί από κάπου, από μια χαραμάδα διαλλακτικότητας.

Στο πλευρό της κυβέρνησης, προφανώς για ενισχύσει το «εθνικό μέτωπο» στο Κυπριακό, τάσσεται η ηγεσία της ΝΔ. Ο εκπρόσωπος του κόμματος σχολιάζοντας τις χτεσινές δηλώσεις του Κ. Σημίτη, διαπίστωσε ότι με αυτές τις δηλώσεις του ο πρωθυπουργός «αποδέχεται πλήρως τις πάγιες θέσεις της ΝΔ». Ο Θ. Ρουσόπουλος υπενθύμισε τις θέσεις του προέδρου της ΝΔ, ότι η ένταξη της Κύπρου στην ΕΕ πρέπει να αποφασιστεί στην Κοπεγχάγη «χωρίς καθυστερήσεις και πρόσθετους όρους της τελευταίας στιγμής», καθώς και τη θέση της ΕΕ για ένταξη της Κύπρου «ανεξάρτητα από την επίλυση του Κυπριακού προβλήματος». «Μια λύση που όλοι επιθυμούμε, πάντα βέβαια στη βάση των αποφάσεων και των ψηφισμάτων του ΟΗΕ και του ευρωπαϊκού κεκτημένου», σημείωσε ο εκπρόσωπος.

Η ιδέα της «βελγικού τύπου» λύσης του Κυπριακού στην οποία αναφέρεται ο νικητής των εκλογών Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν σε συνέντευξή του προς τη ΝΕΤ και τον Παύλο Τσίμα, είναι μια ιδέα με την οποία ο Ρ.Τ. Ερντογάν είναι εξοικειωμένος από πολλά χρόνια, αναφέρουν πηγές από το γραφείο του Τούρκου πολιτικού. Ο Ερντογάν εξοικειώθηκε για πρώτη φορά με την ιδέα αυτή στη συζήτηση που είχε με το δήμαρχο Αθηναίων Δημήτρη Αβραμόπουλο στην Αθήνα το Σεπτέμβρη του 1999. Εκτοτε η ιδέα αυτή έχει κάνει μια μεγάλη διαδρομή και έχει λεπτομερώς μελετηθεί από ομάδες πολιτικού σχεδιασμού στην Αθήνα, στην Κων/πόλη και τις Βρυξέλλες.

Τελευταία, το βελγικό μοντέλο φαίνεται ότι γίνεται αποδεκτό ως βάση λύσης του Κυπριακού και από ομάδες Τούρκων αναλυτών και εμπειρογνωμόνων.